(Άγγελος Λιβαθινός, Καρδαμάς-Kardamas)Το Ψήφισμα τού Αριστίωνος

   Εδώ και δυόμισυ περίπου χιλιάδες χρόνια, περί τα μέσα τού 6ου π.Χ αιώνος, δηλαδή μερικές δεκαετίες μετά από τις μεταρρυθμίσεις τού Σόλωνος, οι πολιτικές αντιθέσεις στην Αθήνα προσελάμβαναν όλο και πιό έντονο χαρακτήρα. Στην Αθήνα τότε κυριαρχούσαν τρία πολιτικά κόμματα (πολιτικές παρατάξεις ):
1.Οι Πεδιακοί ή Πεδινοί, στους οποίους συμμετείχαν οι εκπρόσωποι τής μεγάλης γαιοκτησίας(οι λεγόμενοι "ευπατρίδες" ), οι οποίοι κατά βάση ζούσαν στις πεδιάδες τής αττικής γής και επεδίωκαν την επαναφορά τού Ολιγαρχικού, Αριστοκρατικού, καθεστώτος, το οποίο είχε καταργήσει ο Σόλων. Αρχηγός τους ήτο ο Λυκούργος .
2. Οι Παράλιοι, στους οποίους υπερίσχυαν οι έμποροι και οι βιοτέχνες, που ζούσαν στην παραλιακή ζώνη τής Αττικής και ενδιεφέροντο για την διατήρηση τού καθεστώτος τού Σόλωνος, μια και ήσαν οι πλέον ευνοημένοι από τις μεταρρυθμίσεις του. Αρχηγός τους ήτο ο Μεγακλής (τού γνωστού γένους τών Αλκμεωνιδών ).
3. Οι Διάκριοι, φτωχοί γεωργοί, που είχαν μικρό και άγονο γεωργικό κλήρο, στο ορεινό βορειοανατολικό τμήμα τής Αττικής, την Διακρία, αλλά και οι θήτες ( δουλοπάροικοι). Οι Διάκριοι δεν ήσαν ικανοποιημένοι από τις μεταρρυθμίσεις τού Σόλωνος και αγωνίζοντο για την αναδιανομή (αναδασμό) τής γής, μιά και η περίφημη "Σισάχθεια" τού Σόλωνος (με την οποίαν είχαν χαρισθή τα χρέη τών φτωχών αγροτών) είχε μόνο προσωρινά λύσει τα προβλήματα τών φτωχών γεωργών, που είχαν γίνει με την πάροδο τού χρόνου πάλι φτωχοί .
   Ο Πεισίστρατος, αριστοκρατικής καταγωγής και συγγενής τού Σόλωνος, που είχε διακριθή στον πόλεμο εναντίον τών Μεγαρέων, επωφελήθηκε από τις έντονες διαμάχες τών δύο προηγούμενων πρώτων κομμάτων αλλά και από την δυσαρέσκεια τών φτωχών αυτών λαϊκών στρωμμάτων, και τέθηκε επικεφαλής τών Διακρίων .
   Ο Πεισίστρατος, επιδιώκων να καταλάβει την εξουσία, υποσχόταν προς όλους, και κυρίως προς τους φτωχούς, τα πάντα. Όπως, ότι θα τους χαρίσει τα χρέη και ότι θα τους κάνει όλους Αθηναίους Πολίτες, ακόμη και αν είχαν γεννηθή από γονείς, που δεν ήσαν και οι δύο Αθηναίοι Πολίτες .
Έτσι, απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα, αλλά δεν κατάφερνε να γίνει Άρχων. Προκειμένου, λοιπόν, να καταλάβει την εξουσία, κατέστρωσε ένα έξυπνο σχέδιο: μία ημέρα, αυτοτραυματίσθηκε, τραυμάτισε και τα μουλάρια του, και έσπευσε αιμόφυρτος στην Αγορά, διαδίδοντας, μαζί με τους πολιτικούς φίλους του, ότι δήθεν κάποιοι πολιτικοί αντίπαλοί του ("τρομακράτες"), τους οποίους δεν κατονόμαζε, επεχείρησαν να τον σκοτώσουν, τραυματίζοντας αυτόν και τα μουλάρια του! .
Ένας πολιτικός φίλος του προσφέρθηκε τότε και υπέβαλε πρόταση προς την Εκκλησία τού Δήμου, προκειμένου να χορηγηθή στον Πεισίστρατο άδεια, για να έχει προσωπική φρουρά, επειδή δήθεν κινδύνευε από τους πολιτικούς αντιπάλους του. Αριστίων ονομαζόταν αυτός ο φίλος τού Πεισιστράτου .
   Ο Σόλων, μόλις έμαθε όλα αυτά, κατέβηκε στην Αγορά και, επειδή ήτανε πλέον γέρος (περίπου 80 ετών) και δεν μπορούσε να αντιδράσει διαφορετικά παρά μόνο με τα λόγια, προσπάθησε να πείσει τους συμπολίτες του να μην δεχθούν το Ψήφισμα τού Αριστίωνος.
Γιατί, αν δεχθούν να περιφέρεται ο Πεισίστρατος με τους ροπαλοφόρους του, τότε κινδυνεύουν οι Πολίτες και η Δημοκρατία από τα σχέδια τού Πεισιστράτου, που προπαρασκευάζει Τυρρανία!

Στη συνέχεια πήγε στην Εκκλησία τού Δήμου και προσπάθησε να αποτρέψει την έγκριση τού Ψηφίσματος τού Αριστίωνος. Απευθύνθηκε δε με σκληρά λόγια κατά τών συμπολιτών του, κατηγορώντας τους, ότι συμπεριφέρονται σαν πονηρές αλεπούδες, γιατί, ενώ βλέπουν ότι ο Πεισίστρατος οδεύει προς την Τυρρανία και προς την κατάργηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών, ο καθένας κοιτάει το προσωπικό του συμφέρον ! Διαισθανόμενος μάλιστα τον κίνδυνο, να γίνει αποδεκτό από την Εκκλησία του Δήμου το Ψήφισμα τού Αριστίωνος, απηύθυνε βαρειά και εντόνως απαξιωτική κατηγορία κατά τών συμπολιτών του, ότι τελικώς όλοι τους είναι ανόητοι ( " σύμπασιν δ' υμίν χαύνος ένεστιν ο νόος"), και απεχώρησε για την οικία του.
Εκεί, πήρε τα όπλα του, τα κρέμασε έξω από την πόρτα, και κάλεσε όλους τους πολίτες να πράξουν κι' αυτοί το ίδιο. Μ' αυτή την πράξη του ήθελε να πεί στους συμπολίτες του, ότι πρέπει να έχουν έτοιμα τα όπλα τους, για να τα χρησιμοποιήσουν, επειδή ο Πεισίστρατος προπαρασκευάζεται για εγκαθίδρυση Τυρρανίας! Αλλά, ο Σόλων δεν εισακούσθηκε, και το Ψήφισμα του Αριστίωνος ενεκρίθη από την Εκκλησία του Δήμου!
Ο Πεισίστρατος, λοιπόν, έλαβε την άδεια να φέρει μονίμως μαζί του τους Κορυνηφόρους, δηλαδή ροπαλοφόρους οπλίτες, που έφεραν δηλαδή μαζί τους ένα μακρύ ρόπαλο, την κορύνη, με το οποίο έδερναν και εκακοποιούσαν βάναυσα όποιον θεωρούσαν ότι ήτο αντίθετος με τον αρχηγό τους !
Λίγο αργότερα, επί Άρχοντος Κωμέου, ο Πεισίστρατος, με την βοήθεια αυτών τών Κορυνηφόρων, κατέλαβε την Ακρόπολη και εγκαθίδρυσε Τυρρανίδα στην Αθήνα, συντρίβοντας τα δημοκρατικά δικαιώματα τών πολιτών. Η περίοδος τής μακράς Τυρρανίας άρχιζε ήδη στην πόλη τής Αθήνας. Οι όποιες δημοκρατικές ελευθερίες πήγαν περίπατο για πάνω από 30 χρόνια.
Ήτο το έτος 560 π.Χ.!

[ Σήμερα στην Ελλάδα, το νομοσχέδιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Για την προστασία τού πολίτη από αξιόποινες πράξεις εγκληματικών οργανώσεων», το γνωστό στον ελληνικό λαό και ως «Τρομονόμος», κατατέθηκε από την κυβέρνηση στην Ελληνική Βουλή για ψήφιση. Πρόκειται για νομοσχέδιο, το οποίο θέτει σε ευθεία αμφισβήτηση και απειλεί θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα τού ελληνικού λαού. Παρά τις συνεχιζόμενες σφοδρές αντιδράσεις επιστημονικών, κοινωνικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς και ανθρώπων τού πνεύματος, τού πολιτισμού και τής εργασίας, το πλέον αντιδραστικό «νομοθέτημα» τών τελευταίων δεκαετιών προωθείται προς ψήφιση - κατ' απαίτηση τών Αμερικανών, τής «νέας τάξης πραγμάτων» και τών πιο αντιδραστικών κύκλων τής Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η ποινικοποίηση με εξοντωτικές ποινές ακόμη και τηή σκέψης ή τών «προθέσεων» ομάδος τριών και άνω ατόμων (κάτι μας θυμίζει αυτό), «προθέσεις» που θα «βεβαιώνονται» από ανώνυμες καταθέσεις (!!!) ή από προβοκάτορες, που θα παρεισφρύουν κατ' εντολήν και με νομική κάλυψη στις θεωρούμενες από τις αρχές σαν «εγκληματικές» οργανώσεις, η δυνατότητα απαλλαγής από ποινές σε όσους εγκληματίες συνεργάζονται με τις αρχές για την εξάρθρωση «εγκληματικών» οργανώσεων, η επέκταση τής άρσης τού απόρρητου τών επικοινωνιών και τής καταγραφής τής ιδιωτικής ζωής, καθώς και ο υποχρεωτικός έλεγχος τού γενετικού υλικού (DNA), συνθέτουν εν ολίγοις το όλο αντιδημοκρατικό και βαθιά αντιδραστικό πλαίσιο, υπό το οποίο θα υποχρεωθεί να ζήσει η ελληνική κοινωνία, αν αυτό το «τρομονομοθέτημα» εγκριθεί από τη Βουλή τών Ελλήνων.

Εδώ ο καθένας πολίτης πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να συσστρατευτεί με όλες τις δυνάμεις τού τόπου, που αυτές τις μέρες δίνουν μια μεγάλη μάχη για να αποσυρθεί αυτό το αμερικανικής έμπνευσης κατασκεύασμα, που μας γυρίζει πίσω δεκαετίες, στην εποχή τής χούντας, ή ακόμη πιο πίσω στην εποχή τού κατάπτυστου «ιδιώνυμου» του Βενιζέλου!!

Οι αγώνες τών λαών ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, ενάντια στην αμερικανοΝΑΤΟϊκή τρομοκρατία και υπέρ τών δικαιωμάτων τών εργαζομένων που παράγουν τον πλούτο τής κοινωνίας, δεν μπορούν να ανακοπούν με τέτοια «τρομονομοθετήματα», όσο και αν κοπιάζουν οι σύγχρονοι Αριστίωνες και οι επίδοξοι ευρωΝΑΤΟϊκοί Πεισιστρατίδες! Ο λαός έχει τη δύναμη να ανατρέψει τα σχέδιά τους ].

[ Σήμερα, 2.500 χρόνια μετά, ποιοί βρυχώνται εναντίον τών λαών που αγωνίζονται για την ελευθερία τους, ονομάζοντάς τους “ τρομοκράτες”; ]-

Άγγελος Λιβαθινός

Καθηγητής Μαθηματικών- Λυκειάρχης

πρώην Πρόεδρος τής ΕΛΜΕ Ηλείας

--------------------------------------------------------------

^(*)Το άρθρο αυτό γράφτηκε κατ' αρχήν με αφορμή την προώθηση στην Ελληνική Βουλή για ψήφιση, κατά το 2001, τού Αμερικανόπνευστου "τρομονόμου" και δημοσιεύθηκε στις Εφημερίδες: 1) "ΗΜΕΡΑ" Πατρών (27-5- 2001), 2) " Το Ελεύθερο Βήμα τής Ηλείας" ( 28-5-2001), 3) "ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ" Αμαλιάδος ( 1-6-2001 και 5-6-2001), 4) " Ριζοσπάστης" Αθηνών ( 6-6-2001), και 5) " Η ΑΥΓΗ" Πύργου (11-6-2001).

Ο Επίλογος ( αναφορά στο σήμερα), ανάμεσα σε αγγύλες, εσχετίζετο με τα αντιδημοκρατικά χαρακτηριστικά τού Αμερικανικής εμπνεύσεως Νομοσχεδίου, που θέτει σε ευθεία αμφισβήτηση και απειλεί θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα τού Ελληνικού Λαού.

Σε δεύτερη έκδοση, και με αφορμή τις συνεχιζόμενες συκοφαντίες και επιθέσεις τών Αμερικάνων κατά τών Λαών, που παλεύουν για την ελευθερία τους, εδημοσιεύθη με τροποποιημένο Επίλογο: Αυτόν με τα έντονα γράμματα στις δύο τελευταίες γραμμές, αντί τής αμέσως παραπάνω ενότητος , που είναι μέσα σε αγκύλες [ ], στις Εφημερίδες: 1) "Καρδαμάς" (Φ. 15, Απρίλιος- Ιούνιος 2005), 2) "ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ" Αμαλιάδος ( 26-7-2005), και 3) "ΠΑΤΡΙΣ" Πύργου ( 20-7-2005).