ΣΥΝΤΜΗΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΓΑΚ_{1      =} ΓΑΚ/ΚΥ/ ΥΕΔΕ1833-1848/Αρχείο Υπουργείου Θρησκείας (Κυβερνήτη) 1828-1833/Εκκλησιαστικών/Φ 023/έγγρ. 036 και 092.
ΓΑΚ_{2       =} ΓΑΚ/ΚΥ/ΥΕΔΕ[1833-1848]/Σειρά #001εκκλ/ Φάκελος 690 / έγγραφα υπ’ αριθ. 1-9                      
ΓΑΚ₃      = ΓΑΚ/ΚΥ/ΥΕΔΕ/ ΙΙ Βιβλία Έντυπα/Υπηρεσιακά Βιβλία - Κατάστιχα/ 1833-1838/ 5, σ. 269.
ΓΑΚ₄      = ΓΑΚ/ΚΥ/Οθωνικά Αρχαία / Υπουργείο Εσωτερικών /Φάκ.206/ έγγρ. 008.
ΓΑΚ₅      = ΓΑΚ/ΚΥ/ΥΕΔΕ/ Σειρά #001-Εκκλησιαστικῶν /Φάκ.128, 129 και.605
ΓΕΕ        = Γενική Εφημερίς τῆς Ἐλλάδος, ἔτος Ε, αριθ.89 σ. 420-421
ΣΑΣ       = Πρακτικά Δ΄ Τοπικού Συνεδρίου Αρκαδικών Σπουδών, (Τρίπολις – Δημητσάνα 2013), Τόμος Α.   
ΒΕ          = Κώδικας 19^ου αι. «Βιβλίον Εξερχομένων Επισκοπείο Δημητσάνης»           ,   ,
ΕΕΒΣ     = Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών στο Ιδρυματικό Αποθετήριο (ΙΑ) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Η.Ε.        = Ηπειρωτική Εστία 3 (1954), σελ. 358-360.
Η.Χ.        = Ηπειρωτικά Χρονικά Γ΄  (1928) και ΙΒ (1937),
ΘΗΕ       = Θρησκευτικλη και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια τόμος ΣΤ΄       
ΙΑΙΣ       =  Ιστορικό Αρχείο Ιεράς Συνόδου
ΜΕΕ      = Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια τ. ΙΒ΄         
Ν.Ε.Ε.    = Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Χάρη Πάτση, τόμος 21,
ΝΠ         = Νέα Πανδώρα, τ. ΙΔ,(1863), σ 165 κε)
Π Π Σ Υ = Πρακτικά Πανελ. Συνεδ ‘Η Υπάτη στην Εκκλησ Ιστορία, στην Εκκλησ Τέχνη και στον Ελλαδικό Μοναχισμό Αθήναι 2011          
Σ.Α.Σ.,   =  Πρακτικά Δ΄ Τοπικού Συνεδρίου Αρκαδικών Σπουδών, Τρίπολις – Δημητσάνα, 1-3/11/2013, Τόμος Α΄

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Αθηναγόρας          = Μητροπολίτου Παραμυθίας και Πάργας Αθηναγόρου, Η Εκκλησία των Ιωαννίνων. ΗΧ Γ΄(1928)
Αρώνη                  = Καίτη Κίχλη – Αρώνη Η Μεσσηνιακή Εξέγερση του 1834. διδακ διατρ, Πάντειο, Αθήνα 1984, σελ. 210, 211, 220).
Άτέσης                 = Β Άτέση, ’Επίτομος επισκοπική ιστορία τής εκκλησίας τής Ελλάδος, τ. Α', Εν Άθήναις 1948, σ. 173).
Βακαλοπούλου      = Μαρία Βακαλοπούλου Ο πρώην Παραμυθίας Προκόπιος τοποτηρητής Ν. Πατρών Ανακοίνωση στο Συνέδριο για την Υπάτη. Ανακοίνωση στο Π Π Σ Υ, σελ. 65 – 84
Βιτάλης                 = Φιλ. Α. Βιτάλη Ιερόθεος Β΄ ΘΗΕ 6, σελ. 802 – 803
Γεδεών   = Μανουήλ Γεδεών, Πατριαρχικαί Εφημερίδες, εν Αθήναιε τυπογραφεῖον Σεργιάδου, 1936.
Γερμανός               = Γερμανού Επισκόπου Σάρδεων Επισκοπικοί Κατάλογοι των εν Ηπείρω και Αλβανία Επαρχιών του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. ΗΧ ΙΒ (1937), σελ 11-103.
Γόνης₁    =∆ηµ.Β.Γόνης 1στορικό διάγραµµα της µητροπόλεως Νέων Πατρών,Ι.Μ. Φθιώτιδος,Υπάτη σ. 38
Γόνης₂    = Δημ. Β. Γόνη Εἰδικές Ἀποστολές Καλλινίκου Καστόρχη, Σ.Α.Σ., σ.304.
Γριτσόπουλος,      = Τ Γριτσόπουλος, Αρχιεπισκοπή Δημητσάνης και Αργυροκάστρου, ΕΕΒΣ Κ΄ 251
Γρυπάρης              = Γ. Γρυπάρη, Νεόφυτος Καρύστου. Νέα Πανδώρα, τ. ΙΔ,(1863), σ 165 κε)
Διαμαντής             = Κωνσταντίνος Αθ. Διαμαντής, «άγνωστες–λησμονημένες μορφές της Ηπείρου– Ο Επίσκοπος Παραμυθίας Προκόπιος».   
  άρθρο στο ΗΕ 3[1954], 353—360,
Ιωακείμ  = Α. Π. Ιωακείμ, Ο Μητροπολίτης Ν.Πατρών Γερμανός, Διδ. Διατριβή Θεολογικής Αθηνών, 2016,
Ιωαννίδης             = Γιώργου Ιωαννίδη Επίσκοποι που ποίμαναν την Γορτυνία. Αθήνα 2018
Μάμουκας,            = Α. Μάμουκας, Μοναστηριακά, σ. 77-79
Μεταλληνός          = π. Γεώργιος Μεταλληνός, Ελλαδικού Αυτοκεφάλου παραλειπόμενα, Δόμος1989, σ.24-25
Μυστακίδης          = Βασίλειος Α. Μυστακίδης, Επισκοπικοί Κατάλογοι, Ε. Ε. Β. Σ., 1936, Έτος ΙΒ’, σελ 139-238 
Οικονόμου,           = Φ. Οικονόμου, Η Θεσπρωτία από των αρχαιοτάτων χρόνωνμέχρι των ημερών ημών Αθήναι 1979
Οικονόμος            =  Κ. Οικονόμου Τά σωζόμενα, Α', Άθήνησι αωοα', 13.
Πανουτσόπουλος =  Θάνου Πανουτσοπούλου, Ή επισκοπή Γόρτυνος - Μεγαλοπόλεως ..«Μορεάς» Τριπόλεως, 27-4-1928, σ.1.
Προύζος                = π. Γεώργιος Εμμ. Προύζος, Το Μοναστηριακό ζήτημα στο ελεύθερο Ελλ. Κράτος κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας, Πεταπτ. Θεολ. Σχολής ΚΠΑ, σελ. 77 κ.ε.             
Πολύκαρπος          = Μητρ. Πολυκάρπου (Συνοδινοϋ), Ο Άρδαμερίων(κατόπιν Γορτύνης) ’Ιγνάτιος, «Θεολογία» 5 (1927) 126-128.
Σιμόπουλος           =  Αρχιμ Θεοφίλου Ν. Σιμοπούλου, Μάρτυρες καί άγωνισταί Ίεράρχαι τής έλληνικής έθνεγερσίας 1821-1829. Β'. Συμβολή είς τήν νεωτέραν Ιστορίαν τοϋ Έλληνικοϋ Έθνους καί τής ’Ορθοδόξου ’Εκκλησίας, Άθήναι 1972, σ. 495-532.
Τωμαδάκης          =  Ν Β. Τωμαδάκη, Ό έπίσκοπος Άρδαμερίου ’Ιγνάτιος (17691839) καί τό έκκλησιαστικόν του λειτούργημα έν Κρήτη (1827-1830) κατά τήν έλληνικήν έπανάστασιν, «Μνημοσύνη» 4(1972-1973)119-120.     
Tafil Buzi               = Mexhit Kokalari Trimi i vegjëlisë Tafil Buzi (1792-1844) Tiranë 2004.
Τυπάλδος              = Γ.Ε. Τυπάλδος, Αντώνιος -  Μαρία Καποδίστριος, ΜΕΕ ΙΓ, 761-762
Χιώτης   = Π Χιώτου, Ιστορικά Απομνημονεύματα Επτανήσου τόμ 6 1887
Χριστόπουλος       =  Δαμασκηνός Χριστόπουλος, Συλλογή των σπουδαιοτέρων Εγκυκλίων της Ι Συνόδου, εν Αθήναις 1877. 

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ     ΥΠΟΜΝΗΜΑ

               Α.  Το Βιβίο Εξερχομένων εγγράφων του Επισκοπείου Δημητσάνας

               Στο Επισκοπείο Δημητσάνας φυλάσσεται ανέκδοτος χαρτόδετος Κώδικας του 19^ου αι. (25x30 cm). Είναι ένα από τα «βιβλία» που η Ι. Σύνοδος απέστειλε[1] το 1834 για γραφειακό εξοπλισμό στις επισκοπές. Το πρώτο μέρος (φύλλα 2^r-16^v) είναι «Βιβλίο Εξερχομένων Εγγράφων του Επισκοπείου»[2]. Εκεί καταχωρήθηκε το σύνολο των αντιγράφων της εξερχόμενης αλληλογραφίας του Επισκόπου Γορτύνης[3] Προκοπίου Α΄ (6 Ιαν–30 Ιουν 1834)[4] ενώ τα υπόλοιπα φύλλα αποτελούν το επίσημο «Βιβλίο Γάμων» από 1856 έως το 1864. Όλες οι καταχωρίσεις στο βιβλίο είναι με πένα και μαύρη μελάνη. Η Αλληλογραφία είναι καταχωρημένη από το ίδιο χέρι ενώ οι υπόλοιπες καταχωρήσεις προέρχονται από ποικίλους γραφικούς χαρακτήρες.        
               Τα έγγραφα της Αλληλογραφίας φέρουν ημερομηνία αποστολής με το Ιουλιανό ημερολόγιο[5]. Σύμφωνα με το περιεχόμενο μπορούν να χωριστούν σε 3 ομάδες:       
               α.   Αλληλογραφία με τις Αρχές[6]     β.  Ποιμαντική δράση[7]      γ.  Διοικητικά [8]  
               Στην παρούσα έκδοση η παραπομπή σε Εξερχόμενο έγγραφο, σημειώνεται με αγγύλη ([1], [2] κλπ). Για καλύτερη πρόσβαση του αναγνώστη τα φύλλα του πρωτοτύπου σημαίνονται ως Φ1^r, Φ1^v…   Η αλλαγή γραμμής σημαίνεται με απλή κάθετο / Η σωστή μεταγραφή απαιτεί πιστή αποτύπωση της ορθογραφίας του κειμένου. Δεν διορθώνονται ανορθόγραφοι τύποι. Με διακριτή αρίθμηση στα αριστερά κάθε εγγράφου ακολουθεί το πρωτότυπο με τροποποίηση στην αρίθμηση των εγγράφων[9] .

               Συντάκτης της αλληλογραφίας είναι ο ίδιος ο Επίσκοπος Προκόπιος βοηθούμενος από τον ανεψιό του (όπως ο ίδιος επισημαίνει στο έγγραφο [60]). Η προσωπική του γραφίδα φαίνεται και στο έγγραφο [57]: Όταν ήταν έτοιμο για αποστολή προς τον Έπαρχο έφθασε στο Επισκοπείο η αναφορά Δημογερόντων για την οποία ίσως έπρεπε ο Έπαρχος να ενημερωθεί. Στον κολοφώνα λοιπόν του εγγράφου, μετά την υπογραφή του, ο επίσκοπος προσθέτει: «Ταύτην τήν στιγμήν μοῦ ήλθεν ἡ ἀναφορά…». Και στο βιβλίο εξερχομένων το κείμενο αντιγάφηκε αυτοξεξί, με την ασυνήθη προσθήκη.      
               Λίγα εξερχόμενα είναι καταχωρημένα σε περίληψη όπως πχ το [54] επειδή ήταν πανομοιότυπο με το [53]. Ο συντάκτης αρκείται στη σημείωση «Όμοιον ὡς τό ἄνωθεν διά τά χωρεῖα…».
               Παραπονείται ο Προκόπιος ότι δεν μπόρεσε να σπουδάσεικαι ότι κάνει ορθογραφικά λάθη [60], όμως δεν μπορεί να κρύψει τις αξιόλογες πρακτικές γνώσεις του στην ορολογία και στα μυστικά της γραφειοκρατίας[10]. Απαντά με υπηρεσιακή ακρίβεια στις Εκκλησιαστικές και Πολιτειακές Αρχές και μπορεί με ευστροφία να χειριστεί προβλήματα που προκύπτουν στη νεοσύστατη Επισκοπή Γορτύνης.  
 

               Β.  Ο Προκόπιος – από άλλες πηγές

               Στα ΓΑΚ[1] και στο ΙΑΙΣ[2] όποιος ανατρέξει ευρίσκει επίσημα έγγραφα που αφορούν τον Προκόπιο. Χρήσιμα είναι τα ΦΕΚ με ΒΔ περί Διορισμού κλπ. Καθώς και επίσημα έγγραφα που αφορούν Αναρρωτική Άδεια, Σύνταξη και όσα αφορούν τον θάνατό του[3]. Πολύτιμες πληροφορίες για την ζωή του δίνει ο ίδιος ο Προκόπιος σε επιστολές που ως Πρώην Παραμυθίας απευθύνει στον Καποδίστρια[4] και στη Γραμματεία Εκκλησιαστικών της «Αντιβασιλείας»[5]. Αυτές οι πηγές μας πληροφορούν ότι ο Προκόπιος καταγόταν από την Νάξο[6]και ήταν πνευματικό τέκνο του Επισκόπου Ευρίπου –μετέπειτα  Μητροπολίτη Ιωαννίνων– Ιεροθέου Τρεμούλα[7]. Άγνωστο το κοσμικό του όνομα[8] όμως μία ενθύμηση σε κώδικα 18^ου αι. τον αναφέρει ως «Προκόπιο Βυζάντιο»[9]. Ο Ιερόθεος τον χειροτόνησε Διάκονο[10] και τον είχε συνοδό[11] σε σημαντικά ταξίδια[12]. Στις 8/7/1806 το χειροτονεί[13] Επίσκοπο Παραμυθίας[14] στα Ιωάννινα[15] όπου παραμένει ως βοηθός του Ιεροθέου[16].   
               Μετά το θάνατο του Ιεροθέου, ο Προκόπιος – όπως πριν και μετά απ’ αυτόν πολλοί άλλοι Ιεράρχες – περιήλθε στη δυσμένεια του Αλή Πασά[17]. Το 1813 φυλακιζεται για πέντε μήνες [18], δραπετεύει με την βοήθεια του Μητροπολίτη Γαβριήλ[19] και μεταμφιεσμένος σε χωρικό περνά στην Άρτα[20]. Την ίδια τύχη και περιπετειώδη δράση είχε και ο διάδοχός του ο Αμβρόσιος[21] με τον οποίον και με άλλους κληρικούς ο Προκόπιο πέρασε στο Σούλι δίπλα στους μαχητές. Τον Δεκέμβριο 1821 στα στρατόπεδα Τζόγκα[22] – Περραιβού[23] ήταν παρών σε μάχες (Ρηνιάσσα, Βόνιτσα). Ακολούθησε τον Ελληνικό στρατό σε δυσπρόσιτες περιοχές με αντίξοες συνθήκες. Έπαθε πνευμονία («ἐφώλευσεν εἰς τό στῆθος ἕνα μέγα πάθος») [116] που επιδεινώθηκε από την υγρασία όταν ο Προκόπιος βρέθηκε σε πολιορκία του Μεσολογγίου. Το «μέγα πάθος» στο στήθος τον ενοχλούσε μέχρι τον θάνατό του.      
               Και άλλα μέλη της οικογένειας του Προκοπίου προσέφεραν το αίμα τους στον «Ιερό Αγώνα». Ο αδελφός του θυσιάστηκε («έγινε θύμα τῆς πατρίδος» [116]) αφήνοντας «αδύναμα μέλη» (σύζυγο, ανήλικα παιδιά) που ο Προκόπιος έπρεπε να περιθάλψει και να προστατεύσει. Ο μικρός ορφανός ανεψιός του στάθηκε βοηθός μέχρι τον θάνατό του[24].       
                    Στην ελεύθερη Ελλάδα ο Προκόπιος ήλθε μετά τον Ιανουάριο του1828 – πρόσφυγας επίσκοπος πρώην Παραμυθίας [25]. Διορίστηκε[26] «Τοποτηρητής Νέων Πατρών»[27] όμως η έκρυθμη κατάσταση μετά τη δολοφονια του Κυβερνήτη ευνόησε τον Τουρκαλβανό Ταφίλ Μπούζι[28] να επιβάλει τρομοκρατία. Ο Προκόπιος και ο Πρώην Σταγών Αμβρόσιος που τον διαδέχτηκε στην επισκοπή Νέων Πατρών[29] αναγκάστηκαν να φύγουν. Τους συναντάμε στο Ναύπλιο ως «παρεπιδήμους»[30] να υπογράφουν το «Διαρκές Πρωτόκολλο της 15/7/1833»[31] που εισήγαγε την «Πολιτική Ανεξαρτησία της Εκκλησίας της Ελλάδος»[32].              
               Με τη διχοτόμηση της Αρχιεπισκοπής Δημητσάνης[33]ο Προκόπιος «τοποθετήθηκε» στην Επισκοπή Γορτύνης με έδρα την Καρύταινα[34]. Για να έλθει στην Επισκοπή ταξίδεψε– προφανώς ακτοπλοϊκώς –στην Πάτρα όπου έδωσε τον όρκο πίστεως[35] προς τον Βασιλέα[36] ενώπιον του Νομάρχη Ήλιδος και Αχαΐας[37]([1] ,[16]). Στις 6/1/1834 στο χωριό Βλαχόραφτη [1] έδωσε «όρκο προς την Ι Σύνοδο» [38] ενώπιον του Ερυμανθίας Ιγνατίου[39]. Παρά την κακή υγεία του και την έλλειψη συγκοινωνιών που δυσχεραίνουν το έργο του[40] ο Προκόπιος εργάστηκε με πάθος για την οργάνωση της Επισκοπής[41]. Τον Ιούλιο του 1834 αφού όρισε «προσωρινούς Αρχιερατικούς Επιτρόπους» [123] και ενημέρωσε το ποίμνιο για «προσωρινή απουσία»[42]έφυγε με αναρωτική άδεια για την Πάτρα[43]. Από εκεί υπέβαλε παραίτηση «λόγω γήρατος και ασθενείας»[44].      
               Γιατί τόσο ξαφνικά υπέβαλε παραίτηση; Την ίδια εποχή η εξέγερση στην Αρκαδία και Μεσσηνία ήταν σε εξέλιξη και η Καρύταινα ήταν κέντρο ταραχών. Οι Αρχές ζητούσαν να «παιδευθούν από την Ιεράν Σύνοδον και τας Πολιτικάς Αρχάς οι ατακτούντες». Ο Προκόπιος μέλος Επισκοπικής Επιτροπής[45] παρά τα προβλήματα υγείας, επισκέφθηκε μικρά χωριά, άκουσε τα αιτήματα των αρχηγών της εξέγερσης[46] και υπέγραψε την κοινή εισήγηση στην Ι Σύνοδο προτείνοντας την απαλλαγή των υποκινητών της εξέγερσης από τις βαριές κατηγορίες[47]. Μένει λοιπόν να ερευνηθεί αν οι λόγοι υγείας που επικαλέστηκε ήταν η μόνη πραγματική αιτία παραίτησής του.

              Γ.   Ιστορικά Στοιχεία – Ειδήσεις από την Αλληλογραφία του Προκοπίου    

               1.  Αλληλογραφία με  τις  Αρχές :
               Η νεοσύστατη Επισκοπή Γορτύνης έπρεπε να αποκτήσει σφραγίδα [6]. Ο Προκόπιος ζήτησε οδηγίες απευθυνόμενος «Προς την Σεπτήν Ι Σύνοδον της Επικρατείας»[1](ο τίτλος εναλλάσσεται με «Ἱ Σύνοδος τοῦ Βασιλείου» [2] ο Προκόπιος αντιγράφει αυτολεξί τον λογότυπο των εγγράφων που λάμβανε, 121], [123])[3]. Απευθύνεται και στον «Σεβ. Επίσκοπος Αριμανθίας» ([1],[13]) (ανορθόγραφη απόδοση του Ερυμανθίας) ενώπιον του οποίου έδωσε τον ορισμένο όρκο ([1],[πρόκειται για τον σεβ. πρώην Αρδαμερίου Ιγνάτιο[4] που μετά την διχοτόμηση της Αρχιεπισκοπής Δημητσάνης τοποθετήθηκε στην επισκοπή Ερυμανθίας)[5].     
               Στις 19/3/1834 με επιστολή προς τον «Άγιο Αργολίδος» (βλ. [51],[60])[6] ζήτησε και έλαβε προσωπικά από τον ίδιο τον Αργολίδος διευκρινήσεις σε οδηγίες της Συνόδου. Ανταλλαγή επιστολών είχε και με τον «Μητροπολίτη Μαντινείας και Μεγαλοπόλεως» [7] ([38]) για επίλυση προβλημάτων στα όρια των επισκοπών           Σε όλες τις συναντήσεις του «ἐπ’ ἐκκλησίαις» και σε ομιλίες ή οδηγίες προς τον λαό, ο Προκόπιος δεν παρέλειπε να εκφράσει το σεβασμό του προς την «Αυτοῦ Μεγαλειότητα το λαμπρό άνακτα» [123]. Χρησιμοποιεί εκφράσεις όπως: «ο Ύψιστος Θεός νά πολυετῇ τόν Μεγαλειότατο καί Σεπτό ἄνακτα … τό κράτος του νά διαμένῃ ἀνεκλόνητον καί ἀτάραχον εἰς αἰῶνα αἰώνων»[1]. Οι εκφράσεις που θα μας φαίνονταν σήμερα παράξενες, ήταν καθορισμένες  από Υπουργικές ή Συνοδικές Οδηγίες. Σε εγκυκλίους ο Επίσκοπος έπρεπε να τονίζει την «αγάπη  που τρέφει» ο βασιλιάς προς τους Έλληνες  ώστε οι ενορίτες να τον αποδεχτούν και να τον σέβονται. Χαρακτηριστικές είναι φράσεις όπως «Όταν η Αυτού Μεγαλειότης ο λαμπρός άναξ έφθασε στη νέα Πατρίδα του  τακτοποίησε όλα τα θέματα που αφορούσαν τη θρησκεία» [8] [96] και «Ο Άναξ τιμά τους Έλληνες που δείχνουν προσήκουσαν υποταγήν εις τους νόμους και τας αρχάς τας επιτετραμμένας»[9] (φράση από το σχετικό Β/Δ.).            
               Αφού λοιπόν  «ὁ θεός ὁπού ηὐδόκησε νά ἀποκτήσωμεν τόν μέγαν καί λαμπρόν ἄνακτα…, διόρισε τάς πολιτικάς  καί στρατιωτικάς ἀρχάς, ἐκαθίδρυσε καί τήνἹεράν Σύνοδον ὡς ὑπερτάτην ἐκκλησιαστικήν ἀρχήν»[70]. Οι «Πολιτικές Αρχές» εγγυώνται την Τάξη και μόνο αν τις υπακούουμε θα προοδεύσουμε [16]. Η Ι. Σύνοδος που ο βασιλιάς διόρισε «καταγίνεται και ενασχολείται προς βελτίωση του κλήρου,…» [96]. Η συχνή αλληλογραφία του Προκοπίου με τα Ταχυδρομεία αφορά κυρίως την αίτηση κάποιων ΦΕΚ[10] που δεν έφθασαν έγκαιρα στην Καρύταινα ή διευθύνθηκαν κατά λάθος στη Δημητσάνα.            
               Ο Έπαρχος Γορτύνης θεωρώντας ότι η Καρύταινα δεν είναι «πόλις» αλλά χωριό, παρέλειψε να ενημερώσει τους Προκρίτους για το Πρόγραμμα εορτασμού για το ένα έτος από τον ερχομό του Όθωνος. Ο Προκόπιος με τους «προκριτοδημογέροντες» και τον κλήρο «της πόλεως Γορτύνης» ανέλαβε να αναπληρώσει αυτήν την παράλειψη[11]. Οργάνωσε «παράτες» της «πανυγύρεως του πολυποθήτου Βασιλέως μας»[12] με απαραίτητο «λογίδριον» που εκφώνησε  ο «Κ.Β. Ιερέας – δάσκαλος» (στο [57] αναφέροεται Ἱερεύς «Κ. Βασίλειος ἐκ τῆς Στεμνίτσης». Αν το γράμμα Κ. σημαίνει «κύριος» τότε μάλλον ο πατήρ Βασίλειος εκφώνησε το «λογίδριον». Όμως γιατί να μην το εκφωνήσει ο «αἰδεσιμότατος παπᾶ Κύριλλος διδάσκαλος τῆς Ἑλληνικῆς/ Σχολῆς τῆς πόλεως Γορτύνης», που γνωρίζουμε από το εξερχόμενο έγγρ [14]; Τόσο ο Κύριλλος όσο και ο Ιεροδιάκονος Γαβριήλ [10], ως διδάσκαλοι κατοικούσαν στην Καρύταινα και ήταν λογικότερο οι «διδάσκαλοι» αυτοί να αναλάβουν τους Λόγους και ίσως το όλο πρόγραμμα της εκδήλωσης. Όταν τελείωσαν οι «παράτες» ενημερώθηκε με το έγγραφο [16] η Ι Σύνοδος (και μέσω αυτής ο Βασιλεύς, για «τά εἰλικρινῆ αἰσθήματα τοῦ λαοῦ τούτου».     


               2.  Μέριμνα για την πλήρωση κενών ενοριακών θέσεων:    
               Έγγαμοι κληρικοί και Ιερομόναχοι από το 1821 εξυπηρετούσαν τις Ενορίες με μέριμνα των Δημογερόντων[13]. Ο Προκόπιος αφού αξιολόγησε το μέχρι τότε έργο των Εφημερίων αυτών, εξέδωσε για όλους «Διοριστήριο». Λόγω των πολλών κενών θέσεων οι Ιερείς υπηρετούσαν σε πάνω από δύο ενορίες και έπρεπε να αρκούνται στα «τυχηρά κατά την συνήθειαν των κατοίκων» ([8]). Το Διοριστήριο συνοδευόταν από «Οδηγίες» που ο Προκόπιος αντέγραψε από σχετική Συνοδική Εγκύκλιο.               
               Ο Ιεροδιάκονος Γαβριήλ[14] [10] και ο αιδεσιμότατος παπά Κύριλλος[15][14] ως διδάσκαλοι εκτός από τα «συμφωνητικά των Δημογερόντων» ή τον επίσημο διορισμό από το Υπουργείο έπρεπε να έχουν άδεια διαμονής στην πόλη από τον Επίσκοπο. Η Άδεια αυτή συνοδευόταν από «πρωτόκολλο» (με οδηγίες από την Ι. Σύνοδο ή την Κυβέρνηση). Το άρθρο 10 του Πρωτοκόλλου υποχρέωνε τους διδασκάλους – ιερείς να απέχουν από πολιτικές και στρατιωτικές συζητήσεις. Οτιδήποτε ακούσουν πρέπει να «τρέξουν στον Επίσκοπο και να τον ενημερώσουν». Προβληματίζει η φράση «λογίδριον παρά τοῦ δικασκάλου Κ Β. Ἱερέως» στο έγγραφο [16].             
               Ο παπά Αγγελής, «σεμνοπρεπής», αν και υπέργηρος (δεν μπορούσε λόγω ηλικίας να λειτουργήσει), «διορίστηκε Πνευματικός» σε πέντε χωριά. Αντί μισθού θα λάμβανε «τα προς ζωαρκείαν .. ὅ,τι ἔχουν συνήθειαν οι κάτοικοι αυτῶν των χωριῶν» ([12]). Πνευματικοί επίσης διορίστηκαν ο Πρωτοσύγγελος και Ηγούμενος Μονής Φιλοσόφου και ο «πανοσιότατος Αγάπιος» Ηγούμενος της Μονής Καλαμίου.            

               3.  Τα «χωριδάκεια» στα όρια της Επισκοπής:       
               Εννέα μόλις ημέρες από την ανάληψη των καθηκόντων του ο Προκόπιος «διά /νά τελειώσει πᾶν ὅτι ἀνήκει μέ ὅλην τήν ἀπαιτουμένην ἐντέλειαν» (για να είναι εντάξει απέναντι στα καθήκοντά του), πραγματοποιεί την πρώτη του περιοδεία στα χωριά της Επισκοπής («συνιστάμενα ὅλα εἴκοσι»). Ήταν ευκαιρία να ζητήσει από την Ι. Σύνοδο και από την πολιτεία οριοθέτηση την επαρχίας, να «προστεθεί το χωριό Ατζίχολος» «και μερικά χωριδάκεια» στην επισκοπή Γορτύνης ([13]). Στα μικρά αυτά χωριά μέχρι τότε περιόδευε («περιήλθε») ο Επίσκοπος Ερυμανθίας. Το αίτημα ήταν δίκαιο, αφού ο Ατσίχολος είναι πιο κοντά στην Καρύταινα[16] και στα όριά του ήταν η Μονή Καλαμίου που διοικητικά υπαγόταν στην Επισκοπή Γορτύνης – οι μοναχοί της εφημέρευαν στις ενορίες γύρω από το Ατσίχολο.    
               Η ανταλλαγή επιστολών με τον «Μητροπολίτη Μαντινείας και Μεγαλοπόλεως» ([38]) φέρνει στο φως το πρόβλημα των χωριών Σινάνο[17] και Χασοχωρίου(;)[18]. Τα χωριά αυτά όπως φαίνεται διοικούνταν από τον Έπαρχο Γορτύνης όμως εκκλησιαστικά τότε υπάγονταν στην Μητρόπολη Μαντινείας. Ο Προκόπιος απευθύνεται με σεβασμό και ζητά τη «σεβασμείαν ἀποκρισιν» του μητροπολίτου Μαντινείας για να λυθεί το πρόβλημα με τη διοικητική κατάσταση του Σινάνου, του Χασοχωρίου και των γύρω χωριών.               
               Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι τα χωριά που διεκδικεί ο Προκόπιος έχουν μεγάλη αρχαιολογική και ιστορική αξία. Λίγο έξω από τον Ατσίχολο τα αρχαιολογικά ευρήματα πιστεύεται από πολλούς ότι ανήκουν στην Αρχαία Γόρτυνα ενώ ο χώρος του Σινάνου[19] ταυτίζεται με την Μεγαλόπολη.        


               4.   Ο Επίσκοπος Προκόπιος και το «Μοναστηριακό Πρόβλημα» : 
               Δεκαεννέα ημέρες από την ανάληψη των καθηκόντων του ο Προκόπιος χρειάστηκε να αντιμετωπίσει την κυβερνητική απειλή για κλείσιμο μικρών μοναστηριών[20]. Η απόφαση της Αντιβασιλείας να διαχειριστεί την «κινητή και ακίνητη» περιουσία των μοναστηριών δεν ήταν κάτι καινούργιο, συμπλήρωνε και υλοποιούσε παλαιώτερα Διατάγματα[21]όμως η εφαρμογή της απόφασης με κυβερνητικές αυθαίρετες πράξεις έφερε μεγάλη αναστάτωση στην εκκλησία[22].  Η διευκρίνηση της Ι. Συνόδου [96] ότι οι λίγοι μοναχοί των οποίων τα μοναστήρια θα κλείσουν μπορούν να μείνουν σε μεγαλύτερα, δεν έπεισε κανέναν[23] έτσι χρειάστηκε η υπ’ αρ.577 Εγκύκλιος: «η Α.Μ. προνόησε για  μοναχούς γέροντες ή τυφλούς χορηγώντας στον καθένα 120 δραχμές ετησίως[109] [24].         
               Ο έξυπνος χειρισμός του προβλήματος από τον Προκόπιο δείχνει άνθρωπο που αν και δηλώνει αγράμματος γνώριζε τον τρόπο να «οικονομεί» και να συμβιβάζει. Ζήτησε πληροφορίες από τον Έπαρχο «περί των οροθεσίων της επισκοπῆς μου και πόσα μοναστήρια ευρίσκονται εἰς την επίσκεψίν μου» ([16]). Ενημέρωσε τον Νομάρχη [29] και τον Ἐπαρχο [30],[34] ότι το μοναδικό μικρό μοναστήρι με τρεις μοναχούς (Μονή Θεοτόκου)[25] πρόσφατα ανακαινίστηκε και δεν ανήκει πια στις υπό διάλυση μονές. Η Ι. Σύνοδος τον πιέζει να μην «αργοπορεί» στην αποστολή καταλόγων που του ζητούνται. Εκείνος την καθησυχάζει[26]. Όταν η κρατική πίεση έγινε εντονότερη, ο επίσκοπος έδωσε εντολή στον Ηγούμενο Γαλακτίωνα ([28],[30]) να καταγράψει[27] την περιουσία της Μονής και «νά τά ἔχουν εἰς φύλαξιν» μέχρι να «ενοικιασθώσι παρά τοῦ Βασιλικοῦ Νομάρχου καί Γενικοῦ ἐφόρου» [28] ([29]). Ο Έπαρχος που θέλησε να ενημερωθεί, έλαβε αποστομωτική απάντηση:«Το Επισκοπείο δίνει αναφορά όπως οφείλει, μόνο στην Ι. Σύνοδο και στον Βασιλικό Νομάρχη» ([33]).            
               Ο Ηγούμενος Γαλακτίων έδωσε ενόρκως[29] ασαφείς πληροφορίες([30]) και ο επίσκοπος, μαζί με την ένορκο εξέταση «διά τά ἐν τῷ μοναστηρίῳ εὑρισκόμενα Ἱερά σκεύη…» στέλνει και μία ιδιαίτερη επιστολή στην Ι. Σύνοδο αποδίδοντας την αργοπορία στην «έλλειψη πρωτοκόλλων ὅπου ἄχρι τοῦδε  / δέν εὑρέθη εὐκαιρεία καί μετακομιστής νά μοι σταλθοῦν διά νά ἀκολουθήσῃ κατά τό πρῶτον ἄρθρον…» ([31]). Φυσικά η Ι. Σύνοδος απέρριψε τις πληροφορίες του Γαλακτίωνος ως ψευδείς. Αναγκάζει τον Επίσκοπο να τιμωρήσει τον Γαλακτίωνα (6 Μαρτίου 1834) με αργεία «ἄχρις /ὅτου ἡ Ἱερά σύνοδος ἀπεφασίση περί τούτου τά ἀνήκοντα» και να τον απειλήσει ότι «θέλει παιδεύεσθαι αὐστηρῶς κατά τούς νόμους»([34], [37]). Όμως, επειδή πλησίαζε «το πάσχα της λαμπρῆς»[30] η τιμωρία ανεστάλη «διά έλλειψιν άλλου (εφημερίου στα γύρω χωριά)» [55].            
               Ίδιο έξυπνο χειροσμό παρατηρούμε στο θέμα των Γυναικείων Μοναστηριών. Στις 2 Μαρτίου σε απαντητική επιστολή προς την Ι. Σύνοδο [66] ο Επίσκοπος πληροφορεί και τον Έπαρχο [67] ότι στα όρια της Επισκοπής Γορτύνης δεν υπάρχει γυναικείο μοναστήρι (δεν είχε την οδυνηρή εμπειρία άλλων επισκόπων που έπρεπε να κλείσουν με τη βία τα γυναικεία μοναστήρια της επαρχίας τους)[31].

               5.   Έλλειψη μορφωμένων κληρικών :      
               Συνοδική Εγκύκλιος[32] καλούσε Ιερομονάχους και Διακόνους  «νά ἐκπαιδευθῶσιν εἰς τά γυμνάσια τοῦ Βασιλείου». Δεν προβλέπει ιδιαίτερο εκκλησιαστικό σχολείο ανάλογο με την πρόταση Καποδίστρια[33]. Ο Προκόπιος με το έγγραφο [36] προς την Ι. Σύνοδο ενημερώνει ότι «δέν εὑρίσκονται στην ἐπισκοπή» διάκονοι και Ιερομόναχοι πρόθυμοι να φοτήσουν στο Γυμνάσιο[34]. Επίσης σε όλη τη μικρή Επαρχία του δεν βρισκόταν Ιερεύς ή διάκονος με προσόντα να αναλάβει το Γραφείο του Επισκοπείου. Απλά ενοριακά βιβλία ήταν άγνωστα σε πολλούς εφημερίους και όσα υπήρχαν κανείς δεν τα ενημέρωνε σωστά [60]. Το πρόβλημα ήταν μεγάλο και  έπρεπε να λυθεί. Η «ἀταξία.. τώρα πρέπει να λείψῃ καί τόν τόπον αὐτῆς να λάβῃ ἡ εὐταξεία»[70].Ο επίσκοπος ζητεί από «τούς εὐλαβεστάτους Ἱερείς καί Ἱερομονάχους… οἱ εὑρισκόμενοι εἰς ἐνορίας» να κρατούν βιβλία Γεννήσεων, Βαπτίσεων, Γάμων  και «τῶν ὅσων ἀποθνήσκουν» (να μάθουν οι εφημέριοι να τηρούν επίσημα Ληξιαρχικά Βιβλία που όπως αποδείχτηκε, μέχρι το 1923 δεν ήταν έτοιμες οι κρατικές υπηρεσίες να τηρήσουν)[35].            
 

               6.   «Κανονικές» παρατυπίες Ιερέων λόγω άγνοιας :             
               Από την διχοτόμηση της Αρχιεπισκοπής Δημητσάνης για μερικούς μήνες, στην νεοσύστατη Επισκοπή Γορτύνης η διοίκηση είχε περιέλθει προσωρινά στον «εν Ιερομονάχοις Αμβρόσιο» ο οποίος (λόγω άγνοιας;)δεν θεωρούσε αντικανονικό ως τοποτηρητής να «εγκαινιάζει» ναούς με δική του πρωτοβουλία[36]. Ο Προκόπιος έπρεπε να λάβει μέριμνα γι αυτές τις παρατυπίες ενημερώνοντας σχετικά την Ι.Σύνοδο και ζητώντας οδηγίες. Ερωτά μάλιστα την Ι. Σύνοδο «εάν δεν είναι καλά εγκαινιασμέναι ἤ θέλουν ἐγκαινίασμα πάλιν» [6].   
               Οι πρόκριτοι σε πολλά χωριά όπως στο Μουλάτσι στην Παύλεια και στο Παληομήρι ασκούσαν μεγάλη επιρροή στον εφημέριο – η οικονομική κατάσταση του οποιου εξαρτώταν από αυτούς. Το εκκλησιαστικό δικαστήριο για το σοβαρό θέμα του παπά Κωνσταντίνου([42],[57]) πολύ δύσκολα συγκροτήθηκε και μόνο με την επιμονή της Ι. Συνόδου [68] κατόρθωσε να βγάλει τελική απόφαση.  

               Με την έλλειψη μορφωμένων ιερέων συμβαδίζει και μια σειρά προλήψεων και άγνοιας. Ακόμη και σε θέματα Λειτουργικού Τυπικού – αφού έλλειπαν και τα έντυπα Λειτουργικά Βιβλία – ο κάθε εφημέριος όπως η εορτή του Αγίου Γεωργίου χρειάστηκε Εγκύκλιος[74] μή γίνουν παρατυπίες «ἐκ τῆς ἀμαθείας τῶν Ἱερέων»[37] .          
               Μεγάλο επίσης πρόβλημα που γιγαντώθηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν οι συχνοί «αφορισμοί»: Εφημέριοι πιεζόμενοι από προκρίτους και άλλους ισχυρούς παράγοντες στην ενορία, χωρίς να εξετάσουν την κανονικότητα των πράξεών τους[38] συνέχιζαν να «αφορίζουν» πιστούς παρά τις απαγορεύσεις της πολιτείας[39] εκδίδοντας μάλιστα «αφοριστικό» με την υπογραφή τους. Ο Προκόπιος με αυστηρότητα τονίζει: «Ἀφορηστικά δέν θέλεις ἐκδίδεις εἰς κᾳνέναν[40] διότι εἷναι ἀπαγορευμένο παρά τῆς Σεπτῆς Ἱ Συνόδου» [7]. Η απαγόρευση αυτή «έμεινε στα χαρτιά» αφού έχουμε πολλές πληροφορίες ότι οι ίδιοι οι Επίσκοποι εξέδιδαν γραπτούς «αφορισμούς»[41] .        
               Συνήθεια αιώνων ήταν η ιερολογία του αρραβώνα[42]. Ιερείς όπως ο παπά Παναγιώτης ([16]) καλούνταν να ευλογήσουν τον αρραβώνα. Ο Προκόπιος ζήτησε οδηγίες από την Ι. Σύνοδο και εκείνη τον «διέταξε» να απαγορεύσει αυτές τις «Ιερολογίες» αρραβώνων[16][43] αφού πολλές φορές οι αρραβώνες αυτοί δεν οδηγούσαν σε γάμο. Διάλυση του αρραβώνα που έχει ιερολογηθεί θα προκαλούσε σοβαρά προβλήματα[44].    
               Τέλος, ο Προκόπιος ενημέρωσε την Ι. Σύνοδο για την τελετή «αδελφοποιίας»[45] που συνηθιζόταν σε πολλά χωριά της επισκοπής Γορτύνης παρά τις αντιρρήσεις της πολιτείας και της εκκλησίας. Αναφέρθηκε και στις συμβουλές που έδωσε στους Ιερείς να αρνούνται την ιερολογία[46] κατά την «αδελφοποιΐα κοινούς μπραζέρηδες»[47] [16],[23]. Το Μ. Ευχολόγιο (τόσο η έκδ. 1803 όσο και η έκδ.1899)[48] δεν περιέχει σχετική Ακολουθία. Υπήρχαν όμως χειρόγραφες εκδόσεις στις οποίες υπήρχαν μικρές ευχές. Τέτοιες ευχές κυκλοφορούσαν στην Πελοπόννησο όλο σχεδόν τον 19^ο αιώνα, αφού το 1859 η Εκκλησία αναγκάστηκε και πάλι να εκδόσει απαγόρευση της τελετής.           
               Την γενική άγνοια και τις προλήψεις του λαού εκμεταλλεύονταν ιερόσυλοι–αγύρτες [6] Έπρεπε να καταγραφούν τα Ιερά Λείψανα [94]_, [95] για να μην βρίσκουν ευκαιρία ιερόσυλοι–αγύρτες με αμφιβόλου προελεύσεως «λείψανα» να παραπλανούν τους πιστούς. Η Εγκύκλιος της Ι. Συνόδου[49] και της Γραμματείας Εκκλησιαστικών[50] απαγορεύουν γενικά «επί χρηματισμῶ περιοδείες» και «αργυρολογία» μοναχών. Οι «πολιτικές Αρχές» «προσκαλούνται»από την Ι. Σύνοδο να συλλαμβάνουν τον«περιφερόμενο χωρίς επισκοπική άδεια εἰς τον κόσμον εις αργυρολογίαν».             

               7.   Οι Άδειες Γάμου :     
               Στο Σεκρέτο του Επισκοπείου ο νέος Επίσκοπος βρήκε παλαιότερες «οδηγίες» για άνοιγμα «βιβλίου γάμου» που ο τοποτηρητής Ιερομόναχος Αμβρόσιος λόγω άγνοιας δεν είχε φροντίσει να υλοποιηθούν[6]. Είναι αλήθεια ότι μέχρι τότε, ίσως από την έναρξη της Εθνικής Επαναστάσεως, αγράμματοι εφημέριοι εξέδιδαν Άδειες Γάμου χωρίς να κρατούν επίσημο Βιβλίο Γάμων και χωρίς θεώρηση από την τότε Αρχιεπισκοπή. Έπρεπε λοιπόν να μαζευτούν τυχόν σκόρπια σημειώματα που βρέθηκαν αθεώρητα, να ανοιχτεί Βιβλίο Γάμων και να καταγραφούν σ’ αυτό και όσες Άδειες δεν είχαν καταχωριστεί.              
               Επόμενη κίνηση ήταν ο διορισμός Αρχιερατικού Επιτρόπου («εὐγενέστατος Γ.Μέρτζιος»προφανώς ένας από τους προκρίτους της Καρύταινας) με την εντολή «να εκδίδει στεφανοχάρτια.. και να εξετάζῃ..»[7].Επίσης για να πάψει η «ἀταξία τοῦ γάμου» «ἀπό ἀμέλεια ἤ ἅγνοια» ο Επίσκοπος συμβουλεύει «τούς εὐλαβεστάτους Ἱερείς καί Ἱερομονάχους τῆς ἐπισκοπῆς Γορτύνης… να εἰδοποιήσετε ἕκαστον τῆς ἐνορίας σας» ὅτι για τον γάμο χρειάζεται άδεια που θα εγκρίνει έγκαιρα «το επισκοπεῖον». Ο «εὐλογών τον γάμον Ιερεύς» πρέπει να ρωτήσει «ενώπιον μαρτύρων» αν «με την θέλησίν της και προαίρεσίν της στεφανώνεται» και να ερευνά «ἐαν ποτέ  εἶχε / συγγένειαν ἤ ἐξ αἵματος ἤ ἐκ πνεύματος ἁγίου[51]». Κάθε παράβαση «θέλει λογίζεσθαι» εις βάρος του Ιερέα ([5], [62],[63],[64],[65],[66],[71]).     
               Δεν φαίνεται να υπήρχε στις οδηγίες κάποιος σταθερός τύπος Αίτησης για την έκδοση Αδείας Γάμου. Τα έγγραφα [76],[77] και[78] παραδίδου τον συνήθη τύπο άδειας που περιλαμβάνει α. το όνομμα του Εφημερίου, β το όνομα προκρίτου ή άλλου φερέγγυου προσώπου που υπέβαλε την αίτηση και εγκυήθηκε για τους μελόνυμφους, γ τα ονόματα των μελονύφμων, δ την σαφή δήλωση μη κωλύματος και ε την ημέρα τελέσεως του Γάμου.         Σε περίπτωση τρίτου γάμου ο Αρχιερατικός Επίτροπος δεν είχε αρμοδιότητα να εκδόσει άδεια (έπρεπε οπωσδήποτε η άδεια αυτή να εκδοθεί από τον ίδιο τον Επίσκοπο).          
               Η ασυνήθιστα αυστηρή Εντολή προς τον Γαλακτίωνα ([73]) απαγορεύει την τέλεση γάμων στο μοναδικό μοναστηράκι της Θεοτόκου. Εστάλη στις 13/4/1834, δεν αναφέρει Συνοδική Οδηγία γι’ αυτό με την πρώτη ματιά φαίνεται να γράφτηκε με προσωπική πρωτοβουλία του Επισκόπου. Η αλήθεια όμως είναι ότι και εδώ τον αυστηρό τόνο τον ζητά Συνοδική Εγκύκλιος[52] .

               8.   Αναπλήρωση Κρατικών Διοικητικών Αρχών

               Μ έ ρ ι μ ν α   γ ι α   τ ι ς   Α ρ χ α ι ό τ η τ ε ς :  Η Ι. Σύνοδος έστειλε Εγκύκλιο[53]ζητώντας στοιχεία για τυχόν Αρχαιότητες. Ο Προκόπιος «ερεύνησε» και έμαθε ότι στο χωριό Κασίμι (σημερινή Μαραθούσα Μεγαλοπόλεως) φυλασσόταν άγαλμα της θεάς Αρτέμιδος ακέφαλο και χωρίς κάτω άκρα. Μαζί μ’ αυτό έδειξαν στον Επίσκοπο δύο μαρμάρινους σκαλιστούς κιονίσκους, ένα μαρμάρινο αρχιτεκτονικό μέλος που είχαν εντοιχίσει στην ωραία πύλη της εκκλησίας και ένα «κομμάτι κολώνας» με έγγλυφες και ανάγλυφες παραστάσεις που είχαν φέρει από κάποιον αγρό και είχαν τοποθετήσει έξω από την εκκλησία. Ο επίσκοπος, ζήτησε από τους χωρικούς να προσέχουν τα αρχαία που βρήκαν και την 1^η Μαρτίου ενημέρωσε την Ι. Σύνοδο[54]. 

               Ε π ι κ ύ ρ ω σ η   Υ ι ο θ ε σ ι ώ ν : Όταν ακόμη δεν είχε εκδοθεί ο Οργανισμός Δικαστηρίων, τις Υιοθεσίες επικύρωνε ο Επίσκοπος[55]. Υπήρχε μάλιστα ειδική Ακολουθία για Υιοθεσίες[56][23].Δύο εξερχόμενα έγγραφα του Επισκοπείου Γορτύνης ([74], [120]) είναι επικυρωτικά υιοθεσίας που εκδόθηκαν μετά από σχετική αίτηση των ενδιαφερομένων. Για την έκδοσή τους έπρεπε οι αιτούντες να είναι «νόμιμοι σύζυγοι».Του υιοθετουμένου ο πατέρας συνήθως είχε αποβιώσει (όπως στο αντίγραφο [74]). Την αίτηση υιοθεσίας έπρεπε να την προσυπογράψουν δύο τουλάχιστον Δημογέροντες ([120]). Η Ιερά Σύνοδος με την υπ’ αριθ. 523/288 Εγκύκλιο συνηγορεί αφού «συγχωροῦσι καί οἱ πολιτικοί νόμοι».         

               «Ά δ ε ι ε ς    Τ α φ ή ς» :  Μέσα στον Μάιο του 1834 εκδόθηκαν από το Επισκοπείο τρεις άδειες ταφής[88],[100],[102]. Η κηδεία έπρεπε να γίνει «κατά τήν τάξιν τῆς ἐκκλησίας μας», «εἰς ὅποιον μέρος ἐνταφιάζονται τώρα οἱ ἐκ  τοῦ χωρίου σας κάτοικοι» (πρώτη φορά οριοθετείται χώρος ενταφιασμού με προδιαγραφές)[57]. Ο εφημέριος έπρεπε να καταχωρήσει τα στοιχεία ταφής «εἰς τά προτοκολλα λεπτομερώς κατά τήν τάξιν τοῦ εὐχολογίου»[58] ([100]). Σημαντικό ήταν να καταγραφεί η αιτία θανάτου (ασθένεια ή ατύχημα). Αξιοσημείωτη είναι η απλοϊκή διάγνωση αιτία θανάτου :   
               «ἀπό ασθένεια διάργια», [90]         
               «ὑπό ἀσθενείας πόνου τῶν ποδιῶν του»,[102]          
               «ἀπό κακόν λεμόν». [104]              
               Αν οι απλοϊκοί αγρότες δεν γνώριζαν, ο Εφημέριος όμως είχε μεγάλη ευθύνη για τν εξακρίβωση της αιτίας θανάτου («ὅτι ἡ εὐθύνη μένει είς βάρος σου»). Οι καινούργιοι νόμοι απαγόρευαν ενταφιασμό χωρίς έγκριση του ιατρού ή «νεκρόπτου»[59] και χωρίς να γνωρίζει η αστυνομία. Είχε δίκιο ο Επίσκοπος να προτρέπει: «Πρόσεξον καλῶς εἰς τά χρέη σου» «Ἐξέτασον διά τόν ἀναίτιον θάνατον αὐτοῦ». Μη υπάρχοντος επαγγελματία Ιατρού η εξέταση πρέπει να γίνει «μετά τῶν δημογερόντων καί προκρίτων»(οι πρόκριτοι θα υπέγραφαν ως «νεκρόπται» - μοιράζονταν την ευθύνη).

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

              Δ             ΟΝΟΜΑΤΑ – ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ          
               1             Ιερές Μονές στο κείμενο     

               Μονή Φιλοσόφου[1] Ο Ηγούμενος την Μονής ήταν Πρωτοσύγγελος Γορτύνης.   

               Μονή Καλαμίου[2] Ο Ηγούμενος Αγάπιος ήταν Πνευματικός στην Επισκοπή Γορτύνης.                   

               «Ιερά Μονή» ή «Μονίδριον Υπεραγίας Θεοτόκου» με 3 μοναχούς.     

               2             Πόλεις και χωριά στο κείμενο      

               Γόρτυνα[3]              = Έδρα της Επισκοπής Γορτύνης. Από εκεί αποστέλλονται όλα τα έγγραφα.    

Κασιδοχώρι         = Ένα Διοριστήριο ([19]) φέρει τόπο αποστολής το Κασιδοχώρι.       

Παλαιές Πάτρες, Πύργος, Τρίπολη [Τριπολιτζά] = Τις επισκέφθηκε ο Προκόπιος πριν εγκατασταθεί στην Επισκοπή

               Δημητζάνα της Επισκοπής Ερυμανθίας,      

Σινάνο (Μεγαλόπολη), Μάναρι, Ατζίχολος, Τζιαπόγα, Χασοχώρι = τότε ανήκαν στην Επισκοπή Μαντινείας.

               Σούλι, Ῥονιάν, Μεσολόγγι, Βόνιτσα). ([116)]) = Ο Προκόπιος ήταν στο πλευρό των μαχητών του 1821 σε στρατόπεδα που είχαν αναπτυχθεί σ’ αυτές τις πόλεις.           

Από τα άλλα «χωρία» που αναφέρονται στα έγγραφα, η Στεμνίτζα σήμερα ανήκει στον πρώην Δήμο Τρικολώνων.       
13 χωριά ανήκουν στον πρώην Δήμο Βρένθης με έδρα το Ζουνάτι (σημερινό χωριό Ζώνη)         
6 χωριά ανήκουν στον πρώην Δήμο Γόρτυνος με έδρα την Καρύταινα.             
Η υπόλοιπη σημερινή Επαρχία Γορτύνης αποτελούσε την Επισκοπή Ερυμανθίας με έδρα την Δημητσάνα.        
Η Επαρχία Μεγαλοπόλεως μέχρι το 1852 υπαγόταν στην Επισκοπή Μαντινείας.          

               3             Ιερείς παραλήπτες Εγγράφων - Διορισμών      

Πρωτοσύγγελος – Ηγούμενος Ι. Μονής Φιλοσόφου – Πνευματικός Καρυών Δελήμπαση Δεληχασάνη Χορέμη Δεδέμπεη       

Αγάπιος Ηγούμενος Καλαμίου, Πνευματικός Μουλατσι Σύρνα Ψάρη Παλαμάρι Παύλια Παληῳμήρι Ζουνάτι Σούλου Κατσήμπαλη

Ιερομόναχος Αμβρόσιος πρώην Τοποτηρητής Επισκοπής Γορτύνης    

               Ιερομόναχος Γαλακτίων - Ηγούμενος Μονιδρίου Θεοτόκου - Εφημεριος Ρισβάναγα, Μερζή, Βάγκου, Καράτουλα, Ιμπραήμη       

               Μοναχός Θεοδόσιος Ι. Μονιδρίου Θεοτόκου - Εφημεριος στα χωριά Ρισβάναγα Μερζή Βάγκου Καράτουλα Ιμπραήμη κ.ά.

               Μοναχός Δαμιανός Διαχειριστής μοναστηριακών κτημάτων στα Κυπαρίσσια.  

               Οικονόμος Παναγιώτης Πνευματικός-Εφημέριος Ι Ναού Αγ Νικολάου Καρύταινας και στα χωριά Μαυρειά - Καρβουνάρη  

               Παπά κυρ – Αγγελής (ετών 80) – Πνευματικός στα χωριά Φλωριό Κουρουνιού Μαυρειά  Καρβουνάρη Κυπαρίσσια

               Σακελλάριος Παπά Σταμάτης εφημέριος Κασίμι, Κασιδοχώρι                           

               Ιεροδιάκονος Γαβριήλ Δημοδιδάσκαλος στο «Κοινό Σχολείο» [10]     

               Αιδεσιμώτατος Κύριλλος δάσκαλος «στην Ελληνική Σχολή της πόλεως ταύτης» (Καρύταινα)

               Παπά Πέτρος  εφημέριος Αγ Νικολάου Καρύταινας, Φλωριό και Κουρουνού [57] – Αρχιερατικός Επίτροπος [123]

               Παπά Παναγιώτης Αγγελόπουλος εφημέριος Ι Ναού Θεοτόκου (Καρύταινα).

               Παπά Δημήτριος εφημέριος Δεδέμπεη

               Παπά κ[υρ] Λάμπρος εφημέριος Χορέμη Δεληχασάνη και Βρομωσέλας

               Παπά κ[υρ] Δημήτριος εφημέριος Βρομο/σέλας καί Κερκέζη             

               Παπα Σταύρος εφημέριος Κυπαρισσίων              

               Παπα Αντώνιος εφημέριος Σούλου Ζουνάτη καί Κατσίμπαλη            

               Παπά Κωνσταντίνος Παπαβασιλείου ή Παπαβασιλόπουλος εφημέριος Μουλάτση, Παύλια,  Παληομήρη

               Ιερεύς Βασίλειος προσωρινά εφημέριος Σύρνα, Παλαιομήρι

               Παπά Ιωάννης εφημέριος Ψάρι και προσωρινά στο χωριό Παύλεια     

               Ιερεὐς Σταύρος εφημέριος στα Κυπαρίσσια και προσωρινά στο χωριό Καρυαίς  

                4             «Κοσμικοί» Αρχιερατικοί Επίροποι

               Ευγενέστατος Μπέρτζιος – Επίτροπος Καρύταινας – Εκδίδει Άδειες Γάμου [7] 

               Ευγενέστατος Κύριος Σπύρος Καρύδης Αρχιερατικός Επίτροπος. [123]

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
από το Βιβλίο Εξερχομένων Εγγράφων Επισκοπείου Γορτύνης Φ2^Α – Φ15^Β
(Δίπλα στη νέα Αρίθμηση των Αντιγράφων φαίνεται η αρίθμηση στο πρωτότυπο)

 [1] Φ2^r Ἀντίγραφα ἐξερχομένων τοῦ ἐπισκοπείου Γορτύνης /ἀριθ 1/11 Ἰανουαρίου 1834 /Γόρτυνα /πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς ἐπικρατείας/  Λαβών τήν ὑπἀριθ.1189.1185ἀντίτυπον τοῦ ὑψ.[ηλοῦ] Β[ασιλικοῦ] διατάγματος άπήντησιν πρός τήν Σ[επτήν] / Ἱεράν Σύνοδον ἄνευ ἀριθμοῦ. εἰδοποιεῖτε ὅτι διά ἀναγκαίας ὑποθέσεις μου ἤθελον / διαμείνη ὀλίγας ἡμέρας ἕως οὗ ἐτιμασθῶ ἐνταυτῶ νά δώσω καί τόν πρός τήν Α[ὐτοῦ] Μ[εγαλειότητα] ὄρκον/ πρός τήν Νομαρχείαν Ἀχαΐας και Ἤλιδος Ἀφοῦ λοιπόν ἐτελείωσα αὐτάς μου τάς ὑποθέσεις ἀπέ /ρασα εἰς τόν Νομάρχην ἤλιδός ὁποῦ ἔδωσα εἰς αὐτόν τόν ὅρκον τῆς πίστεως κατά τό ἀντίτυ/πον τοῦ Σ.[επτοῦ] Β[ασιλικοῦ] διατάγματος ἥλθα ἐνταῦθα εἰς τάς 6.Ἰανουαρίου ὅπου λαβών μέ εἰδοποίησε πα/ρά τοῦ Σ.[εβασμιωτάτου]Ἐπισκόπου ἁγίου Ἀριμαθίας νά ἀπεράσω εἰς ἕνα χωρίον ὀνομαζόμενον Βλαχό/ραφτη, διά νά δώσω καί τόν πρός τήν Σ.[επτήν] Ἱεράν Σύνοδον ὅρκον τῆς πίστεως πρός αὐτόν ἐπιφορτισθέν/τα παρά τῆς Ἱερᾶς συνόδου.             
Ἀφοῦ λοιπόν ἔδωσα τόν ὄρκον, μοῦ ἐνεγχείρησε τάς Σ[επτ]άς ὁδηγίας / τάς ὑπαριθ.290 Συνοδικήν πρᾶξιν καί ὑπαριθ. 291 134, εἰδοποιῶν τά ἐπισυναπτόμενα καί τάς ὑπαριθ. 292 135 /Σ.[επτάς] ὁδηγίας ἀφορῶσας προσωρηνά τά χρέει τῆς ἐργασίας μας.                         
Ὄθεν δι’ ὅσα αἱ ὁδηγίαι μου δια/λαμβάνουν καί ἡ ὑπαριθ 284 186 Σ.[επτάς] ἐγκυκλίους θέλω φροντίσω ὅσον δύναμαι νά έκτελέσω τα- /χρέει τά ὁποῖα ἡ Ἱερά Σύνοδος μοῦ ἐπιφόρτησε δέομαι εἰς τόν ὕψιστον θεόν τοῦ νά πολυετῇ / τόν Μ. [εγαλειότατον] καί Σ.[επτόν] ἡμῶν ἄνακτα  τοῦ ὁποίου τό κράτος νά διαμένῃ ἀνεκλόνητον καί ἀτάραχον εἰς αἰῶνα / αἰώνων. /        

[2]    Ἀριθ, 2/ τῆ 9.Ἰανουαρίου 1834 /Γόρτυνα /Πρός τήν Β[ασιλικήν] Νομαρχείαν Ἀρκαδίας /    
 Ἔλαβον τήν ὑπαριθ. 2884 εἰς τάς 9. Ἰανουαρίου καί παρατηρῶν ἀκριβῶς τά ἐνδιαλαμβανόμενα/ σᾶς ἀπαντῶ ὅτι το ἀντίτυπον τοῦ ὑψ[ηλοῦ]Β[ασιλικοῦ] διατάγματος ὅπου μέ διορίζει ἐπίσκοπον Γορτύνης. Εἰς τό ἴδιον /διαλαμβάνει ὅτι εἶναι διορισμένος ὁ νομάρχης Ἀχαΐας καί Ἤλιδος νά παραλάβῃ ὡς ἐκ μέρος /τοῦ γραμματέως τῆς ἐπί τῶν ἐκκλησιαστικῶν και τά λοιπά τόν ὄρκον τῆς πίστεως πρός τήν Α.[ὐτοῦ] Μ.[εγαλειότητ]α τόν ὁποῖον καί / ἔδωσα πρός αὐτόν πρίν κινήσω διά τήν διορισθείσαν μοι ἐπισκοπήν. 
Τοῦτο λοιπόν σᾶς /εἰδοποιῶ ὅτι ὁ Νομάρχης ἀναφέρθει πρός τόν ἐπί τῶν ἐκκλησιαστικῶν καί τὰ λοιπά ὅτι παρέλαβεν / τόν ὅρκον τῆς πίστεως/            

 

[3]    Ἀριθ. 3 / τῆ 9. Ἰανουαρίου 1834 //Γόρτυνα //Πρός τόν Ἐπαρχον Γορτύνης/            
Ἔλαβον τήν ὑπ’ ἀριθ. 1942 μετά τό ἐπισυναπτόμενον ἀντίγραφον τοῦ Νομάρχου / ὑπαριθ. 2884 εἰς τόν ὁποῖον ἀπαντῶ μέ τό  ὑπαριθ. 2 γνωστοποιών τά ἴδια καί εἰς /τήν εὐγενεία σας. καί περικαλεῖσθαι νά τό ἐξαποστείλλεται /         

[4]    Ἀριθ. 4 /τῆ 11.Ἰανουαρίου 1834 /Γόρτυνα / Πρός τούς εὐλαβεστάτουςἹερεῖς προκρίτους δημογέρ[ον]τας καί λοιπούς εὐλογημένους Χρ[ιστιαν]ούς -/                    
Δι’ ὑψιλῶν καί Σ.[επτῶν]  διαταγμάτων τοῦ πολυποθήτου Βασιλέως μας, καί τῆς Σ.[επτῆς]\ Ἱερᾶς ἡμῶν / συνόδου, ἐδιωρίσθην ἐπίσκοπος τῆς ἐπισκοπῆς ταύτης. Σᾶς εἰδοποιῶ λοιπόν τοῦτο, ταὐτό πρός χαράν/σας καί εὔχεσθαι ὑπερ ὑγείας καί ἐνισχύσεως τοῦ πολυετεῑ Βασιλέως μας, καί τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν συνόδου /     
Ὅσοι λοιπόν τῶν Ἱερέων καί λοιπῶν χριστιανῶν ἔχουν ὑποθέσεις Ἐκκλησιαστικάς θέλουν ἔρχεσθαι /εἰς τήν καθέδραν τῆς έπισκοπῆς ταύτης  καί τάς θεωροῦν εἰς ἐμέ, κανείς δέ δέν δύναται νά πράξῃ τό / παραμικρόν χωρίς διαταγῆς μου κἀνένα ἔργον ἐκκλησιαστικῶν διότι θέλει εἶναι ὑπεύθυνος. / Μνημονεύετε καί ἐμέ κανονικῶς εἰς τό ἐν πρώτοις μνήσθητι Κύριε τοῦ ἐπισκοπου ἡμῶν Προκοπίου / καί τά λοιπά.          
Τήν παροῦσαν ἅμα ὁπού τήν λάβει ὁποῖος τῶν Ἱερέων νά τήν διαβάσῃ εἰς τό χωρίον καί νά τήν ἀπο/στείλῃ εἰς ἄλλο καί ἀκολούθως εἰς ἄλλο, διά νά εἰδοποιηθοῦν ὅλοι. Ὅποιος δέ κάμει διαφορετικά /  θέλει παιδεύεται κατά τούς νόμους ὡς παραβάτης. Σᾶς εὔχομαι λοιπόν ὡς πνευματικῶς καί πατήρ / καί εἰμί ὁ ἐν Χριστῶ εὐχέτης σας. - ὁ [ἐπίσκοπος]/        .

[5]     Ἀριθ. 5 / τῆ 11. Ἰανουαρίου 1834/Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά Παναγιώτην οἰκονόμον  τῆς πόλεως ταύτης ὅστις ψάλει καί εἰς τό χωρίον Κάρβουνάρη /             
Στεφάνωσον τόν Κ. Ἀθανάσιον Παναγιωτόπουλον μετά τῆς Σταυριανῆς τοῦ Νι / κολακ[όπου]λ[ου], . ἀμφοτέρους εἰς πρῶτον γάμον. Προεξέτασον αὐτούς καλῶς ἵνα μή τί κολύον/ται κατά τούς θείους καί ἱερούς νόμους εἴτε  ἐξ αἵματος, εἴτε ἐκ πνεύματος ἁγίου. Διότι ἀλλέως θέλεις εῖ/σε./ ὑπεύθυνος.  ὁ [επίσκοπος] /         

 

[6] Φ2^v Ἀριθ. 6/τῆ 15.Ἰανουαρίου 1834 /ἐν Γορτύνῃ /              Πρός τήν / Σ.[επτήν] Ἱεράν Σύνοδον τῆς ἐπικρατείας /          
Εἰς τάς 8. τοῦ παρόντος ἔλαβον 313.349. 188 ἐγκυκλίους περί τοῦ ὅτι ἐνεκρίθη παρά τῆς /Α.[ὐτοῦ] Μ.[εγαλειότητος] νά ἔχουν ὅλοι οἱ ἀρχιερεῖς σφραγίδα καί κατά τήν διαταγήν σας θέλει κατασκευάσω /καί ἐγώ τήν ἐδικήν μου καί τήν ὑπαριθ. 117.199-4 μέ τό ἐπισυναπτόμενον ὑπαριθ. 1183.6773 ἀντίγραφον τῆς / ἐπί τῶν ἐκκλησιαστικῶν καί τά λοιπά καί τα λοιπά περί τῶν γαμικῶν συναλαγμάτων καί τήν ὑπαριθ. 342-203 πε/ρι τῶν ἐρήμων καί ἐρημομένων μοναστηρίων, καί τήν ὑπαριθ. 371.204 περί τῆς ἐπαγορεύσεως τῶν ἱερο/μονάχων, τοῦ νά μή περιφέρωνται εἰς κᾳνένα μέρος τοῦ κράτους μήτε με ἅγια λείψα/να ἤ ἄλλο τί.              
Δι’ ὅλα ταῦτα τά ὁποῖα μέ διαττάτουν  αἱ Σ.[επταί] ὁδηγίαι θέλει τά ἐκτελέσω μέ με/γάλην ἀκρίβειαν καί ἀς μείνει ἥσυχος ἡ Ἱερά Σύνοδος, ὅτι νά μήν ἐργάζωμαι τας ὑποθέ/σεις μου ἀργά πλήν ὅταν ἀποστέλω τάς πράξεις μου θέλει μείνει καταπάντα εὐχα/ριστημένη, περικαλῶ τήν Ἱεράν σύνοδον νά μέ διατάξῃ ἐάν εἶναι χρέος μου νά τηρῶ ότι α/φορά τό περί γαμικῶν αἱ ὁποῖαι εἶναι παλαιαί προ δύω καί ἐπέκεινα χρόνων, καί ζητοῦν τά /θεορῶ ἀλλά διά νά μή προσκρούσω τό ἀναφέρω πρός τήν Σ[επτήν] Ἱεράν Σύνοδον καί τήν /περικαλῶ ὅπως μέ διατάξει περί τούτου.          
Εἰδοποιῶ προσέτι ὅτι ὁ πρῶϊν τοποτηρη/τής ἐν ἱερομονάχοις Κ. Ἀμβρόσιος εἷχε ἐγκαινιασμένας μερικάς ἐκκλησίας εἰς τόν /κάμπον τῆς ἐπισκοπῆς μου, ὅθεν παρακαλῶ νά μέ διατάξετε καί περί τούτου /ἐἄν δέν εἷναι καλά ἐγκαινιασμέναι, ή θέλουν ἐγκαινίασμα πάλιν, διότι οἱ χριστι/ανοί περί τούτου εὐρίσκονται ὑστερημένοι καί δυσαρεστημένοι.- /          

 

[7]      ἀριθ. 7 / τῆ 17. Ίανουαρίου 1834 /Γόρτυνα /Πρός τόν εὐγενέστατον Γ. Μπέρτζιον-/          
Διά τοῦ παρόντος σέ ἀποκαθιστῶ ἐπίτροπον τῆ πόλεως ταύτης διά νά ἐνεργῆς μέ /χρι δευτέρας μου διαταγῆς τά ἐφεξῆς–Αον.ἔχεις τήν ἄδειαν νά ἐκδίδης/ στεφανοχάρτια διά πρῶτον καί δεύτερον γάμον ἐκδίδωντας στεφνοχάρτια καί νά ἐξετάζη /ὁ κάθε ἱερεῦς τοῦ νά μη κολύωνται ἤ ἐξ αἵματος ἤ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, διότι ἀλέως θέλει εἷναι / ὑπεύθυνος. Καί ἐάν τύχει τρίτος γάμος νά τόν ἀποστέλλῃς ἔξω εἰς ἀντάμωσίν μου χωρίς νά δώ/σῃς παραμικράν ἄδειαν περί τούτου. Β^ον. Ἀφορηστικά δέν θέλεις ἐκδίδεις εἰς κᾳνέναν /διότι εἷναι ἐπαγορευμένο παρά τῆς Σ.[επτῆς] Ἱερᾶς Συνόδου.
Γ^ον. Θέλεις συνάζεις τά νενο/μισμένα δικαιώματα κατά τάς σημειώσεις τάς ὁποίας σᾶς δώσω.       
Δ^ον. Ὅσα γράμμα/τα ἔρχονται παρά τῆς Σ.[επτῆς] Ἱερᾶς Συνόδου, ἤ Νομάρχου, ἤ ἐπάρχου, θέλετε μοῦ τά ἀποστέλλει ὅπου εὑρίσκωμαι διά  νά τά λαμβάνω ἀσφαλῶς χωρίς νά ἁνοίγωνται παρά τινος – Εἰς τοιοῦτο. ἐπαγγέλομαι πατρικῶς ὅλους τούς πολίτας διά νά σέ γνωρίζουν χωρίς νά /σοῦ δώσουν τήν παραμικράν ἐνόχλησιν καί ὑποσημειοῦμαι δέ ἐν Χριστῶ εὐχέτης. /        

[8]     Ἀριθ. 8 /τῆ 16. Ἰανουαρίου 1834/Γόρτυνα / Πρός τόν Αἰδεσιμότατον παπά Παναγιώτην Κύριον Οἰκονόμον - /        
Σοῦ συγχωρεῖται ἡ ἄδεια νά ἱερουργῆς εἰς τόν ἅγιον Νικόλαον τῆς πόλεως ταύτης /μετά τῶν χωρίων Μαυρειάν καί  καρβουνάρη καρπούμενος ἐξ αὐτῶν τά τυχερά σου κατά /τήν συνήθειαν τῶν αὐτῶν κατοίκων προσέχων διά τά ἑξῆς.      
Αον. νά εὐτρεπίζης τήν ἁγίαν Τρά/πεζαν καί προσκομηδήν καί ὅλην τήν ἄλλην ἐκκλησίαν διά νά  μή φέρεις ἀϊδίαν εἰς τους χ[ριστιαν]ούς/              
Βον, Θέλεις τρέχει ἀόκνως εἰς ὁποίαν δήποτε στιγμήν σέ ζητήσουν διά οποίαν δήποτε ὑπηρε / σείαν ἀνηκούσης τῆς ἱερᾶς ἀνατολικῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας μας –
Γον. νά εἶσαι ἀγα / πημένος μ’ ὅλους τούς χριστιανούς ἐν ταὐτῶ νά τούς ὁδηγῆς νά εἷναι καί αὐτοί ἀγαπημένοι καί νά /τρέχουν εἰς τήν ἅγίαν ἑκκλησίαν. Δον.  δέν θέλει ἐνέχεσαι εἰς πολιτικάς καί στρατιοτικάς ἐπιτελείας / ἀλλά νά τρέχῃς πρός τόν ἀρχιερέα σου νά τόν εἰδοποιῆς διά νά φροντίζη νά ἡσυχάζη/ τά πράγματα. /                    
Ἔτι ἐάν παρεκτραπῆς τῶν ὅσων σέ διαττάτω θέλεις δώσεις λόγον πρός την Σ.[επτήν] Ἱεράν Σύ/νοδον ἅμα σέ ζητήσῃ δι’ ὅσα τῆς ἀναφέρω τῶν ὅ μή γένοιτο παρεκτραπῆς ὁ [ἐπίσκοπος] - /       

[9]      ἀριθ. 9 / τῆ 16. Ἰανουαρίου 1834/ἐν Γορτύνῃ /Προς τόν αἰδεσιμότατον Κ.παπά Παῦλον / 
Διά τήν καλήν σου διαγωγήν σοῦ Ἱερολογῆς εἰς τον ἅγιον / Φ3^r  Νικόλαον τῆς πόλεως ταύτης μετά τῶν χωρίων Φλοριό, τό Κουρουνιοοῦ, αρπούμενος καί φυλάττων  τά/ ἄνωθεν ἄρθρα. -      /             

 

[10]    ἀριθ. 10 / τῆ 16. Ἰανουαρίου 1834 / ἐν Γορτύνῃ /  Πρός τόν Ἱεροδιάκονον Γαβριήλ           
Διά τήν καλήν σου διαγωγήν σου συγχωρεῖται ἡ ἄδεια νά κάθεσαι ἐνταῦτα / ἀκολουθών τό ἔργον σου τοῦ κοινοῦ σχολείου κατά τά συμφωνητικά σου τῶν δημογε /ρόντων τῆς πόλεως ταύτης φυλάττων σέ ἀκριβῶς τά ἀκόλουθα. Αον. νά εἷσαι ἀγαπημένος μέ /τους πολίτας ἐξακολουθών τό ἔργον σου του να γινώσκης τούς νέους τά Ἱερά τῆς θρησκείας μας γράμ/ματα.    
Βον. Δέν θέλεις ἐνέχεσαι εἰς πολιτικάς καί στρατιοτικάς ἰδιδεαλείας ἀλλά νά τρέχῃς πρός /τον ἀρχιερέα σου νά τόν εἰδοποιῃς διά νά φροντίζῃ νά ἡσυχάζῃ το πρᾶγμα.               
Ἐάν παρεκτραπῆς / τῶν διαλαμβανομἐνων τοῦ Β.ἄρθρου θέλει παιδεύεσαι αὐστηρῶς κατά τήν ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς / Συνόδου.- /     

 

[11]    ἀριθ. 11 / τῆ 16. Ἰανουαρίου 1834 /Γόρτυνα /Πρός τόν αἰδεσιμότατον κ. παπᾶ Παναγιώτην /         
Σοῦ συγχωρεῖται ἡ ἄδεια νά ἱερουργῆς εἰς τόν ναόν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ὡς καί πρό /τερον καρπούμενος ἐξ αὐτῶν τά τυχειρά σου φυλάττων δέ ἀκριβῶς ὅσα ὁ ὄγδοος / ἀριθ. Τοῦ πρωτοκόλου διαλαμβάνει. ὁ [επίσκοπος] /             

 

[12]     ἀριθ. 12 / τῆ 16. Ἰανουαρίου 1834 / ἐν Γορτύνῃ / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπᾶ κύρ ἄγγελή ἐκ τῆς πόλεως Καρυταίνης -/ Δυνάμει τῆς ὑπ’ἀριθ.292.135τῶνΣ [επτῶν]  ὁδηγιῶν τῆς Σ.[επτῆς] Ἱερᾶς Συνόδου, καί τοῦ ὑπ’ ἀριθ. γ΄ τῶν /αὐτῶν ὁδηγιῶν, ὡς ἄνδρα σεμνοπρεπῆ καί τοῦ προβεβηκότος τῶν 80 ἐτῶν τῆς ἡλικίας σου, σέ διορίζω /πνευματικόν διά νά ἐξομολογῆς τούς χριστιανούς κατά τους Ἱερούς Κανόνας τῆς ὀρθοδόξου ἀνατολι/κῆς ἐκκλησίας μας, διδάσκοντας τούς χριστιανούς τόν ὀρθόν δρόμον καθώς ὁ Ἰησοῦς Χριστός/ μᾶς παραγγέλει.         
Πρόσεξον ἀκριβῶς διά τά ἐξομολογούμενα ἁμαρτήματα τῶν Χριστι/ανῶν νά μή ὅ μή γένοιτο τά διακοινώνης εἰς κανέναν διότι τότε δυνάμει τοῦ ὑποσχετικοῦ / ἐγγράφου σου τό ὁποῖον κρατῶ εἰς χείρας μου θέλει παιδεύεσαι αὐστηρῶς καθώς διατάζει ἡ Σ[επτή]/ Ἱερά σύνοδος.Τά χωρία τά ὁποῖα θέλεις ἐξομολογεῖς εἶναι τά ἀκόλουθα Φλοριό,κου /ρουνιού, μαυρειά, καρβουνάρη, καί κυπαρίσσια ὅλα πάντα.                            
Καί θέλεις λαμβάνεις τά πρός / ζωαρκείαν σου ὅτι ἔχουν συνήθειαν οἱ κάτοικοι αὐτῶν τῶν χωρίων ἀλλά δέ ἱερο/πραξεία δέν θέλεις κάμει εἰς αὐτά τά χωρειά εἰμή εἰς τήν ἐνορείαν τοῦ εἱιοῦ σου ἐκ/τός τῆς Ἱερᾶς Λειτουργίας διά τοῦ προβεβηκότος ἡλικίας σου ὁ  [επίσκοπος]  /        

 

[13]    ἀριθ. 13  τῆ 18 Ἰανουαρίου 1834 /Γόρτυνα / Πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐπικρατείας /  
Διά τῆς ὑπ’ ἀριθ 6, ἀνέφερον πρός τήν Σ.[επτήν] Ἱεράν σύνοδον ὅτι εἰς ὅσα / διαττάτομαι θέλει τά ἐκτελέσω μ’ ὅλη μου τήν προθυμίαν καί διά /νά τελειώσω πᾶν ὅτι ἀνήκει μέ ὅλην τήν ἀπαιτουμένην ἐντέλειαν ἀπεφά/σισα αὔριον νά πάγω εἰς τά χωρία τῆς ἐπισκοπῆς μου συν[ι]στάμενα ὅλα εἴκοσι /οὕτω να συλογήσω τους χριστιανούς [[εν πρώτη]] καί νά ἀποκαταστήσω καί πνευματικούς πα/τέρας ὅπου ὑστεροῦνται οἱ χ[ριστια]νοί, διότι πρώτερον ἐξομολογοῦντο παρά τῶν περι/ερχομένων ἱερομονάχων τῶν ἁγίων μοναστηρίων νά καταγράψω τους Ἱερεῖς/ καθώς διαττάτουν αἱ Σ[επταί] ὁδηγίαι παρομοίως [[παρομοίως]] καί τό μονύδριον εἰς τό ὁποῖον /εὑρίσκονται δύο Ἱερομόναχοι καί περιέρχονται πολλά ὁλίγα πράγματα ὡς ήκουσα τά /ὁποῖα ἐνῶ τά ἔχει καί ὁ εὐγενέστατος ἔπαρχος καταλεπτῶς γραμμένα θέλω κάμω /καί ἐγώ τά ἴδια μ’ ὅλην τήν ἀκρίβειαν καί μέ τήν ἐπιστροφήν μου θέλω ἀποστείλω /τάς πράξεις μου πρός τήν Σ.[επτήν] Ἱεράν σύνοδον χωρίς νά λάβῃ καμμίαν ἐνόχλησιν εἰς /τό ζητούμενον, ὁτι θεορῶ τήν διορισθείσαν μοι ἐπισκοπήν διά τήν ὁποίαν μένω εὐχά/ριστος εἰς τήν Α.[ὐτοῦ] Μ. [εγαλειότητα] καί εἰς τήνΣ[επτήν]Ἱ.[εράν] Σύνοδον,        
Ἀλλ’ ἐπειδή καί ἡ Γόρτυνα ἔκπαλαι περιεἶχεν / χωρίον ὀνομαζόμενον ἀτζήχολος ὅπου παρευρίσκονται καί μερικά χωριδάκεια εἰς τά /[[εἰς τά]] ὁποῖα περιήλθε ὁ Σ[εβασμιώτατος] Ἀριμανθίας προλαβόντως, θά ἥτον δίκαιον νά μοῦ ἐκα/ταχωροῦνταν ὅπως ἐξοικονομών τά ἔξοδά μου θέλω νίκι διά τό κατάλυμάμου καί ἄλλα/ παρόμοια τά ὁποῖα εἷναι γνωστά.  
Περιμένω νά μέ διατάξη ἡ Σ.[επτή] Ἱ.[ερά] Σύνοδος καί ὅσα διά τῆς ὑπαριθ 6-/ ἀνέφερον περί τῶν ἐνγκενιασθέντων ἁγίων ναῶν παρά τοῦ τοποτηρητοῦ ἐν Ἱερομονάχοις Κυρίου Ἀμ/βροσίου, ὅτι ἐάν τῷ ὄντι εἷναι ἐγκενιασμέναι, και θέλουν νά ἐγκαινιασθοῦν.      
Καί διά τῶν παλαιῶν διαφορῶν/ περί τῶν γάμων ἀνηκόντων εἰς τά ἐκκλησιαστικά ἄν ὑπάρχει χρέος μου νάτά θεορῶ ὑποσημειοῦμαι δέ μέ Σέβας βαθύ - ὁ πρόθυμος τῶν Σ.[επτῶν] Διαταγῶν σας. - /

[14] Φ3^v Ἀριθ. 14 / τῆ 17. Ἰανουαρίου 1834 / Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπᾶ Κύριλλον διδάσκαλον τῆς Ἑλληνικῆς/ Σχολῆς τῆς πόλεως Γορτύνης./           
Σοῦ ἐσυγχωρήθη ἡ ἄδεια νά μένῃς εἰς τήν πόλιν ἐξακολουθών τά χρέη σου / καί φυλάττων ἀκριβῶς τά ὅσα ἡ ὑπαριθ. 10 τοῦ πρωτοκόλου διαλαμβάνει - / ὁ ἐπί [σκοπος] /   

 

[15]     ἀριθ. 15 /τῆ 26.Ἰανουαρίου 1834 /Γόρτυνα /Πρός τόν /εὐγενέστατον Ἔπαρχον Γορτύνης /            
Είς τάς 19 τοῦ μέλοντος παύσῃ εἶχον  ἐξέλθει τῆς πόλεως εἰς τά χωρεία ὅπως -/παρατηρήσω ἀκριβῶς ὅσα ἡ Σ.[επτή] Ἱερά σύνοδος μέ διαττάτει εἰς τάς21 /τοῦ ἰδίου ἔλαβον τάς ὑπαριθ. 2034 αἰτοῦντος πληροφορειῶν τῶν ἐν τοῖς μοναστηρίοις μοναχῶν /ἀλλ’ ἐπειδή εὐγενέστατε ἔπαρχε δέν ἔλαβον εἰς ἔτι καμμίαν πληροφορείαν σας ἀπό ἕως ὁπού, καί πάσα μοναστήρεια ἔχω εἰς τήν διοικησίν μου δέν ἴξευρον τόν κατάλογον διά να σᾶς ἀποστείλω σᾶς περικαλῶ λοιπόν νά μέ εἰδεάσεται μέ ἔγγραφόνσας τά ὁροθέσια διά νά φροντίσω καί ἐγώ ὅσον τάχος νά σᾶς ἀποστείλλω τήν ἀπαιτουμένην πληροφορίαν τῆς ὑπαριθμόν σας 2, 060 διαλαμβανόμενα περί τῶν ὅσων ἤθελε ἀποβιώσει ἐκ τῶν μο /ναχῶν θέλει σᾶς προσκαλέσω ἅμα τύχει παρόμοιον πρᾶγμα νά συμπράξωμεν ὅσα / ἀνήκουν  ἑνός ἑκάστου. Τήν δέ ὑπαριθ. 2065 μετά τῆς ἐσωκλείστου ὑπαριθ. 1697 / πράξεως τοῦ νομάρχου τοῦ νά δώσω τόν ὅρκον τῆς Ἀ[υτοῦ] Μ.[εγαλειότητος] ἔβαλα εἰς ἐνέργειαν εἰς τάς / 22 ἰδίου μηνός καί ἀπέρασα είς τόν Νομάρχην ἀρκαδίας ὅπου παρουσιασθείς προσωπικῶς /παρουσιάσας τό ἀντίτυπον τοῦ ὑψ[ηλοῦ]  Β. [ασιλικού]. διατάγματος τό ὁποῖον μέ διάττατε νά τόν δώσω / εἰς τόν Β.[ασιλικόν] Νομάρχην ἀχαίας και ἥλιδος τόν πρός τήν αὐτοῦ Μ.[εγαλειότητα] ὅρκον τῆς  πίστεως, δεν / ἠθελε να λάβῃ ἄλλον ὅρκον παρ’ ἐμοῦ ὡς δωθέντος πρίν τῆς ἀφίξεώς μου εἰς τήν ἐπι /σκοπήν μου, διότι πρώτερον ἔδωσα τόν ὅρκον τῆς πίστεως εἰς τόν Νομάρχην Ἀχαϊας καί / Ήλιδος καί ἔπειτα ἀναχώτησα ἐκ τῶν  π[αλαιῶν] πατρῶν . Σέ εὔχομαι δέ ἐκ  βάθους / και εἰμί ὁ ἐπίσκοπος. = /            

[16]    ἀριθ. 16 / τῆ 26. Ἰανουαρίου 1834 / Γόρτυνα / Πρός την Σ.[επτήν] Ἱεράν Σύνοδον τῆς ἐπικρατίας /   
Εἰς τάς 19 τοῦ λήγοντος ἐξήλθον τῆς πόλεως εἰς μερηκά χωρεία τῆς ἐπισκο /πῆς μου νά εὐλογήσω τούς χριστιανούς καί παρατηρήσω τόν Ἱερόν κλῆρον τούς ἀγίους ναούς /και τήν διαγωγήν τῶν χριστιανῶν μόλις περιῆλθον δύω χωρειά είς τά ὁποῖα δέν ἔλειψα / καταχρέος νά τούς ὁμιλήσω ἐπ’ ἐκκλησίας περί ἀγάπης καί ὑποταγῆς εἰς πᾶσαν πολ[ιτικήν]/ἀρχήν τοῦ Μ[εγαλειοτάτου] Βασιλέως μας. Διότι μέ αὐτόν τόν τρόπον δυνάμεθα νά ὑπάρξωμεν /καί ἀποκατασταθούμε ἄξιοι τῶν προγόνων καί τά λοιπά. Εἰς τάς 21 τοῦ ἰδίου ἔλαβον τήν ὑπαριθ. / πρόσκλησιν τοῦ Β.[ασιλικοῦ] Νομάρχου ἀρκαδίας μέ ἐδιάττατε νά παρουσιασθῶ νά δώσω / ἐνώπιόν του τόν ὅρκον τῆς πίστεως πρός τήν Α.[ὐτοῦ] Μ.[εγαλιότητα] ἐνῶ διά τῆς ὑπαριθ. 2.  τοῦ εἶχον ἀνα/φέρει ὅτι πρός τήνΑ[ὐτοῦ] Μ.[εγαλειότητα] ὅρκον τῆς πίστεως ἔδωσα πρός τόν νομάρχην Ἀχαΐας καί Ἠ/ λιδος καί μέ διέττατε διά τοῦ ἀντιτύπου τοῦ ὑψ.[ηλοῦ] Β[ασιλικοῦ] διατάγματος ὁ ἐπί τῶν ἐκκλησιαστικῶν /καί λοιπά. ἀλλ’ ἐπειδή καί φοβούμενος μή εἶναι καί ἄλλος ὅρκος ὅπου χρεωστῶ νά δώσω ἀπέρασα εἰς /Τριπολιτσάν εἰς τάς 22 τού ἰδίου καί παρουσιασθείς πρός τόν Β.[ασιλικόν] Νομάρχην ἐπαρουσίασε τό ἀντίτυπον τοῦ ὑψ.[ηλοῦ] Β.[ασιλικοῦ] διατάγματος καί παρατίρησε ὅτι δικαίως ἔδωσα τόν ὅρκον εἰς τόν Νομάρχην Ἀχαΐας καί Ἥλιδος οὕτως λοιπόν μἔδωσε τήν ἄδειαν καί ἐπέστρεψα εἰς / Γόρτυνα. Ἀμέσως ἐπροσκάλεσα τόν κλήρον καί τούς προκριτοδημογέρωντας τῆς πόλεως /Γορτύνης καί τούς εἰδοποίησα διά τήν κατά χρέος ἀπαραίτητον ἑορτήν τῆς πανηγύρεως τῆς Α[ὐτοῦ] Μ[εγαλειότητος] ὡς μή εἰδοποηθέντες παρά τοῦ ἐπάρχου Γορτύνης τήν ἔκθεσιν τῆς παραετίας / τῆς πανηγύρεως τοῦ πολυποθήτου Βασιλέως μας, καί τό ἐκφωνηθέν λογίδριον παρά τοῦ δικασκάλου Κ Β.Ἱερέως ἀπέστειλε πρός τόν ἐπί τῶν ἐκκλησιαστικῶν καί τά λοιπά./ διά νά παρατηρήσῃ τά εἰλικρινῆ αἰσθήματάμας τοῦ λαοῦ τούτου καί βάλλει ὑπὅψιν πρός τήν Α[ὐτοῦ]/ Μ [εγαλειότητα].   
Ἡ Σ[επτή] Ἱ[ερά] Σύνοδος διά τῆς ὑπαριθ. 386.214 ζητεῖ πληροφορίας διά τῶν ἡγουμένων τῶν/εἰς τήν ἑλληνικήν ἐπικράτειαν μοναστηρίων ἀνέφερον πρός τόν εὐγενέστατον ἔπαρχον /Γορτύνης διά νά μέ εἰδοποιήσῃ περί τῶν ὁροθεσίων τῆς ἐπισκοπῆς μου καί πόσα μοναστήρια / εὑρίσκονται εἰς τήν ἐπίσκεψίν μου, ὅπως στείλλω ἀκριβεί κατάλογον πρός τήν Σ[επτήν] Ἱ[εράν] Σύνοδον   Φ4^r καί πρός αὐτόν καί διά τῆς ὑπαριθ. 2034  ἀναφέρει, ἅμα λοιπόν μέ εἰδοποιήση θέλει ἀποστείλω τάχιστα /  πρός τήν Σ[επτήν]  Ἱ[εράν]  Σύνοδον ἀκριβεῖ πληροφορίαν.      
Φθάσας ἐνταῦτα ἔκραξα τούς Ἱερεῖς καί τούς ὁδή /γησα ὅτι εἷναι ἀπεγορευμένον τοῦ νά μή γένωνται μέ ἱερολογίαν ὁ ἀῥαβών τῶν συνικαισίων / ἀλλά διά ὑψιλῶν συμφόνων καί νά μή κάμνουν καί ἀδελφοποιτούς. Εἶς λοιπόν τῶν Ἱερέων παπά Πα/ναγιώτης ἐκ τῆς πόλεως ταύτης ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ τῆς ὑπεραγίας θεοτόκου ἐπροσκαλέσθη /παρ’ ἑνός πολίτου διά νά ἀῤῥαβωνίση τήν κόρην του καί ἀντή ὑψιλῶν συμφώνων ἔκαμε Ἱερολογίαν /ἡ Ἱερά σύνοδος λοιπόν ἀς διατάξει περί τούτου - Καί ὑποσημειοῦμαι μέ βαθύτατον Σέβας - /          

 

[17] ἀριθ 17 / τῆ 4 φευρουαρίου. 1834 / Γόρτυνα /Πρός τόν αἰδεσιμώτατον παπά Δημήτριον ἐφημέριον τοῦ χωρίου Δεδέμπεη - /τοῦ ἐδώθη ἡ ἄδεια ὡς τό ὑπαριθ. 8 τοῦ προτοκόλου νά εὐλογῇ καί ἁγιάζει τούς / χριστιανούς φυλάττων ἀκριβῶς ὅλα τά ἄρθρα τοῦ αὐτοῦ ἀριθ. ὁ ἐπί [σκοπος]     

 

[18]     ἀριθ. 18 / Τῇ 7. Φευρουαρίου 1834 / ἐν Γορτύνῃ / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά Κ. λάμπρον τόν ἐφημερεὐοντα τά χωρία / Χορέμη καί Δεληχασάνη - καί βρομωσέλαν   
Τοῦ ἐδώθη ἡ ἄδεια ὡς τό ὑπαριθ. 8. τοῦ προτοκόλου νά εὐλογῇ καί ἁγιάζει τούς Χ[ριστιαν]ούς / φυλάττων ἀκριβῶς ὅλα τά ἄρθρα τοῦ αὐτοῦ ἀριθ. τοῦ αὐτοῦ πρωτοκόλου - - /     

 

[19] Φ4^v ἀριθ. 19/Τῇ 8. φευρουαρίου 1834 / Κασιδοχώρι[ον] / Πρός τόν αἰδεσιμότατον Σακελάριον τόν ἐφημερεύοντα τά χωρία Κασίμι, καί Κα/σιδοχώρη - /  
Τοῦ ἐδώθη ἡ ἄδεια ὡς τό ὑπαριθ. 8 τοῦ προτοκόλου νά εὐλογῇ καί / ἁγιάζει τούς χριστιανούς φυλάττων ἀκριβῶς ὅλα τά ἄρθρα τοῦ αὐτοῦ ἀριθ. τοῦ προτοκόλου - /    

 

[20]    ἀριθ. 20 /Τῇ 8 φευρουαρίου 1834 / Κασιδοχώρι / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά κ Δημήτριον τόν ἐφημερεύοντα τά χωρία Βρομο/σέλα καί Κερκέζη.      
Τῇ 16. Ἰανουαρίου τοῦ ἐδώθη ἡ ἄδεια ὡς τό ὑπαριθ 8. τοῦ προτοκό/λου νά εὐλογῇ καί ἁγιάζει τούς χριστιανούς, φυλάττων ἀκριβῶς ὅλα τά ἄρθρα /τοῦ αὐτοῦ ἀριθ. τοῦ προτοκόλου-/            

 

[21]    ἀριθ 21 / Τῇ 20 φευρουαρ[ίου] 1834 / ἐν Γορτύνῃ / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά Σταῦρο – τόν ἐφημερεύοντα τό χωρίον κυπα / ρίσσια –       
Τῇ 16 Ἰανουαρ[ίου] τοῦ ἐδώθη ἡ ἄδεια νά εὐλογῇ καί ἁγιάζῃ τους χριστιανούς φυλάτ / των ἀκριβῶς ὅλα τά ἄρθρα τοῦ 8 ἀριθ τοῦ προτοκόλου - /  

 

[22]    ἀριθ : 22 /  Τῇ 20 Φευρουαρίου 1834 / ἐν Γορτύνη / Πρός τούς αἰδεσιμοτάτους Ἱερεῖς καί Ἱερομονάχους τῆς ἐπισκοπῆς Γορτύνης/ Διά τοῦ ὑπαριθ 521-281 Σ. ἐγκυκλίου τῆς Ἱε[ρᾶς] ἡμῶν Συνόδου ἐπαγορεύεται ὁ ἀῤῥαβών /μέ Ἱερολόγημα διά ἐνδεχομένας συνικαισίας κακῶν ἀποτελεσμάτων δηλ :ἤ ἀποθάνει τό ἕν μέρος ἤ ἀνα /χωρήσῃ τότε τά ἄλλο μέρος μένει προνενυμφευμένο, καί ἐάν θελήση νά στευθῇ ἄλλον τότε θεωρεῖται εἰς / δεύτερον γάμον, διά τοῦτο πᾶς πατήρ ἤ ἐπίτροπος θελήσει νά ἀῤῥαβωννιάσῃ τό τέκνκοντου νά τό ἀῤῥαβονί /σῃ δι’ ὑψιλοῦ συμφώνου δηλ. νά πέρῃ καί νά δίδῃ τό δακτυλίδιον καί νά κάμνῃ καί μίαν συνυπόσχεσιν / διά ἀσφάλειάν του. ὅς τις λοιπόν τῶν Ἱερέων καί Ἱερομονάχων παραβῇ τήν παροῦσαν διάταξιν /θέλει παιδεύεται αὐστηρῶς κατά τούς ἐκκλησιαστικούς νόμους καί τῶν ἀῤῥαβωνισθέντων διά τῆς Ἱερο / λογίας θέλω κυρήξει ὡς μηδόλως τῆς ἱερολογίας γενομένων. - /  
 

[23]    ἀριθ 23 / Τῇ 20 Φεβρουαρίου 1834 / Γόρτυνα /Πρός τούς αἰδεσιμοτάτους Ἱερεῖς καί πανοσιοτάτους Ἱερομονάχους τῆς ἐπισ[κοπῆς Γορτύνης /      
Διά τῃς ὑπαριθ.523. 288 Σ.[επτῆς] ἐγκυκλίου τῆς Ἱ.[ερᾶς] ἡμῶν Συνόδου συγχωρεῖ εἰς ὅντινα ὅντινον /νά κάμῃ ξένον εἱιόν τό ὁποῖον συγχωροῦσι καί οἱ πολτικοί νόμοι καί ἡ ἐκκλησία τό / ἐνέχεται καί καθιερώνει μάλιστα τήν εἰς γ  καί διά Ἱερῶν εὐχῶν, ἐπεγορεύει δέ τήν ἀδελφοποιΐαν / ἤ κοινούς μπραζέρηδας ως παράνομον τῆς φύσεως ὅθεν διαττάτεσθε νά μήν ἤθελε ἀκολουθήση/τό τοιοῦτον παράνομον ἐκ νέου διότι τόν παρανομότατον θέλει παιδεύσει αὐστηρῶς τό ἐπισκοπεῖον τοῦτο . - /  

 

[24]    ἀριθ. 24 / Τῇ 20 Φευρουαρ[ίου] 1834 / Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατνον παπά κ. ἀντώνιον τόν ἐφημέριον χωρίων σούλου, Ζουνάτη καί κατ/σίμπαλη.              
Τοῦ ἐδώθη ἡ ἄδεια νά εὐλογῆ καί ἁγιάζη τούς χ[ριστιαν]ούς ὡς τό ὑπαριθ. 8 τοῦ προ/τοκόλου φυλάττων δέ ἀκριβῶς ὅσα ὁ ἴδιος ἀριθ:τοῦ προτοκόλου διαλαμβάνοι. ὁ ἐπίσ[κοπος] /     

 

[25]    ἀριθ 25 /Τῇ 21 Φευρουαρ[ίου]1834 /Γόρτυνα/ Πρός τόν αἰδαισιμότατον παπᾶ Κωνσταντίνον τόν ἐφημερεύοντα τά χωρία μουλάτση, παύλια / παληαμήρη.           
Τοῦ ἐδώθη ἡ ἄδεια νά εὐλογῇ καί ἁγιάζει τούς χριστιανούς ὡς τό ὑπαριθ. 8 τοῦ πρωτοκό /λου, φυλάττν δέ ἀκριβῶς ὅσα ὁ ἴδιος ἀριθ τοῦ πρωτοκόλου διαλαμβάνει. ὁ ἐπ[ίσκοπος]. /       

 

[26] Φ5^r  ἀριθ 26 / Τῇ 22 Φευρουαρ[ίου] 1834 / Γόρτυνα / Πρός τούς πανοσιοτάτους Γαλακτίων ἡγούμενον καί Θεοδόσιον ἐφημέριον, καί τούς ἐφημερεύ /οντας τά χωρία, ῥισβάναγα, μερζή, βάνκου καράτουλα καί ἠμπραήμη.       
Τους ἐδώ/θη ἡ ἄδεια νά εὐλογοῦν καί ἁγιάζουν τούς χριστιανούςὡς τό ὑπαριθ 8. τοῦ προτοκόλου φυ/λάττων ἀκριβῶς ὅσα ὁ ἴδιος ἀριθ.τοῦ προτοκόλου διαλαμβάνει. ὁ ἐπ[ίσκοπος] /          
 

[27]   ἀριθ 27/Τῇ 26 Φευρουαρ[ίου] 1834 / ἐν Γορτύνη / Πρός τόν μοναχόν κ. Δαμιανόν/             
Σοῦ ἐδώθη ἡ ἄδεια τῆς διαμονῆς σου εἰς κυπαρίσσια νά ἐργάζεσ[αι] τιμίως διά νά καρποῦ/ται τῆς ζωαρκίας του φυλάττων ἀκριβῶσ [[φυλάττων]]τό πρῶτον καί δεύτερον ἄρθρον/τοῦ ἀναχεῖρας του ἐγγράφου καί τό ἐναντίον μένεις ὑπεύθυνος -ὁ [ἐπίσκοπος]/    

 

[28]   ἀριθ 28 / Τῇ 26 Φευρουαρ[ίου] 1834 / ἐν Γορτύνη /Πρός τόν Πανοσιότατον ἡγούμενον του μονιδρίου τῆς ἁγίας Θ[εοτόκ]ου, κ. Γαλακτίων - /          
Ἡ Α.[υτοῦ] Μ.[εγαλειότης] ὁ Σ.[επτός] ἡμῶν Μονάρχης καί ἡ Σ[επτή]Ἱ[ερά]Σύνοδος ἀπεφάσισε τά ἐρίπεια καί ἐριμο/μένα μοναστήρια, καθώς καί τά σωζόμενα τῶν ἐχόντων ὁλίγους τῶν ἐκεῖ μοναχῶν ἀπε/φασίσθησαν τοῦ μή ἐρίπεια καί ἐρημόμενα μοναστήρια νά πωληθοῦσιν εἰς δημοπρασίας καί τά τῶν/σωζόμενα νά ἐνοικιασθῶσιν εἰς τούς εὑρισκομένους εἰς αὐτά καί ἐάν δέν θελήσωσι νά ἐνοικιάζωνται / εἰς ἄλλους, καί τά ἔσωδα ταῦτα θέλουν ἐμβαίνουν εἰ τό ταμεῖον ἐκκλησιαστικῶν, διά τήν βελτίωσιν/ τῶν κληρικῶν καί τῶν σχολείων. Διαττάτεσθε λοιπόν λάβε εἰς ἀκριβή φύλαξιν ὅσα εἰς τό ἐπισκοπεῖον / το[το ἐκθέσατε εἰς τήν κατάστασιν παρασοῦ ἐνυπόγραφον Ἱερά σκεύη ἀκινήτων κτημάτων /καί κινητῶν ἄχρις ὅτου ἐνοικιασθῶσιν ὡς ἄνω εἴρηται, θέλετε εἵσθαι εἰς εὐθύνην ἐάν ἐξ αὐτῶν ἀφαι/ρεθή ἐν βελονη, Ἐν ὧ λοιπόν σέ εὔχεται ὁ ἀρχιερεύς ὡς θυμεῖ νά φυλάξετε μέ ὅλην τήν ἀπαιτου / μένην ἐπιμέλειάνσας τά ἐν τῶ μονιδρίῳ τούτῳ ὅλα εἰς τά ἐν αύτῷ εὑρισκόμενα  ὁ ἐπί[σκοπος]            

 

[29]     ἀριθ 29/Τῇ πρώτῃ Μαρτίου /1834 Γόρτυνα / Πρός τόν ἐκλαμπρότατον Β. [ασιλικόν] Νομάρχην ἀρκαδίας/               
Διά τῆς ὑπαριθ 72 342-203 Σ[επτῆς] ἐγκυκλείου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου προσκαλούμενος νά εἰδοποιήσω /την Β[ασιλικήν]ταύτην Νομαρχίαν διά τῶν ἐν τοῖς μοναστηρίοις ἡγουμένων καί Ἱρομονά[χων] τῶν ἐν αὐτοῖς / μοναζόντων καί πόσα εἰς αὐτά εὑρίσκωνται κτήματα ἀλλ’ ἐν τῶν τα τοιοῦτα μοναστήρια δέν / εὑρίσκωνται εἰς τήν ἐπισκοπήν ταύτην. Ἐξ ὧν ἐν μονίδριον τῆς ὑπεραγίας θεοτόκου εἰς το /ὁποῖον εὑρίσκωνται οἱ ὑποσημειούμενοι ἕνας ἡγούμενος, ἕνας ἐφημέριος, καί ἕνας μοναχός / οἵτνες ἀνακαίνησαν αὐτό ὁποῦ ἥτον ἐρηπομένον καί κατηδαφησμένον ἐκ τοῦ Ἰμβρα/ήμη ἔχει δέ καί μερικά κτήματα τά ὁποῖα βλέπετε εἰς τό ἐσώκλειστον φὐλλον Διέτα/ξα αὐτούν νά τά ἔχουν εἰς φύλαξιν μέχρι ὅτου τά μοναστήρια ταῦτα ἐνοικιασθῶσιν /παρα τοῦ Β[ασιλικού]Νομάρχου καί Γενικοῦ ἐφόρου ὑποσημειοῦμαι ἐν χ[ριστ]ὼ εὐχέτης. ὁ ἐπίσκοπος -/    

 

[30]    ἀριθ 30 / Τῇ α^ῃ Μαρτίου1834 / Γόρτυνα / Πρός τήν Σ.[επτήν] Ἱἑράν Σύνοδον τῆς ἐπικρατείας - /    
Κατ’ ἐπιταγήν  τῆς ὑπαριθ 72:342 . 203 δι’ ἐγκυκλίου ὁ ἄνω ὑπ ὄψιν τῆς /Σ.[επτῆς] Ἱ.[ερᾶς] ἡμῶν Συνόδου καί τά ἐν τῷ μοναστηρίῳ τούτω τῆς ὑπεραγίας θεοτόκου τό εἰς / τήν ἐπισκοπήν ταύτην εὑρισκόμενον καί παρά τοῦ Ἱερομονάχου, Κ.Γαλακτίων διοι/κούμενον. Προσκαλέσας τόν ῥηθέντα ἡγούμενον καί ἐξετάσας αὐτόν μεθ’ ὅρκου/διά τά ἐν τῷ μοναστηρίῳ εὑρισκόμενα Ἱερά σκεύη,καί πάν εἴδους, κιννητούς καί / ἀκινήτου μοί ἔδωσε τό ἐσώκλειστον κατάλογον ἐν ὑπόγραφον τό ὁποῖον ἀποστέλλω / πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον κατά τἠν αἴτησίν της διέταξα δέ αὐτόν ὅπως ἔχει καλῶς φυ / λαγμένα αὐτά ἄχρισότου τά μοναστήρεια ταῦτα ἐνοικιασθῶσιν παρά τοῦ Νομάρχου/ καί Γεν[ικ]ού ἐφόρου καί τά λοιπά. ὑποσημειοῦμαι δέ μἔ Σέβας.  ὁ εὐπειθέστατος - /

[31]    ἀριθ 31 /Τῇ πρώτη μαρτίου 1834 / Γόρτυνα / Πρός τήν Σ.[επτήν] Ἱ.[εράν] Σύνοδον τῆς ἐπικρατείας /   
Θεωρῶ χρέος μου ἀπαραίτητον νά ἀποστείλλω καί ἐγώ πρός τήν Σ.[επτήν] Ἱ.[εράν] Σύνοδον / τήν καταγραφήν τῶν ἐν τῇ ἐπισκοπῇ μου Ἱερέων καί ἱερομονάχων κατα τήν δι/άταξιν τοῦ πρώτου ἄρθρου τῶν ὁδηγιὼν μου, ἀλλά διά τήν έλειψιν τῶν προτοκόλων ὅπου ἄχρι τοῦδε / δέν εὑρέθη εὐκαιρεία καί μετακομιστής νά μοι σταλθοῦν διά νά ἀκολουθήσῃ κατά τό πρῶτον ἄρθρον / ὡς διαλαμβάνει ὅτι νά καταγραφῶσιν ὅλοι οἱ κληρικοί εἰς ἰδιαίτερον βιβλίον ἀριθμημένον / Φ5^v   καί ἐσφραγισμένον τῇ σφραγίδι τῆς Ἱερᾶς συνόδου διά τοῦτο δέν ἀπέστειλλα τήν κατάστασιν ταύτην. ὅθεν / ἀναφέρω τοῦτο πρός τήν Σ.[επτήν] Ἱ.[εράν] Σύνοδον ἐάν τό ἐγκρίνη νά ἀποστείλλω τήν κατάστασιν ταύτην [[ὅθεν]] / κατά τόν τρόπον ὁποῦ εἵναι καί ἡ κατάστασις τοῦ μονιδρίου τῆς ἐπισκοπῆς ταύτης ἀναμένω Σ.[επτήν]  διαταγήν της ὑποσημειοῦμαι / ὁ εὐπειθέστατος  /  
 

[32]     ἀριθ 32 / Τῇ α^ῃ μαρτίου 1834 / Γόρτυνα / Προς τήν Σ.[επτήν] Ἱ.[εράν] Σύνοδον τῆς ἐπικρατείας /  
Ἔχωντας ὑπὅψιν τήν ὑπαριθ 284.186 Σ.[επτήν] ἐγκύκλειον τῆς Ἱ.[ερᾶς] Συνόδου περί τῶν ἀρχαίων τῆς ἀρχιτε/κτονικῆς καί γυπτικῆς διαφόρων εἰδῶν ἐρεύνησα  μέ ὅλη τήν ἀκρίβειαν εἰς ὅλην/ τήν ἐπισκοπήν μου, ὅταν πρό ἡμερῶν εἶχον ἐξέλη πρός αὐτήν νά ἁγιάσω καί εὐλογήσω τούς χ[ριστιαν]ούς         
Εὗρον / λοιπόν εἰς ἕν χωρίον ὀνόματι κασίμη τά ὑποσημειούμενα ἕνα ἄγαλμα τῆς θεᾶς ἀρτέμιδος καί μου εἶπον / οἱ κάτοικοι αὐτοῦ τοῦ χωρίου εἶναι ὅμως ἐλειπές ἐκ τῆς κεφαλῆς καί τῶν ποδῶν ἐξέτασα αὐτούς μή εὑρί / σκωνται ταῦτα εἰς κἀνέναν καί ἔπειτα παιδευθῆ ἀπό τούς νόμους, μοῦ ἀπεκρίθησαν ὅτι αὐτό τό ἄ/γαλμα ὅταν οἱ προπατορές τους το εἶχον ἡτουν εἰς αὐτόν τόν τόπον, τό ἔφεραν καί τό ἄφησαν ἔξω/ τῆς ἐκκλησίας, τούς διέταξα λοιπόν καί τό ἔβαλαν μέσα εἰς τήν ἐκκλησίαν, διά νά εἶναι καλά / φυλαγμένο μέ τά ἀπολειφθέν, δύω κολόνας μαρμαραίνιαι, ἕνα μάρμαρον εἰς τήν ὥραίαν πύλην / ἕως ἕνα μπράτζο ἡ εἰς σχῆμα κασελοπούλας, ἕνα κομάτι κολόνας Σκαλιστόν εἶναι ἔξω τῆς ἐκ / κλησίας Τααῦτα εὗρον τά ὅποῖα βάνω ὑπὅψιν τῆς Σ.[επτή] Ἱ.[ερά] ἡμῶν Συνόδου καί ὑποσημειοῦμαι ὁ εὐπειθής - /         
 

[33]    ἀριθ 33 / Τῇ 3. μαρτίου 1834 / Γόρτυνα / Προς τόν Β.[ασιλικόν] ἔπαρχον Γορτύνης /         
Τό ἐπισκοπεῖον τοῦτο λαβών τήν ὑπαριθ.2474 αἰτοῦντος πληροφορίας περί τῶν ἐν τῶν / μοναστηρίων μοναζόντων καί περί τῆς κτηματικῆς καταστάσεως ἔχωντες ὑπὅψιν / τῶν ὑπαριθ. 292.135 Σ.[επτῶν] ὁδηγιῶν καί τοῦ ἄρθρου ε ου : τῆς Ἱ.[ερᾶς] Συνόδου ἀνέφερον ταύτην τήν ἔκθεσιν /εἰς τήνἹεράν σύνοδον, καίτοῦ Β.[ασιλικοῦ] Νομάρχου ἀρκαδίας τό ε ον. αρθρον διαλαμβάνει τῶν ὁδηγιῶν ἔτος πε/ρί παντός ἐκκλησιαστικοῦ πράγματος εἰς τήν ἐπισκοπήν ἀνήκοντος, θέλω τα ἀναφέρεσθαι προς / μόνην τήν Ἱεράν σύνοδον τοῦ Βασιλ[εί]ου ἤ τοῦ νομάρχου εἰς τοῦ ὁποίου κεῖται ἡ ἐπισκοπή σας. ὅθεν αὐτό / τό ἐπισκοπεῖον ἔστειλλε τάς ἐκθέσεις ταύτας ρός τήν  Ἱεράν σύνοδον καί τόν Β. [ασιλικόν] Νομάρχην καί ἀποστέλλει πρός / τήν εὐγενειαν σας κατά τήν αἴτησίν σας τῆς ὑπαριθ . 2474 ἐνταυτῷ δέ σᾶς παρακαλῶ τό ἐπισκοπεῖον / νά εἰδοποιήσητε τόν Β.[ασιλικόν] Νομάρχην διά τήν ἀνακάλυψιν τῶν ὅσων ὁ κ. γαλακτίων ἡγούμενος / τοῦ αὐτοῦ μοναστηρίου ὅπως λάβη μέτρα διά τήν Ἱεροσυλίαν ταύτην. -       

 

[34]     άριθ. 34 / Τῇ 6. Μαρτίου 1834 / Γόρτυνα / Πρός τόν πανοσιότατον ἡγούμενον τῆς ἁγί[ας] μονῆς κύ[ρι]ον γαλακτίων - / Μέ μεγάλην του δυσαρέσκειαν πληροφορεῖται ὅ ἐπίσκοπος οῠτος ὅτι εἰς τό Ζουνάτη εὑρίσ/κωνται μερικά χωράφια τοῦ μονιδρίου αὐτοῦ τά ὁποῖα δέν βλέπει νά ἔχεται εἰς τήν/πρός ἡμᾶς μεθ’ ὅρκου ἐνυπόγραφον  ἔκθεσίνσας καθῶς καί τά δύω ἅλογα οκτώ μελίσσια, είκο /σι πέντε ἀχλαδίαις ἤ τάς περισσοτέρας καί ἐκτούτου εὑρίσκεται εἰς ἄκραν ὑποψίαν/ ὅπου ἀναπόφευκτον ρἷναι τοῦ να εὑρίσκονται καί ἄλλα πολλά εἴδη κινητῶν τε καί ἀκινήτων / τά ὁποῖα εἷναι κατά τε παρόν πρός ἡμᾶς ἄγνωστα,  ένώ λοιπόν διά τῆς ὑπαριθ 28 σᾶς / ἐδιέταξε τό ἐπισκοπεῖον τοῦτο νά ἔχετε εἰς ἀκριβῆ φύλαξιν ὅλα τά πράγματα τού / μονιδρίου αὐτοῦ ἄχρισότου ἐνοικιασθῶσιν ὡς ἐδιετάχθησαν. παρά τῆς Α.[ὐτοῦ] Μ.[εγαλειότητος] καί χρησιμεύσουν / εἰς μισθούς πάντων τῶν ἐκκλησιαστικῶν πρός βελτίωσιν τῶν σχολείων ταῶ ἔτι  ἀπόφασις/Ἱερά βλέπει τή  ἀσυνηδητόν σου Ἱεροσυλείαν ταύτην. διά τοῦτο λοιπόν διαττάτεσαι νά μείνετε / εἰς τό μονίδιρον αὐτό χωρίς νά ἐξέλθῃται, ἤ ἐντός ἤ ἐκτός τῆς ἐπισκοπης ταύτης ἀλλ’ οὔτε/τίς ἄλλος ἐκ τοῦ αὐτοῦ μονιδρίου ἐνταυτῶ δέ μένῃ ἄκυρος καί ἡ ὑπαριθ. 26 εἴτις σοῦ ἐδώθη τοῦ /νά ἐφημερεύης τά χωρία ῥισβάναγα, μέρζη, Βάνκου, καράτουλα, καί ἰμβραήμη, ἄχρις /ὅτου ἡ Ἱερά σύνοδος ἀπεφασίση περί τούτου τά ἀνήκοντα, τοὐναντίον δέ καί παρεκτρα  / πῆτε καί πληροφορηθῆ τό ἐπισκοπεῖον ὅτι ἐκάματε Ἱεροπραξείαν, ἤ ἐξήλθατε ἤ ἐντός / ἤ ἐκτός τῆς ἐπισκοπῆς θέλει παιδεύεσθαι αὐστηρῶς κατά τούς νόμου.ὁ ἐπίσκοπος /   

[35]    ἀριθ. 35 Τῇ / 7 μαρτίου. 1834 / Γόρτυνα / Πρός τούς αἰδεσιμοτάτους Ἱερεις, τούς ἐφημερεύοντας εἰς τά χωρία Σύρνα, Ψάρη καί παλα/μάρη, Βασίλειον καί Ἰωάννην Ἱερέων -              
Λαμβάνοντας τήν παροῦσαν θέλετε ἀπέλθη /εἰς τά χωρία μερζά,βάνκου, Καράτουλα καί ἰμβραήμη διά νά ψάλεται τάς ψυχάς ζώντων καί τεθνε/ότων κατά τήν συνηθειάντων διότι ὑστεροῦντε ἀπό Ἱερεῖς ὁ  εἷς λοιπόν ἐκ τῶν δύω νά ἀπέλθῃ -/ Φ6^r  εἰς αὐτά νά τούς εἰδοποιήσῃ ὅτι ἐδιορίσθητε προσωρηνῶς νάτούς εὐλογῆτε καί ἁγιάζηται καί κάθε ἄλλην Ἱεροπραξίαν / ἕως ὅτου διορισθῶσιν Ἱερεῖς παντοτεινοί καθώς καί εἰς τά ἄλλα τα χωρία, ἐάν λοιπόν καί ἔναντωθῆτε / ἐπιθυμεῖ νά ἔχῃ ἄδειαν ὁ ἀρχιερεύς τῆς ἐπισκοπῆς ταύτης - ὁ ἐπίσ[κοπος]         

 

[36]    ἀριθ. 36 Τῇ / 8 μαρτίου. 1834 / Γόρτυνα / Πρός τήν Σ. Ἱεράν Σύνοδον τῆς ἐπικρατείας -/  
Ἔχων ὑπὅψιν τήν ὑπαριθ.490.285 Σ[επτή] ἐγκύκλιον τῆςἹερᾶςἡμῶν συνόδου περί τῶν Ἱεροδι/ακόνων καί Ἱερομονάχων αἵτινες νά ἐκπαιδευθῶσιν εἰς τά γυμνάσια τοῦ Βασιλείου ἀπολαμ/βάνωνταις καί ὅλα τά ἀναγκαία των καί ἔχωντας καί ἐγώ μεγάλην εὐχαρίστησιν διά τήν θεάρεστον αἴτησιν /τῆς Α.[ὐτοῦ] Μ. [εγαλειότητος] τοῦ ὁποίου τό κράτος νά διαμείνῃ ἀκαταμάχητον εἰς αἰῶνα αίῶνων, σπεύδω νά εἰδο /ποιήσω τήν Σ[επτήν]Ἱεράν σύνοδον ὅτι τοιοῦτοι Ἱεροδιάκονοι, καί Ἱερομόναχοι, δέν εὑρίσκωνται εἰς τήν/ ἐπισκοπήν ταύτην, εἷς μόνον Ἱεροδιάκονος εὑρίσκεται ὅςτις δέν Ἱερουργεῖ διότι εἷναι βραδύγλοσσος /εἷναι δέ καί δύω Ἱερομόναχοι εἰς τό μονίδριον τῆς ὑπεραγίας θεοτόκου οἱτιναις δέν εἷναι διά νά προβα/νωνται εἰς τοιαύτας αἰτήσεις -   ὁ ἐπίσ[κοπος] – εὐπειθής - /             

 

[37]    ἀριθ. 37 Τῇ / 8 μαρτίου. 1834 / Γόρτυνα / Πρός τήν Σ.[επτήν] Ἱε[ράν] Σύνοδον τῆς ἐπικρατείας - /    
Ὁ πανοσιότατος ἡγούμενος τοῦ μονιδρίου τῆς ὑπεραγίας θεοτόκου τῆς ἐπισκοπῆς ταύ / της εἰς τήν πρός ἡμᾶς μεθ ὅρκου ἐνυπόγραφον ἐκθεσίν του τῆς ὁποίας τό ἀντίγραφον ἀπέ /στειλα πρός τήνΣ[επτήν]Ἱεράν σύνοδον περικλειόμενα εἰς τήν ὑπαριθ. 30 δεν εἶχον ἐκθέσει σῷα / τά ἐντῷ μονιδρίῳ κινητά καί ἀκίνητα διά κακάτου ἀποτελέσματα ἀντί τεσσαράκοντα στρέματα /γῆς ὁπού εἰς τό ἀντίγραφον τό ὁποῖον σᾶς ἔστειλα ἔχει πρός τήν πρωτότυπον ἐκθεσίν του στρ [έμματα] 20 εἴκοσι/ ἐπαγρυπνῶν καί ἐξετάζων ὁ εὐπειθής ἐπίσκοπος ἀνεκάλυψεν καί τά ἀποληφθέν στρέματα εἴκοσι / δύω ἄλογα, ὀκτώ μελίσια καί εἴκοσι πέντε ἀχλαδιαῖς τά ὁποῖα εἰς τό ἀντίγραφον τῆς ἐκθέσε / ώςτου εἷναι καταχωρημένα εἰς τό πρωτότυπον ὅμως δέν τά ἔχει καταγραμμένα ταύτῃν τήν / Ἱεροσυλείαν θεωρῶν  εὐρισκομενα εἰς ὑποψίαν εἷναι ἀναπόφευκτα τοῦ νά μήν εὑρήσκωνται καί ἄλ /λα πολλά εἴδη τοῦ μονιδρίου κατακρατούμενα παραυτοῦ τόν ἐδιαταξα δι’ ἐπισίμου ἐγγράφου / ὑπαριθ. 34 διά νά διαμένῃ εἰς τό μονίδριον χωρίς νά ἔχῃ τήν ἄδειαν νά ἐξέλθῃ ἤ ἐντός / ἤ ἐκτός τῆς ἐπισκοπῆς ταύτης, ἕως ὅτου ἡ Ἱερά σύνοδος νά ἀποδασίσῃ τά ἀνήκοντα–ταῦ/τα βάνω ὑπὅψιν τῆς Σ[επτῆς] Ἱερᾶς Συνόδου ἵνα λάβη μέτρα καί ἀπεφασίσει τά δέοντα πε/ρί τούτου. ὁ εὐπειθής ἐπίσκοπος Γορ[τύνης]-/

[38]     ἀριθ. 38 Τῇ/8 μαρτίου. 1834 /Γόρτυνα / Πρός τόν Σεβασμιότατον ἅγιον Μαντινείας καί Μεγαλουπόλεως /
Την ὑπαριθ. 212.74 εἰς τάς 6 τοῦ τρέχοντος τήν ἔλαβον ἔντε ἡμερομηνίας καί ἔτους / ἀπαντών εἰς τό ἰδιαιτερόνμου γράμμα περί τό χασοχώρη τό ὁποῖον κείται πλησίον / τοῦ σινάνου ὅτι αὐτό εἷναι μεγαλόπολις καί εἰς τοῦτο σας ἀπάντησε ὀποιος σᾶς ἐπληροφόρησε ὅτι ἄν/αύτό τό μέρος τό χασοχώρη εἰς τό ὁποῖον κατοικοῦν εἴκοσι πέντε οἰκογένειαις εἶναι ἀπό ἔκπαλαι Γόρτυνα εἰς τά πολιτικά δικαιώματα εἰκασιολογίαι γίνωνται καί ἀποδίδωνται εἰς τόν ἔπαρχον Γορτύνης ἐάν /λοιπόν καί σᾶς ἐπαραξήγησαν τό γράμμα ὅτι ἐζητοῦσα τοῦ συνάνου πάλαι λάθος ἔχουν /ἐγώ θεορών τούτο τό χωρίον διοικούμενον παρά τῆς γορτύνης τοῦ ὁποίου τήν ἐπίσκεψιν ἔχω/εἰς βάρος διά νά ἐπισκέπτωμαι καί ἐπειδή Σεβασμιώτατε δέν δυνάμεθα νά τό μετα /βάλωμεν ἀπό γόρτυνα εἰς μεγαλούπολιν σᾶς εἰδοποιώ τούτο αὐτό ὅπως ἐξετάσητε ἀκρι/βῶς περί τούτου καί ἀποστείλλετε καί πρός ἐμέ σεβασμείαν ἀποκρισίν σας ὑποσημειοῦμαι προθυμότατα ὁ [επίσκοπος] /            

 

[39]     ἀριθ. 39 / Τῇ 8 μαρτίου. 1834 / Γόρτυνα /Πρός τόν αἰδεσιμότατον Σταῦρον Ἱερέα τόν ἐφημερεύοντα τά κυπαρίσσια- / Λαμβάνωντας τήν παροῦσαν θέλετε ἀπέλθει εἰς ταῖς Καρυαῖς διά νά τούς ψάλεται τάς / ψυχάς ζώντων καί τεθνεότων κατά τήν συνηθειάντων διότι ὑστεροῦνται ἀπό Ἱερέα/καί ἐπισκέψεως θέλετε ἀπέλθει λοιπόν νά τούς προειδοποιήσητε δια τόν προσωρηνόν διορισμόν / σου ὁπως παρά τοῦ ἀρχιερέως ἐδιατάχθης τό Βάρος τοῦτο ἄχρις ὅτου εὑρεθεῖ ἄλλος Ἱερεύς διά / νά διορισθῇ  μέ ἐπίσημον ἔγγραφον τοῦ ἀρχιερέως.Ἔχεται τήν ἄδειαν διά νά κάμεται κάθε/ Ἱεροπραξεία εἰς αὐτούς εἰς ὁποίαν στιγμήν σε ζητήσουν. Ἐάν λοιπόν καί ἐναντιωθεί κανείς ἐπι/ θυμεῖ νά ἔχῃ ἄδειαν ὁ ἀρχιερεύς τῆς ἐπισκοπῆς ταύτης - ὁ ἐπί[σκοπος] - /    

 

[40] Φ6^v  ἀριθ. 40 Τῇ / 8 μαρτίου. 1834 /Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον λάμπρον Ἱερέα τόν ἐφημερεύον τά χωρία χορέμη / καί Δεληχασάνη.
Ἐδιορίσθης ὡς ἄνωθεν διά νά ἀπέλθης εἰς αὐτούς εἰς τό χωρίον ῥιζβάναγα / νά κάμνῃς κάθε Ἱεροπραξίαν  ἄχρις ὅτου εὑρεθῇ ἄλλος Ἱερεύς διά νά διορισθή πα / ρά τοῦ ἀρχιερέως ἐπισήμως /

[41]     ἀριθ. 41 Τῇ / 12 μαρτίου. 1834 / Γόρτυνα / Πρός τόν ἐπί τοῦ ταχυδρομείου τῆς πόλεως.   
Καθ’ αἵτησίνσας τό ἐπισκοπεῖον σᾶς εἰδοποιεῖ / ὅτι ἔλαβεν παρά του ταχυδρόμου Γορτύνης τάς ἐφημερίδας ἀπό ἀριθ. αὔξ1ἕως 10 καί μέ τό /γραμμάτιον τοῦ Γεν[ικ]οῦ διευθυντοῦ τοῦ ταχυδρομείου. /                

[42]    ἀριθ.42 Τῇ/12 μαρτίου. 1834 /Γόρτυνα /Πρός τούς εὐγενεστάτους προκριτοδημογέροντας καί λοιπούς εὐλογημένους χ[ριστιαν]ούς,τοῦ χωρίου καρυαῖς.-/     
Διά Ὑψ.[ηλοῦ] Β.[ασιλικοῦ] διατάγματος καί ἔγκρισιν τῆς Σ.[επτῆς] Ἱ.[ερᾶς] ἡμῶν συνόδου ἐδιορήσθην ἐπίσκοπος /Γορτύνης. Ελθών ἐνταῦθα ἐπροσκάλεσα πάντας τούς Ἱερεῖς τούς εὑρισκομένους εἰς τήν / ἐπισκοπήν μου καί κατέγραψα ἑνός ἑκάστου τήν ἱκανότητα καί τά λοιπά.   
Καθώς τό πρῶτον ἄρθρον τοῦ πρός /ἡμᾶς δεδωμένων ὁδηγιῶν παρά τῆς Σ[επτῆς]Ἱ[ερᾶς]Συνόδου παρομοίως διά ἐπισήμων ἐγγράφων διέταζε / ἕκαστον εἰς τήν ἐνορίαν του .        
Καθώς τό ἴδιον ἄρθρον διαλαμβάνει ὁ Κ. παπά Κωνσταντίνος ἐφημεριός σας / τοῦ ὁποίου καί προφορικῶς τοῦ εἶπα νά ἔλθῃ καί αὐτός διά νά κάμω εἰς αὐτόν τόν ἴδιον καθώς καί σέ/ τούς ἄλλους Ἱερεῖς καί ἐάν εἰς ὀκτώ ἡμέρας δέν ἔλθη δέν ἔχη τήν ἄδειαν νά κάμῃ οὐδεμίαν Ἱεροπρα /ξείαν εἰς τό χωρίον σας αὐτός δέ εἰς αὐτά δέν ἔδωσε κἀνέναν λόγον ὑποταγῆς καί ὡς τοιοῦτος ἀπεβλήθη/ καί ἐδιώρισε τό ἐπισκοπεῖον τόν Σταῦρον Ἱερέα διά νά ἐφημερεύῃ προσωρνῶς τό χωρίον σας /ἕως ὅτου εὑρεθῆ ἄλλος Ἱερεύς καί διορισθῆ διά ἐπισήμου ἐγγράφου τοῦ ἐπισκόπου.          
Ἐν ὧ λοιπόν τό ἐπι /σκοπεῖον ἐφρόντισε διά νά ἐκτελέςῃ τά χρέη του καθώς ἡ Σ.[επτή] Ἱ[ερά] Σύνοδος τό ἐδιέταξε ἀντενερ / γήσεται εἰς ὅλα αὐτά καί δέν μέ ἀκούσατε παρά κρατείτε αὐτόν ἐπειδή εῐναι ἀνεψιός τού προτο /συγγέλου καί κάμει κάθε Ἱεροπραξεία ἐνώ ἐκ μέρουςμου τοῦ εἷναι ἐεμποδισμένη, θέλετε ειδο/ποιήσει ἄνευ ἀναβολῆς τό ἐπισκοπεῖον ποῖος τόν προσκάλεσε καί ἥλθε, ἤ αὐτός ἀπό μόνος / του ἧλθε ὅτι ταῦτα θέλει ἀναφέρω πρός τόν Β[ασιλικόν] Νομάρχην καί πρός τήν Σ.[επτήν] Ἱ.[εράν]. Σύνοδον - /          

 

[43]    ἀριθ 43 Τῇ /12 μαρτίου 1834/Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά Κωνσταντή Μουλατσιώτην.   
Διά τῆς ὑπαριθ 25 τοῦ προ/τοκόλου σοῦ ἐδώθη ἡ ἄδεια νά Ἱερουργῆς εἰς τά χωρία μουλάτση παύλεια καί παλη / ῳμήρη κατά τήν ἔνοιαν τοῦ ὑπαριθ. 292. 135 καί τοῦ ἄρθρου πρώτου τῶν πρός ἡμᾶς διατ / τατομένων ὁδηγιῶν παρά τῆς Σ.[επτῆς] Ἱ.[ερᾶς] Συνόδου ὅτι ἀνά πεντήκοντα οἰκογένιαι εἰς ἕκαστον Ἱερέ/α, ἀλλ’ ἐπειδή καί ἐρτήθης παρά τοῦ ἀρχιερέως ἀναπόσας οἰκογένιαις ἔχει ἕκαστον χωρίον / διά νά συμπληρώση τόν ἀρθ, των 50 οἰκογενιῶν ἀπεκρίθης τό μέν μουλάτση, ἔχει εἴκοσιοκτώ/ οἰκογένιαις δι’ ἀναφορᾶς μέρος κατοίκων παραπονούμενοι καί παρικλείουνκαί ἕναν ὀνοματώδη / κατάλογον τοῦ χωρίου μουλάτση παρατηρεῖ ὅτι εὑρισκωνται τεσσαράκοντα δύω οἰκογένιαις / ἀντί 28 ὅπου τοῦ ἀρχιερέως εἶπας θεορών λοιπών ὅτι ὑπερβένει ὁ ἀριθ. τῶν 50 οἰκογενειῶν ὅπου / ἀνήκει νά ἐφημερεύωνται προσθέτωντας καί τά χωρία παύλεια παληῳμήρη θεορών καί τά πα /ράπονα τῶν αὐτῶν κατοίκων ὅτι στεροῦνται Ἱερατικῆς ἐπισκέψεως καί ζητοῦν δια νά ἔχουν /κάτοικον Ἱερέα θεορών καί τήν ἀναφοράν τῶν παυλαίων οἵτινες παρακαλοῦν καί τό ἐπισκοπεῖον /δια νά τούς διορήσῃ πλησιώτερον Ἱερέαν ὅτι πολλάκις δι’ ἀνάγκης κατεπειγούσης προσ /καλουν ξένους Ἱερεῖς καί ἐκτελοῦν τά χρέη τά ὁποῖα χρεωστης ὁ ἴδιος διά τοῦτο λοιπόν ἐπει /δή καί τό διἀστημα αὐτῶν τῶν χωρίων εἶναι περίπου δὐω ὡρῶν ἀπό τό χωρίον σου μουλάτση, και ἰδίως / νά παύσουν τά παράπονα ἀπό τούς συμπολίτας σου καί παύλεια Παληῳμήρη διορίζεσαι εἰς / τό χωρίον σου μουλάτση διά νά ἐκτελῇ κάθε Ἱεροπραξείαν, εἰς δέ τους παυλαίους καί παληῳ / μηραίους θέλει διορισθεί ἄλλος Ἱερεύς παρά τοῦ ἐπισκόπου τούτου δέν ἐπιθυμεῖ τό ἐπισκοπεῖον /νά φανῆτε αἴτιος ταραχῆς διότι ὁποία εὐθύνη ἀνήκει εἰς τοιούτους θέλετε δοκιμάση παρά / τῆς Ἱερᾶς συνόδου - /   

[44]   ἀριθ 44 Τῇ /12 μαρτίου 1834 /Γόρτυνα /Πρός ἅπαντας τούς εὐλογημένους χ[ριστισν]ούς, τοῦ χωρίου μουλάτση.              
Μέρος τῶν  κατοικων δι / ἀναφορᾶς των ἀνέφερον εἰς τό ἐπισκοπεῖον πολλά παράπονα ἀπό τόν ἐφημεριόνσας / Φ7^r   ὅτι πάντοτε εἷσθαι  ὑστερημένοι ἀπό Ἱερατικῆς ἐπισκέψεως μέ τόνά ἔχῃ καί τά χωρεία Παύλια καί Παλη / ωμήρη, τά ἴδια παράπονα τα ἀναφέρουν καί οἱ παυλιώται ὅτι καί αὐτοί δ’ἀνάγκης κατεπειγούσης προ / σκαλοῦν ξένους Ἱερεῖς καί τούς ἐκτελοῦσι εἰς τάς ἀνάγκας των ἐκεῖνα ὅπου εἰς αὐτόν ἀπαντοῦν. Καί διότι το /  μουλάτση   ἀπό τήν παύλεια καί παληῳμήρη εἶναι μακράν δύω ὥρας καί ἐκ τούτου δύναται νά/ ἀποθάνῃ καί βρέφος ἀβάπτιστον καί ἄλλος τις ἀκοινώνητος καί κολαζόμεθα καί ὑποπίπτωμαι καί εἰς εὐ / θήνην. Θεορών ὅλα ταῦτα μέ ὅλην ἀκρίβειαν διαττάτει τό ἐπισκοπείον τόν κ. παπά / Κωνσταντίνον νά μένῃ εἰς τό χωρίον μουλάτση εὐφημέριος καί εἰς τά χωρεία παύλεια - παληῳμή / ρη θέλει φροντίσει τό ἐπισκοπεῖον διά νά διατάξῃ ἄλλον Ἱερέα θέλει δώση καί τήν ἐσώ / κλειστον ὑπαριθ.43 εἰς τά χωρίατους καί ἐάν δεν τήν δεχθῇ καί κάμη καμμίαν ταραχήν / εἰς τό χωρόν ἀμέσως νά εἰδοποιήσετε τό ἐπισκοπεῖον διά νά λάβῃ μέτρα ἄλλως δέ καί / παραμελήσετε ἡ εὐθύνη μένει εἰς βάρος σας -    

 

[45]    αριθ 45 Τῇ /14 μαρτίου 1834 / Γόρτυνα / Πρός τούς αἰδεσιμοτάτους Ἱερεῖς Βασίλειον καί Ἰωάννην τούς ἐφημερεύοντας τα χωρεία/ Σύρνα, Ψάρη, καί παληῳμήρη.               
Τούς ἐδώθη ἡ ἄδεια νά Ἱερολογοῦν εἰς αὐτά τά χωρία / καί κατ ἀναφορᾶς τῶν παυλαίων οἵτινες παραπονοῦνται ἐκ τοῦ Ἱερέως Κωνσταντίνου ὅτι / κατοικεῖ εἰς μουλάτση καί τό διάστημα εἷναι περίπου δύω ὡρῶν καί ἐκ τούτου δύναται νά ἀποθάνῃ εἶς / ἄνθρωπος ἀκοινώνητος καί βρέφος ἀβάπτιστον διά τοῦτο προσθέττωνυαι εἰς αὐτά τά χωρεία παύλια / καί παληῳμήρη καί ὁ εἷς ἐκ τῶν δύω θέλει τρέχει ἀόκνως διά νά τούς κάμνῃ κάθε  Ἱεροπρα / ξείαν φυλάττων δέ καί ὅσα ἡ ὑπαριθ. 8 τοῦ ἐπισκόπου - /  

 

[46]   ἀριθ 46 Τῇ / 14 μαρτίου 1834 / Γόρτυνα / Πρός τούς εὐλογημένους χ[ριστιαν]ούς τῶν χωρίων Παύλιας, καί παληῳμήρη Θεορῶ τό ἐπισ/κοπεῖον μέ ὅλην τήν ἀκρίβειαν τήν ἀναφοράνσας ὅτι ὑστερεῖσθαι ἀπό Ἱεραία / διότι ὁ ἐφημέριος παπά Κωνσταντίνος κατοικεἰ εἰς μουλάτση καί τό διάστημα  εἷναι περίπου / δύω ὡρῶν, καί ἐκ τούτου δύναται νά ἀποθάνῃ καί βρέφος ἀβάπτιστον καί ἄλλος τις ἀκοινώνητος καί ἐκτού[του]/πρῶτον θ[έλ]ει κολαζόμεθα καί δεύτερον ὑποπίπτωμεν εἰς εὐθύνην διά νά θεραπεύσω λοιπόν τοῦ/το, ἀνίαντον πάθος, διέταξα δι’ ἐπισήμου ἐγγράφου ὑπαριθ 45. τόν ‘Ιωάννην Ἱερέα ἐκ /τοῦ Ψάρη ὅς τις εῐναι πλησίονσας μήτε ἕνα τέταρτον τῆς ὧρας μακράν καί συμφέρει εἰς αὐτόν καί οὐχί / εἰς ἄλλον θέλετε γνωρίσει αὐτόν, ὡς καί τό ἐπισκοπεῖον τοῦτο τόν έγνώρησε καί προσφέρετε / ὅλον τό σέβας δίδωντας ὅλα τά δικαιωματάτου κατά τήν συνηθειάνσας δέν ἐπιθυμεῖ να / ἀκούσἡ τό ἐπισκοπεῖον παραμικράν ἐναντιώτητα εἰς τοῦτο, καί πληροφορηθεῖ ὅτι εἷναι σταλμέ/νος τεἰς διά νἀ σπείρη φασαρίας, διότι ὁποία εὐθύνη ἀνήκει εἰς τοιούτους θέλετε δοκιμάσει / παρά τῶν Β[ασιλικῶν]ἀρχῶν καί τῆς Σ[επτῆς] Ἱ[ερᾶς] Συνόδου σᾶς εὔχομαι λοιπόν καί ὑποσημειοῦμαι ἐν χ[ριστ]ῷ εὐχέτης /              

 

[47]    ἀριθ 47  Τῇ /15 μαρτίου 1834 Γόρτυνα/ Πρός τόν ἐπί τοῦ Ταχυδρομείου Τριπόλεως.          
Ἐλήφθη ἡ ὑπαριθ 371 τῆς Σ[επτῆς] Ἱερᾶς Συνόδου διά τού ταχυδρόμου Γορτύνης. Εἰδοποιεῖσθε λοιπόν κατά τήν αἴτησίν σας /καί ὑποσημειοῦμε ὁ ἐνχ[ριστ]ῷ εὐχέτης σας - ο ἐπίσ[κοπος]             

 

[48]   ἀριθ 48 Τῇ/16 μαρτίου 1834/Γόρτυνα /Πρός τόν αἰδεσιμότατον Ἰωάννην Ἱερέα   
Μέ μεγάλην του λύπην παρατηρεῖ τό / ἐπισκοπεῖον τά ἀχρεῖα φερσίματα τῶν παυλαίων καί παληῳμηραίων / ἐν ὧ ἀπό τό ἕν μέρος οἱ Κ. παυλαίοι δι’ ἀναφορᾶς των παραπονοῦνται πρός  τό ἐπι / σκοπεῖον ὅτι ἀποθνήσκουν ἀκοινώνητοι καί ἄθαπτοι ἀπό τήν ἀμέλειαν τοῦ πρώτου ἐφημερεύοντος / καί ἐζητοῦσαν Ἱερέα πλησιέστερον ὡς ἀπό αὐτόν δέν ἔχουν εὐχαρίστησιν ἐνὧ λοιπόν τό ἐπισκο /πεῖον ἐσκέφθη ἀκριβῶς τοῦτο τό δίκαιον καί ἀνίατον κακόν διόρισεν διά τῆς ὑπαριθ. 45 τήν / αἰδεσιμότησας διά νά τούς κάμετε κάθε Ἱεροπραξεία καί ὡς τοιοῦτον σέ θεωρεῖ καί σέ γνωρίζει  τό ἐπισ/κοπεῖον καί σέ διαττάτει καί διά τῆς παρούσης νά ἀπέρχεσθαι εἰς παύλεια καί παληῳμήρη, διά / να  κάμνῃς τά χρέη σου καί ἐάν ὁ κακοῦργος τοῦτος Ἱερεύς τολμήσει καί κάμει καμμίαν Ἱεροπραξείαν /εἰς αὐτά τά χωρεία καί ἤθελε προσκαλεσθή παρά τινος ἄλλου ἀμέσως νά εἰδοποιήσῃς τό ἐπισκοπεῖον / διά νά λάβῃ μέτρα θέλετε τούς έγχειρήσει καί τήν ἐσώκλειστον τῶν Κὤν καί νά τούς τήν διαβάσετε/καί ὁ ἴδιος καί ὁποία ἐναντιότητα ἤθελε σοῦ δώσουν νά ἔχῃ ειδέαν τό ἐπισκοπεῖον ὅτι ἡ / εὐθύνη εἷναι εἰς βάρος σου. - ὁ ἐπίσ [κοπος]  /

[49] Φ7^v  ἀριθ 49 Τῇ /16 μαρτίου 1834 /Γόρτυνα / Πρός ἅπαντας τούς κατοίκους εἰς τά χωρεία παύλεια και παληῳμήρη.
Μέ μεγάλην του λύπην / θεωρεῖ τό ἐπισκοπεῖον τά ἀχρεῖα καί ὀλέθρια φερσίματα μέρος κατοίκων ἤ καί ἀλλων /ὅτι ἐν ὧ δι’ ἀναφοράσας ἐπαραπονεῖσθε ἀπό τοῦ πρώτου Ἱερέα ὁποῦ σᾶς ἐφημέρευε ὅτι / σᾶς ἄφηνε ἀκοινώνητους καί ἄθαπτους καί ἐζητούσατε ἄλλον Ἱερέα πλησιέστερον  ὅπως θερα / πευθῆ τό ἀνίαττοῦτο κακόν τοῦτο σκεφθείς ἀκριβῶς τό ἐπισκοπεῖον εἰς ὅσα ἀναφέρετε καί θεορών / τοῦτο τό ὀλέθριον κακόν σᾶς ἐδιόρισε τον Ἱερέα Κ. Ἰωάννην ἐκ τοῦ Ψάρη διά νά κάμνῃ κάθε / Ἱεροπραξείαν, καί προβλέπει ὥς πλησιέστερον ὁποῦ εἷναι διά νά μήν ἀκολουθοῦν τά τοιαῦτα κακά καί ὀλέθρι /α  πράγματα ἀλλἀ ἐλθών ὁ Ἱερεύς Κ. Ἰωάννης μέ ἐπίσημον ἔγγραφον τοῦ ἐπισκοπείου/ τούτου παρά τῆς Α.[ὐτοῦ]  Μ. [εγλειότητος] καί τῆς Σ [επτῆς] Ἱ[ερᾶς] Συνόδου διορισθέντος δέν τόν ἐδέχθητε σημεῖον ὅτι ἐσεῖς δέν / πείθεσθαι εἰς ἐμέ δέν πείθεσθε καί εἰς τήν Α.[ὐτοῦ] Μ. [εγλειότητος] καί εἰς τήν Ἱ.[εράν] Σύνοδον καί φρονεῖτε τά πρῶτα ὅπου καθώς ἠθέλα /τε ἐκάμνατε, ὅθεν διαττάτεσθε καί διά τῆς παρούσης νά «ησυχάσῃ ἕκαστος εἰς τήν οἰκεἴαν του καί νά γνω / ρίσῃ τόν Ἱερέα παπά Κ. Ἰωάννην ἐφημέριον, καθώς καί τό ἐπισκοπεῖον τόν ἐγνωρίζει τοιοῦτον καί ἔχει τήν / ἄδειαν νά κάμνῃ κάθε Ἱεροπροξεία, ὁ δέ πρῶτος Ἱερεύς δέν ἔχει τήν ἄδειαν νά κάμνῃ κἀμ/μίαν Ἱεροπραξείαν, διότι ἤ μόνος του ἔλθει αὐτός ὁ Ἱερεύς ἤ ἄλλος τόν ἐπροσκαλέση καί βάλει εὐλογη / το, εἰς αὐτά τάχωρεία τά ὁποῖα ἐδιωρίσθησαν εἰς τόν παπά Κ. Ἰωάννην διδι καί ὁ Ἱερεύς καί αὐτός /θέλει παιδεύεται κατά τούς ἐκκλησιαστικούς νόμους ὡς παραβάτης καί ἀπειθής τῆς Α.[ὐτοῦ] Μ. [εγλειότητος] τοῦ πολυ /ποθήτου Βασιλέως μας καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. ὁ ἐπί [σκοπος] / 

 

[50]    ἀριθ 50 Τῇ / 18 μαρτίου 1834 / Γόρτυνα / Πρός τήν Σ.[επτήν] Ἱ.[εράν] Σύνοδον τῆς ἐπικρατείας /  
Ἔχων ὑπόψιν τήν ὑπαριθ 292-135 καί τό ἄρθρον πρῶτον τῶν πρός ἡμᾶς διαττατομένων / ὁδηγιῶν παρά τῆς Σ.[επτῆς] Ἱ.[ερᾶς] Συνόδου δέν ἔλειψα φθάσας εἰς τήν ἐπισκοπήν μου ταύτην τήν / ὁποίαν εὐδόκησεν ἡ Α. Μ. ὁ Σ.[επτός] ἡμῶν μονάρχης καί μέ ἐδιώρησε μέ ἐδέχθησαν οἱ χριστιανοί μέ / ὅλον τό ἀπαιτούμενον σέβας κατά τάς ὁδηγίας ταύτας λοιπόν τάς ὁποῖας ἔχω παρά τῆς  Σ.[επτῆς] Ἱ.[ερᾶς] ἡμῶν/συνόδου ἐπεριῆλθον εἰς τά πέριξ χωρία εὐλογῶντας τους χριστιανούς καί καθὁδηγῶντας αὐτούς κατά τῶν / Ἱερῶν χρεῶνμου τῶν ὁποίων μἐ ἐμπιστεύθη ἡ Ἱερά σύνοδος ἐλθών δέ εἰς ἕν χωρίον τό ὄνο /μα μουλάτση εἰς τό ὁποῖον εὑρών δὐο Ἱερεῖς ὁ μέν νέος ἀντώνιος τό ὄνομα ὁ δέ γερωντότερος / παπά Κωνσταντίνος ἐρωτῶν τόν γεροντώτερον περί τῶν οἰκογενειῶν μού εἴπε ὅτι 28 εἴναι μόνον θεορῶν / τό ἀνικονόμτον καί τόν δύω, καί τό πρῶτον ἄρθρον τῶν ὁδηγιῶν ἔδωσα εἰς τόν νεότερον παπά ἀντώ /νιον εἰς ἄλλο μέρος τοῦ νά ἱερατεύῃ τόν δέ παπά Κωνσταντί[νον] ἀφήσας ὡς γεροντώτερον εἰς τό χωρίον του / μουλάτση καί ἄλλα δύο χωρία τό ἕν παύλεια ἔχων οἰκογένιας 17. τό δέ παληῳμήρη 11.           
 Ἀφοῦ ἔμα/θον τά αὐτά χωρία ὅτι ἐδώθησαν αὐτά εἰς τόν παπά Κωνσταντί[νον] μοί ἔδωσαν ἀναφοράν ἀπό τήν /παύλειαν τήν μηνολογουμένην εἰς τάς 13. Φευρουαρίου ὡσαύτως καί ἀπό τό μουλάτση τήν ἀπό 3. μαρτίου / καί ἕνα κατάλογον ὀνοματικῶς τῶν οἰκογενειῶν καί εὑρίσκωνται σαράντα τέσσεραι οἰκογένιαι θεορῶν / την ἀπάτην τοῦ παπά Κωνσταντίνου ὅςτις μοῖ εῑπε ὅτι εἶναι 28 οἰκογένιαι εἰς μουλάτση τοῦ ἐκατάθε / σα καί τά χωρία παύλεια καί παληῳμήρη διά νά συμπληρωθῇ ὁ ἀριθ τῶν 50  οἰκογενειῶν. θε/ορῶν λοιπόν τά ἀναφερόμενα τῶν προκρίτων τῶν χωρίων τοῦ ἐξέδωσα τήν ὑπαρ 43 τήν ὁποί /αν δέν ἐδέχθη κάν νά πιάῃ εἰς χείρας του ἀλλά μέ μεγάλην του ἀψηφησίαν τήν ἀπέταξε καί δέν / ἔπαυσε οὔτε παύει  ἀπό τά ἀχρεῖα φερσιματἅτου ἀλλά ἀπειθῶν Ἱερατεύει καί ὅλον ἕνα κατα/γίνεται καί κάμνει συνομοσίας καί ταραχάς καί καταταράττει τόν λαόν θεορῶν τά Β.[ασιλικά] διατάγματα / ὡσαύτως καί τα κεφάλαια τοῦ νομοκάνονος τόν ἐκαθοδήγησα δίς καί τρίς νά παύσῃ ἀπό τά κακά του / ἐπιχειρήματα  αὐτός δέ ὡς οὐδέν τά λογίζει ὅλα. Κατά χρέος λοιπόν ἐκθέττω ὑπὅψιν τῆς Ἱε /ρᾶς συνόδου ὅπως σκεφθῇ τά ἀνυπόφερτα κακ κινήματα τοῦ παπά Κωνσταντίνου καί διατάξῃ νά τοῦ /γενῇ ἡ πρέπουσα παιδεία πρός σωφρονισμόν του διά νά μήν καντατήσῃ εἰς τόν ἔσχατον βαθμόν ἡ / κακίατου καί τότε δέν σειμένωπλέον ὡς οὔδέν - /   

 

[51]    ἀριθ 51 Τῇ/ 19 μαρτίου 1834 /Γόρτυνα /Πρός τήν ἐπί τοῦ ταχυδρομείου Τριπόλεως .         
Κατά τήν αἴτησίνσας σᾶς εἰδοποιεῖ τό ἐπισκοπεῖον /ὅτι ἔλαβε τήν ὑπαριθ 384 ἐγκύκλιον τῆς Σ.[επτῆς] Ἱ.[ερᾶς] Συνόδου θέλετε μᾶς εἰδοποιήσει καί διά / τήν παραλαβήν τῶν ἐσωκλείστων ὑπαριθ 50 φάκελλον πρός τήν Σ.[επτήν] Ἱ.[εράν]   Σύνοδον καί ἕνα ἰδιαί/τερον πρός τόν Σ.[εβασμιότατον] ἅγιον ἀργολίδος σέ εὔχομαι καί ὑποσημειοῦμαι ἐν χ[ριστ]ῷ εὐχέτης -  /           

[52] Φ8^r ἀριθ 52 Τῇ / 22 μαρτίου 1834 / Γόρτυνα / Πρός τόν ἐπί τοῦ ταχυδρομείου Τριπόλεως.   
Ἐλήφθησαν αἱ ὑπαριθ 391 καί 397: διαταγαῖς τῆς -Ἱερᾶς Συνόδου καί εἰδοποιεἶσθε κατά τήν αἴτησίν σας σέ εὔχομαι καί εἰμί - /  

 

[53]   ἀριθ 53 /Τῇ 16 μαρτίου 1834 /Γόρτυνα /Πρός τόν πανοσιότατον πρωτοσύγγελον καί ἡγούμενον τοῦ μοναστηρίου φιλοσόφου - /               
Πληροφορηθέν τό ἐπισκοπεῖον διά τό σεβάσμιον καί πιστον ὑποκειμενόν σου, δυνάμει καί τῶν πρός ἡμᾶς / δεδομένων ὁδηγιῶν παρα τῆς Σ.[επτῆς]Ἱ.[ερᾶς]Συνόδου τοῦ νά Ἀποκαταστήσωμε πνευματικούς πατέρας τούς ἐν /Ἱερομονάχοις γεροντοτέρους καί ἐναρέτου διαγωγῆς καί διά τήν ἔλειψιν τῶν τοιούτων προσκαλεῖ τό ἐπισκο/πεῖον Γορτύνης νά ἀπέρχεσθαι τέσσαρα τουλάχιστον τοῦ ἔτους νά ἀναδέχεσθαι τούς λογισμούς τῶν χριστιανῶν ὁ /δηγῶν αὐτους κατά τούς Ἱερούς κανόνας ἐκκλησιαστικούς, πρός ἐπιδιόρθωσιν τῶν ἁμαρτημάτων αὐτῶν / ἐνταυτῷ δέ καί τό ἀναγκαιότερον νά προσφέρουν Σέβας καί ὑποταγήν εἰς τά παρά τῆς Α[ὐτοῦ] Μ.[εγαλειότητος] τοῦ λαμπροῦ / ἄνακτός  μας διορησθησομένας πολιτικάς Στρατιωτικάς καί ἐκκλησιαστικάς  ἀρχάς τά χωρεία εἰς τά ὁποῖα / θέλει ἀπέρχεσθαι εἶναι τά ἀκόλουθα, ατον εἰς τήν πόλιν ταύτην, Καρυαῖς, ντεληχασάνη, χορέμη / δεδέμπεη, Εὐελπις ὥν τό ἐπισκοπεῖον τοῦτο ὅτι θέλει ἐνεργήσετε ὅλα τά ἀνήκοντα ταῦτα χρέη / σας Καθόλας δυνάμεις,. προσκαλοῦνται λοπόν πάντες οἱ κατοικοῦντες εἰς αὐτά τάχωρεία, καί ἐν ταῦθα διά / νά σᾶς προσφέρουν τήν ἀνήκουσαν τιμήν καί εὐλάβειαν - /            

[54]   ἀριθ 54 Τῇ /24 μαρτίου 1834 /Γόρτυνα /Πρός τον πανοσιότατον Ἀγάπιον ἡγούμενον τοῦ μοναστηρί[ου] καλαμίου -/ Ὅμοιον ὡς τό ἄνωθεν δια τά χωρεία μουλατση,  Σύρνα Ψάρη παλαμάρη παύλεια /παληῳμήρη, Ζουνάτη, σούλου, καί κατσήμπαλη/
 

[55]   ἀριθ 55 /Τῇ 24 μαρτίου 1834 / Γόρτυνα / Πρός τόν πανοσιότατον ἅγιον Γαλακτίων τῶν ἡγουμενεύωντα εἰς τήν ἁγείαν μονήν /           
Τοῦ ἐδώθη ἡ ἄδεια προσωρηνή εἰς τά χωρεία ἰμβραήμη, Καράτουλα, βάνκου, μερζά / κασιδωχώρη, κερκέζη, βρομοσέλα, κασίμη, καί ρισβάναγα, διά ἔλειψιν ἄλλου φυλάτ / των ὡς ἄνωθεν, διότι πᾶσα πρόσκρουσις θά τημωρῆσε αὐστηρῶς καί διά μόνον τό πάσχα τῆς λαμπρῆς /       

 

[56]    ἀριθ 56 Τῇ / 24η μαρτίου 1834 / Γόρτυνα/ Πρός τόν Β.[ασιλικόν] ἐπαρχον Γορτύνης - /    
Διά τῆς ὑπαριθ. 599.371 Σ[επτῆς] ἐγκυκλιου τῆς Ἱ[ερᾶς] Συνόδου διαττάτει καί τό ἐπισκοπεῖον τοῦτο ὅπως / ἐκ συμφώνου μετά τῶν πολιτικῶν διοικητικῶν ἀρχῶν λάβωσι τά καταλληλλότερα μέτρα / εἰς τό νά κατορθωθῶσιν βαθμηδόν καί πρός τάς ἐνορίας τοῦ Βασιλείου τά ἐφεξῆς κατά κακήν Συνήθειαν ἐπι /τουρκοκρατείας ἐκτίζωντας πολλάς ἐκκλησίας εἰς κατοικουμένους καί ἀκατοικήτους τόπους χἀριν εὐλαβείας / ἀπροσδόκητος λύτρωσις ἀπότινος ἀληθοῦς ἤ νομιζομένου κινδύνου ἀνόητος καί παράλογος εὐχή ἁπλοῦ / οτειρον ἐμπορικόν σκοπόν καί ταλοιπά αἱ τοιαῦται  ἐκκλησίαι λοιπόν πολλαί δέν ἔχουν οὐδένα καλοπισμόν / ἀλλ’ οὔτε καί τῶν ἀναγκαίων Ἱερῶν σκευῶν ἀμφίων καί βιβλίων διότι οἱ  ἐκκλησιαζόμενοι δέν τοι / συνεισφέρουν παραμικρόν τι πρός καλλοπισμόν τῶν ἁγίων ἐκκλησιῶν καί τῶν ἐν αὐταῖς ὑπηρετούν / των προσώπων καί ένταυτῶ αἱ τοιαῦται ἐκκλησίαι εἶναι περισσότερον ἐπιβλαβείς. ὄθεν ἔκρινε καλά / καί ἄξια ἡ Σ[επτή] Ἱ[ερά] Σύνοδος ὅτι ὅσαι τῶν τοιούτων ἐκκλησιῶν ἤθελον κριθῆ περιτταί νά κλεισθῶσιν / καί τά κλειδεία αὐτῶν ἄν σεεῦος είναι Ἰδιόκτηται νά παραδωθῶσιν εἰς τόν ἐπίσκοπον, ἤ τόνἐπίτροπον / αὐτοῦ.             
Κατά τινα του τρόπου λοιπόν ἐκκλησιαζόμενοι πολλοί τῶν χ [ριστιαν]ῶν, εἰς ἕν, δύναται νά συνησ /φέρουν πρός καλλοπισμόν αῶν ἁγίων ναῶν Ἱερῶν σκευῶν καί τάλοιπά καί τῶν ἐναὐταῖς ὑπηρετῶντων /Ἱερέως ἑνός ψάλτου, καί ἑνός ὑπηρέτου ὅςτις ἤ δυνατόν νά χρησιμεύῃ καί βοηθός τοῦ ψάλτου, τον μισθον /αὐτῶν, καί να παύσουν ἀπό τῆς ζητίας ἡ τοιαύτη διαίρεσις θεορεῖτε ὅλος διόλου ἄσχετον ὡς τήν πρός / κατά δήμον τῆς ἐπικρατίας διαίρεσις καθ’ ὅτι εἷς καί ὁ αὐτός δῆμος ἠμπορεῖ νά διαιρεθῇ ἐκκλησια / στικῶς εἰς δύω, ἤ καί περισσότεραι ἐνορίαι κατά τήν ἀναλογίαν δηλ. τοῦ ἀριθ. τῶν συγκροτούντων αὐ/τῶν κατοίκων. μᾶς εἰδοποιεῖ λοιπόν ἡ Ἱερά σύνοδος ὅτι ἐξεδώθη καί ἐγκύκλιος ἐπιστολή τῆς / ἐπί τῶν ἐκκλησιαστικῶν καί τῆς δήμοσίας ἐκπαιδεύσεως Β.[ασιλικῆς] γραμματείας τῆς ἐπικρατείας εἰς τούς κατά τόπον / νομάρχας περί τοῦ αὐτοῦ ἀντικειμένου, ὅθεν τό ἐπισκοπεῖον τοῦτο εἰδοποιεῖ τόν Β.[ασιλικόν] ἔπαρχον ὅτι / κρίνει καλά τά χωρεία καρβουνάρη κουρουνιού, φλοριό, καί μαυριά νά εἰσέρχωνται εἰς τήν πόλιν ταύ/την νά ἐκκλησιάζωνται καί αἱ ἐκκλησίαι αὗται νἀ σφαλισθῶσιν καί τά κλειδειά αὐτῶν νά τά περιλάβἡ /τό ἐπισκοπεῖον. Εἰς τά Κυπαρίσσια νά ἐκκλησιάζωνται οἱ Καρυῶται διότι ὑστεροῦνται ἀπό Ἱερέα καί ὅλος /διόλου ἀπό  ἐκκλησία εἰς τοῦ χορέμη νά ἐκκλησιάζωνται οἱ δεληχασαναίοι εἰς τοῦ δελήμπαση εῖναι ἀρκε/τοί μόνοι τους. Εἰς τοῦ Κασίμη νά ἐκκλησιάζωνται. ῥουσβάναγα καί κασιδοχώρη βρομοσέλα κερκέζη,μερζέσι / Φ8^v βάνκου, καράτουλα, καί ἰμβραήμη, εἰς τοῦ ζουνάτη. Σούλου, καί κατζήμπαλη, ψάρη, σύρνα παλαμάρη, παύλεια / καί παληῳμήρη, καί μουλάτση, ἐπειδή καί δέν ἔχει ἄλλα πλησιέστερα χωρειά νά εἶναι μόνον του, ταῦτα στο/ χάζωμαι κατά το παρόν,τά ἐκμέρος μου κατάλληλα μέτρα καί πάλιν ὅπως στοχάζεται τό Β[ασιλικόν]ἐπαρχεῖον /ἀς ἀπεφασίσει ὑποσημειοῦμαι δε ἐω χ[ριστ]ῷ εὐχέτης - /

[57]    ἀριθ 57 Τῇ /25 μαρτίου 1834 / Γόρτυνα / Πρός τόν Β[ασιλικόν] ἐπαρχον Γορτύνης /         
Κατά τάς πρός ἡμᾶς δωθείσας ὁδηγίας πάρα τῆς Σ.[επτής] Ἱ.[εράς] Συνόδου τοῦ α΄ του ἄρθρου διέταξε διά/ τῆς ὑπαριθ. 25. καί τον παπᾶ Κωνσταντίνον μουλατσιώτην τοῦ νά Ἱερατεύῃ εἰς τά χωρειά μου/λάτση παύλεια παληωμήρι τοῦτο μανθάνωντας οἱ κἀτοικοι μουλατζίου ἀνέφερον πρός τό ἐπισκοπεῖον / τοῦτοι πολλά παράπονα ἐκ τοῦ Ἱερέως τούτου διάτά ὁποῖα σκεφθέν τό ἐπισκοπεῖον διέταξε αὐτόν ὅτι / νά παύσῃ πλέον ἀπό τά χωρειά παύλεια καί παληωμήρη χωρίς μάλιστα νά πλησιάσῃ εἰς αὐτά καί ὄχι νά / κάμῃ καί καμμίαν Ἱεροπραξεία, ἀλλά μόνον νά ἔχῃ την ἄδειαν νά Ἱερατεύῃ εἰς τό μουλάτση, αὐτός ὅμως/¨ο ἀπειθής καί παράνομος δέν ἠθέλησε νά ὑπακούσῃ εἰς τήν διαταγήνμου ταύτην ἀλλά ὡς αὐτόνομος αὐτο / κέφαλος ὑπῆγε καί ἐλειτούργησε εἰς αὐτά τά χωρεία  κάμνωντας καί κάθε ἄλλην Ἱεροπραξείαν / δι ὅσα λοιπόν εἶχον ἀναφέρει οἱ συμπολίταις του καί δι’ὅσα ἐγώ διάταξα αὐτόν ὅςτις δέν ἠθέλη/σε νά ὑπακούσῃ ἀνέφερον πρός τήν Σ.[επτῆς] Ἱ.[ερᾶς] Σύνοδον ὅπως λάβη μέτρα περί τούτου, αἰφνειδίως / μοῦ ἐστάλθη καί ἐσώκλειστος τῆς ὁποίας τήν ἔνοιαν βλέπεται ὅτι πόσον φρικταίς εἶναι αὐταίς αἱ ῥα/διουργίαις τοῦ παπᾶ Κωνσταντίνου καί τῶν παρ’ αὐτοῦ προσκληθέντων γαμβροῦτου ἐκ Στεμνίτζης Δημητρίου μού/τζιου, καί ἀδελφού του ἀναγνώστη παπά Κωνσταντίνου οἵτινες ἀποστέλλουν τά παρ’ αὐτοῦ εἰς τά χωρειά παύλιας /καί παληω/μήρη, καί συνενεργοῦν μετά τῶν δημογερόντων παύλιας καί τοῦ κουμπάρουτου χρόνη ἐκ τοῦ παληῳ/μήρη ὅτι νά μην δεχθοῦν τούς παρά τοῦ ἐπισκοπείου τούτου διωρισθέντας Ἱερεῖς κ. Βασίλειον ἐκ τῆς / Στεμνίτσης καί κ.Ἰωάννην ἐκ τοῦ ψάρη τούς ὁποίους τό ἐπισκοπεῖον ἔκρινε ἀξίους,  καί πλησιεστέρους ἐν / ταυτῶ ὄπου εἰς κάθε ζήτησίν των νά τούς εὑρίσκουν καί νά προφθάνουν εἰς τάς κατεπειγούσας ἀνάγ /κας οἵτινες πολλάκις συμβαίνουν καί συνέβησαν αἰφνίδιοι θάνατοι εἰς αὐτά τά χωρεία καί ἔθα/ψαν αὐτούς ἄνευ Ἱερέως, διότιαὐτοί ἡταν μακρά, καί ἀλλ ἀπόθαναν ἀκοινώνητοι / έκ τῆς ἀμελείας αὐτοῦ τοῦ Ἱερέως διότι αὐτός ἥτον μακρά καί ὅτι προσκληθείς διά νά πηγένῃ /διά νά δώσῃ τήν ἁγίαν μετάδωσιν καί δέν ἠθέλησε καί μετά τόν θάνατον αὐτοῦ τοῦ εἶπον τοῦ Ἱερέως/τούτου, ὅτι ἀπόθανε αὐτός ὁπού δέν ἐκοινώνησε με έλογον θυμόν ἀπεκρίθη ἀς πάει / εἰς τοῦ διαβόλου τήν μάνα ἀλλά λοιπόν ἀπαὐτά καί ταῖς ῥᾳδιουργίαις ὁπού κάμνει ἐτάρα / ζε του λαοῦ δέν γίνεται περισσότερον κακόν ὅθεν ἀναφέρω ταῦτα πρός τόν Β.[ασιλικόν] ἔπαρχον / ὅπως λάβει μέτρα εἴτε καί εἰς τόν Ἱερέα καθώς καί εἰς τόν γαμβρόντου δημήτριον ἀδελφον/του και τούς δημογέρωντας παύλιας, καί παληῳμήρη. Πρός τούτοις αὐτός ὁ κακοῦργος παπά Κωνσταν / τίνος ἐπροσκαλέσθει παρ’ἑνός κατοίκου διά νά βαπτίσῃ ἕνα βρέφος καί δέν ἠθέλησε / νά ὑπάγῃ καί ἀπόθανε καί αὐτό αβάπτιστον. ὑποσημειοῦμαι δέ ἐω χ[ριστ]ῷ εὐχέτης - /      
Ταύτην τήν στιγμήν μοῦ ήλθεν ἡ ἀναφορά τῶν παυλαίων καί παληῳμηραίων τῶν ὁποίων τήν ἔνοι / αν βλέπεις, ὅτι ὅσα ὁ Σάββας ἐκ τοῦ μουλάτση ἀναφέρει εἶναι σωστά αὐτῇ τῇ ἀναφοράν / στοχάζωμαι ότι νά εἶναι ἐκ τῆς χειρός τοῦ γαμβροῦ υοῦ παπά Κωνσταντίνου  διότι εἷναι καλογραμμένη καί αἱ /ὑπογραφαί εἶναι  ὅλαι ἐξ ἑνός χειρός καί ἡ ἐπικύρωσις τῶν  ὑπογραφῶν τῶν δημογερόντων /εἶναι ἀπό τόν ἴδιον ἀναφορογράφον ὑπῆγε λοιπόν ὁ Ἱερεύς κ. Ἰωάννης ἐκ τοῦ Ψάρη σή /μερον διά νά λειτουργήσῃ καί δέν τόν ἐδέχ[θ]ησαν οἱ ἐκ τοῦ παπά Κωνσταντίνου ῥᾳδιούργοι-//  

 

[58]     ἀριθ 58 Τῇ /26 μαρτίου 1834/ Γόρτυνα / Πρός τόν Β.[ασιλικόν] ἔπαρχον Γορτύνης Εἰς τήν ὑπαριθ. 56 τοῦ ἐπισκοπείου τούτου, θεορεῖ τό Β.[ασιλικόν] ἐπαρχεῖον τήν γνωμοδώτησιν / ταύτην τοῦ ἐπισκοπείου τήν ὁποίαν ἐνέκρινε κατά τό παρόν, διότι ἐχει ἔλειψιν / Ἱερέων ἡ ἐπισκοπή αὕτη καί τό νά προβάλλωμε καί ἄλλους εἰς χειροτονείαν δέν βλέπωμε / νά εὑρίσκωνται τινες νά ἔχουν τήν Ἱκανότητα τῶν σημερινῶν περιστάσεων ὅθεν ἐάν καί / εἰς ἕναν Ϊερέαν ὑπερβαίνουν καί είκοσι οἰκογένιας ἤ ὁλιγώτερα ἡ ἀνάγκη τό καλεῖ διότι δέν / εὑρίσκωνται συνηγμέναι ὅλαι αἱ οἰκογένειαι του ἐπισκοπείου Γορτύνης εἰς ἕν μέρος δηλ. μίαν πόλιν τοῦ / νά διορισθοῦν τακτικώτερα, ἀλλά ἕν χωρίον ἐκ τοῦ ἄλλου εἷναι μακρά πολύ ἤ ὁλίγον καθώς τό μου / λάτση ἀπό τήν παύλιαν καί παληωμήρη εἶναι περίπου δύω   ὡρῶν καί ὁ ἐφημέριος ἥτουν ἕνας ἅρα λοιπόν / τά χωρειά ταῦτα ἐπροστέθησαν εἰς τούς ἐν Ψάρη Ἱερεῖς ὑς ἐληπέστεροι νά ἐφημερεύωνται καί ἀκολουθοῦν / εἰς τούς λοιπούς Ἱερεῖς ἐπροστέθησαν αἱ ἀνάλογαι οἰκογένιαι, κατά τον τόπον καί τόν τρόπον, ἄχρις ὅτου/  Φ9^r  εὐδοκήσει ὁ ἅγιος θεός νά τελειώσῃ ὁ διοργανισμός τῶν δημαρχιῶν καί τότε τακτοποιεῖτε και ἡ διαίρεσις / τῶν ἐκκλησιῶν μέ ὅλην τήν ἐντέλειαν κατά τήν γνωμοδώτησιν τοῦ ἐπισκοπείου τούτου εὀς τήν ὑπαριθ 56 / περί τῆς διαιρέσεως τῶν χωρίων οἱ ἐφημερεύωντες αὐτά εἶναι ὡς ἀκολούθως .   
Εἰς την πόλιν ταύτην ὁ οἰκονόμος εὐφημέριος τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἐπισκέπτεται καί τά χωρία Καρβουνάρη, καί Μαυρειά, ὁ ἱερεύς /παπά πέτρος εἰς ἐφημερείαν τοῦ ἁγίου Νικολάου ἐπισκέπτεται καί τά χωρεία Φλοριό, καί κουρουνιοῦ. Ὁ Ἱερεύς παπά/ παναγιώτης ἐφημέριος τῆς παναγίας τῆς πόλεως ταύτης ἔχει ἀναλόγους οἰκογενείας. ὁ παπά Σταῦρος / εὐφημέριος [[ἐφημέριος]]  κυπαρισσίων νά ἔχῃ καί ταῖς καρυαῖς διότι οἱ καρυώται ἐκκλησίαν δέν ἔχουν /οὔτε Ἱερέα, ὁ παπά λάμπρος ἐφημέριος τοῦ χωρίου χορέμη, νά ἔχῃ καί τούς δεληχασαναίους, ὁ παπά /δημήτριος ἐφημέριος τοῦ χωρίου δεδέμπεη, ἔχει τάς ἀναλόγους οἰκογενείας. ὁ σακελάριος εὐφημέριος / τοῦ κασίμη νά ἐφημερεύἡ εἰς τά χωρεία ῥεσβάναγα καί κασιδοχώρη εἰς τήν αὐτήν ἐκκλησίαν ὁ παπά δη / μήτρης ἐφημέριος βρομοσέλας νά ἐφημερεύῃ καί τούς κασιδοχωρήτας εἰς τήν ἐκκλησίαν βρομοσέλας οἱ/Ἱερομόναχοι γαλακτίων καί θεοδόσιος ἀνεψιός του νά ἐφημερεύουν εἰς τά χωρία μερζά, ἰμβραήμ καρά/τουλα, καί βάνκου. ὁ παπά ἀντώνιος ἐφημέριος τοῦ ζουνάτη νά ἐφημερεύῃ  σουλαίους, καί κατζημπα λαίους,/ὁ Βασίλειος Ἱερεύς, καί Ἰωάννης εὐφημέριος τῶν χωρίων Σύρνας, Ψάρη, καί παλαμάρη, νά ἐφημε / ρεύουν τούς παυλαίους καί παληωμηραίους εἴς τήν ἐκκλησίαν τοῦ χωρείου Ψάρη ὁ παπά Κωνσταντίνος εἰς τό χωρί / ον τοῦ μουλάτση ἐφημέριος διότι ἕν, καί λείπουν καί πέντε οἰκογένιαι ἐκ τοῦ ἀναλόγου ἀριθ δέν δυνά /μεθα νά τό ἐκπληρόσωμε διότι χωρεία πλησίον δέν ἔχει ἀλλά εἶναι μακράν περίπου δύ/ω ὥρας. ὅθεν οἱ κατάλογοι τῶν οἰκογενειῶν τοῦ νά ληφθῶσιν παρά τῶν Ἱερέων ἐξεὑρετε κα/ταλεπτῶς τάς οἰκογενείας τῶν χωρίων ἀπό τούς καταλόγους τοῦ Β.[ασιλικοῦ] ἐπάρχου, ὡς βλέπετε ἕκαστον / Ἱερέα τοποθετημένον εἰς ὅσα χωρεία παρατηρήτε καί πόσας οἰκογένιας ἔχει ἕκαστον χωρίον ταῦ / τα βάνω ὑπὅψιν τοῦ Β.[ασιλικοῦ] ἐπάρχου καί εἶμαι πρόθυμος να ἐκτελέσω κατά τήν ἀπόφασίντου τά δέοντα /          

[59]    ἀριθ 59 Τῇ /[[Τῇ]]29: μαρτίου 1834 /Γόρτυνα / Πρός την Σ.Ἱεράν Σύνοδον τῆς ἐπικρατείας /           
Κατά τάς πρός ἡμᾶς δωθείσας ὁδηγίας καί τοῦ Αου ἄρθρου αὐτῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου / ἀποστέλλω τό ἐσώκλειστον καταστατικόν τοῦ κλήρου τῆς ἐπισκοπῆς Γορτύνης ἐξ οὗ πλη /ροφορεῖτε τά ἐν αὐτῶ παρόμοιον αὐτοῦ μένει εἰς τα ἀρχεῖα τῆς ἐπισκοπῆς  ταύτης ὑποση[μειοῦ]μαι με Σε[βας]  βαθύ /

[60]    ἀριθ 60/ Τῇ  29: μαρτίου/Γόρτυνα/Πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τοῦ Βασιλείου-/Πρό ὁλίγον ἡμερῶν μοῦ ἐστάλθησαν τά προτόκολα παρά τοῦ Σ. [εβασμιοτάτου] μητροπολίτου ἁγίου ἀργολίδος /καί ἐσφραγισμένα τῆ σφραγίδι τῆς Ἱερᾶς συνόδου κατά του ἄρθρου Θον. τοῦ πρός ἡμᾶς ὁδηγιῶν ἐπροσκα/λεσα τούς Ἱερεῖς τούς ἔχωντας περισσοτέραν Ἱκανότητα διά νά παραλάβουν ταῦτα καί ὁδηγούμενοι κατά /λεπτῶς παρά τοῦ πρός ἐμέ ἐγγράφου τοῦ Σ.[εβασμιωτάτου] ἁγίου ἀργολίδος μέ τό ὁποῖον μέ ὁδηγεῖ περικλείεται καί ἕν σχέ/διον μέ στείλους χωρίς νά λάβουν δυσκολίας μέ ἀπεκρίθησαν λοιπόν ὅτι μέ εὐχαρίστησίνμας ἠθέλα/με τάς δεχθεῖ ἄν ἤθελε εἴχαμε τήν Ἱκανότητα καί μάθησιν ἑλληνικῶν γραμμάτων τοῦ νά ἐννοοῦμεν /εἰς ὅσας κατακαιρούς ἡ Σ.[επτή] Ἱ.[ερά] Σύνοδος ἤ ὁ νομάρχης ἤθελε ἐκδώσει διαταγάς νά κάμνωμεν /τάς ἀπαντήσεις καί ἐάν πάλιν ἔχωμε ἄλλον νά μᾶς λέγῃ τοῦ νά γράφωμεν εἰς ἀπαντήσεις, μέ ποῖον /τρόπον νά τά καταγράφωμε εἰς τά προτόκολα τά ἐδέχονταν ἕνας ἀπό ἡμᾶς, ὄθεν καί τοῦτο τό βά ρος μένει ἐπάνωμου καί μέ  εὐχαρηστησίν μου ἤθελε ἐκτελεῖ ὅλα ὅσα ἀνήκουν. ἄν καί ἐγώ  ἤθελον ἔχει /τήν ἱκανότητα τῶν σημερινῶν περιστάσεων μάθησιν ἑλληνικῶν γραμμάτων, καί ὑγείαν ἥτις ἔλιψεν / ἀπό ἐμέ εἰς τάς ἀρχάς τοῦ Ἱεροῦ ἀγῶνος καί ήδη ἔμεινα μέ ἐτοῦτο τό άκαυτον πάθος το ὁποῖον θέ /λει σώζεται ἡ μέραις μου  ὀγλήγωρα ὅθεν Σ.[επτή] Ἱερά σύνοδος ὡς  τοιοῦτος  εἶμαι γνωστός εἰς ὅλους, καί δέν ἐντρέπω/μαι νά τό ὁμολλογήσω καί νά εἰπῶ ὅτι εἶμαι καθ’ ὅλα ἀνίκανος. Διότι ἄν ἐγώ εἴπω ὅτι ἔχω μεγάλην / προκοπήν καί εἶμαι ἀρκετός να τά ἐκτελέσω ὅλα, καί ἔπειτα νά μήν ἐκτελέσω τά χρέειμου στότι /μέ ὅλην τήν βεβαιότητα εἶμαι ὑπεύθυνος παρά τῆς Σ[επτῆς] Ἱ[ερᾶς]Συνόδου, τήν προκοπήν τήν ὁποίαν ἐννοῶ /εἰς τόν ἑαυτόν μου εἰς μόνον τά ἐκκλησιαστικά, καί διά τοῦτο θεορών ὅτι εἶναι ἀνάγκη νά ἐκτελοῦνται ὅσα/ἡ Σ[επτή]Ἱ[ερά]Σύνοδος κατά καιρούς διαττάτει Ἱερῶν κατορθωμάτων της, ἀναφέρω ταῦτα ὅπως προβλέπει/ἡ Ἱερά Σύνοδος νά ἀποστείλλῃ ἕναν Ἱεροδιάκονον Ἱερομόναχον νά περιλάβῃ τά ἀρχεῖα τῶν /τα καί νά ἐκτελῇ ὅσα ἀνήκουν ὅστις νά προσὑπογράφετε καί εἰς ὅλα τά ἐπίσημα ἔγγραφα διότι ὁ /ἀποσταλμένος οὗτος φυσικά πρέπει νά ἔχῃ ἱκανότητα καί νά περιλάβῃ αὐτά τά χρέει ἐγώ δέ ἀνίκα /νος ὥν, καί μή ἐννοῶντας τί ἀποτέλεσμα λαμβάνει ἕκααστον ἔγγραφον. ὑπογράφωμαι καί τότε / ἐκ τῆς ἀγνοίας μου χάνωμαι ἐγώ δέν ζητῶ παρά τῆς Σ.[επτῆς] Ἱερᾶς συνόδου νά μοῦ ἐκτείνῃ / Φ9^v τήν ἐπισκοπήν ταύτην οὔτε ἄλλον ἤ διά νά ἀπολαμβάνω διά νά ζήσω ὡς ἀρχιερεύς, ἀλλά ὑποφέρω ὅ/λας τάς δυστιχίας καί γυμνός καί πινασμένος  διά μόνην την εὐπείθειαν τῆς Α.[ὐτοῦ] Μ.[εγαλειότητος] τοῦ λαμπροῦ ἄνακτός μας καί τῆς/Σ[επτῆς] Ἱ[ερᾶς]   Συνόδου ἀλλ’  ἔχωντας καί  ἐγώ τόν ζῆλον ὁπού ἠξιώθην νά  εἰδῶ ταῦτα τά καλά τά ὁποῖα ἀπέκτησε /ἡ Ἑλλάς καθ’ἥν στιγμήν ἐπάτησε τό ἔδαφός της ὁ πολυἐτείς βασιλεύς της καί δέν ἔχω τήν ἱκανότητα νά /ἐκτελῶ ὅσα ἱερά κατορθώματα διαττάτει ἡ Ἱ[ερά] Σύνοδος ζητῶν τοῦτο παρά τῆς Σ[επτῆς ]Ἱ[ερᾶς] Συνόδου ὅταν /ὁ Θεός εὐδοκήσει νά μισθοδωτηθοῦν οἱ ἀρχιεροῖς ἀς πληρώνεται τοῦ μισοῦ μισθοῦ  ἐκ τοῦ ἐδικοῦ μου καί ἐγώ/ἀς ζήσω κατώτερα άπό ὅτι ἀνήκει ἐάν τό ἐναντίον ἡ Σ[επτή] Ἱ[ερά] Σύνοδος δέν ἀποστείλλει τόν παρά τοῦ ταπεινοῦ /καί εὐπειθεστάτου ἐπισκόπου ζητούμενον τότε ἐγώ δέν δύναμαι ἐκ τῆς ἀμαθειάς μου καί ἀνικανότητός μου /νά κάμω παρανικράν πράξιν καί μάλιστα ὅσα ἕως σήμερον ἔπραξα ἐκ προχείρων προτοκόλων / ἐάν ἔλειπε ὁ ἀνεψιός μου ὅστις ἀναχωρεῖ πλέον, διότι κοντά εἰς ἐμέ  ὄντας τόσον καιρόν κοντέβει νά /προβλέ/ψη εἰς ταύτην τήν μετα δακρύων αἴτησιν μου ἵνα μή ὑποπέσω εἰς παραμικρόν σφάλμα καί τότε /δέν θέλει ἔχω καμμίαν εὐθύνην -/

[61]    ἀριθ 60 /Τῇ 11 Ἰανυαρίου  /1834  Γόρτυνα /Προς Τήν  Ἱεράν Σύνοδον τοῦ Βασιλείου / Πρό ὁλίγων ἡμερῶν μοῦ ἐστάλθησαν τά προτόκολα  παρά τοῦ Σεβασμιωτάτου μητροπολί/του ἁγίου ἀργολίδος – λάθος –  /

 

[62]    ἀριθ 61 / ἐν Γορτήνῃ Τῇ /  11: Ἰανυαρίου  / 1834  / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά Παναγιώτην οἰκονόμον              
Στεφάνωσον τόν ἀθανάσιον / παναγιωτόπουλον μετά τῆς Σταυριανῆς του Νικολάκη εἰς γάμον πρῶτον προεξέτασον αὐ / τους καλῶς ἵνα μήν κολύωνται ἐξ αἵματος ἤ ἐκ πνεύματος ἅγίου -  ὁ [ἐπίσκοπος] /         

 

[63]     ἀριθ 62 / Γόρτυνα Τῇ /  27: Ἰανυαρίου  / 1834  /Εἰς τόν παπά Ἰωάνην ἐκ τοῦ Ψάρη νά στεφανώσῃ τόν ἀθανάσιον ἀσημακόπουλον /μετά τῆς Παναγιώτας άνάγνου Δημητρόπουλου εἰς γάμον πρῶτον - ὁ  ἐπίσ [κοπος] /        

 

[64]   ἀριθ 63 /Γόρτυνα Τῇ /27: Ἰανυαρίου /1834/ Εἰς τόν παπά Θεοδόσιον Ἱερομόναχον ἐκ τῆς ἁγίας μονῆς Νά στεφανώσῃ τόν παναγιώ /την παπαδόπουλον - μετά τῆς Δημητρας του γεροτσιάμα εἰς γάμον πρῶτον - /

 

[65]    ἀριθ 64 /Γόρτυνα Τῇ 27: /Ἰανυαρίου /1834/ Εἰς τόν παπά Παναγιώτην Ἀγγελόπουλον νά στεφανώσῃ τόν Κνσταντίνον Στασινόν με/τά τῆς Σωτηρούλας τοῦ λυμπέρη κατοίκου, γάμον πρῶτο - /            

 

[66]    ἀριθ 65 / Τῇ 23: Ἰανυαρίου /1834 Γόρτυνα/ Εἰς τόν Σακελάριον ἐκ τοῦ Κασίμη νά στεφανώσῃ τόν Γεώργιον Νασιόπουλον μετά /τῆς κυριακούλας Θεοδώρου   Μπομπωνᾶ   εἰς γάμον δεύτερον - ὁ ἐπί [σκοπος] /

[67]    ἀριθ 66 / Τῇ 13: Ἀπριλίου /1834 Γόρτυνα / Πρός τόν ἔπαρχον Γόρτυνος / ἀπαντῶν εἰς τήν ὑπαριθ 21980 τοῦ ἐπάρχου γνομοδωτῶντας τοῦτο ὅτι ἐνταύθα δέν εὑρί/ σκωνται εἰς τήν περιφερειάν μας τοιοῦτα μοναστήρεια γυναικεῖα μοναστήρεια καί τό Β.[ασιλικόν] / ἐπαρχεῖον ἀς δώσει τάς ἀναγκαίας πληροφορίας περί τούτου - /              

 

[68]   ἀριθ 67 /Τῇ 2 Ἀπριλίου /Γόρτυνα /Πρός τούς πανοσιοτάτους καί αἰδεσιμότατον προτοσύγγελον ἡγούμενον τῆς μονῆς φιλοσόφου /  ἀγάπιον ἡγούμενον τῆς μονῆς Καλαμίου, καί οἰκονόμον παπά παναγιώτην - / Δυνάμει τῆς ὑπαριθ 440 καί ἀπό 30 μαρτίου διαταγῆς τῆς Ἱ.[ερᾶς] Συνόδου διαττάτεσθαι παρά τοῦ ἐπι/σκοπείου,  ἐκκλησιαστικοί κριταί, διά νά κρίνητε τόν ἀπειθή παπά Κωνσταντί[νον] παπα βασιλόπουλον / εὐφημέριον τοῦ χωρίου μουλάτση τον ὁποῖον κατηγορούσαν οἱ συμπολίταις του ὅτι ἐκ τῆς ἀμελείας /του παραίτησε κατά καιρόν ἕν βρέφος ἀβάπτιστον καί ἀπόθανε, καί εἰς τό χωρίον παύ/λιας ἄφησε ἀνθρώπους ἀκοινώνητους  και  ἄθαπτους  και  τούς ἔθαψαν οἱ χριστιανοί ἄνευ  / Ἱερέως .  Τόν διέταξε  τό ἐπισκοπεῖον διά τῆς ὑπαριθ  43 νά ἀναχωρήσῃ ἀπό τά χωρία / παύλιας, καί παληωμήρη, χωρίς νά πλησιάσῃ μάλιστα εἰς αὐτά καί ὄχι νά κάμἡ καί κἀμ / μίαν Ἱεροπραξείαν αὐτός δέ οὔτε τήν διαταγήν ταύτην ἐδέχθη ούτε εἰς τά διατ / τατόμενα ὑπήκουσε, ἀλλά ἀπῆλθε εἰς τό χωρίον μουλάτση καί λῃστρικῶς ἤρπαξε / τά Ἱερά σκεύει βιβλία, καί ἄμφεια καί ἀπέρασε εἰς παύλεια καί παλη{μήρη  καί ἐλειτούρ / γησε ἐν ὧ δέν εἶχε τήν ἄδειαν νά πλησιάσῃ πρός αὐτά τά χωρά ἐνταυτῶ  δέ δέν ἔλ/  Φ10^r δέν ἐλειπε νά ἀποστέλλῃ καί τόν γαμβρόντου Δημήτριον μούτσιο καί άδελφόν του νά κάμνουν  ἀναφοραῖς ἐκ /τῶν παυλαίων  καί παλημοιραίων, έναντείον τῶν παρά τοῦ έπισκοπείου διορισθέντος παπά Ἰωάννου ἐκ / τοῦ Ψάρη Πότε δέ ἀπέρχεται εἰς Στεμνίτσα καί ἔλεγε τού παπά Βασιλείου νά συν / δροφεύσουν καί πότε ἔβανε τούς ὅτι δέν τόν θέλουν διά εὐφημέριόντους ἀλλά θέλουν τόν ἴδιον ἐνὧ δι’ ἀναφορᾶς ἐπα /ραπονούντων καί ἐζητο[ύσαν ἄλλον Ἱερέα πλησιέστερον διά νά προφθάνῃ εἰς τάς ἀνάγκας των / ἐν ἧ λόγῳ διαταχθείς καί προφορικῶς διά νά παύσῃ ἀπό τά τοιαῦτα κακά καί ὄλέθρεια ἐπιχείρημα /τά τους καί εἰς τοῦτο δέν ἠθέλησε νά ὑπακούςσῃ, ἀλλά τι ἔκανε πότε  μέν ἔλεγε τοῦ παπᾶ Ἰωάννη ἐκ/ τοῦ Ψάρη να συνδροφεύσουν παυλιοπαλιωμηραίους καί ἔκαμναν ἀναφοράς  ὅτι δέν θέλουν τον / παπά Ἰωάννην καί πάλιν δέν θέλωμεν τόν παπά Βασιλόπουλον καί ἄλλα τοιαῦτα καί κακάς ῥᾳδι / ουργίας ὥστε τό πάν ἐτάραξε.          
Και ἀφοῦ ἐξετάσετε ἀκριβῶς τούς Ἱερούς κανόνας τῆς ἐκκλη /σίαςμας πρῶτον τό, ὁποῖον Ἱερεύς ἀφήσει βρέφος ἀβάπτιστον καί ἀποθάνει ἐκ πάθους κινούμενος / δεύτερον ὅποιον ἀφήσει ἀκοινώνητον τῶν ἀχράντων μυστηρίων καί ἀποθάνει καί νά τόν θάψουν ἄνευ /Ϊερέως,. Καί τρίτον ὅποιον ὁ ἀρχιερεύς διατάξει νάμήν λειτουργ{σή εἰς ἕν μέρος καί αὐτός ἀπειθῶν / καί αὐτοθελήτως λειτουργήσει ἄνευ τῆς ἀδείας τοῦ ἀρχιερέως– 4.τέταρτον ὅποιος κάμνει συνομοσίας /ἐναντίων τῶν πράξεων τοῦ ἀρχιερέως καί αὐτενεργοῦντος. Ταῦτα λοπόν ἀφοῦ ἐξετάσετε θέλει / ἀναφέρει  δι’ἀναφορᾶςσας κατ’ αὐτοῦ ὅτι οἱ Ἱεροῖ Κανόνες τῆς ἐκκλησάς μας διακελεύουσι/           

 

[69]    ἀριθ 68 Τῇ /13 Ἀπριλλίου /Γόρτυνα /Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά Ἰωάννη ἐφημέριον τοῦ Ψάρη.  /  
Δυνάμει τῆς ὑπαριθ 440. καί ἀπό 30 μαρτίου διαταγῆς τῆς Ἱ.[ερά] Συνόδου εἴτις μέ διττά / τειδιά νά σέ διατάξω ἐκ νέου, τοῦ νά ἀπέρχεσαε εἰς τά χωρία παύλεια καί  παληῳμή / ρη  διά  νά ἐφημερεύεται αὐτούς κάμνοντας δε  καί κάθε ἄλλην  Ἱεροπραξίαν. διά τοῦτο δέ νά /ἀπέρχεσε εἰς αὐτά ἀνεμποδίστως ἐκτελῶν τά χρέεισου καθὅλην τήν ἔκτασιν – θέλετε δέ / κοινωποιήσει καί ταύτην τήν διαταγήνμας πρός τούς κατοίκους αὐτῶν τῶν χωρίων ὅπως διαττάτον/ται καί αὐτοί διά νά σέ γνωρήσουν ὡς τοιοῦτον καί νά σέ προσφέρουν τήν ἀπαιτουμένην τιμήν / καί εὐλάβειαν ὅποιος δέ ἐξ αὐτῶν ἀναφερθεῖ καί αὗθις θέλετε ἀναφέρει διά ἀναφορᾶς σας /είς μίαν κόλαν χαρτί τό ὄνομα αὐτοῦ καί τό ἐπίθετον διά τήν ὁποίαν  ἤθελε σᾶς προβάλη / ἐναντιώτητα καί ἀπείθειαν, ἡ παραμικρά παρακοή καί παράβασις καί ἀμελείεςσου θέλει /τιμωρεῖτε αὐστηρῶς κατά τούς Ἱερούς κανόνας τῆς ἐκκλησίας μας - /  

 

[70]    ἀριθ 69 Τῇ/13 Ἀπριλίου/1834 Γόρ[τυνα] /ἐγκύκλιος /Πρός ἅπαντας τούς εὐλαβεστάτους Ἱεροῖς καί Ἱερομονάχους τῆς ἐπισκοπῆς Γορτύνης - /    
Δυνάμει τῆς ὑπαριθ 429 καί ἀπό 30 μαρτίου διαταγήν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εἷτις κατά / γίνεται καθημερινῶς διά τήν τακτοποίησιν τοῦ κλήρου, ὅςτις ἐκ τῶν περιστάσεων παρεκ /τρέπετο καί αὐτός τῶν χρεῶν του, διότι δέν εἷχωμε καί τοιαύτας ἀρχάς ὥστε νά ὁδηγούμεθα /καθώς σήμερον ὁ θεός ὁπού ηὐδόκησε νά ἀποκτήσωμεν τόν μέγαν καί λαμπρόν ἄνακτα καί δι’/αὐτοῦ νά κατορθωθοῦν τά πρός ἡμᾶς ἀδύνατα, διόρισε τάς πολιτικάς  καί στρατιοτικάς ἀρχάς ἐκαθί/δρυσε καί τήνἹ.[εράν]Σύνοδον ὡς ὑπερτάτην ἐκκλησιαστικήν ἀρχήν ἐνέκρινε λοιπόν ὅτι κοντά / εἰς τάς ἄλλας ἀταξίας εἵτις τώρα πρέπει ναλείψῃ καί τόν τόπον αὐτῆς να λάβῃ ἡ εὐταξεία ἀναγ/καιότατον εἶναι καθὥς εἰς ὅλα τά ἔξευγενησμένα Βασίλεια, νά κρατοῦν ὅλοι οἱ Ἱεροῖς /οἱ εὑρισκόμενοι εἰς ἐνορίας τά ἀκόλουθα βιβλεία, πρῶτον τῶν ὅλων γεννοῦνται καί / βαπτίζωνται, δεύτερον τῶν ὅσων στεφανόνωνται, καί τρίτον τῶν ὅσων ἀποθνήσκουν/ προσκαλεῖσθε λοιπον ἅπαντες νά παρευρεθῇτε εἰς τό ἐπισκοπεῖον διά νά λάβετε τά / περί οὗ ὁ λόγος βιβλία και ὁδηγηθῆτε ἐνταὐτῶ τήν τακτοποίησιν αὐτῶν. Πᾶσα παρακοή / καί παράβασις περίτούτου θέλει τιμωρεῖτε αὐστηρῶς κατά τούς Ἱερούς  Κανόνας τῆς ἐκκλησίας μας /    

 

[71]    ἀριθ 70 Τῇ /13 Ἀπριλίου /Γόρ[τυνα]/ ἐγκύκλιος /Πρός ἅπαντας τούς εὐλαβεστάτους Ἱεροῖς καί Ἱερομονάχους τῆς ἐπισκοπῆς Γορτύνης / Δυνάμει τῆς ὑπαριθ. 432 καί ἀπό 31 μαρτίου διαταγῆς τῆς Ἱ. Συνόδου διαττάτει / καί περί τῆς ἀταξίας τοῦ γάμου εἴτις ἀπό ἀμέλειας ἤ ἅγνοιας ἐπεκράτησε ἕως / σήμερον ὅθεν διαττάτεσθε νά εἰδοποιήσετε ἕκαστον τῆς ἐνορίαςσας ὅτι ὅστις θέλει νά στε / Φ10^v φανωθῇ πρέπει νά ἔρχεται ὀκτώ ἡμέρας πρωτίτερα νά λαμβάνῃ ἄδειαν καί τήν ἄδειαν νά τήν / ἀναφέρῃ δι’ ἀναφορᾶς του εἰς τό ἐπισκοπεῖον καί νά ζητῇ παριστάνων τά πάντα καί ἄν ποτέ εἶχε / συγγένειαν ἤ ἐξ αἵματος ἤ ἐκ πνεύματος ἁγίου χωρίς λοιπόν τῆς προηγουμένης ἀναφο / ρᾶς τήν ὁποίαν πρέπι νά γράφῃ εἰς ἕναν προκομέμον καί νά εἶναι καθαρά δέν θέλει /  τοῦ δίδεται ἡ ἄδεια. ὁ εὐλογῶν τόν γάμον Ἱερεύς θέλει ἐρωτήσει ἐνώπιον μαρτύρων καί / τόν ἄνδρα καί τήν γυναῖκα ἔάν μέ τήν θέλησίν της καί προαίρεσίν της στεφανώνεται ἐρωτῶντας / κατ’ αὐτόν τόν τρόπον θέλεις τόν δεἶνα εἰς νόμιμόνσου σύζυγον και ὑπόσχεσαι διάβίου ἀμοιβαί / αν πίστιν ἀγάπην καί τάλοιπά. Θέλω καί ὑπόσχομαι παρὁμοίως ἐρωτᾶτε καί ἡ γυνή πλην μέ ταπει /νήν φωνήν, πᾶσα καί περί τούτου  παρακοή καί παράβασις θέλει λογίζεσθα εἰς βάρος σας - /        

[72]    ἀριθ 71 Τῇ / 13 ἀπριλίου 1834 / Γόρ[τυνα] /  Πρός τόν πανοσιότατον ἡγούμενον τοῦ μονιδρίου τῆς ἁγίας μονῆς,          
Δυνάνει τῆς / ὑπαριθ. 452 καί ἀπό 6. ἀπριλίου μᾶς εἰδοποιεῖ ἡ Ἱ.[ερά]Σύνοδος ὅτι ἐδιωρησθησαν οἱ /νομάρχαι κατἀνωτέρας διαταγῆς τῆς ἐπί τῶν ἐκκλησιαστικῶν καί τάλοιπάΒ.[ασιλικῆς]γραμματείας/νά γνωστοποιήσουν  πρός αὐτήν ὅτι ὅσοι εἰς τά κατοικούμενα μονίδρια εὑρίσκενται καί δέν γίνων / ται ἐνοικιασταί τῶν κτημάτων αὐτῶν, νά ἀπέλθουσι εἰς τά διατηρούμενα μοναστήρια ἐν /τός εἰς τάς 15 του τρέχοντος, θέλετε μᾶς εἰδοποιήσει λοιπόν διάναφροντίσωμεν νά περιλά /βωμε τά ἐν αὐτὦ Ἱερά σκεύει καί λοιπά, ἄν καί δέν γίνεσθαι ἐνοικιασταί τῶν κτημάτων του - /    

[73]   ἀριθ 72 Τῇ / 13 Ἀπριλίου 1834 / Γόρτυνα / Πρός τόν πανοσιότατον ἡγούμενον τῆς ἁγίας μονῆς τοῦ μονιδρίου. / μοναστήρεια συνηθίζουν οἱ χριστιανοι καί ἀπέρχωνται καί στεφανόνωνται είς αὐτά καί Βαπτίζωνται ἐν ταὐτῶ εἰς αὐτά τοῦτο εῑναι τόσον ἐναντίον τῶν Ἱερομονάχων τοῦ /ἀφ’ ἑαυτοῦτων ἀποφασισθέντος νά ζῶσι μοναδικῶς . ὅστε προβλέπων τό ἐπισκοπεῖον τοῦ / το μή καί ἀκολουθήσει  καί εἰς τό μονίδριον τοῦτο τό τοιοῦτον σᾶς διαττάτει ὥστε νά εἶσαι προσε / κτηκότατος διότι πᾶσα παρακοή καί παράβασις ἐκμέρουςσας θέλει παιδεύεται αὐστηρῶς / κατά τούς Ἱερούς κανόνας τῆς ἐκκλησίας - ὁ ἐπίσ [κοπος] - /           

 

[74]     ἀριθ 73 Τῇ / 15 ἀπριλίου / Γόρτυνα/
ἐπικύρωσις τῆς υἱοθεσίας τοῦ Κ. ἀντώνη χαροκόπου καί νομίμου Συζύγου του  κατοίκων /           

 

[75]   ἀριθ 74 Τῇ /15 ἀπριλίου /Γόρτυνα/Πρός  ἅπαντας τούς εὐλαβεστάτους Ἱεροῖς καί Ἱερομονάχους τοῦ ἐπισκοπείου Γορτύνης -/     
Ἐπειδή καί τοῦ ἁγίου γεωργίου πέφτει τήν δευτέραν τῆς λαμπρᾶς καί ἥτον συγχωρημένο νά /διαβαστῆ ἡ ἀκολουθεία του τήν ἰδιαν ἡμέραν ὁποῦ εἶναι ἡ μνήμη του καθώς συνη/θίζεται ἀλλ’ ἐπειδή καί εἰς τάς τοιαύτας ἡμέρας ὅταν τύχει καί πίπτει διαβάζεται ἡ ἀκολουθία   του /τήν τρίτην, διά τοῦτο προβλέπων καί τό ἐπισκοπεῖον μή καί ἐκ τῆς ἀμαθείας τῶν Ἱερέων δια/ βάσουν τήν ἀκολουθειαν ταύτην διαττάτει τήν δευτέραν τό ἑσπέρας γίνεται ὁ ἐσπερινός καί τήν /τρίτην ἐκτελεῖτε ἡ μνήμητου θέλετε φροντίσει λοιπόν καί τώρα νά φανῆτε εἰς τοῦτο πρόθυμοι - /

 

[76]ἀριθ 75 Τῇ /21 Ἀπριλίου /Γόρτυνα /Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά σταμάτην σακελάριον κασιμιώτη – διά τῆς σήμερον / ἀναφορᾶς τοῦ Συνεγχωρίου σου Ἰωάννη Τόμπρου ζητεῖ ἄδειαν διά νά στεφανωθῆ / ὁ Γεωργάκης θανασόπουλος σύν τῆς κυριακούλας τῆς γαλανῆς ζουργινοπούλας ἐκ /τοῦ αὐτοῦ χωρίου εἰς γάμον πρῶτον ὅθεν σέ δίδεται ἡ ἄδεια ἵνα στεφανώσεις αὐτούς /ἀνεμποδίστως έξετάζωντας πρῶτον ἵναμή κολύωνται κατά τούς Ἱερούς κανόνας, καί κατά τάς /  ὁδηγίας τάς ὁποίας τό ἐπισκοπεῖον σᾶς [[ἔχει]] ἐκοινοποίησε πᾶσα παράβασις δέ ἤ παρακοή / εἶναι εἰς εὐθύνην σου ἡ ἄδεια τοῦ στεφαννώματος εἶναι εἰς τάς 29 ἀπριλ[ίου] ὁ ἐπίσ[κοπος] -/

[77]  ἀριθ 76 Τῇ / 21 ἀπριλίου /Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά σταμάτη σακελάριον – Κασιμιώτην ἐφημερεύων / Φ11^r εἰς το χωρίον Κασιδοχώρη κατ αἴτησιν τῆς σημερινῆς ἡμερομηνίας τοῦ θεοδωράκη χάγιου / κρεκεζιώτου ζητεῖ ἄδειαν νά στεφανώσῃ τῶν υἱῶν του παναγιώτη ἐτῶν 21 σύν τῆς θυγατρός / τοῦ ποτέ Νικολάκη μπίπου Κασιδοχωρήτου ἐτῶν 17. Διά τοῦτο δέ δίδεται ἥ ἄδεια ἵνα στε / φανώσειςαὐτούς ἀνεμποδίστως εἰς γάμον πρῶτον εἰς τάς 29 ἀπριλίου ἐνεστῶτος ἐξετάζων / τας καί ἐκδευτέρου Ἵνα μή ἐμποδίζωνται εἴτε ἔξ αἵματος εἴτε  ἐκ πνεύματος ἁγίου καί κατά / τάς ὁδηγίας τάς ὁποίας ἔχεις πασα παράβασις καί παρακοή εἶναι εἰς εὐθύνην σου-/ 

 

[78]   ἀριθ 77 Τῇ /21 ἀπριλίου /Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπα Σταῦρον τοῦ χωρίου κυπαρίσσια ἐφημέριον – κατ αἴτη / σιν τοῦ Κ. Νικολοῦ μπούτουνα δι’ἀναφορᾶςτου τῆς σημερινῆς ἡμερομηνίας /ζητεῖ ἄδειαν στεφανώματος διά τόν Ἰωάννην παρασκευόπουλον συνεγχωριόντου / ἐτῶν εἴκοσι, διάνάλάβῃ νόμιμον γυνή του τήν θυγάτηρ τοῦ ποτέ θ. κανάκη Καριώτου ἐτῶν / 18 εἰς γάμον πρῶτον. ὅθεν σέ δίδετε ἡ ἄδεια ἵνα στεφανώσεις αὐτούς ἀνεμποδίστως / ἐξετάζωντας πρῶτον ἵνα μή κολύωνται ἐκ συγγενείας εἴτε ἔξ αἵματος εἴτε ἔκ τοῦ ἅγίου /βαπτίσματος ἔρωτῶντας τους καί κατά τάς ὅδηγίας τάς ὁποίας εχεις. Πᾶσα παράβασις  καί παρα / κοή εἶναι εἰς εὐθύνηνσου ἡ ἄδεια τοῦ στεφανώματος εἶναι εἰς τάς 29. ἀπριλίου τοῦ τρέχοντος ὁ [ἐπίσκοπος]   /             

 

[79]   ἀριθ 78 Τῇ / 21 ἀπριλίου /Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά παναγιώτην οἰκονόμον ἐφημερεύων / εἰς τό χωρίον καρβουνάρη        
Κατ’ αἴτησιν τοῦ ἀπό Καρβουνάρη χωρίου Χαραλάμπου / πελεκούδα διά τῆς σήμερον ἀναφορᾶς του ζητή να στεφανώσῃ τῶν ἀνεψιῶν του / Ἰωάννην πελεκούδα, ἐτῶν 25. σύν τῆς διαμάντος τοῦ συνεγχωρίτου του γιάννη μαντά ἐτῶν / εἴκοσι εἰς γάμον πρῶτον ὡς ἐπρώτειναν δια τοῦτο σέ δίδεται ἡ ἄδεια νά στεφανώ / σης αὐτούς ἀνεμποδίστως κατά τάς 29 τοῦ ἐνεστῶτος ἀπριλίου ἐξετάζωντας πρῶτον ἵ /να μή κολύωνται εἴτε ἐξαἵματος εἴτε ἐκ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος ε/τε ὅποας δήποτε αἰτίας / καί κατά τάς ὁδηγίας τάς ὁποίας ἔχεις. πᾶσα παράβασις ἤ παρακοή εἶναι εἰς εὐθύνησου - /

[80]    ἀριθ 79 Τῇ /21 ἀπριλίου/Γόρτυνα /Πρός τόναἰδεσιμότατον παπά ωάννην Ψαριώτην ἐφημερεύων εἰς τό χωρίον /παύλειας. Κατ’ αἴτησιν τοῦ ἀπό Κατσήμπαλη χωρίον θανάση σμυρνόγιαννη /διά τῆς σημερινῆς ἀναφορᾶς του ζητεῖ ἄδειαν στεφανώματος διά να λάβῃ σύ / ζυγον νόμιμον τήν θυγάτηρ τοῦ ἀπό παύλιας χωρίου δημητράκη καραλέκα ὄνομα /ζομένη ἀσίμο, εἰς γάμον πρῶτον ὡς ἀναφέρει διά τοῦτο σέ δίδεται ἡ ἄδεια, ἵνα στεφα /νώσεις αὐτούς ἀνεμποδίστως εἰς τάς 29 τοῦ ἐνεστῶτος ἀπριλίου ἐρευνῶντας πρῶτον ἵνα μή / κολύωνται ἀπό καμμίαν συγγένειαν εἴτε ὅποιαν δήποτε ἄλλην αἰτίαν τήν ὁποίαν / δέν τήν ἐσαφήνισε. διότι πᾶσα παράβασις εἶναι εἰς εὐθύνηνσου ὁ ἐπί[σκοπος] - /   

 

[81]   ἀριθ 80 Τῇ /21 ἀπριλίου /Γόρτυνα/Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά Σταῦρον ἐφημερεύων προσωρηνῶς εἰς τό χωρίον Καρυαῖς / διαττάτεσαι παρά τοῦ ἐπισκοπείου ἵνα στεφανώσεις τόν Νικολάκη λαβδιώτην / κάτοικον εἰς μαρειά εἰς Β. γάμον, σύν τῆς θυγατρός τοῦ ἀπό χωρεῖο Καρυαῖς /γιαννάκη περδίκη ὀνομαζομένη δημήτρο ὡς τῆς σήμερον ἀναφορᾶς του ὄπου ἀνα / φέρεται ὅτι δέν  ἐμποδίζεται κατά τους θείους καί Ἱερούς κανόνας ἀπο καμμία συγγένεια ἤ / θα πράξεις αὐτό τό μυστήριον ἐρωτώντας καί κατά τάς ὁδηγίας σου ὁ [ἐπίσκοπος] - /          

 

[82]    ἀριθ 81 Τῇ / 21 ἀπριλίου /Γόρτυνα / Πρός τόν αίδεσιμότατον παπά πέτρον ἐφημερεύων εἰς τόν ναόν εἰς τοῦ ἀγίου Νικολάου / τῆς πόλεως ταύτης κατ’αἴτησιν τῆς σημερινῆς ἡμερομηνίας ἀναφορᾶς τοῦ Ἀνά/στου Δημόπουλου παροικοῦντος ἐνταὕθα, διαττάτεσαι ἵνα στεφανώσεις αὐτούς εἰς / πρῶτον γάμον σύν τῆς γεωργούλας ὀνομαζομένης δούλη τοῦ κ[υρί]ου ἀντώνη χαροκόπου, ἐξε / τάζωντας αὐτούς πρῶτον ἵνα μή κολύωνται ἀπό καμμίαν συγγένειαν εἴτε ὅποιας / δήποτε ἄλλης αἰτείας μή ἀναφερομένης εἰς τό επισκοπεῖον, ἡ πράξις αὕτη τοῦ μυ / στηρίου θέλει γένει εἰς τάς 29 τοῦ ἐνεστῶτος ἀπριλλίου ἐξέτασον αὐτούς καί κατά τάς ὁδηγίας τάς / ὅποίας ἔχεις  -/            

[83]Φ11^r ἀριθ 81 Τῇ /21 ἀπριλίου /Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά Σταῦρον ἐφημερεύων εἰς τό χωρίον κυπαρίσσια / διαττάτεσαι νά στεφανώσῃς τήν προγόνην τοῦ δημήτρη κουλοῦ κυπαρισσαίου όνο/μαζομένη Σταθούλα, Κατ’αἵτησιν ἀναφορᾶς σήμερον τοῦ γεωργάκη πουλόπουλου ἀπό / χωρίον μαυριά εἰς δεύτερον γάμον ἡ δέ γυνή εἰς πρῶτον. καί ἐξέτασον ἀκριβῶς ἵνα μή / ἐμποδίζωνται εἴτε ἐκ συγγενείας αἵματος εἴτε ἁγίου μνεύματος εἴτε ὅποιας ἄλλης αἰτίας τήν / ὁποίαν δέν τήν ἀνέφερε ἡ πράξις δέ, τοῦ ἁγίου μυστηρίου θέλει γένει εἰς τάς 29 τοῦ τρέχοντος / ἀπριλλίου. ἐξέτασον καί κατά τάς ὁδηγίας ¨οπού ἔχεις - ὁ [ἐπίσκοπος] - /

[84]    ἀριθ 82 Τῇ / 21 ἀπριλίου /Γόρτυνα / Πρός τόν πανοσιότατον γαλακτίων ἐφημερεύων εἰς τό χωρίον μερζέ. κατ’ αἴτησι / τοῦ ἀπό χωρίου τζιαπόγα τῆς μεγαλουπόλεως ἡλεία ἁρβανήτη τῇ σημερινῇ ἡμερομηνία ζη/τῇ νά στεφανώσῃ τον υἱόν του Νικολον σύν τῆς θυγατρός τοῦ ποτέ Κ. δόμπρου μερζιώτη / εἰς πρῶτον γάμον. στεφάνωσον λοιπόν αὐτούς καί ἐξέτασον ἀκριβῶς ἵνα μη κολύωνται ἐκ συγ /γενείας ρἴτε ὅποιας ἄλλης αἰτίας ἄν δέν ἀνέφερε, εἰς τό ἐπισκοπεῖον καί κατά τάς ὁδηγίας / τάς ὁποίας ἔχεις. ἡ πράξις δέ τοῦ μυστηρίου θέλει γένει εἰς τάς 29 – τοῦ τρέχοντος - /            

 

[85]   ἀριθ 83 Τῇ / 21 ἀπριλίου /Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά πέτρον ἐφημέριον τοῦ ἁγίου Νικολάου . Καθ’ αἵτησιν / τῆς σημερινῆς ἡμερομηνίας ἀναφορᾶς τοῦ Παναγιώτου Ζούλφου κατοίκου αἰτῶν/ἄδειαν στεφανώματος. Διά τοῦτο διαττάτεσαι ἵνα / στεφανώσεις αὐτόν σύν τῆς θυ/γατρός τοῦ λυκοπαναγιώτου ὀνομαζομένη πούλο, ἡ Δούλη τοῦ κ. σπύρου Καρύδη εἰς γάμον ἐξέτασον ἀκριβῶς ἵνα κολύωνται ἐπουδεμιᾶς συγγενείας εἴτε ὅποιας ἄλλης αἰτίας. Καί έρώτη / σον αὐτούς κατά τάς ὁδηγίαςσου. Τό μυστήριον τοῦτο θέλει γένει εἰς τάς 29 τοῦ ἐνεστῶτος ‘πριλλίου - /          

[86]    ἀριθ 84  Τῇ /28 ἀπριλίου 1834 /Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά Σταύρον εὐημέριον Κυπαρισσίον / Κατ’ αἶτησιν τῆς ἀναφορᾶς τοῦ Στάθη ἀρβανίτη, διαττάτεσε νά στεφανόσης τον Τούτου Δημήτριον μέ / τά τῆς θυγατρός τοῦ Νικολή Ψαροῦ ὀνομαζομένη ἀνγγέλα εἰς γάμον α-ον. Προεξέτασσε αὐτούς ἴνα μή / τή κολύονται καί κατά τάς ὁδηγίας τάς ὁποίας ἔχεις καί τά λ[οιππά].   

[87]    ἀριθ 85 / Τῇ 29 ἀπριλίου /Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσημότατον παπά Σταμάτην Σακελάριον εὐημέριον Κασιμίου καί Κασι / δοχωρίου / Κατ’ αἴτησιν τοῦ  Γεωργίου Γεωργακάκη διατάτεσε νά στεδανόσης αὐτόν μετά τῆς Κελικῆς / θιγατρός τοῦ παπά Παναγιώτου εἰς α-ον γάμον προεξέτασον αὐτούς ἴνα μήη κολίονται καί κατά τάς ὁδηγίας / τάς ὁποίας ἔχεις κ τ λ./  

 

[88] ἀριθ 86/ Τῇ 5 Μαΐου  2834 Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά Παναγιώτην εὐημέριον τῆς Παναγίας τῆς Πόλεως / ταύτης / Κατ’ αἴτησιν τοῦ Θεοδόρου μαζοράκη, στεφάνοσον τόν ἀδελφόν του Γεώργιον μετά τῆς Θεο / φάνης θυγατρός τοῦ γαλάνη εἰς α-ον γάμον, προεξέτασον αὐτούς ἵνα μή τί κολίονται καίκατά τάς / ὁδηγίαςτἀς ὁποίας ἔχειτ κ.τ.λ. /

[89] ἀριθ 87 / Τῇ 17 Μαΐου 1834 / Γόρτυνα / Πρός τόν ἐπί τοῦ ταχυδρομείου Τριπόλεως / Εἰς ἀπάντησιν τοῦ ἀπό 27 ἀπριλίου καί 11. Μαίου διά τάς ἐσοκλήστους διαταγάς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου / σᾶς ἰδοποιῶ ὅτι ἐλίφθησαν ἡ 493, 468, καί 515.παρά τοῦ Ταχυδρόμου Γορτύνης, Καί ἐμένω ἐν Χριστῶ εὐχέτης. / 

 

[90]Φ11^v ἀριθ 88 / Τῇ /18 Μαΐου /Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά ἀντόνιον εὐημέριον Ζουνατίου. /   
Κατά τήν Σημερινήν ἀναφωράν τοῦ Νικολοῦ ἀναστόπουλου διατάτεσαι νά ἐνταφιάσης / Παναγιώταν Νόμιμον Σύζυγόν του κατά τήν τάξιν τῆς ἐκκλησίας μας, εἰς ὅποιον μέρος / ἐνταφιάζονται τόρα οἱ ἐκ  τοῦ χωρίου σας κάτοικοι. ἥτις ἀπόθανε ὑπό ἀσθενίας διάργιας /       

 

[91]   ἀριθ 89 /Τῇ 19 Μαΐου 1834/Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον Γαλακτίον εὐημέριον Βάνκου κτλ. /   
Κατά τήν ἀπό 14.  Μαίου ἀναφοράν τοῦ Κ. Κωνσταντί[νου] Σταθέρου, διατάτεσε νά στεφανόσης τόν ἀνεψιόν του / ἀντόν[ον] / μανολόπουλον μετά τῆς ἑλλένης τοῦ Γεωργίου, Σιγαλοῦ, εἰς Γάμον α-ον.  Προεξέτασον λοιπόν ἵναμή κολίονται κτλ. καί ἐρότησον τά / δίο μέροι ἄν μένουν εὐχάριστοι  κτ λ . - /

[92]    ἀριθ 90 / Τῇ 29 Μαΐου  /Γόρτυνα / Πρός τόν Β.[ασιλικόν] Νομάρχην Ἀρκαδίας /   
Τήν ὑπαριθ. 2513. καί ἀπό 12. Μαίου ἔλαβε τό ἐπισκοπεῖον καί παρατήρησεν τά ἐν αὐτοῖς σᾶς ἀπαντᾶ, ὅτι τό ἐπισκο / πεῖον ἐνγκαίρως ἔβαλε εἰς ἐνέργειαν τήν ὑπ ἀριθ. 271. καί ἀπό 7: Μαρτίου ἐνγγύκλιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί ἐγνομο / δότησα τό Β,[ασιλικόν] ἐπαρχεῖον τοῦ ὁποίου τό ἀντίγραφον σᾶς ἐσοκλήετε ὅπος παρατηρήσετε τά ἐν αὐτοῖς. Διά τάς ὑπ ἀρι / θμόν 1736: καί ἀπό 25: ἀπριλίου ἀπαντᾶ τό Β.[ασιλικόν] ἐπαρχεῖον καί Ζητᾶ νά τῷ ἀποστείλομεν πίνακα τῆς διαιρέσεως /τῶν ἐνοριῶν καί ἄν συμφωνοῦν καί αἱ διαθέσεις τῶν ἐκκλησιαζομένων ὅπος νά συνισφέρουν τά ἀφωρώντα εἰς / τήν ὑπηρεσίαν τοῦ Ναοῦ. Εἰς τήν ἰδίαν ἐγκύκλιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διαλαμβάνει τό ἄρθρον ς΄-ον καί ζ΄-ον ὡς / ἀκολούθως. Σ΄-ον . ὅσα τῶν εὑρισκομένων ἴδι ἐκλισιῶν κριθῶσι περιταί πρός τό παρόν ὡς πρός τόν ἀριθμόν / τῶν κατοίκων, θέλουσι κληθῆ ἀπροφασίστος, καί θέλουσι χρησιμεύση μόνον ὡς παρακλίσηα εἰς ἰδιετέρας λειτουργίας κ τ λ. / Ζ΄-ον. ἐλπίζουσα ἐπομένως ἡ Σύνοδος ὅτι διά τῆς δραστηριότητος τῶν Πολιτικῶν διοικητικῶν ἀρχῶν καί τῆς ομαδόν /ρας προθύμου και σπουδαίας συνδρομῆς καί συμπρόξεως κατά τό δυνατόν, θέλει κατορθωθῆ καί ἡ ἱδεοδεστάτη αὕτι ἐπανόρθωσις εις /  ἕως 17 οἰκογενείας καί δέν ἔχουν οὔτε ἰκόνας εἰς τάς ἐκκλησίας των, στοχάζομαι ὅτι δέν θέλουν εὔρι κανένα / πρόθυμον καί ἐνό δέν ἧταν μακράν τά χωρίατων ἀπό ἕνα τέταρτον τῆς ὅρας καί τό περιπλέον μισή ὅραν, διά / νά ἐκλησιάζονται εἰς αὐτά τά ὁποῖα κατά τήν γνομοδότησήνμας ἐνεκρίναμε κατά τό παρά ταῦτα [[ὁ ἐπίσκοπος]]/  ὑπ’ ὅψιν τοῦ Β.[ασιλικοῦ] Νομάρχου καί κατά τήν ἔνγκρισήν του μένω πρόθυμος νάα ἐκτελέςῳ τό καθ ἡμῶν. /            

 

[93]    ἀριθ 91 / Τῇ 19 Μαΐου /Γόρτυνα / Πρός τόν ἐπί τοῦ ταχυδρομείου Τριπόλεως / ἐλίφθησαν διά τοῦ ταχυδρόμου Γορτύνης ὁ ὑπ’ ἀριθμόν 528: ἐνγκύκλιον τῆς ἱερᾶς συνό / δυο καί ὑπ’ ἀριθ:το 513: τῆς Β.[ασιλικῆς] Νομαρχ.ίας. - /              

 

[94]    ἀριθ 92 / 19 Μαΐου /Γόρτυνα / Πρός τόν ἐδεσιμότατον παπά Δημήτριον εὐημέριον ντετέμπεϊ /Κατά τήν ἀναφοράν τοῦ γιάνη καρανζιά τῆς αὐτῆς ἡμερομινίας, στεφάανοσον τόν ἀναδεχτόντου / Ἰωάννην γεωργακόπουλον μετά τῆς ἀναστασίας θιγατρός τοῦ κοζιόνι ζιάκρι εἰς α΄-ον γάμον. Προεξέτασον / ἵνα μή κολύονται ἤ ἐξ αἵματος ἤ ἐκ πνεύματος ἁγίου καί τό θέλεις θέλω και τ. λ. ἡ εὐλογία  θέλει γενεί εἰς τά / 27: τοῦ τρέχοντος. /          

 

[95]    ἀριθ 93 / Τῇ 19 Μαίου /Γόρτυνα / Πρός τόν ἐδεσιμότατον παπά Σταύρον εὐημέριον Κυπαρισίων./ Κατά τήν ἀναφοράν τοῦ Νικολοῦ γιαναρόπουλου, τῆς αὐτῆς ἡμερομηνίας, στεφάνοσε τόν δημήτριον / γιαναρόπουλον μετά τῆς Κυριακούλας τοῦ Κυργιάκου ζιαραβίνα εἰς α΄-ον γάμον προεξέτασον / αὐτούς ἵνα μή κολίονται ἤ ἔξ αἵματος ἤ ἐκ πνεύματος ἁγίου καί τό θέλεις, θέλω κ.τ.λ. ἡ εὐλογία / θέλει γενεί εἰς τάς 27: του τρέχοντος. /           

 

[96]Φ12^r ἀριθ 94 / Τῇ /22 Μαΐου /Γόρτυνα / ενγκύκλιος / Πρός τόν πανοσιότατον ἡγούμρνον της ἁγίας μονῆς κύριον Γαλακτίον / Δυνάμει τῆς ὑπ’ ἀριθ. 468 καί ἀπό 10. ἀπριλίου ἐνγκύκλος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου προσκαλεῖσθε παρά τοῦ ἐπισκό /που νά παραπεμψητε  Πλειροφωρίας  ἄν σᾶς εὑρίσκονται ἅγια λύψανα ἀπό ἔκπαλε μέ τάς ἀνηκούσας αὐτῶν μαρ/τυρίας, καί ἐπικηρόσης, ὡς ὄντα τό ὄντι ἀλιθηνά Συμειόνοντας καί τά ὀνόματα τῶν ἁγίων, ἀποστέλοντας δέ καί τά /μαρτηρικά ἔγραφα τῶν ἁγίων λυψάνων ὅπος ἀποστήλομεν καί ἐμεῖς τάς ἀνηκούσας πληροφωρίας πρός τήν Σ.[επτήν] Ἱεράν/ Σύνοδον καί τοῦτο διά τῆς  ἀμερο[[με]]λήπτου ἐπισκέψεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, πρός βελτίοσιν τῆς ὀρθοδόξου ἐκλησίας μας, ὅπως / ἀπαντήση πάσαν κατάχρησιν ήτις ὑπάρχει ἀπό μερικούς ἀσυνηδήτους, οἵτινες ἔπλασαν ἅγια λύψανα ἀπό ἀπλά Σώ /ματα τεθνεότων καί ἐπονόμαζον αὐτά τοῦ τάδε ἁγίου, καί ἐξ αὐτῶν ἄλλα μᾶς ἐπόλουν εἰς τους ἁπλουστέρους καί / ἀμαθεστέρους χρηστιανούς, ἄλλα δέ ἐβάστουν καί ἐπεριήρχοντο πρός ἀργηρολογίαν. Πρός ἐξακρίβοσιν λοιπόν / ἀπό τῶν ψευδῶν,  προσκαλῆαθε οἱ ἔχοντες ἅγια λήψανα νά γνωστοποιήσετε τό ἐπισκοπεῖον χορίς ἀναβολήν / κεροῦ, ὅπως ἀποστήλη τάς ἀνηκούσας ἀποδήξεις ταύτας τῶν ἁγίων λυψάνων εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον καί ἐξακρι /βόση τά ἀλιθηνά ἀπό τά ψευδή. Πάσα παρακοή καί παράβασις θέλει τημορῆτε αὐστηρώς. - /  

 

[97]    ἀριθ 95 /Τῇ 22 Μαΐου /Γόρτυνα / ἐνγκύκλιος / Πρός ἅπαντας τούς εὐλαβεστάτους ἱεροῖς καί λοιπούς εὐλογημένους χριστιανούς τῆς ἐπισκοπῆς /Γορτύνης /νά ἰδοποιήσουν τό ἐπισκοπεῖον διά ἅγια λύψανα εἰς ὅποιον εὐρίσκονται καί ἀποστήλουν / τάς ἀναγκαίας μαρτυρίας εἰ ὄντα τό ὄντι ἀλιθηνά διά νά παραπέμψωμεν τάς ἀνηκούσας αὐτῶν / πληροφορίας εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον, κ.τ. λ. ὡς ἄνοθεν ἀπαράλακτα.  /       

 

[98]   ἀριθ 96 / 22 Μαΐου / Γόρτυνα / Ἐνγκύκλιος / Πρός ἅπαντας τούς εὐλαβεστάτους ἱεροῖς καί λοιπούς εὐλογημένους χριστιανούς τῆς ἐπισκοπῆς Γορτύνης. -/Διά τῆς ὑπ’ ἀριθ. 515 καί ἀπό 4. Μα/ΐου ἐνγγίκλιον τῆς ἱερᾶς Συνόδου μἐ διατάτει διά να σᾶς ἰδοποιήσομεν / ὅτι ἐνό ἡ Α.[ὐτοῦ]Μ.[εγαλειότης]ὁ λαμπρός ἄναξ ἐπάτησε τό ἔδαφος τῆς Νέας Πατρίδας του, ἄρχισε καί ἔβαλε τά πάντα εἰς τάξιν καθώς /καί ἐσήστησε καί ὑπερτάτην ἐκλησιαστικήν ἀρχήν τήν ἱεράν Σύνοδον, ἥτις καταγενομένη καί ἐνασχολουμένη πρός βελτίο/σιν τοῦ κλήρου, καί πάσης ἄλλης καταχρήσεως τῆς Ἱερᾶς θρησκίας μας, τά τακτοπίϊσε, Ἐνό λοιπόν ἔτος δέν παρέβη ἐκα/τόρθωσε μεγάλα πράγματα. Θεοροῦσεν λοιπόν ὅτι εἰς τό ἑληνικόν κράτος ὑπάρχουν περίπου πεντακόσια μοναστή/ρια καί ἐξ αὐτῶν πολλά ὁλίγα διατηροῦνται καθώς πρέπει ἐνέκρινε ταῦτα νά διαμένουν ἄσιστα καί απάτιτα ἀλλά /μικρόντι νά συνεσφέρουσι εἰς τό ἐκλησιαστικόν ταμεῖον, τά δέ λοιπά ἔριμα καί ἐριπομένα μοναστήρια τῶν ἐχώντων /ἕναν δύω καί τρίς μοναχούς διάλισε, καί ἄλλα μέν ἐνικίασε καί ἄλλα δέ ἐπούλησε διά νά δηνηθεῖ τό ἐκλησιαστικόν / ταμεῖον νά ἀγοράση βιβλία διά τά ὀρφανά παιδία, διά σχολία διά μισθούς των ἐκλησιαστικῶν, καί διά ἄλλας /πολλάς Συμαντικάς ἀνάγγας πρός βελτίοσιν του κλήρου καί τῆς ἐκλησίας μας. Αὐτός καί μόνον ἧτουν καί εἶναι/ διά νά εἰμπορέση νά παύση τάς καταχρήσεις τῶν κακῶν καί ἀσηνιδίτων ἀνθρώπων. Τῶν ἐκ τῶν διαλιουμένων / δέ μοναστηρίων, διέταξε διά νά ἀπεράσουν εἰς τά διατηρούμενα Μοναστηρια τῶν ἐχώντων περισοτέρους τῶν ἔξ /μοναχῶν, καί τά πρός τό Ζῆν νά εὐκολήας καί πρός αὐτούς. Τηνές λοιπόν παρεξίγησαν τόν καλόν σκοπόν τῆς Ἱε /ρᾶς Συνόδου καί λέγουν πράγματα ὁπού δέν ὑπάρχουν ποτέ, ἀλλά οὗτοι οἱ κακούργοι καί δισιδέμονες δέν /ἀποβλέπουν εἰς ἄλο, ἠμή εἰς τό νά ταράτουν τόν λαόν καί διατουτο ἰοποιῆσθε ἐκ μέρος τοῦἐπισκόπου διά νά /μήν ἀκούτε αὐτούς τούς κακούργους καί ταραχοποιούς. Διότι τό Ἑλληνικόν ἔθνος εἶναι βεβαιομένον διά τῆς / προκηρίξεως τοῦ λαμπρού ἄνακτός μας ὅτι θέλει ἔχει ὡς Πρότην παρακαταθήκην τήν θρισκίαν μας / ἀκλόνητον καί ἀτάραχον καί οὐδενός τότε ἀσάλευτον. ὅποιος λοιπόν ἔχει τιαύτας προλήψεις ἀς τάς ἀνε / φέρη εἰς τό ἐπισκοπεῖον διά να πληροφωρηθῆ ὅτι εἴθελαν προβάλη. Σᾶς εὔχομε λοιπόν ἐκ ψυχῆς καί εἰμί / ἐν Χρηστῶ εὐχέτης. /

 

[99]Φ12^v ἀριθ 97/Τῇ 22 Μαΐου /Γόρτυνα / ενγκύκλιος / Πρός ἅπαντας τούς εὐλαβεστάτους ἱεροῖς καί λοιπούς εὐλογημένους χρηστιανούς τῆς ἐπισκοπῆς Γορτύνης / Καθώς οἱ ἐπίσκοποι τοῦ  Βασιλείου λαμβάουν τά παληά δικαιόματάτων, ἕως    ὅτου    τό ἐκλησιαστικόν τα  μεῖον σισταθῆ καί τακτοποιηθῆ ἡ μισθοδοσία τοῦ Κλήρου. Παρ’ ὁμοῖος καί οἱ χρηστιανοί ὀφίλουν νά δίδουν καί πρός τόν ἱε / ροῖςτων τά δικαιοματάτων δηλ. λητουργίαν βάπτησιν, εὐλογίαν γάμου, κηδίαν, Μνημόσηνον, ἁγιασμόν, κτλ / ἕως ὅτου διορισθοῦν ἅπασε αἱ οἰκογένειαι εἰς ἐκκλησιαστικάς ἐνορίας καί γενεί φροντίς καί περί μισθοδοσίαν τούτων θέ /λει λαμβάνουν.  Τά δικαιοματάτων καθώς τά ἐλάμβανον, ὅποιος δέ δηστροπίση, και βαστῆ τά δικαιόματα τοῦ / ἱερέος, τότε θέλει  ἀναφέρετε ὁ ἱερεύς είς τόν ἐπίσκοπον ὅπος ἐπηκαλῆτε τήν πολιτικήν διοικητικήν ἀρχήν / διά νά διοικοῦν τά ἀντικίμενον. Δέν συνγχορῆτε δέ εἰς κανέναν τῶν ἱερέων νά κλήει τήν ἐκλησί/αν /τοῦ χρηστιανοῦ, ὁφιλομένου τῆ πρός αὐτόν, διότι τότε αὐτός ὁ ἱερεύς θέλει τιμορῆτε κατά τοῦς ἐκλησια / στικούς κανόνας τῆς ἐκκλησίαςμας. - /  

 

[100] ἀριθ 98 / Τῇ /22 Μαΐου /Γόρτυνα / Πρός τόν Β[ασιλικόν] ἔπαρχον Γορτύνης / ἧμαι βέβαιος ὅτι ἐπληροφωρήθη τό ἐπαρχεῖον τήν θανατηφώρον ἀσθενιάμου ἥτις μου ἐμπόδισε πολάς / ἐργασίας τῶν χρεῶνμου, ἥτις δέ μόλις ἀνέλαβον καί ἀπαμτῶεἰς τήν ὑπ’ ἀριθμόν 1736, τοῦ ἐπαρχείου διά τῆς ὁ /ποίας ζητεῖ πίνακα τῶν ἐνοριῶν καί ἐξετάση τῶν διαθέσεων τῶν χριστιανῶν τῶν ἐκλησιαζομένων  εἰς  αὐτούς  /  ὅπος συνησφέρη τά ἀφωρῶντα τήν ὑπηρεσίαν τοῦ ναοῦ. Θεορῶν δέ καί τήν ὑπ’ἀριθ.371 ἐνγγίκλειον τῆς ἱερᾶς Συνόδου διαλαμβάνουσα το ς΄ον καί Ζ΄ον ἄρθρον ὡς ἀκολούθως. ς΄ον ὅσαι τῶν εὐρισκομένων ἔτι ἐκ / λησιῶν κριθῶσι περιταί προς /τό παρόν ὡς πρός τῶν ἀριθμόν τῶν κατοίκων, θέλουσι κλισθεῖ ἀπροφασίστως / καί θέλουσι χρησιμεύει ὡς παρεκλήσια εἰς ἰδιαιτέρας λειτουργίας κ.τ.λ. Ζ΄ον. ἐλπίζουσα ἑπομένος, ἡ Σύνοδος, ὅτι /διά τῆς δραστηριότητος τῶν πολιτικῶν διοικητικῶν ἀρχῶν καί τῆς ἡμετέρας προθίμου καί ενθουσείας συνδρομῆς καί συμ/πράξεως κατά τό αἰμόν, θέλει κατορθωθῆ καί ἡ οὐσοδεστάτη αὗτη ἐπανόρθωσις κ.τ.λ./Ὅθεν ἐάν ἐξετάσομεν τάς διαθέσεις αὐτῶν τῶν κατίκων τῶν ὁποῖων τά χορία δέν ἔχουν περι /σοτέρας τῶν 9: ἕως 17: οἱκογενεῖας καί δέν  ἔχουν οὔτε οἵκόνας εἰς τάς ἐκλησίας των, στοχάζομαι ὅτι δέν θέλομεν /εὕρη κανέναν πρόθημον, καί ἐνό δέν εἶναι μακράν τά χωρία των ἀπό ἕνα τέταρτον τῆς ὅρας καί τό πε / ριπλέον μιάν ὅραν, ὅπος ἐκλησιάζονται εἰς αὐτάς τάς ὁποίας ἐνκρίναμε κατά τό παρόν. Ταῦτα βάνω / ὑπ’ ὅψιν τοῦ Β.[ασιλικοῦ] ἐπάρχου καί κατά τήν ἐνγγρισίν του μένω  πρόθυμος νά ἐκτελέσω τό καθ’ ἡμῶν.        /             

 

[101]   ἀριθ 99 / 22 Μαΐου /Γόρτυνα / Πρός τόν Β[ασιλικόν] ἔπαρχον Γορτύνης / ἀπαντῶ εἰς τήν ὑπ’ ἀριθ : 1793 : ἰδοποίησιν τοῦ Β. [ασιλικοῦ] ἐπαρχείου διά τά 6 : Σώματα τοῦ Κυργιακοδρο/μείου τά ὁποῖα ἐνεκρίθησαν καί διά την ἐπισκοπήν ταῦτην βεβαιότατα ἤθελε διανεμιθῶση ἄχρις /τοῦδε ἄν ἡ ἀσθενιά μου δέν ἤθελε ἥταν τόσον θανατηφώρα ὅστε μόλις σημερον ἀνέλαβα ὅποσοῦν. Κατ’ αὐ/τάς λοιπόν θέλει ἀποστήλω νά τά περιλάβουν ὅπος τά διανέμω καθώς ἀνήκει καί ἀποστέλω καί τόν κατάλογον καί / τόν ψαλμόν 48 : πρίν λοιπόν διανεμιθῶσι τά σόματα ταῦτα δέν δήναμε νά ἀποστήλω διά τῆς ἐλη/ψεώς μου τήν τιμήν τούτων. Ἄν δέ δηνατόν καί ὑποχρεοθῆ κανείς παρά τοῦ Β.[ασιλικοῦ] ἐπάρχου καί τά φέρη ἐνταῦ/τα εἶναι τό καλειήτερον, εἶδέ  θέλει εἷναι ἡ φροντίς εἰς ἡμᾶς. - /           

 

[102] ἀριθ 100 / Τῇ 22 Μαΐου /Γόρτυνα / Πρός τόν Αἰδεσιμότατον παπά Σταῦρον / Κατά τήν.ἀναφοράν σας, ἐνταφίασον τόν Παναγιότην Τούνταν, κατά τήν τάξιν τῆς ἐκ / λησίας μας, ἀποβιόσας ὑπό ἀσθενείας πόνου τῶν ποδιῶν του. Καταχόρισε δέ αὐτόν εἰς τά προτοκολλάσου / κατά τήν τάξιν τοῦ εὐχολογίου. Ἐξέτασον δέ ἀκριβός, διά τάς ἀσθενείας του. - /          

 

[103] Φ13^r ἀριθ 101/Τῇ 23 Μαΐου /Γόρτυνα / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά Κωνσταντίνον πολιάδου /Δυνάμει τῆς ἀπό 23 Μαίου ἀναφοράσας, Σᾶς Συνχορεῖτε ἡ ἄδεια να ἱερουργήτε τά χρέη τῆς ἱεροσύνης / τῆς ὀρθοδόξου ἐκλησίας μας εἰς τό χορίον Καργιαί καρπούμενος ἐξ αὐτῶν τῶν κατήκων τά τηχηρά σου κατά / τήν συνήθειάν των τῶν αὐτῶν κατήκων, προσεύχου δέ τά εὐεξῆς α ον  νά εὐτεπήζεις τήν ἁγίας Τράπεζαν καί / προσκομιδήν καί ὅλην τήν ἁγίαν ἐκλησίαν κτλ κτλ ὡς τό ὑπ’ ἀριθ 8 τοῦ προτοκόλου διαλαμβάνει. /            

 

[104]   ἀριθ 102 / Τῇ 24 Μαιου / ἐν Γορτύνῃ / Πρός τόν αἰδεσιμότατον παπά ἀντόνιον εὐημέριον Ζουνατίου ./Κατά τήν.ἀναφωράνσου τήν ἀπό 24. τοῦ ἰδίου, ἐνταφίασον τόν Γιάνη, Σταμπολή ἀποβιόσας ἀπό κα/κόν λεμόν. Πρόσεξον καλός εἰς τάχρέησου νά καταγράψης εἰς ὁποίαν ἀναφωράν στήλης τό ὄνομα καί τό / πίθετον τοῦ ἀποθανόντος καί τήν ἀσθένειαν ὁπού ἥταν. Ἐξέτασον ἐντοσοῦτο καλός διά τόν ἀνέτιον θάνατον / αὐτοῦ μετά τῶ δημογερόντων καί προκρίτον, ὅτι ἡ εὐθύνει μένει είς βάρο σου θέλετε δέ ἐνταφιάση ἥστερον / ἀπό τήν ἐξέτασιν κατά τήν τάξιν τῆς ἐκλησίας μας εἰς ὅποιον όπον τόν ἐνταφιάζετε. . - /    

 

[105]   ἀριθ 103 / Τῇ 24 Μαΐου / ἐν Γορτύνη / Πρός τόν αἰδεσιμότατον Παπά παναγιώτην εὐημέριον τῆς Παναγίας τῆς πόλεως ταύτης / Κατά τήν ἀπό 24 ἀναφωράν τοῦ Κ. Πανάγου Πατρινέλη στεφάνοσον τόν Νικόλαον Γιανόπουλον μετά τῆς / θυγατρός του Σύμου Συμόπουλου ὀνόματι Παναγιότας, εἰς Γάμον Α΄ον. Προεξέτασον αὐτούς ἵνα μήτῆ κολίονται / ἤ ἐξ αἵματος ἤ ἐκ Πνεύματος ἁγίου καί τά θέλεις θέλω./          

 

[106]   ἀριθ 104 / Τῇ 25. Μαΐου / ἐν Γορτύνη / Πρός τόν αἰδεσιμότατον οἰκονόμον τῆς Πόλεως ταύτης / Κατά τήν ἀπό 19. Μαίου ἀναφωράν τοῦ Κυρίου ἀναγνώστη Μπαλοπούλου, στεφάνοσον τόν Κύριον / ἀνάστον ἡλιόπουλον μέ τά τῆς Τάρσος τοῦ Γριγόρη κομιτά εἰς Γάμον Α΄ον. Προεξέτασον αὐτούς ἵνμην κολίον / ται ἤ ἐξ αἵματος ἤ ἐκ πνεύματος ἁγίου καί τήν θέλησιν ἐνός ἐκάστου.-/    

 

[107]   ἀριθ 105 / Τῇ 25. Μαΐου / ἐν Γορτύνη / Πρός τόν αἰδεσιμότατον οἱκονόμον τῆς Πόλεως ταύτης ./ Κατά τήν ἀπό 19 : Μα.ιου ἀναφωράν τοῦ Κ. Βασίλη κουλά, Στεφάνοσον τόν Κύριον Αναγνώστην / Μπαλασόπουλον μετἀ τῆς εὐροπήας τοῦ Κ. Γεωργίου Μπάρεζιου εἰς Γάμον Α΄ον. Προεξέτασον αὐτούς ἵνα μή / κολίονται ἤ ἐξ αἵματος ἤ ἐκ πνεύματος ἁγίου καί τήν θέλησιν ἐνός ἐκάστου . -/    

 

[108]   ἀριθ 106/Τῇ 25 : Μαΐου / ἐν Γορτύνη / Πρός Τόν Β[ασιλικόν]  ἔπαρχον Γορτύνης. / Εἰς τήν ὑπ’ ἀριθ. 58. γνωμοδότησίνμας πρός τό. Β [ασιλικόν] ἐπαρχεῖον, ἔχομεν τους καργιότας προθεμένους τοῦ / νά εἰσπορεύονται εἰς τό χορίον Κυπαρισίων, καί τοῦτο διά τῆς ἐλίψεως του ἱερέως. ἀλ’ ἐπειδή καί ἡ ἔλιψις αὕτη ἐσυνπληρόθη / παρά τοῦ ἱερέως παπά Κωνσταντίνου πυλιάκου, καί ὅλον ἕν οἱκοδομοῦν καί τήν ἐκλησίαν τους, ὅπος ἀναφερ /θῆ καί ἐν τῆ τάξη περί την εὐγενείαν αὐτῆς ἔκρινον χρέως μου νά σᾶς ἰδοποιήσω ὅτι καί τό χορίον Καργιαῖ / ἔχον τάς τον του ἀναλόγου ἀριθμοῦ τῶν οἱκογενειῶν, θέλει θεορῆτε ἐκλησιαστική ἐνορία. Μένω δέ πρόθημος κτλ./  

 

[109]   ἀριθ 107 / Τῇ 30: Μαιου / ἐν Γορτύνη / Πρός τόν Πανοσιότατον Γαλακτίον εὐημέριον Βάνκου . κ.τ.λ. / Κατά τήν ἀναφωράν καί ἀπό 30:τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοδορή Ζούλη ἐκ μάναρη τῆς Μεγαλοπόλεως, / Στεφάνοσον τόν υἰόν του Δημήτριο μέ τήν Γεωργούλαν τοῦ ποτέ Παπά Παναγιώτου εἰς Γάμον α΄ον. ἡ εὐλο / γία τοῦ γάμου θέλει γενεῖ εἰς τούς 10:του Ἰουνίου. Προεξέτασον αὐτούς ἵνα μή κολίονται ἤ ἐξ’ / αἵματος ἠ ἐκ τοῦ ἁγίου Πνεύματος καί τήν θέλησιν ἐνός ἐκάστου. - /           

[110] Φ13^v  ἀριθμός /108/Τῇ 30 Μαΐου 1834/ἐν Γορτύνη/Πρός τόν ἐπί τοῦ ταχυδρομείου Τριπόλεως./      
ἀν παρήλθε ἀρκετός καιρός καθώς ἔλαβε τό ἐπισκοπεῖον τόν 10: ἀριθμόν τῆς Β[ασιλικης] / ἐστοχάσθη ὅτι δέν θέλει λάβη ἄλλον προσκολούμενον λοιπόν διά τῆς ὑπ’ ἀριθ:578 ἐνγγυκλίου τῆς ἱερᾶς Συνόδου /νά Ζητήσομεν καί τούς ἐλίποντας ἀριθμοί ὅσοι ἄχρι τοῦδε εὐγήκαν, καί τοῦτο Ζητοῦμεν παρά τῆς / ἄν μη, θέλετε δέ ἀναφερθῆ ὅθεν ἀνίσως διά νά μᾶς σταλθοῦν ἀπό τόν δέκατον ἀριθμόν καί ἑξῆς / τά ἐλίποντα πρός ἡμᾶς ἐν ταὐτῶ περιμένομεν καί τήν τακτικήν ἀποστολήν των εἰς τό ἑξῆς ἵνα / μή ὑποθέσομεν εἰς καμίαν εὐθύνημ. - ἐλίφθησαν καί αἱ ὑπ’ ἀριθ. 577: και 578:ἐνγγύκλιοι τῆς ἱ. [ερᾶς] Συνόδου. /          

 

[111]  109 / Τῇ 30 Μαιου/ ἐν Γορτύνη / Πρός τόν Πανοσιότατον ἡγούμενον τοῦ Μοναστηρίου τῆς ἁγίας Μονῆς. / Δυνάμει τῆς ὑπ ἀριθ: 577. ἐνγγυκλίου τῆς ἱερᾶς συνόδου μᾶς κυνοποιεῖ ὅτι ἡ Α.[ὐτοῦ] Μ.[εγαλειότης] προνοήσας συμπ / καἰ περί τῶν Μοναχῶν ἐκείνων ἤτινες εἷτον ὅλος όλου ἤτε διά γῆρας .ητε διά πήροσιν τῶν ματιῶν /δέν δύνανται ὡρᾶν μετέβη ἐκ τῶν διαλιομάτων εἰς τά διατηρούμενα μοναστήρια νά ἐπαρκέσουν / ἰδίως χωρι των πρός διατροφήν των ἐνέκρινε νά χοριγηθοῦν εἰς τούς τοιούτους 120 δραχμαί καθ’/ ἔτος ἐκτοῦ ἐκλησιαστικοῦ ταμείου πρός διατροφήντων κ τ λ. / Θέλετε μᾶς ίδοποιήση ἀν εὐρίσκετε καί εἰς τό μονίδριον αὐτό  κανένας τιοῦτος καί εἰς ποῖον μονα / στήριον ἐκ τῶν διατηρουμένων εὐχαριστῆτε νά διαβιόση, ὁπος καί ἡμοῖς ἀναφέρομεν ταῦτα ὡς/ἀνήκει. Περιμένομεν άπάντησιν ἕως εἰς τάς 3: Ἰουνίου ἀνυπερθέτως.  /       

 

[112]  110 / Τῇ 2 Ιουνίου / ἐν Γορτύνη / Πρός τόν ἐδεσιμότατον οἱκονόμον Κύριον Παπά παναγιώτην - /
Διά τῆς ὑπ’ ἀριθ:67: καί ἀπό 13. ἀπριλίου ἐδιορίσθητε ἐκλησιαστικοί κριταί διά νά κρήνετε τόν απειθή/παπά Κωσταντίνον Παπαβασιλόπουλον, καί ἕως Σὐμερον δεν ἐκάματε παραμικρόντι, καί ἀπορεῖ τό ἐπισκοπεῖον / εἰς τήν ἀμέλιαν ταύτην. Ὅθεν ἔχοντας ἀνάγγην τό ἐπισκοπεῖον διά νά λάβη τέλος καί αὗτη ὑπόθε /σις, καί παρατηρόντας ὅτι οἱ πανοσιότατοι ἡγούμενοι του Φιλοσόφου καί καλαμίου με τό νά ἔχουν ἄλλας / φροντίδας καί δέν ἐφάνησαν εἰς ἔτι, ἀντί λοιπόν αὐτῶν διορίζονται οἱ ἐδεσιμότατοι παπά πέτρος καί παπά / παναγιώτης παπἀνγγελοπουλος, ὅπου χορίς ἀναβολήν κεροῦ νά βάλετε εἰς ἐνέργειαν τοῦτο καί λάβη τέλος / ὅσον τάχος τό ἐναντίον καί παραμελίση την ἐξ ἡμῶν, θέλει ὑπόκητε εἰς πρόστιμον ἰκοσιπέντε δραχ / μῶν Ἀριθ:25: καί ὁποῖον το περιπλέον ἀκολουθήση θέλει ἧσθε εἰς βάρο σας διά νά δόσητε λόγον.  /   

[113]   111 /Τῇ 6 :Ἰουνιου 1834/ ἐν Γορτύνη/Πρός τόν ἐδεσιμότατον παπά Κωσταντίνον Παπαβασιλόπουλον./ Κατά τήν ἀπό 5 ἰουνίου ἀναφοράν τ-ων διορισθέντον παρ’ ἡμῶν ἐκλησιαστικῶν κρητῶν, καί κατά  τήν ἐνιπόγρα /φον ἐξομολόγησήνσας Σᾶς ἐπιβάλη ἡ ἐπιτροπή αὕτη εἰς παύσιν ὡς μή ἀρνηθῆς τό ἁμάρτημάσας, εἰς τό ὁποῖον ἐκ /τῆς ἀγνιά σου ἐπέπεσες καθώς διαλαμβάνει ἡ ἐξομολογησής σου καί ἀναφωρά τῶν ἐκλησιαστηκῶν αρχῶν, ὅτι νά δό/σητε εἰς πτωχον μέρος ἴκοσι δραχμάς, καί ἀντί ἐξι μηνῶν ἄργετα νά νηστεύση τρίς μήνας κάμοντας καί 1000 / μετάνιαις, διά ταύτην λοιπόν τήν πολλά μητρίαν πηνήν ὁπού σᾶς ἐπέβαλον οἱ ἐκλησιαστικοῖ κρηταί δηνά/μη τῆς ὑπ’ ἀριθ:440 διαταγῆς τῆς ἱερᾶς Συνόδου, ἐνγγρίνει τό ἐπισκοπεῖον τήν ὁποίαν σου ἐπέβαλον πηνήν, τήν / ὁποίαν θέλετε βάλη εἰς ἔργον χορίς προφασιολογίαν, ἐν ταυτῶ σᾶς προσκαλεῖ εἰς τό ἑξῆς νά ἧσε προσεκτικότα / τος νά μήν ὑποπέσης εἰς παραμικρόν ἀμάρτημα παρακοῆς, διότι ἐνό θέλετε πεδεύεσθε κατά τούς ἐκλησια / στικούς κανόνας, θέλει ὑπόκεισθε καί εἰς πρόστημον ἐκατό δραχμῶν, καί ἀπαράδεκτος εἰς καμίαν ἐκλησιαστικήν / ἐνορίαν τῆς ἐπισκοπῆς ταύτης. Θέλετε λοιπόν μένει εἰς Μουλάτζι ἐκτελῶν ὅλλα τά τῆς ἱεροσύνης σου καθήκοντα προ/σέχοντας εἰς πάν ὅτι δύνατε νά προξενεῖ σκάνδαλον καί ὑποπέσητε εἰς εὐθύνην . Ἐάν δέ τις σᾶς παρενοχλίση /θέλετε ἀναφέρεσθε εἰς τό ἐπισκοπεῖον διά νά κάμνει ὅτι ἐκ τῶν καθηκόντων του τό ἐπισκοπεῖον .- /       

 

[114] Φ14^r 112 /Τῇ 6 :Ἰουνιου / ἐν Γορτύνη / Πρός τούς εὐλογημένους χρηστιανούς τοῦ χορίου Μουλάτζι. / Κατά τάς ὁδηγίας καί ὑπ’ ἀριθ: 440 : διαταγήν τῆς ἱερᾶς Συνόδου, διόρισε τό ἐπισκοπεῖον τρίς ἱεροῖς κρητάς καί ἕκ / ρινάν τήν πρός ἡμᾶς ἀπήθειαν τοῦ πρεζβητέρου Κωσταντίνου Παπαβασικόπουλου διά τήν ὁποίαν ἐπέβαλον πρός αὐτόν / πηνήν. Ἰδοποιῆσθε λοιπόν ὅτι ὁ ῥηθής παπα Κωσταντίνος Παπαβασιλόπουλος μένει εὐημέριος τοῦ χωρίου Μουλα / τζίου ἐπιτελῶν ὅλλα τά τῆς ἱεροσήνης του καθήκοντα. Θέλετε προσφέρη λοιπόν τό ἀπετούμενον Σέβας, χωρίς /νά τόν παραενοχλήση τις διότι θέλει πεδεύεσθε αὐστιρός ἐκλησιαστικός, καί πολιτικός. ἐάν δέ τις παρε/νοχληθῆ παρ’ αὐτοῦ θέλετε ἀναφερεσθε εἰς τό ἐπισκοπεῖον διά να κάμη ὅτι ἐκ τῶν καθηκόντων του. σᾶς / εὐχομαι καί ἡμή . – /  

 

[115] 113 / Τῇ 16 :Ἰουνιου / ἐν Γορτύνη / Πρός τόν ἐπιστάτην τοῦ Ταχυδρομείου Τριπόλεως / εἰς ἀπάντησιν τοῦ ὑπ’ ἀριθ. 108. ἐνγράφου μας, μᾶς ἰδοποιῆτε διά του ὑπ’ ἀριθ 79 ὅτι τά γίλα τῆς / τῆς εὐημερίδος ἐλίποντα εἰς ἡμᾶς ἀπό τόν 10^ον ἀριθμόν καί ἀπάνου, ἐστάλθησαν διά του Ταχυδρόμου Δημητζ/άνας,  ἐνό ἡ ἀρχή τῶν δέκα ἀριθμόν ἐστάλθησαν παρά τῆς εὐγενίας σας εἰς ἡμας καί ὄχι ἐκ τοῦ Δημη / τζιάνας Ταχυδρόμου, ἐνό λοιπόν τοῦτον δέν τόν ἐξεύρω διότι ποτέ πρός ἡμᾶς δέν ἀπέστηλον παραμικρὀν / ούτε καί δέν τόν γνωρίζω τοῦτον, ὅτι τά διά τήν ἐπισκοπήν ταύτην ἐπίσημα ἔνγραφα ἀποστέλον / τε πρός ἡμᾶς παρά τῆς εὐγενείας σας καθώς καί ὅτι ἄλλα ἰδιέτερα,. ὄθεν καί τά φίλα τῆς εὐφη / μερίδος εἷναι δίκεον νά λυφθώσιν ὄθεν ἐδόθησαν καί νά σταλθώσιν πρός ἡμᾶς διά τῆς εὐγενί / ας σας. Θέλετε ἀναφέρη τουτο ὅθεν ἀνήκει διά νά διἐκπερεοθή ὄσον τάχιστα. - /              

 

[116] 114 / Τῇ 16 :Ἰουνιου / ἐν Γορτύνη / Πρός τήν ἱεράν Σύνοδον τοῦ Βασιλείου / ὁ ὑποφενόμενος εὐπιθέστατος ἐπίσκοπος, ἐστεριμένος τῆς Ποθητικῆς μου ὑγίας, τήν ὁποίαν ήστερίθην εἰς τόν / ἱερόν ἀγόνα ὅταν καί ἐγώ ἔτρεχον εἰς διάφωρα μέροι, δηλ Σούλη ῥονιάν, βόνιτζα καί Μεσολόγγι καί τό/κατα δίναμιν συναγονιζόμενος, ὁδηγῶντας καί εὐλογῶντας τούς χριστιανούς καθώς καί οἱ ἄλλοι ἀρχιεροῖς./ εἰς αὐτήν τήν περίστασιν λοιπόν ὡς μή ὄντας μαθιμένος εἰς τάς κακοπαθίας, μου ἐφώλευσεν εἰς τό στῆθος ἕνα /μέγα πάθος, τό ὁποῖον δέν ἠξευρω πος νά τό ὄνομάσω καί ἐγώ, αὐτό λοιπόν ἀδιακόπος ἀπό τά κολήματα ὁ /πού μου δίδει ἐπλησίασε  νά μέ ῥήψη εἰς θανατηφώρον ἀσθένειαν καί νά ετίσω περίπου μίαν ὁκάν αἵμα /καί περι τοῦτο ἀς ἐξετάση ἡ ἱερά Σύνοδος διά μέσων νά λάβη πληροφωρίας ἐν ἐνί λόγω τό πάθος τοῦτο / πηγένει ὅλον εἰς αὔξησιν καί ἡ Ζωή μου κυνδινεύει τόσον, ὅστε ἄν δέν προφθάσο τούτο ἐγώ χάνομαι / ἀδίκος. ἀπεγνωσμένος λοιπόν ἐκ τούτο τρέχω διά τῆς παρούσης μου, καί μετά θερμῶν δακρίον πε/ρικαλῶντας τήν ἱεράν Σύνοδον νά ἀποστήλει πρός ἐμέ τήν ἄδειαν νά ἀπεράσω εἰς Π.[αλαιές] Πάτρες διά /νά ἐπισκευθῶ παράτινος ἰατροῦ καί ἐπισκευθῶ καί παρά τῶν συνγγενῶν μου, διότι τά μέσα λοίπον /διά νά ὑποχρεόσο ξένους νά μέ περιποιηθοῦν ἄν ἤθελε ἀπεράσω εἰς ἄλλον μέρος τό πάθος μου δέν /ἐπιδέχετε ἀργοπορίαν καί ξαναπαρακαλῶ θερμός τήν ἱεράν Σύνοδον νά μου ἀποστήλει τήν / ἄδιαν διά νά ἀπεράσω ὅσον τάχιστα διά νά ἐπισκευθῶ διά νά μήν χαθῶ ἀδίκος καί παρολόγος / καί ἐν ταυτῶ χάνονται καί τά ἀδύνατα μέλοι του ἀδελφού μου, ὁστις ἔγινε θύμα τῆς πατρίδος καί τό /βάρος τοῦτο ἔμινε εἰς ἐμέ.  Δέομαι ὅτι δι εὐχῶ τῆς ἱερᾶς Συνόδου τήν ὑγίαν μου καί ἐπιστρέψο πάλιν /  εἰς τά χρέϊ μου. Εὔελπις εἰς τό φιλοδίκαιον τῆς ἱερᾶς Συνόδου, δέν ἀμφιβάλω ὅτι θέλει μοῦ ἀποστήλη τήν / ἀναγγεοτάτην ταύτην ἄδιαν.Τό ἐναντίον εἷμαι ἀναγκασμένος διά τῆς παρούσης μου νά τολμήσω / ὅτι, ἀπό του νά χάσω τήν ζωήν μου κάλον νά με σταλθῆ ἡ παρετησίς μου. καί διά τόν πόρον / τοῦ εὐθυνού γήρως μου μένει εἰς τήν καλοκαγαθίαν καί ἐπιτήρησιν τῆς Α.[ὐτοῦ] Μ.[εγαλειότητος] καί τῆς Σ.[επτῆς] Ἱερᾶς / Συνόδου. ὑποσημειοῦμαι δέ μέ ὅλον τό Σέβας. - /        

 

[117] Φ14^v 115 /Τῇ 24 Ἰουνιου /ἐν Γορτύνη /Πρός τόν επιστάτην τοῦ Ταχιδρομείου Τριπόλεως . / Ἐνό εὐρίσκομαι εἰς εὐθείαν κατάστασιν ἐκ τῆς ἀσθενείας μου, δέν ἔλιψα νά ἀναφέρω πρός ὑ / μᾶς διά τῆς ὑπ’ ἀριθ. 108 καί ἀπό 30. Μαΐου ἐτώντας τά πρός ἡμᾶς ἐλίποντα φίλα τῆς Β.[ασιλικῆς] εὐημερίδος, ἀπό τόν /10ον ἀριθμόν καί ἀπάο ἀπαντήσατε πρός ἡμᾶς διά τῆς ὑπ’ ἀριθ. 734 ὅτι ἐστάλθησαν εἰς ἁμελιάν / νά τούς ζητήσομε ἀπό ἐκεῖ. ἐνό καί διά τῆς ὑπ’ ἀριθ: 113 ἀνέφερον, ὅτι δέ δυνάμεθα ἀπό δυμιτζάνα / νά λαμβάνομε ταύτα, ὅτι ἀπό ἐκεῖ δέν ἔρχετε ταχιδρομεῖον ἐδώ καί ἐνό τούτος δέν ἀπέστειλε πράγματι / τίποτε, καί ἀκόμη εὐρίσκομαι ἐστεριμένος ἀπό τούς ἐλίποντας ἀριθ. τῆς Β.[ασιλικῆς]  εὐημερίδος.  Σᾶς ἀναφέρο καί  αὔ / θις ὅτι ἀπό τήν δημιτζάνα  δέν   εἷναι συστιματικόν Ταχιδρομεῖον ὅπου καί ἔρχετε ἐδώ, ἀλ’ ὅταν κατά τύχην / εὐρεθῆ . ὅθεν δέν δύναμε νά κάμω ἄλον ταχυδροεῖον ἐγώ ἐνώ τό συστηματικόν ταχυδρομεῖον / ἀπερνά διά έργον ἀπό τήν Γορτύνην, παρά τοῦ ὁποῖου λαμβάνω ὁποιαν κατά καιρόν μου ἀποστέ / λετε δια φώρους, ἐνγγικλίους, διαταγαί. ὄθεν παρακαλῶ νά ἀναφέρετε τοῦτο πρός τόν Γεν[ικόν] Επιθεορη /την τοῦ Ταχιδρομείου ὅπος εὐαρεστηθῆ νά ἀποστήλει πρός ἡμᾶς τάς Β.[ασιλικάς] εὐημερίδας διά μέσου σας / καί τότες εὐκόλος λαμβάνομε τότες διά τοῦ ταχιδρόμου ὅστις ἀπερνά διά πίργον ἀπό ἐνταύτα / ἐάν καί μή τήν Τρίτην ταύτην ἐτησίν μας δέν διεκπερεοθῆ τοῦτο δέν θέλει ματά άναφέρω / περί τοῦτο ὅτι ἀπό κακίαν ζητῶ πλέον τι, καί νά εἶμε ἔξω ἀπό τό βάρος. - /      

 

[118] 116 /Τῇ 24 :Ἰουνιου /ἐν Γορτύνη /Πρός τόν έδεσιμότατον παπά ἰωάννην εὐημέριον Ψαρίου. /Κατά τήν ἀναφωράν σας τήν ἀπό 23. ἴουνίου ἐνταφίασον τήν Κατερίναν / νόμιμον Σύζιγον του Θανάση Σέμπου κατά τούς Νόμους καί τήν τάξιν τῆς ἐκλησίας μας. - /

 

[119]   Ἀ.[ριθ]  117 / Τῇ 25 :Ἰουνιου / ἐν Γορτύνη / Πρός τόν Β.[ασιλικόν] ἔπαρχον Γορτύνης. /ἀφοῦ πολλάκις ἀνέφερον εἰς τόν ἐπιστάτην τοῦ Ταχιδρομείου Τριπόλεως νά μου ἀποστήλει τά πρός / ἐμέ ἐλίποντα φίλα τῆς Β.[ασιλικῆς] εὐημερίδος ἀπό τοῦ 10^ου ἀριθμοῦ καί ἀπανο. ἀνέφερε καταχρέος εἰς τόν Γεν[ικόν] Διευθυντήν τοῦ Ταχιδρομείου, καί παρ’ αὐτοῦ ἔλαβε τάς ἀνικούσας πληροφωρίας, ὅτι ἐστάλθησαν / πρός τήν εὐγενείαν σας. Διά τῆς ὑπ’ ἀριθ: 73 τοῦ ἐπιστάτου. του Ταχιδρομείου Τριπόλεως ὅστις ἀπαντῶν / πρός ἡμᾶς, μᾶς λέγει ὅτι νά Ζητήσωμεν ταῦτα παρά τοῦ Β.[ασιλικοῦ] ἐπάρχου Γορτύνης. Σᾶς ἐσοκλήετε λοιπον / τό γραμάτιον του Γεν[ικοῦ] Διευθυντου ὑπ’ ἀριθ. 149 καί παρακαλῆτε τό Β.[ασιλικόν] ἐπαρχεῖον νά μᾶς ἀποστήλει / ἀπό τόν 10^ον ἀριθμόν καί ἀπάνου ἐλίποντας πρός ἡμᾶς, καί νά λάβη τήν παρά τοῦ ἐπιφέροντος τήν / παροῦσαν μας τακτηκήν ἀπόδυξιν. ἐπομένος νά μᾶς περικλήσετε τό γραμάτιον εἰς τά ἴδια φίλα / διά νά μήν παραπέση ὅπος τό λάβομεν ἀσφαλός. μένω δέ κληνήρης. ὁ κομιστής τῆς παρούσης εἷταν / ὁ Χρήστος Βαλασοπουλος ἐκ καριτενας. /            

 

[120]  118/Τῇ 26 :Ἰουνιου /ἐν Γορτύνη/Πρός τον ἐδεσιμότατον παπά ἀντόνιον εὐημέριον Ζουνατίου /Κατά τήν ἀπό 25 Ἰουνίου ἀναφωράν τοῦ Παναγιότη ἀναστόπουλου ἐνταφίασε τόν θανάσην / Πητζιλίκαν. Πρόσεξον ἀκριβός ὅτι ἄνευ ἀδίας νά μήν ἤθελε κάμης ἐνταφίασσιν διότι θέλει / ὑπόκησε εἰς πρόστημον Πενήντα δραχμῶν καί ἀπαράδεκτος εἰς ἐκλησιαστικήν ἐνορίαν τῆς ἐπισκο /πῆς Γορτύνης ἐν ταυτῶ νά ἀναφέρεσε ὁ ἴδιος περί ἐνταφιάσεως Παρατηρῶν ἀκριβός καί ἀπό ποίαν / ἀσθένιαν ἀπέθανε καί πόσας ἡμέρας ἤχε. ὅτι εἶναι εἰς βάρος σου. /

[121] Φ15^r Αριθμός / 119 / Τῇ 26 : Ἰουνιου / ἐν Γορτύνη / Πρός τόν ἐδεσιμότατον παπά ἀντόνιον εὐημέριον Ζουνατίου /Κατά τήν ἀπό 25: Ἰουνίου ἀναφωράν τοῦ Παναγιότη ἀναστόπουλου, Στεφάνοσον / τόν ἰόντου Νικόλαον μετά τῆς κανέλας του Παναγιότη κάλεση ἐμφωτέρους ὁ μέν εἰς Γάμον / Β΄ον ἡ δέ εἰς α΄ον. Προεξέτασον αὐτούς ἵνα μή κολίονται ἤ ἐξ αἵματος ἤ ἐκ πνεύ / ματος ἁγίου καί τό θέλεις θέλω. ἡ εὐλογία θέλει γενῆ εἰς τήν α.΄ην Ἰουλίου .- /   

 

[122]   120 /Τῇ 27 Ἰουνιου /ἐν Γορτύνη /Πρός τόν Κωσταντίνον Χρονόπουλον./ Ἐπικυροῦνται αἱ Γνήσιαι ὑπογραφαῖ τῶν Δημογερόντων τῆς πόλεως /  Γορτύνης Σπύλιου κολά καί Δημητράκη Μιχαλόπουλου διά τήν ἰοθεσίαν τοῦ / Κωσταντίνου Χρονόπουλου καί Συζήγου του Παναγιώτας, τόν Φώτιον τοῦ ποτέ Κώστα Πανταλόπουλου. /         

 

[123]   121 / Τῇ 30  Ἰουνιου / ἐν Γορτύνη / Πρός τόν ἐδεσιμότατον Παπά πέτρον καί εὐγενέστατον Κύριον Σπύρον Καρίδην./Δυνάμη τῆς ὑπ’ ἀριθ. 671 : καί ἀπό 25: Ἰουνίου ἀδείας τῆς ἱερᾶς Συνόδου, καί κατ’ ἔνγκρισιν / τῆς ἐπί τῶν ἐκλησιαστικῶν κ.τ.λ. Β.[ασιλικῆς] Γραματείας τῆς ἐπικρατείας, ἀπέρχομαι εἰς Π.[αλαιάς] Πάτρας διά νά θερα /πευθώ καί ἐπισκευθῶ τήν ἀσθενείανμου. ἀλ’ ἐπειδή καί εἶναι ἀναγγέον νά ἀαποκαταστήσω ἐπίτροπον / διά νά ἐκτελεῖ εἰς τήν ἀπουσίαν μουταῦτα τά ὑψιλά χρέϊ, καί επειδή ὁ ἐδεσιμότατος παπά Πέτρος/ δέν δύνατε μόνος του νά τά ἐκτελέση, διορίζεται καί ὁ εὐγενέστατος Κύριος Σπύρος Καρίδης μετά/τοῦ ἐδεσιμοτάτου Παπά πέτρου ἐπισκοπικοί ἐπίτροποι τοῦ ἐπισκόπου Γορτύνης. Οὑτοι Συνέρχονται εἰς ἕν, / θέλει ἐκτελοῦν ὅσα εἰς τήν ἀπουσίαν μου ἤθελε διατάζει ἡ ἱερά Σύνοδος τοῦ Βασιλείου, καί ὁ Νομάρχης/Ἀρκαδίας, Προσέχοντας ἀκριβός τήν ἀκριβῆ ἐκτελεσήντων. Σᾶς ἐσοκλήονται καί ὁδιγήαι ἀφω / πόσαι Προσωρινός τά χρέη καί τάςψἐργασίας σας, ἔως ὄτου θεραπευθῆ καί ἐπιστρέψω εἰς τά χρέη μου / εὔελπις ὅν ὅτι θέλετε ἐπαγριπνεῖ ἀκριβός εἰς τά χρέϊ τά ὁποῖα ἐπιφωρτίσθητεεἰς τήν ἀπο / σίαν μου, καί δυκεόσητε τόν διορισμόν σας τοῦτον.Σᾶς εὔχομαι ἐκ ψυχῆς κ τ λ ὁ [ἐπίσκοπος] - /

[124] 122 /Τῇ 30 : Ἰουνιου /ἐν Γορτύνη /ὁδιγήες /Πρός τόν ἐδεσημόττον Παπά πέτρον καί εὐγενέστατον Κύριον Σπύρον Καρίδην ./ὁ ἐν χριστῶ εὐχέτηςσας, ἐνό σᾶς ἐπιφώρτησεν τά ὑψιλά χρέϊ διάνά ἐκτελῆτε εἰς τήν ἀπουσίαν του, ἑῶς / ὅτου θερς ἐπιφωρτήζη καί μέ τάς παρούσας προσωρινάς ὁδυγίας τῶν χρεῶν καί /Αον θέλετε κρατεῖ δύω προτόκολα Τῶν ἠσερχομένων καί ἐξερχωμένων, τά ὁποῖα θέλει ἐσφρα / γησθοῦν τῆ σφραγήδι τῆς ἐπισκοπῆς Γορτύνης. Βον θέλετε ἐπαγρηπνεῖ διόσα ἤθελε διατάζη ἡ ἱερά / Σύνοδος τοῦ Βασιλείου, ἤ ὁ Νομάρχης ἀρκαδίας, ἤ ὁ ἔπαρχος Γορτύνης τήν ἀκριβῆ ἐκτέλεσήν των. /Γον θέλετε κάνει ἀδίας περι συζεύξεος, καί ὄχι διαζεύξεως,  καί ὄταν λαμβάνετε τάς ἀναφωράς τῶν / ἐτιῶν των ἀδίας Συζεύξεως, μαρτυριμένας διά νά μήν κολήονται ἤ ἐξ αἵματος ἤ ἐκ τοῦ ἁγίου Πνεύμα / τος, τότε θέλετε δόσει τήν ἄδιαν . – Δον θέλετε δίδει ἄδειαν τῆς ἐνταφιάσεως ἀναφραῖ του / Ἱερέως τού εὐημερεύοντα τούτον καί ἀπό ποῖαν ἀσθένειαν ἀποβίοσε οὗτος κ.τλ.  Εον. ὅστις τῶν ἱερέων / ἤθελε ὑποπέση εἰς ἀμάαρτιμα παρακοῆς, ἤ ἄλλης τις ἐτίας, θέλετε διορίζει τρίς ὁμοταγεῖς του διά νά κρή /νουν τούτον καί ὁποίαν ἤθελον σᾶς ἐπιβάλη ἐνγράφος πηνήν του θέλετε ἐκτελεῖ. – ς΄ον . ὅσοι τῶν χρη / στιανῶν τῆς ἐπισκοπῆς Γορτύνης ἤθελον δηστροπῆ εἰς τά ἀρχιερατικά δικεόματα καί τῶν ἱερέων, θέλε / τε ἀναφέρεσθε εἰς τό Β.[ασιλκόν] ἐπαρχεῖον κατά τήν ἐνγγύκλιον τῆς ἱερᾶς Συνόδου, καί τῆς Β.[ασιλικῆς] Νομαρχίας / ὅτι εἰς τούς τοιούτους θέλει λαμβάνουν δραστήρια μέτρα διά νά ὑποχρεο[νται ὅλοι νά τά ἀποδίδουν.- Ζ΄ον. ὅσα ἐνάγονται εἰς τά ἐκλησιαστικά θέλει θεορῆτε. ὅσας παρικρισολογίας Πολιτικῶν πραγμάτων / μή ἐναγόμενα πρός ἡμας δέν θέλετε θεορῆ. – Ηον. Εἰς ὅσα δέν ἤθελε ἔχετε ἀμφιβολίας καί ἀπαν / τᾶτε δυσκολίας, θέλετε ἀναφέρεσθε πρός ἡμᾶς διά νά σᾶς εὐκολήνομε ταάς ἐλήψης των. -  / Φ15^v  [[Ἀριθμός]]  / Θον ὅσα κατά κερόν ἤθελε σᾶς διατάζη ὁ ἐπίσκοπος, ἤ σᾶς ἀποστήλη ἐσοκλήστος ένγγυκλίους πρός τόν /  κλήρον, ἤ εἰς τούς κατοίκους τῆς ἐπισκοπῆς Γορτύνης θέλετα δια__όνη χορίς ἄργηταν διά νά διεκπερεώνετε / τά δέοντα. Ιον. Εἰς ὅσας ἐνγγυκλείους  διαταγαίσας πρός τόν Ἱερόν Κλήρον καί εὐλογημένους / χριστιανούς τῆς ἐπισκοπῆς Γορτύνης .ηθελε ἐκδόσιτε θέλετε πρός ὑπογράφεσθε οὕτος «οἱ ἐπισκοπικοί ἐπίτροποι τοῦ ἐπισκόπου Γορτύνης». Εὔχομαι τήν ἀκριβῆ ἐκτέλεσίν των καί ὑποσημειουμαι ὁ ἐπίσ [κοπος]./

[125] 123 / τῆ 30 Ἰουνίου / ἐν Γορτύνη / ἐνγγύκλειος / Πρός ἄπαντα τόν ἱερόν Κλήρον καί λυπούς εὐλογημένους χριστιανούς τῆς ἐπι/σκοπῆς Γορτύνης/ Δυνάμι της ὑπ’ ἀριθ 671 ἀδίας τῆς ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Βασιλείου, καί κατ’ ἔγγρισιν τῆς ἐπι / τῶν ἐκλησιαστικῶν κτλ. Βασιλεικῆς Γραματίας τῆς ἐπικρατείας, ἀπέρχομαι εἰς Π.[αλαιάς] Πάτρας πρός θερα / πίαν καί ἐπίσκεψιν τῆς ἀσθενείας μου. Ἀλ’ ὅσον νά ἀναλάβω καί ἐπιστρέψω πάλιν εἰς τά ὑψηλά /χρέη τά ὁποῖα ἡ Α[υτοῦ] Μ[εγαλειότης] ὁ λαμπρός ἄναξ καί ἡ Ἱερά Σύνοδος τοῦ Βασιλείου μέ ἐπιστεύθηκαν, ἀ / πεκατέστησα ἐπισκοπικούς ἐπιτρόπους μου τόν ἐδεσιμότατον Παπά Πέτρον καί εὐγενέστατον κύριον Σπύ/ρον Καρίδην, Οὕτοι Συνέρχονται εἰς ἕν, θέλει ἐκτελοῦν ὅσα αἱ ὁδηγίαι των διαλαμβάνουν καί ὅσα / ἤθελε διαταχθεί ἄλοτε παρά τοῦ ἐν χρηστῶ εὐχέτου σας ἐπισκόπου Γορτύνης. Προτρεπόμεθα ἡμᾶς / πατρικός ἴνα γνωρίσητε τούτους ὡς τοιούτους ἀπονέμοντες πρός αὐτούς ὅλον τό Σέβας καί εὐπίθειαν / εἰς ὅσα ἐκ τῶν χρεῶν των ἤθελον διατάξη. Οἱ ἔχοντες λοιπόν ἐκλησιαστικάς ὑποθέσεις ἀναγομέ / νας εἰς δικεοδοσίας των, θέλει ἀναφέροντε πρός αὐτούς, ὅπος οὕτοι ἐκτελοῦν ὅτι ἐκ τῶν καθι / κόντων των. Οἱ μή πιθόμενοι, ὁ μή γένητο, ἤτε ἐκλησιαστικοῖ, ἤτε πολητικοῖ, θέλει τημοροῦντε ἐκ / λησιαστικός καί πολιτικός, κατά τούς ἐκλησιαστικούς καί πολιτικούς Νόμους. Σᾶς εὔχομαι λοιπόν / καί ἐνό ἐπιθυμῶ τήν κοινήν ἰρίνην καί εὐδεμονίαν σας. Σᾶς περικαλῶ νά προσφέρετε ἀγο/γγίστως καί τά ἀρχιερατικά μου δικεόματα πρός αὐτούς. ὑποσημειοῦμε δέ ἐν χρηστῶ εὐχέτης σας. /