Ο Ιωάννης Στοβαίος συνέθεσε ένα Ἀνθολόγιον, στο οποίο συγκέντρωσε επίλεκτα αποσπάσματα από πολλούς συγγραφείς όλων των εποχών και ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και ο φιλόσοφος Γάιος Μουσώνιος Ρούφος.

Ο Ιωάννης Στοβαίος υποστήριξε ότι οι άνθρωποι είναι ασθενείς κι ότι μόνο η φιλοσοφία μπορεί να τους σώσει.

Ο Γάιος Μουσώνιος Ρούφος μιλά για τους κινδύνους που μπορεί να κρύβει το φαγητό και ποια στάση θα πρέπει να έχει ο συνετός άνθρωπος σ’ αυτό το θέμα.

Ο Γάιος Μουσώνιος Ρούφος ήταν συγγραφέας και στωικός φιλόσοφος και καταγόταν από μια μικρή πόλη της Ελλάδας.

Οι συμβουλές του Γάιου Μουσωνίου Ρούφου αναφέρονται σε όχι συνηθισμένα θέματα, όπως ο τρόπος ένδυσης και συμπεριφοράς, ο θάνατος, η ανατροφή των αγοριών και η θέση των ανδρών στη φιλοσοφία.

Σύμφωνα με το α.ε. κείμενο οι πολλές απολαύσεις μόνο καλές και συμφέρουσες είναι για τον άνθρωπο που υποκύπτει σ’ αυτές.

Κατά τον Μουσώνιο Ρούφο η πιο ακατανίκητη απόλαυση είναι η ευχαρίστηση της τροφής, διότι ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή μ’ αυτήν, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες απολαύσεις, και γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί απέναντι στους κινδύνους της.

Σύμφωνα με το κείμενο δεν είναι ατόπημα η λαιμαργία και η μεγάλη δόση τροφής, αλλά το να τρώει κανείς ανθυγιεινά φαγητά και μόνο όσα είναι ευχάριστα στη γεύση του.

Ο Μουσώνιος Ρούφος τονίζει ότι κάποιος θα πρέπει να επιλέγει την τροφή για να τρέφεται και να ενδυναμώνει το σώμα του, κι όχι για να ευχαριστιέται αυτός και ο οισοφάγος του.

Ο Μουσώνιος Ρούφος πιστεύει πως κάποιος μπορεί να κάνει μερικές παρασπονδίες σχετικές με την τροφή κι όχι να απέχει από όλες.

Η κοιλιά, σύμφωνα με το κείμενο, είναι ένα όργανο, στο οποίο αποθηκεύεται συγκεκριμένη ποσότητα τροφής με σκοπό ο άνθρωπος να επιβιώσει, και δεν έχει δημιουργηθεί για ευχαρίστηση ή για να αποθηκεύεται αχρείαστη τροφή.

Ο οισοφάγος, κατά τον Μουσώνιο Ρούφο, έχει δημιουργηθεί μόνο για να νιώθει ο άνθρωπος την ευχαρίστηση της γεύσης της τροφής.

Ο Μουσώνιος Ρούφος συγκρίνει την κοιλιά του ανθρώπου μ’ αυτήν ενός αλόγου.

Ο Μουσώνιος Ρούφος επισημαίνει πως πρέπει να τρώμε για να ζούμε και όχι να ζούμε για το φαγητό και την απόλαυση της γεύσης που μας προσφέρει το φαγητό.

Το θέμα του συγκεκριμένου κειμένου άπτεται και της σημερινής πραγματικότητας και θα μπορούσε να λειτουργήσει παραδειγματικά, καθώς και στην εποχή μας υπάρχουν προβλήματα όσον αφορά τη διατροφή, όπως η βουλιμία, η παχυσαρκία και η ανορεξία.