1. ἡ νόσος ἔν τε τῇ στρατιᾷ τοὺς Ἀθηναίους ἔφθειρε καὶ ἐν τῇ πόλει, ὥστε καὶ ἐλέχθη τοὺς Πελοποννησίους δείσαντας τὸ νόσημα θᾶσσον ἐκ τῆς γῆς ἐξελθεῖν αιτιολογική εναντιωματική συμπερασματική τελική, ὡς ἐπυνθάνοντο τῶν αὐτομόλων αιτιολογική εναντιωματική συμπερασματική τελική ὅτι ἐν τῇ πόλει εἴη καὶ θάπτοντας ἅμα ᾐσθάνοντο αιτιολογική εναντιωματική συμπερασματική τελική. [Θουκυδίδης, 2.257.1]
2. ὁ δ' εἰ καὶ περὶ τοὺς ἄλλους πραότατος ἦν αιτιολογική εναντιωματική συμπερασματική τελική, ἀλλ' οὖν ἐπί γε τοῖς ὑπὸ σοῦ λεγομένοις οὕτως ἂν ἀγανακτήσειεν ὥστε μηδεμιᾶς ἀποσχέσθαι τιμωρίας αιτιολογική εναντιωματική συμπερασματική τελική. [Ισοκράτης, Βούσιρις, 6]
3. καὶ τῇ ὀργῇ οὕτω χαλεπῇ ἐχρῆτο ἐς πάντας ὁμοίως ὥστε μηδένα δύνασθαι προσιέναι αιτιολογική εναντιωματική συμπερασματική τελική δι᾽ ὅπερ καὶ πρὸς τοὺς Ἀθηναίους οὐχ ἥκιστα ἡ ξυμμαχία μετέστη αιτιολογική εναντιωματική συμπερασματική τελική [Θουκυδίδης, 1.130]
4. οἶμαι δ’ ἐγὼ ταῦτα γίγνεσθαι οὐχ ὅπως τοὺς αὐτοὺς χοροὺς κρίνωσιν οἱ πολῖται, αιτιολογική εναντιωματική συμπερασματική τελική [...] ἀλλ’ ἵνα τοῖς νόμοις πείθωνται αιτιολογική εναντιωματική συμπερασματική τελική. [Ξενοφώντας, Απομνημονεύματα, 4,4,16]
5. δοκεῖ μοι κατακαῦσαι τὰς ἁμάξας, ἵνα μὴ τὰ ζεύγη ἡμῶν στρατηγῇ αιτιολογική εναντιωματική συμπερασματική τελική [Ξενοφώντας, Κύρου Ανάβαση 3.2.27]