(Άγγελος Λιβαθινός, Καρδαμάς-Kardamas)Ο Πολιτικός Λόγος, η Άρχουσα Τάξη και η Ιστορία

“ Και την ειωθυίαν αξίωσιν

τών ονομάτων ες τα έργα

αντήλλαξαν τή δικαιώσει ”

(Θουκιδίδου Ιστορία , Γ΄82 ,4 ) .

Ο Πολιτικός λόγος τής άρχουσας Τάξης στην χώρα μας χρησιμοποιείται πλειστάκις με τέτοιον τρόπο και με τέτοια μέθοδο, ώστε οι λέξεις να χάνουν την εννοιολογική τους υπόσταση και να σημαίνουν ή να δηλώνουν το εντελώς αντίθετο από το νόημα, που έχουν αποκτήσει στην λαϊκή συνείδηση, κατά την ιστορική και βιωματική εξέλιξη τών γεγονότων.

΄Εχουμε, δηλαδή, μια σκοπούμενη προσπάθεια από την άρχουσα Τάξη, ώστε λέξεις που έχουν ωριμάσει ως έννοιες, και πολλές απ’ αυτές, για την συνείδηση τού λαού, αποδίδουν υψηλά ιδανικά, να χρησιμοποιούνται για να αποδώσουν άλλες ενέργειες ή καταστάσεις, διαφορετικές και πολλές φορές ριζικά αντίθετες από εκείνες, που γνωρίζει και αποδέχεται η Κοινωνία.

Το φαινόμενο αυτό, τής απατηλής, δηλαδή, χρήσης τών λέξεων, δεν είναι νέο. Αλλά, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, έχει επεκταθή τόσο στην διεθνή πολιτική σκηνή, όσο και στην εσωτερική πολιτική ζωή στην χώρα μας.

Καταβάλλεται έντονη και συστηματικά οργανωμένη προσπάθεια, για να χειραγωγηθή η σκέψη τού πολίτη, για να δοθή στα κοινωνικά φαινόμενα ένας αταξικός και αποϊδεολογικοποιημένος χαρακτήρας, με απώτερο στόχο την κοινωνική σύγχυση, την παραπληροφόρηση και την αποπολιτικοποίηση τών πολιτών.

Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, τόσο στην διεθνή όσο και στην εγχώρια πολιτική πρακτική. Έννοιες, όπως τρομοκρατία, ειρηνική επιχείρηση, ανθρώπινα δικαιώματα, εξυγίανση, πατριωτισμός, κ.ά., χρησιμοποιούνται από την άρχουσα Τάξη και από τους πολιτικούς υπαλλήλους της με τρόπο, ώστε τις περισσότερες περιπτώσεις να ισοδυναμούν με πλήρες αναποδογύρισμα τής αλήθειας και τής πραγματικότητας .

Έτσι, η Τουρκία ισχυρίζεται ότι το 1974 στην Κύπρο προέβη σε μια « ειρηνική επιχείρηση», ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι επραγματοποίησε, με την βοήθεια τού ΝΑΤΟ και τών Αμερικάνων, μια βάρβαρη εισβολή και κατοχή στο νησί, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε., ισχυρίζονται ότι τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία τον εξαπέλυσαν για να υπερασπισθούν « τα ανθρώπινα δικαιώματα », ενώ ο κάθε πολίτης γνωρίζει ότι αυτή η ναζιστικού τύπου ιμπεριαλιστική επιδρομή εναντίον μιας ανεξάρτητης χώρας, τής Γιουγκοσλαβίας, έγινε επειδή ο Γιουγκοσλάβικος λαός αρνήθηκε να υποκύψει στις εντολές τής Νέας Τάξης Πραγμάτων και τών μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, επειδή θέλησε, δηλαδή, να ζει αναξάρτητος και χωρίς πάτρωνες.

Η Τουρκία, οι ΗΠΑ και η Ε.Ε., σε κατάπτυστη συνεργασία και σύμπραξη με την Ελληνική Κυβέρνηση, συνέλαβαν τον Οτσαλάν , ισχυριζόμενοι όλοι αυτοί ότι οι Κούρδοι αγωνιστές είναι τρομοκράτες, αλλά όλοι μας γνωρίζουμε, ότι ο Κουρδικός λαός και ο οραματιστής αρχηγός τους Οτσαλάν αγωνίζονται για την αποτίναξη τού τουρκικού ζυγού και για την Ανεξαρτησία τού Κουρδικού Έθνους.

Η Κυβέρνηση του κ. Σημίτη και οι ομαγάλακτοί της «σοσιαλιστές», υπηρετώντας με ζηλευτή επιμέλεια το μεγάλο Κεφάλαιο, βάζουν τα δυνατά τους και επιχειρούν να κατεδαφίσουν το Ασφαλιστικό Σύστημα και το Εργασιακό καθεστώς, τα οποία κατακτήθηκαν μετά από αιματηρούς αγώνες από την εργατική Τάξη τής χώρας μας, αλλά οι ίδιοι, και με την βοήθεια εντεταλμένων κονδυλοφόρων και τών εξωνημένων ηγεσιών ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, προπαγανδίζουν ότι επιχειρούν να τα « εξυγιάνουν »!

Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε περισσότερο, για να καταφανή η πολτοποίηση εννοιών και αξιών, που συστηματικά μεθοδεύει η άρχουσα Τάξη, ντόπια και ξένη, προκειμένου να προωθήσει αποτελεσματικώτερα τα συμφέροντά της, σε βάρος βέβαια τών συμφερόντων τού κάθε λαού.

Θα σταθούμε, όμως, σ’ ένα θέμα, που αυτές τις ημέρες και κάθε χρόνο τέτοια εποχή έρχεται στην επιφάνεια, με αφορμή επετειακές εκδηλώσεις για την απελευθέρωση τής χώρας μας από τους Ναζί κατακτητές και για την λήξη τού ακολουθήσαντος Ελληνικού Εμφυλίου πολέμου.

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, καταβάλλεται ιδιαίτερη και συστηματική προσπάθεια από τη αστική Τάξη τής χώρας μας, που έλαμψε δια τής απουσίας της από τον Ελληνικό Αντιφασιστικό Αγώνα, για να αναποδογυρισθή η ιστορική πραγματικότητα τής περιόδου της Γερμανικής κατοχής και τής Αντίστασης τού Ελληνικού λαού στους Ναζί και φασίστες κατακτητές^ τής περιόδου τής επαίσχυντης δράσης και στάσης τών δοσιλόγων και τών ταγματασφαλιτών (κατά την κατοχή ), τής περιόδου τής ιμπεριαλιστικής επέμβασης τών Αγγλοαμερικάνων στην χώρα μας το 1944, τής περιόδου τού ανελέητου διωγμού τών αγωνιστών τής Εθνικής Αντίστασης (κατά την διετία 1944-46 ) από τους δοσίλογους, τους ταγματασφαλίτες τής κατοχής και από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις και τους Αγγλοαμερικάνους, τής περιόδου τής μεγάλης δοκιμασίας τού Εμφυλίου πολέμου, και τέλος τής δραματικής μετεμφυλιακής περιόδου τών πέτρινων χρόνων .

Αυτή η 15ετής δραματική για την χώρα μας και τον λαό περίοδος, στο τέλος τής οποίας, με την επέμβαση τών ξένων, οι δοσίλογοι και οι ταγματασφαλίτες « βγήκαν στον αφρό », εξασφάλισαν την ατιμωρησία τους και στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό, επιχειρείται από ορισμένους απολογητές τών τελευταίων και από την άρχουσα Τάξη όχι απλά να ερμηνευθή με γραμμικό και συμφερτικό γι’ αυτούς τρόπο, αλλά να παρουσιασθή κι’ όλας σαν μια περίοδος, που δικαιώνει δήθεν τον δοσιλογισμό και την συνεργασία με τον κατακτητή !

Και επιχειρούν να βαφτίσουν πατριώτες τους δοσίλογους, τους κουκουλοφόρους καταδότες στην κατοχή, τους Μπουραντάδες, τους Τσαούσ-Αντώνηδες, τους Γερμανοτσολιάδες και τους ταγματασφαλίτες !

Και παράλληλα επιχειρούν να χαρακτηρίσουν απάτριδες, προδότες, αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για μια ελεύθερη, ανεξάρτητη και δημοκρατική Ελλάδα, δηλαδή αυτούς που πολέμησαν με το όπλο τον κατακτητή, θυσιάζοντας γι’ αυτό και την ζωή τους ακόμη ! Επιχειρούν, δηλαδή, να ξαναγράψουν την Ιστορία και να βαφτίσουν συλλήβδην πατριώτες τους σύγχρονους Πηλιογούσηδες, τους Εφιάλτες και τους σύγχρονους Νενέκους του Ιμπραήμ!

Ο μεγάλος Έλληνας Ιστορικός Θουκιδίδης, περιγράφοντας τον Κερκυραϊκό Εμφύλιο πόλεμο ( τέλη τού 5^ου αι. π.Χ ), κατά τις αρχές τού Πελοποννησιακού πολέμου, σημείωνε για τις προσπάθειες που κατέβαλλαν ορισμένοι από τους εμπλεκομένους στον Εμφύλιο πόλεμο ( μεταξύ αυτών και το τότε ιμπεριαλιστικό Κράτος της Αθήνας): “Και την ειωθυίαν αξίωσιν τών ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τή δικαιώσει” (Ακόμη και την καθιερωμένη σημασία τών λέξεων για τις ανθρώπινες πράξεις άλλαξαν, κατά πως τους βόλευε.- Θουκιδίδου Ιστορία, Γ΄82,4).

Η Ιστορία, όμως, τού Πελοποννησιακού πολέμου και τού Εμφυλίου Κερκυραϊκού πολέμου δεν γράφτηκε κατά πως θα επιθυμούσαν οι τότε παραχαράκτες τών λέξεων και εννοιών. Γράφτηκε από τα ίδια τα γεγονότα και από τις πράξεις τών ίδιων τών πρωταγωνιστών, με το χέρι τού Ιστορικού τής εποχής εκείνης .

Και η Ιστορία τής Εθνικής Αντίστασης, τών διωγμών τού 1944-46, τών δοσιλόγων και τών Γερμανοτσολιάδων, τού Εμφυλίου πολέμου και τής μετεμφυλιακής περιόδου δεν μπορεί να ξαναγραφτή αναποδογυρισμένη, όσο και αν προσπαθούν μερικοί « να αλλάξουν την καθιερωμένη σημασία τών λέξεων », όσο και αν πασχίζουν κάποιοι απολογητές τών Μπουραντάδων και τών σύγχρονων Νενέκων, όσες φορές κι αν παίξει το « μαντολίνο » του ο κ. Μπερνιέρ στην Κεφαλονιά με την άδεια τού κ. Σημίτη και τής Κυβέρνησης.-

Άγγελος Λιβαθινός

Καθηγ. Μαθηματικών-Λυκειάρχης

-----------------------------------------------------------------------------------

^(*) Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα: "ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ" Αμαλιάδος ( 12-9-2000). Την εποχή εκείνη, ένας Άγγλος "Συγγραφέας", με το βιβλίο του " Το μαντολίνο τού Λοχαγού Μπορέλλι" ( που πάντως δεν απετέλεσε την αφορμή γι' αυτό το άρθρο), επιχειρούσε να κατασυκοφαντήσει την Ελληνική Αντίσταση κατά τών Γερμανών Ναζιστών στην Κεφαλλονιά, αλλά και την Πατριωτική στάση πολλών Ιταλών μαχητών. Το περιεχόμενο τού βιβλίου αυτού μεταφέρθηκε στην κινηματογραφική Οθόνη, η δε ταινία "γυρίσθηκε" στην Κεφαλονιά, με την άδεια τής τότε Ελληνικής Κυβέρνησης!