Στις παρακάτω περιόδους να χωρίσετε τις προτάσεις και να αναγνωρίσετε από συντακτική άποψη τις δευτερεύουσες ονοματικές αναφορικές προτάσεις

1 / 15

α. Ὅ μέλλεις ποιεῖν μὴ λέγε: δευτερεύουσα είναι η
1. Ὅ μέλλεις ποιεῖν
2. μὴ λέγε
α. Ὅ μέλλεις ποιεῖν μὴ λέγε: εκφέρεται με:
1. οριστική
2. δυνητική οριστική
3. υποτακτική
4. δυνητική ευκτική
α. Ὅ μέλλεις ποιεῖν μὴ λέγε: λειτουργεί ως
1. υποκείμενο
2. αντικείμενο
3. κατηγορούμενο
4. ομοιόπτωτος προσδιορισμός
5. έτερόπτωτος προσδιορισμός
β. Οὕς ἂν βούλῃ ποιήσασθαι φίλους, ἀγαθόν τι λέγε περὶ αὐτῶν: δευτερεύουσα είναι η
1. Οὕς ἂν βούλῃ ποιήσασθαι φίλους,
2. ἀγαθόν τι λέγε περὶ αὐτῶν
β. Οὕς ἂν βούλῃ ποιήσασθαι φίλους, ἀγαθόν τι λέγε περὶ αὐτῶν: εκφέρεται με:
1. οριστική
2. δυνητική οριστική
3. υποτακτική
4. δυνητική ευκτική
β. Οὕς ἂν βούλῃ ποιήσασθαι φίλους, ἀγαθόν τι λέγε περὶ αὐτῶν: λειτουργεί ως
1. υποκείμενο
2. αντικείμενο
3. κατηγορούμενο
4. ομοιόπτωτος προσδιορισμός
5. έτερόπτωτος προσδιορισμός
γ. Ἦν τις ἐν τῇ στρατείᾳ Ξενοφῶν Ἀθηναῖος, ὃς οὔτε στρατηγὸς οὔτε λοχαγὸς οὔτε στρατιώτης ὤν συνηκολούθει: δευτερεύουσα είναι η
1. Ἦν τις ἐν τῇ στρατείᾳ Ξενοφῶν Ἀθηναῖος,
2. ὃς οὔτε στρατηγὸς οὔτε λοχαγὸς οὔτε στρατιώτης ὤν συνηκολούθει
γ. Ἦν τις ἐν τῇ στρατείᾳ Ξενοφῶν Ἀθηναῖος, ὃς οὔτε στρατηγὸς οὔτε λοχαγὸς οὔτε στρατιώτης ὤν συνηκολούθει: εκφέρεται με:
1. οριστική
2. δυνητική οριστική
3. υποτακτική
4. δυνητική ευκτική
γ. Ἦν τις ἐν τῇ στρατείᾳ Ξενοφῶν Ἀθηναῖος, ὃς οὔτε στρατηγὸς οὔτε λοχαγὸς οὔτε στρατιώτης ὤν συνηκολούθει: λειτουργεί ως
1. υποκείμενο
2. αντικείμενο
3. κατηγορούμενο
4. ομοιόπτωτος προσδιορισμός
5. έτερόπτωτος προσδιορισμός
δ. Ἀνὴρ δίκαιος ἐστιν οὐχ ὁ μὴ ἀδικῶν, ἀλλ' ὅστις ἀδικεῖν δυνάμενος μὴ βούλεται: δευτερεύουσα είναι η
1. Ἀνὴρ δίκαιος ἐστιν οὐχ ὁ μὴ ἀδικῶν, ἀλλ'
2. ὅστις ἀδικεῖν δυνάμενος μὴ βούλεται
δ. Ἀνὴρ δίκαιος ἐστιν οὐχ ὁ μὴ ἀδικῶν, ἀλλ' ὅστις ἀδικεῖν δυνάμενος μὴ βούλεται: εκφέρεται με:
1. οριστική
2. δυνητική οριστική
3. υποτακτική
4. δυνητική ευκτική
δ. Ἀνὴρ δίκαιος ἐστιν οὐχ ὁ μὴ ἀδικῶν, ἀλλ' ὅστις ἀδικεῖν δυνάμενος μὴ βούλεται: λειτουργεί ως
1. υποκείμενο
2. αντικείμενο
3. κατηγορούμενο
4. ομοιόπτωτος προσδιορισμός
5. έτερόπτωτος προσδιορισμός
ε. Ὅστις ἐθέλει ὁπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν: δευτερεύουσα είναι η
1. Ὅστις ἐθέλει ὁπίσω μου ἐλθεῖν,
2. ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν.
ε. Ὅστις ἐθέλει ὁπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν: εκφέρεται με:
1. οριστική
2. δυνητική οριστική
3. υποτακτική
4. προστακτική
ε. Ὅστις ἐθέλει ὁπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν: λειτουργεί ως
1. υποκείμενο
2. αντικείμενο
3. κατηγορούμενο
4. ομοιόπτωτος προσδιορισμός
5. έτερόπτωτος προσδιορισμός