πρόταση | είδος |
Ἐὰν καὶ μὴ βούλωνται, πάντες
αἰσχύνονται μὴ πράττειν τὰ δίκαια. | |
Ταῦτα ἐρωτῶμεν, ἐπεὶ
οὐ γιγνώσκομεν τί ποιεῖ. | |
Νῦν οὕτω διάκειμαι ὑφ’
ὑμῶν ὡς οὐδὲ δεῖπνον ἔχω ἐν τῇ ἐμαυτοῦ χώρᾳ. | |
Καὶ με ὡς εἶδον
εἰσιόντα, εὐθὺς πόρρωθεν ἠσπάζοντο ἄλλος ἄλλωθεν. | |
Οὐδὲ γὰρ ζῴη ἂν τίς,
εἰ μὴ τρέφοιτο. | |
Ταὐτὰ οὐκ ἂν ἐδύναντο
ποιεῖν, εἰ μὴ καὶ διαίτῃ μετρίᾳ ἐχρῶντο. | |
Τούτους ἐβούλοντο
ἐκποδὼν ποιήσασθαι, ἵνα ῥαδίως διαπράττοιντο ἃ βούλοιντο. | |
Καὶ τῷ λιμῷ μαχοίμεθ’
ἄν, καὶ εἰ ἐλάχιστος σῖτος μένει. | |
Φαρνάβαζος δὲ
περιέμενεν ἐν Καλχηδόνι, μέχρι ἔλθοι Ἀλκιβιάδης ἐκ τοῦ Βυζαντίου. | |
Εἰς τοιοῦτον κακίας
ἦλθεν, ὥστε ὑμᾶς κατεδουλώσαιτο. | |