ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

                                                    Ο αφηγηματικός χρόνος

Χρόνος του πομπού: η εποχή κατά την οποία ζει ο πομπός και ειδικότερα η χρονική στιγμή κατά την οποία στέλνει το μήνυμά του.

Χρόνος του δέκτη : η εποχή κατά την οποία ζει ο δέκτης και ιδιαίτερα η χρονική στιγμή κατά την οποία δέχεται το μήνυμα

Χρόνος των γεγονότων: η χρονική στιγμή κατά την οποία διαδραματίζονται τα γεγονότα της αφήγησης

            πχ στα ομηρικά έπη ο χρόνος του πομπού είναι ο 8^ος αι. π.Χ , ο χρόνος των γεγονότων ο 12^ος αι. και ο χρόνος του δέκτη μπορεί να είναι οποιαδήποτε εποχή

 Αναχρονίες: ο αφηγητής συχνά παραβιάζει τη χρονική σειρά των γεγονότων της αφήγησης:

w Αναδρομικές αφηγήσεις / αναδρομές: είναι η τεχνική κατά την οποία διακόπτεται η κανονική χρονική σειρά των συμβάντων για να εξιστορηθούν γεγονότα του παρελθόντος. (flashback)

w Πρόδρομες αφηγήσεις: ο αφηγητής κάνει λόγο εκ των προτέρων για γεγονότα που θα γίνουν αργότερα, αναφέρεται δηλαδή σε ένα μελλοντικό σημείο της αφήγησης.

Άλλες τεχνικές με τις οποίες παραβιάζεται η ομαλή, φυσική χρονική σειρά:

wInmediasres: η λατινική αυτή φράση σημαίνει «στο μέσο των πραγμάτων», δηλαδή στη μέση της υπόθεσης, και αποτελεί μια τεχνική της αφήγησης, σύμφωνα με την οποία το νήμα της ιστορίας δεν ξετυλίγεται από την αρχή, αλλά ο αφηγητής μας μεταφέρει στο κρισιμότερο σημείο της πλοκής και έπειτα, με αναδρομή στο παρελθόν, παρουσιάζονται όσα προηγούνται του σημείου αυτού. (πχ Οδύσσεια)

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >