1. ἀνδρεῖον χρὴ εἶναι τὴν ψυχήν, ἵνα μὴ παρὰ τὰ δεινὰ ἐγκαταλίπῃ τὸν δῆμον αιτιολογική παραχωρητική συμπερασματική τελική χρονική

2. ἡ δὲ τῶν λόγων πειθὼ κἂν μετρίως ῥηθῇ, δόξαν ἤνεγκε αιτιολογική παραχωρητική συμπερασματική τελική χρονική

3. Ἐπειδὴ τοίνυν ἐποιήσατο τὴν εἰρήνην ἡ πόλις, ἐνταῦθα πάλιν σκέψασθε αιτιολογική παραχωρητική συμπερασματική τελική χρονική

4. ταῦθ' οὕτω σεμνὰ ὑμεῖς ὑπολαμβάνετ' εἶναι ὥστε τοὺς ταῦτα πράξαντας μάλιστ' ἐπαινεῖτε αιτιολογική παραχωρητική συμπερασματική τελική χρονική

5. ἀλλὰ διὰ τοῦτο καὶ μᾶλλον ἐπαινεῖν ἔχω τὴν πόλιν, ὅτι τοιούτων ἀνταγωνιστῶν τυχοῦσα  τοσοῦτον αὐτῶν διήνεγκεν αιτιολογική παραχωρητική συμπερασματική τελική χρονική

6. οὕτω δ’ ἀπείχοντο σφόδρα τῶν τῆς πόλεως, ὥστε χαλεπώτερον ἦν ἐν ἐκείνοις τοῖς χρόνοις εὑρεῖν τοὺς βουλομένους ἄρχειν αιτιολογική παραχωρητική συμπερασματική τελική χρονική

7. οἶμαι δ’ ἐγὼ ταῦτα γίγνεσθαι οὐχ ὅπως τοὺς αὐτοὺς χοροὺς κρίνωσιν οἱ πολῖται αιτιολογική παραχωρητική συμπερασματική τελική χρονική

8. ἐπειδὴ δὲ Κῦρος ἐκάλει, λαβὼν ὑμᾶς ἐπορευόμην αιτιολογική παραχωρητική συμπερασματική τελική χρονική

9. λαβὼν ὑμᾶς ἐπορευόμην, ἵνα ὠφελοίην αὐτὸν αιτιολογική παραχωρητική συμπερασματική τελική χρονική

10. δοκεῖ μοι κατακαῦσαι τὰς ἁμάξας, ἵνα μὴ τὰ ζεύγη ἡμῶν στρατηγῇ αιτιολογική παραχωρητική συμπερασματική τελική χρονική