Κεντρική σελίδα

Το  Χωριό Καρδαμάς Ηλείας

Η Εφημερίδα "Καρδαμάς"

Άρθρα

 Θέματα Μαθηματικών

Βιογραφικό-Εργασίες

Επικοινωνία

 Συνδέσεις

     

                    Άρθρα  και   Απόψεις

Πειραματική Ιστοσελίδα

Άγγελου Λιβαθινού,

Καθηγ. Μαθηματικών

 

 

Άρθρα  Κοινωνικού, Πολιτισμικού  και  Πολιτικού  Προβληματισμού, τού Άγγελου Λιβαθινού,

δημοσιευθέντα  σε  Επαρχιακές  και  Αθηναϊκές  Εφημερίδες.   efkardamas@in.gr,   697-8197763

                                          

Οι  Επαναστάτες, οι αστοί πολιτικοί,

και  τα, μετά θάνατον, "αβλαβή  εικονίσματα"(*)

 

                             

     

     Θα ήτανε τέλη Μαρτίου με αρχές Απριλίου τού 1985, όταν, όπως κάθε χρόνο, στην Αμαλιάδα επραγματοποιήθη Εκδήλωση για την 33η επέτειο  τής δολοφονίας τού Επαναστάτη  Κομμουνιστή, Νίκου Μπελογιάννη, από την Κυβέρνηση Πλαστήρα (30 Μαρτίου 1952).

 Διοργανωτής τής Εκδήλωσης ήτανε ο Κομματική Οργάνωση Αμαλιάδος και η ΝΕ Ηλείας τού ΚΚΕ.

Πολλοί οι προσκεκλημένοι στην εκδήλωση, η οποία επραγματοποιήθη στο Κινηματοθέατρον “ΠΑΝΘΕΟΝ”, στην Λεωφόρο Αμαλίας, το οποίον δεν υπάρχει σήμερα.

 Στο βήμα είχε ανεβεί Αμαλιαδίτης εκπρόσωπος τού τότε κυβερνώντος κόμματος, για να απευθύνει σύντομον χαιρετισμό. Αφού έπλεξε το εγκώμιο τού   Νίκου Μπελογιάννη με επιστράτευση κάθε άλλου “καλολογικού” στοιχείου, όπως “ανιδιοτελής”, “ιδεολόγος” κλπ, κατέληξε με την αποστροφή, ότι ο Νίκος Μπελογιάννης είναι παιδί τής Αμαλιάδας, ανήκει σε όλον τον Ελληνικόν λαό, και τα συνήθη όμοια. Απέφυγε, δε, επιμελώς όπως απεδείχθη, να τονίσει, ότι ο Νίκος Μπελογιάννης, πέραν τών άλλων, κυρίως ήτανε στέλεχος τού ΚΚΕ, Κομμουνιστής, και ότι υπό την ιδιότητα αυτήν, που ο ίδιος την επαναλάμβανε και δεν την αποποιήθηκε ποτέ, εστήθηκε μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα από το μισαλλόδοξο μετεμφυλιακό καθεστώς τής Ελλάδος και την Κυβέρνηση Πλαστήρα.

 Η τοιαύτη, επιδερμική κατ’ επιεικήν χαρακτηρισμόν, τοποθέτηση τού Αμαλιαδίτη “εκπροσώπου” τού τότε κυβερνώντος κόμματος προεκάλεσε αρνητικά συναισθήματα στους συγκεντρωμένους, και γιά μίαν στιγμή στην αίθουσα επεκράτησε μία βουβή αμηχανία. Προφανώς, επρόκειτο περί προσβολής τού τιμωμένου δολοφονηθέντος για τις ιδέες του.

 

   Ο επόμενος ομιλητής, στον σύντομον χαιρετισμόν του, χωρίς κάν να είναι μέλος ή στέλεχος τού ΚΚΕ, αλλά επειδή ως φαίνεται αισθανότανε την ανάγκη να αποτίσει τον δέοντα φόρον τιμής στον Νίκο Μπελογιάννη για τους αγώνες και τις θυσίες του, μέσα από τις γραμμές τού Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, για το οποίο έδωσε και την ζωήν του,  εκαυτηρίασε την σκόπιμα επιδερμική  και προσβλητικά άχρωμη για τον Μπελογιάννη, όπως είπε, τοποθέτηση τού προηγούμενου ομιλητή, και εν συνεχεία παρέθεσε το κάτωθι τμήμα από την απολογία τού Νίκου Μπελογιάννη στο στρατιδικείο, για να φανεί, όπως είπε, εκείνο που ήθελε επιμελώς να κρύψει η προηγούμενη τοποθέτηση: ότι ο Μπελογιάννης ήτανε συνειδητός κομμουνιστής, Επαναστάτης, και ήξερε ότι οδηγείτο στο εκτελεστικό απόσπασμα γι’αυτήν του την ιδιότητα, για την δράση του και για την διδασκαλία του:  

 “Είμαι μέλος τής ΚΕ τού ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτήν δικάζομαι, γιατί το Κόμμα παλεύει και χαράζει τον δρόμο τής Ειρήνης, τής Ανεξαρτησίας και τής Ελευθερίας...”.

  “Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας έχει στο λαό βαθειές ρίζες. Συνδέεται μαζί του με ακατάλυτους δεσμούς αίματος και δεν μπορεί κανείς να το εξοντώσει ούτε με στρατοδικεία, ούτε με εκτελεστικά αποσπάσματα. Ο στόχος μας ήταν και είναι να προστατέψουμε τα συμφέροντα τού λαού και τής χώρας μας”.

  “ Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης, θα αθωωνόμουνα κατά πάσαν πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών... Αλλά, η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία τού ΚΚΕ και τη δράση του... Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζώ προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ’αυτές. Πάντοτε προτίμησα τον δεύτερο δρόμο και σήμερα τον  ξαναδιαλέγω”.

 Αυτός ήτανε ο Μπελογιάννης, τόνισε ο ομιλητής, και καμμία σκοπιμότητα δεν μπορεί να τον μετατρέψει σε έναν “αφελή” ιδεολόγο, όπως θα εβόλευε μερικούς.  Ο ομιλητής αυτός, τού οποίου η λεβέντικη τοποθέτηση επέφερε την “κάθαρση” στο ακροατήριο, ήτανε ο Θεόδωρος Άννινος, τότε Δήμαρχος Πατρέων!

 

 Φαίνεται, όμως, πως αυτή η “ασθένεια” τών οπορτουνιστών και τών  αστών πολιτικών, όπως τού “εκπροσώπου” τού τότε κυβερνώντος κόμματος,  να παρουσιάζουν μετά θάνατον  τους επαναστάτες και την διδασκαλία τους με έναν “αποστειρωμένον” λόγο, συνεχίζει να υπάρχει και σήμερα στους πολιτικώς  ραχιτικούς εγκεφάλους μερικών, δήθεν προοδευτικών, αστών πολιτευτάδων.

  Τον ρόλο και τον στόχο, όμως,  όλων αυτών, που, αναφερόμενοι στους Επαναστάτες, επιχειρούν, μετά τον θάνατόν τους, να απονευρώσουν   την επαναστατική διδασκαλία τους από τον επαναστατικό και ταξικόν πυρήνα της, τον γνωρίζει πολύ καλά κάθε συνειδητός εργαζόμενος, και τον έχει αποκαλύψει και περιγράψει παραστατικά, από το 1917, ο Λένιν:

“ Όσο ζούσαν οι μεγάλοι επαναστάτες, οι τάξεις τών καταπιεστών τούς καταδίωκαν συνεχώς και αντιμετώπιζαν την διδασκαλία τους με την πιο άγρια μανία, με το πιο λυσσαλέο μίσος, με την πιο αχαλίνωτη εκστρατεία ψευτιάς και συκοφαντίας. Ύστερα από το θάνατό τους, γίνονται προσπάθειες να τους μετατρέψουν σε αβλαβή εικονίσματα, σαν  να λέμε, να τους ανακηρύξουν αγίους, να προσδώσουν κάποια δόξα στο όνομά τους για "παρηγοριά" τών καταπιεζόμενων τάξεων και για την αποβλάκωσή τους, ευνουχίζοντας το περιεχόμενο τής επαναστατικής διδασκαλίας, αμβλύνοντας και εκχυδαΐζοντας την επαναστατική της αιχμή. Με μια τέτοια "κατεργασία"... συμφωνούν σήμερα η αστική τάξη και οι οπορτουνιστές μέσα στο εργατικό κίνημα. Λησμονούν, σβήνουν και διαστρεβλώνουν την επαναστατική πλευρά τής διδασκαλίας, την επαναστατική ψυχή της…”. ( Β.Ι. Λένιν , “Κράτος και Επανάσταση”) .--

                                                                                                                  Άγγελος  Λιβαθινός      

                                                                                                                                         Καθηγ. Μαθηματικών- Λυκειάρχης

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

  (*) Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε:   1)  στην τριμηνιαία εφημερίδα "Καρδαμάς" ( Φύλλο 23, Απρίλιος-Ιούνιος 2007), 2)στην  Ημερησία Εφημερίδα τής Ηλείας "ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ" ( 31.07.2007), και 3) στην Ημερησία Εφημερίδα τής Ηλείας "ΠΑΤΡΙΣ" (05.08.2007)

 

 

Κεντρική σελίδα

(C): Περιεχόμενο και Κατασκευή Ιστοσελίδας:  Άγγελος Λιβαθινός, Μαθηματικός, 697-8197763, efkardamas@in.gr