Βόρειος τοίχος

Για τη διάταξη των λίθων ακολουθήθηκε η πρόταση του J. J. Pollitt στο «Η Τέχνη στην Ελληνιστική Εποχή»

Ο βωμός της Περγάμου κτίστηκε ανάμεσα στα 181-159 π.Χ. από τον Ευμένη μετά τις νίκες του εναντίον του Πόντου και της Βιθυνίας και την καθιέρωση της γιορτής των «Νικηφορίων».

[Ο P. Callaghan έχει προτείνει ως χρονολογία έναρξης των εργασιών το 166 π.Χ., μετά τη νίκη του Ευμένη επί των Γαλατών. Η άποψή του δεν έχει γίνει ευρύτερα αποδεκτή.]

Αποτελούνταν από μια αυλή η οποία ήταν κτισμένη πάνω σε ψηλή βάση «πόδιον» που περιτριγυριζόταν από ιωνική κιονοστοιχία και ήταν προσιτή από τη δυτική της πλευρά μέσω μιας φαρδιάς κλίμακας.

Οι διαστάσεις του κτίσματος είναι 36,44 μ. στην ανατολική και τη δυτική πλευρά και 34,20 μ. στη βόρεια και τη νότια.

Ο βωμός του Δία στο Μουσείο της Περγάμου, Βερολίνο

Πηγή φωτογραφίας: Χρήστης Lestat (Jan Mehlich), Βικιπαίδεια

Η ζωφόρος του Τήλεφου διέτρεχε το επάνω τμήμα των εσωτερικών τοίχων του κτιρίου του βωμού, πίσω από την ιωνική κιονοστοιχία της αυλής του. Είχε ύψος 1,58 μ. και μήκος περίπου 80 με 90 μ. Σώζεται μόνο το ένα τρίτο του όλου μήκους της.

Το θέμα της ζωφόρου ήταν η ζωή του Τήλεφου, του μυθικού βασιλιά της Μυσίας, τον οποίο υιοθέτησαν ως πρόγονο οι Ατταλίδες, θέλοντας να δώσουν στη δυναστεία τους μια σεβαστή καταγωγή.

Με δεδομένο ότι η ζωφόρος κατά τμήματα είναι ημιτελής θεωρείται ως δεδομένο ότι κατασκευάστηκε στα τελευταία χρόνια του οικοδομικού προγράμματος του Ευμένη Β᾿. Πιθανές ημερομηνίες περάτωσης των εργασιών είναι το 159 π.Χ., χρονιά του θανάτου του Ευμένη Β΄ ή το 138 π.χ. χρονιά του θανάτου του Αττάλου Β΄.