Σα σύγχρονοι Δον Κιχώτες, κάποιοι Κρητικοί κυνηγούν ανεμόμυλους. Ο Don Quixote συνέθετε κι απήγγειλε ιπποτικά τραγούδια ανδραγαθημάτων, όπως και οι συντοπίτες μου, αλλά έχανε πάσα λογική όταν τον τσιμπούσε η μύγα της περηφάνιας και επιτίθονταν αφηνιασμένος στον ανεμόμυλο Caraculiambro. Αυτά βλέπω τώρα να γίνονται και στην Κρήτη. Κυνηγούν ανεμόμυλους, ωσάν να ήταν γιγάντιοι εχθροί. Παρασυρμένοι από προπαγάνδα, μοιάζουν σε αυτό και με τον Σάντσο Πάντσα, που ενώ ήταν κακόπιστος σε όλα, αναγνωρίζοντας (προς τιμήν του) την ημιμάθειά του, πίστεψε εύκολα τις φανφάρες του αφέντη του. Αλλά, τουλάχιστον, έβλεπε την παράνοια και προσπάθησε σε όλο το βιβλίο να τη γιατρέψει. Ας το κάνουμε κι εμείς τώρα.

Οι ανεμόμυλοι, που τώρα λέγονται ανεμογεννήτριες, έχουν εξάψει πάθη στους Κρητικούς τα οποία είναι υποκινούμενα. Το πανίσχυρο λόμπι του πετρελαίου, που παράγει ενέργεια στην Κρήτη με κόστος περίπου 220 Ευρώ ανά μεγαβατώρα , βλέπει εχθρικά το κόστος των περίπου 80€ της αιολικής μεγαβατώρας και κρατά τον νησί μας αιχμάλωτο της βρώμικης ενέργειας.

για να το άκρως ενδιαφέρον άρθρο του Φώτη Κοκοτού στο news247.