Να αναγνωρίσετε τις δευτερεύουσες προτάσεις

α. Ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο, ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν: δευτερεύουσα πρόταση είναι η:
1. Ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο
2. ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν
α. Ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο, ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν: η δευτερεύουσα πρόταση είναι:
1. ονοματική
2. επιρρηματική
α. Ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο, ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν: και είναι:
1. χρονική
2. αιτιολογική
3. τελική
4. υποθετική
5. εναντιωματική
6. παραχωρητική
7. συμπερασματική
α. Ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο, ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν: εισάγεται με τον σύνδεσμο:
1. ὅτε
2. ὁπότε
3. ὡς
4. ἐπεί
5. ἐπειδή
α. Ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο, ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν: εκφέρεται με:
1. οριστική
2. υποτακτική
3. ευκτική
4. ευκτική του πλάγιου λόγου
β. Ἔπεμψε στρατιώτας, ὅπως βοηθήσειαν τῇ πόλει: δευτερεύουσα πρόταση είναι η:
1. Ἔπεμψε στρατιώτας
2. ὅπως βοηθήσειαν τῇ πόλει
β. Ἔπεμψε στρατιώτας, ὅπως βοηθήσειαν τῇ πόλει: η δευτερεύουσα πρόταση είναι:
1. ονοματική
2. επιρρηματική
β. Ἔπεμψε στρατιώτας, ὅπως βοηθήσειαν τῇ πόλει: και είναι:
1. χρονική
2. αιτιολογική
3. τελική
4. υποθετική
5. εναντιωματική
6. παραχωρητική
7. συμπερασματική
β. Ἔπεμψε στρατιώτας, ὅπως βοηθήσειαν τῇ πόλει: εισάγεται με τον σύνδεσμο:
1. ἵνα
2. ὅπως
3. ὡς
β. Ἔπεμψε στρατιώτας, ὅπως βοηθήσειαν τῇ πόλει: εκφέρεται με:
1. οριστική
2. υποτακτική
3. ευκτική
4. ευκτική του πλάγιου λόγου
γ. Μηχαναὶ πολλαί εἰσιν, ὥστε διαφεύγειν τὸν θάνατον: δευτερεύουσα πρόταση είναι η:
1. Μηχαναὶ πολλαί εἰσιν,
2. ὥστε διαφεύγειν τὸν θάνατον.
γ. Μηχαναὶ πολλαί εἰσιν, ὥστε διαφεύγειν τὸν θάνατον: η δευτερεύουσα πρόταση είναι:
1. ονοματική
2. επιρρηματική
γ. Μηχαναὶ πολλαί εἰσιν, ὥστε διαφεύγειν τὸν θάνατον: και είναι:
1. χρονική
2. αιτιολογική
3. τελική
4. υποθετική
5. εναντιωματική
6. παραχωρητική
7. συμπερασματική
γ. Μηχαναὶ πολλαί εἰσιν, ὥστε διαφεύγειν τὸν θάνατον: εισάγεται με τον σύνδεσμο:
1. ὥστε
2. ὡς
γ. Μηχαναὶ πολλαί εἰσιν, ὥστε διαφεύγειν τὸν θάνατον: εκφέρεται με:
1. δυνητική οριστική
2. δυνητική ευκτική
3. ευκτική του πλάγιου λόγου
4. απαρέμφατο
δ. Μενέλαον εἶχε τρόμος μὴ τι πάθοιεν οἱ Ἀργεῖοι: δευτερεύουσα πρόταση είναι η:
1. Μενέλαον εἶχε τρόμος
2. μὴ τι πάθοιεν οἱ Ἀργεῖοι
δ. Μενέλαον εἶχε τρόμος μὴ τι πάθοιεν οἱ Ἀργεῖοι: η δευτερεύουσα πρόταση είναι:
1. ονοματική
2. επιρρηματική
δ. Μενέλαον εἶχε τρόμος μὴ τι πάθοιεν οἱ Ἀργεῖοι: και είναι:
1. ειδική
2. ενδοιαστική
3. πλάγια ερωτηματική
4. αναφορική
δ. Μενέλαον εἶχε τρόμος μὴ τι πάθοιεν οἱ Ἀργεῖοι: εισάγεται με τον σύνδεσμο:
1. μὴ
2. μὴ οὐ
δ. Μενέλαον εἶχε τρόμος μὴ τι πάθοιεν οἱ Ἀργεῖοι: εκφέρεται με:
1. υποτακτική
2. ευκτική
3. ευκτική του πλάγιου λόγου
ε. Οὐ με πείσεις, οὐδ’ ἐάν πείσῃς: δευτερεύουσα πρόταση είναι η:
1. Οὐ με πείσεις,
2. οὐδ’ ἐάν πείσῃς
ε. Οὐ με πείσεις, οὐδ’ ἐάν πείσῃς: η δευτερεύουσα πρόταση είναι:
1. ονοματική
2. επιρρηματική
ε. Οὐ με πείσεις, οὐδ’ ἐάν πείσῃς: και είναι:
1. χρονική
2. αιτιολογική
3. τελική
4. υποθετική
5. εναντιωματική
6. παραχωρητική
7. συμπερασματική
ε. Οὐ με πείσεις, οὐδ’ ἐάν πείσῃς: εισάγεται με τον σύνδεσμο:
1. καὶ εἰ
2. καὶ ἂν
3. καὶ ἢν
4. οὐδ' ἐάν
ε. Οὐ με πείσεις, οὐδ’ ἐάν πείσῃς: εκφέρεται με:
1. οριστική
2. υποτακτική
3. ευκτική
στ. Ἡρακλῆς ἠπόρει ποίαν ὁδὸν τράποιτο: δευτερεύουσα πρόταση είναι η:
1. Ἡρακλῆς ἠπόρει
2. ποίαν ὁδὸν τράποιτο.
στ. Ἡρακλῆς ἠπόρει ποίαν ὁδὸν τράποιτο: η δευτερεύουσα πρόταση είναι:
1. ονοματική
2. επιρρηματική
στ. Ἡρακλῆς ἠπόρει ποίαν ὁδὸν τράποιτο: και είναι:
1. ειδική
2. ενδοιαστική
3. πλάγια ερωτηματική
4. αναφορική
στ. Ἡρακλῆς ἠπόρει ποίαν ὁδὸν τράποιτο: εισάγεται με τον σύνδεσμο:
1. τίς
2. πότερος
3. πόσος
4. ποία
στ. Ἡρακλῆς ἠπόρει ποίαν ὁδὸν τράποιτο: είναι
1. ολικής άγνοιας
2. μερικής άγνοιας
στ. Ἡρακλῆς ἠπόρει ποίαν ὁδὸν τράποιτο: εκφέρεται με:
1. οριστική
2. δυνητική οριστική
3. δυνητική ευκτική
4. ευκτική του πλάγιου λόγου