(Άγγελος Λιβαθινός, Καρδαμάς-Kardamas) Ας ιδεί κατάματα την πραγματικότητα η Κυβέρνηση!

« Στην ουσία με την προσφυγή (στα δικαστήρια)

μπαίνει για συζήτηση το άν έχουν οι Καθηγητές

το δικαίωμα να απεργούν ή όχι! Σήμερα στις

Εξετάσεις, αύριο σε κάθε σχολικήν περίοδον»!

( Ζεράρ Μοντάν, Γ.Γραμματέας τής Παγκόσμιας

Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών-FISE, 01.06.1988)

Όταν από επίσημα κυβερνητικά χείλη προτρέπεται η κοινή Γνώμη και ο Τύπος, «να πάρουν θέση, μπροστά στον κίνδυνο, που διαγράφεται» (Απ. Κακλαμάνης, Υπουργός Παιδείας, Εφημ. «ΠΡΩΤΗ», 27 Μαου 1988), όταν, με άλλα λόγια, απευθύνεται έκκληση στον Τύπο να ακολουθήσει το «υπόδειγμα τής δημοσιογραφίας», τον «αυριανισμό», όταν υποθάλπεται και καλλιεργείται επίσημα από την πολιτεία ο τύπος τού «αγανακτισμένου πολίτη» ( γράμμα «γονιού», που επαρουσίασε ο κ. Υπουργός στις 23-5-1988), τότε όλα είναι δυνατά σ’ αυτόν τον τόπον!

Βρέθηκε ο «αγανακτισμένος» πολίτης-«γονιός», με εξασφαλισμένη από τώρα θέση φοιτητή για τον γιό του στο Πανεπιστήμιο τού Στρασβούργου! Τί, κι άν οι Καθηγητές παλεύουν για την αναβάθμιση τής Εκπαίδευσης! Αυτός δεν τα έχει ανάγκη αυτά, γιατί ο γόνος του φοιτά στο Αμερικανικό Κολλέγιο τής Αθήνας!

Βέβαια, πρέπει να είναι κανείς αφελής, για να πιστεύει, ότι η προσφυγή τού συγκεκριμένου κυρίου Δικηγόρου στα δικαστήρια και η αίτησή του, να χαρακτηρισθεί «παράνομη και καταχρηστική» η απεργία τών Καθηγητών, είναι μεμονωμένη ενέργεια και ότι δεν εντάσσεται σε γενικώτερο σχέδιο αποδυνάμωσης και χτυπήματος αυτού τού έντιμου και ακηδεμόνευτου αγώνα!

Αυτήν την στιγμή, είναι ανάγκη, Κυβέρνηση και Υπουργείο Παιδείας να κατανοήσουν ένα πράγμα:

Τούτος ο αγώνας τών Καθηγητών δεν πρόκειται να υποστείλει την σημαία του, ούτε να πτοηθεί με τέτοια τερτίπια και με παρόμοιες μεθόδους! Ένας δρόμος και μία διέξοδος υπάρχει:

να δικαιωθούν οι Καθηγητές, και μαζί τους να τιμηθεί ο μεγάλος ασθενής, η Μέση Εκπαίδευση!

Ο Κλάδος τών Καθηγητών, με την ακατανίκητη δύναμη τής αρραγούς ενότητάς του, και με την συγκινητική συμπαράσταση τής κοινής Γνώμης, θα βρεί τρόπους , νομικούς και συνδικαλιστικούς, για να υπερασπίσει το ιερό δικαίωμά του, να απεργεί, όταν οι υπεύθυνοι κωφεύουν! Μέχρι να λυθούν τα δίκαι αιτήματά τους!

Είναι πλέον καιρός, οι υπεύθυνοι να ιδούν κατάματα την πραγματικότητα, και να καθήσουν στο τραπέζι τών διαπραγματεύσεων για μία δίκαιη συμφωνία!

Αυτό, το επιτάσσει αυτές τις στιγμές το συμφέρον τής Εκπαίδευσης! -

Άγγελος Λιβαθινός

Καθηγ. Μαθηματικών στο 2^ο Λύκειο Αμαλιάδος

πρ. Πρόεδρος τής ΕΛΜΕ Ηλείας

...................................................................................................

(*) Το άρθρο αυτό εδημοσιεύθη εις την ημερησία εφημερίδα τής Ηλείας, «ΠΑΤΡΙΣ», την 3^ην Ιουνίου 1988, εν μέσω τής μεγάλης και θρυλικής απεργίας τών Καθηγητών, κατά την διάρκεια τών Εξετάσεων 1988. Η Ελληνική Κυβέρνηση ( μέσω δικηγόρου-«γονιού») είχε προσφύγει στα δικαστήρια, προκειμένου να «βγάλει» την απεργία τών Καθηγητών «παράνομη και καταχρηστική»!