|
|
Σαμαράδες
που άφησαν εποχή στην Λυσσαρέα ήείναι ο Βασ. Χριστόπουλος.
ο Κωνσταντίνος Καρπούζος κι ο Γιάννης Τούντας (Κιμόγιαννης).
Τους έλεγαν και "Αλμπάνηδες" επειδή ήταν οι ίδιοι που πετάλωναν τα ζώα.
Στα εργαστήριά τους (σαμαράδικα - αλμπάνικα) ήταν απαραίτητα τα
παραδοσιακά εργαλεία: κρέμονταν στον τοίχο τα παραδοσιακά υλικά:
Τα κατεργασμένα δέρματα,
το ειδικό ξύλο,
η μέγγενη,
τα
ακόνια,
οι
ειδικές βελόνες,
τα
Ειδικά σφυριά,
τα
Ειδικά μεγάλα καρφιά,
οι
Μεγάλες ψαλίδες, η Ηλάγρα
Αφού επέλεγαν το κατάλληλο ξύλο έφτιαχναν τον σκελετό του σαμαριού
(το σαμαρόσκουτο).
Εδώ έβαζαν όλη τους την τέχνη. Το παραμικρό ελάττωμα του σκελετού θα
ενοχλούσε το ζώο και θα το εμπόδιζε στο περπάτημα.
Το σαμαρόσκουτο αποτελούνταν από το μπροστάρι (μπροστινό
μέρος του σαμαριού), το πισάρι
(το πίσω μέρος), τις παΐδες καβάλας (το πλαίσιο στο οποίο τέντωναν το δέρμα που χρησιμεύει ως
κάθισμα) και τις παΐδες πλάτης (τα πλάγια μέρη του σαμαριού). Πρόσθεταν το ψαθί (γέμισμα από άχυρα για να μην πληγώνεται το ζώο) και το
καραβόπανο (που κάλυπτε το ψαθί στο
μέσα μέρος του σαμαριού που εφάπτεται της πλάτης του ζώου. (Το καραβόπανο
αποτελούσε και το τελείωμα).
Βασικά εξαρτήματα του σαμαριού ήταν τα κολτσάκια (τα κάρφωναν στο σαμαρόσκουτο για να σφίγγουν την
"τριχιά" ( σχοινί
φορτώματος). Στο κολτσάκι που κάρφωναν στο πισάρι,βίδωναν η αρτζέλα (ήταν
ένας ειδικός χαλκάς, όπου στερεωνόταν τα μπαλντίμια (τα λουριά
για τα καπούλια). Στο μπροστάρι και στο πισάρι προσέθεταν ειδικές
προεκτάσεις για να στηρίζεται η τριχιά.
Για ευκολία στο φόρτωμα η τριχιά τοποθετείται με τέτοιο τρόπο στο σαμάρι
ώστε δεξιά και αριστερά να σχηματίζει είδος σκαλοπατιού.
Στην κοιλιά του ζώου προσαρμόζεται δερμάτινο λουρί (η ίγκλα). Για
ασφαλέστερο φόρτωμα, ένα λουρί δένεται και στο στήθος του ζώου.
Τέλος, έφτιαχναν και καπίστρια στολίζοντάς τα με ωραίες πολύχρωμες
χάντρες.
Οι Λυσσαρεώτες σαμαράδες, συνήθως έκαναν και τη δουλειά του πεταλωτή. Με την ηλάγρα (μεγάλη τανάλια) έβγαζαν τα παλιά πέταλα,
καθάριζαν την οπλή του ζώου και κάρφωναν τα καινούργια πέταλα .
Τέλος περνούσαν με ειδικό βερνίκι την οπλή
| | | |
