|
Ένα πρώτο σχόλιο:
Στο βιβλίο αυτό – τόσο ωραία γραμμένο – αποτυπώνεται ένας κόσμος και
μια εποχή που ζήσαμε. Ένας σημερινός νέος θα θυμηθεί κάποιες
«διηγήσεις» των «παλιών», που μοιάζουν απίστευτες, όμως εμείς οι
απόγονοι προσφύγων που μείναμε σε «παραπήγματα» όχι τόσο «μακριά»
στην Ηλιούπολη, αλλά στις συνοικίες γύρω από το λιμάνι του Πειραιά,
διαβάζοντας αυτό το «βιωματικό αφήγημα» θα θυμηθούμε τα «παλιά»,
όταν στις γειτονιές μας βλέπαμε τη «σούστα» (το κάρο), μαζευόμασταν
να δούμε «καραγκιόζη» που έπαιζε κάποιος πλανόδιος, την παράσταση με
την αρκούδα ή τη «μαϊμού» (γυμνασμένο πίθηκο). Θα θυμηθούμε τη
«δημοτική βρύση» που λειτουργούσε ορισμένες ώρες, το μοναδικό
τηλέφωνο στο καφενείο της γειτονιάς… Παρόμοιο λεωφορείο της ΑΣΠΑ με
αυτό που εικονίζεται στη φωτογραφία (σελ. 45) το είδα τελευταία φορά
το 1963.
Ευχαριστούμε τον φίλο Ανδρέα Διακάτο που μας τα θύμισε όλα
αυτά.
Γιώργος Ιωαννίδης
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός
Πληροφορίες για το βιβλίο, τον συγγραφέα και για το έργο του
1. τη διεύθυνση:
zarigopo@sch.gr
2. Στην Ιστοσελίδα μας
geioanni@sch.gr
..
|
