Κῦρος ἔλεγεν ὅτι, εἰ ταῦτα ποιοῖεν, ἔχει αὐτοὺς ἀμοιβήν.

Τὰ μὲν οὖν ἄλλ’ ὕστερον, ἂν ὑμῖν βουλομένοις ᾖ, λέξω.

Ἔλεγον ὅτι, εἴ τινα λάβοιεν, ἀπέκτειναν ἄν.

Εἰ λήψονται Μεγάλην πόλιν Λακεδαιμόνιοι, κινδυνεύσει Μεσσήνη.

Καὶ ταῦτα εἰ μὲν ἠπίστουν, ἐξελέγχειν ἂν ἐζήτουν.

Ὑπισχνεῖτο αὐτῷ εἰ ἔλθοι, φίλον αὐτὸν Κύρῳ ποιήσειν.

Προεῖπεν αὐτοῖς ὡς, εἴ τι κλέπτοντες ἁλώσοιντο, παραχρῆμα ἀποσφαγήσοιντο.

Ἦν οὖν ἔλθωμεν ἐπ’ αὐτούς, μάλιστ’ ἂν λάβοιμεν καὶ ἀνθρώπους καὶ χρήματα.

Εἰ μὲν ἀπέφυγες τὴν γραφήν, οὐκ ἂν κατεψεύσατο οὗτος τοῦ θεοῦ.

Kῦρος νομίζεται, εἰ μὴ ἀπέθανεν, ἄριστος ἄν γενέσθαι ἄρχων.