Κροῖσος ἐνόμιζεν ἑαυτὸν εἶναι ὀλβιώτατον.
(= Ο Κροίσος θεωρούσε τον εαυτό του ότι είναι ο πιο ευτυχισμένος.)

Οἱ ἄνθρωποι εἰς τὸν ἥλιον οὐ δύνανται ἀντιβλέπειν.
(= Οι άνθρωποι δεν μπορούν να κοιτάξουν προς τον ήλιο.)

Ὁμολογεῖται τὴν πόλιν ἀρχαιοτάτην εἶναι.
(Θεωρείται δεδομένο ότι η πόλη είναι αρχαιότατη.)

Φησὶ ὁ κατήγορος οὐ δικαίως με λαμβάνειν τὸ ἀργύριον.
(= Ισχυρίζεται ο κατήγορος ότι δεν παίρνω δίκαια την αμοιβή.)

Εὐθύφρονα ὁμολογεῖς σοφὸν εἶναι.

(= Συμφωνείς ότι ο Ευθύφρονας είναι σοφός.)

Ταύτην τὴν πολιτείαν ἀριστοκρατίαν ἐνόμιζε εἶναι.

Να θεωρείς αυτό το πολίτευμα ότι είναι αριστοκρατία.)

Ὁ πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ εὐδαίμονά σε ἐπιθυμοῦσι γενέσθαι.
(= Ο πατέρας και η μητέρα θέλουν να γίνεις ευτυχισμένος.)

Ἄλκηστις ἐβούλετο ὑπὲρ Ἀδμήτου ἀποθανεῖν.
(= Η Άλκηστη ήθελε να πεθάνει στη θέση του Άδμητου.)

Διὰ βραχέων εἰπεῖν βούλομαι.
(Θέλω να μιλήσω με συντομία.)

Οὐκ ἐπίσταμαι κιθαρίζειν.
(= Δεν ξέρω να παίζω κιθάρα.)