Ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο, μωρέ ξένε μου,
η ξενιτιά σε χαίρεται και 'γω 'χω τον καημό σου.
Τι να σου στείλω, ξένε μου, εφτού στα ξένα που 'σαι;
Να στείλω μήλο σέπεται, κυδώνι μαραγκιάζει, μωρέ ξένε μου,
να στείλω και τα δάκρυά μου σ’ ένα χρυσό μαντίλι, μωρέ ξένε μου.
Τα δάκρυά μου είναι καυτερά και καίνε το μαντίλι, μωρέ ξένε μου. |