Η Μυθιστορία του Αλεξάνδρου είναι ένα έργο αγνώστου συγγραφέα που αποδίδεται ψευδώς στον Καλλισθένη.

Η Μυθιστορία του Αλεξάνδρου έχει μεγάλη αξία ως ιστορική πηγή κι όχι τόσο ως λογοτεχνικό έργο.

Ο Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας στέλνει επιστολή στα γυναικεία μέλη της βασιλικής οικογένειας του Δαρείου Γ΄ μετά τον θάνατο του τελευταίου.

Η επιστολή ξεκινά με μια αρκετά πρωτότυπη φράση.

Η Στάτειρα ήταν αδερφή και σύζυγος του Δαρείου Γ΄, η Ροδώ ήταν μητέρα του και η Ρωξάνη ήταν κόρη του.

Ο Μ. Αλέξανδρος ήθελε ο Δαρείος να είναι ζωντανός κάτω από την εξουσία του κι όχι να τον δολοφονήσει.

Ο Μ. Αλέξανδρος λίγο πριν πεθάνει ο Δαρείος τον βρήκε ζωντανό και τον αποτελείωσε.

Ο Μ. Αλέξανδρος κάλυψε με τη χλαμύδα του το νεκρό σώμα του Δαρείου όχι γιατί τον λυπήθηκε, αλλά γιατί έτσι πρόσταζε το έθιμο.

Ο Δαρείος Γ΄ λίγο πριν ξεψυχήσει είπε στον Μ. Αλέξανδρο να μείνει μακριά από τη σύζυγο και την κόρη του.

Ο Μ. Αλέξανδρος δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει ποιοι ήταν οι δολοφόνοι του Δαρείου.

Δολοφόνοι του Πέρση βασιλιά Δαρείου Γ΄ ήταν οι αξιωματούχοι του περσικού στρατού Ναβαρζάνης και Βήσσος.

Ο Μ. Αλέξανδρος δεν τιμώρησε τους δολοφόνους του Δαρείου, αλλά αντίθετα τους έδωσε το αξίωμα του αντιβασιλέα.

Ο Μ. Αλέξανδρος ενταφίασε τον Δαρείο με βασιλικές τιμές.

Ο Μ. Αλέξανδρος πρόσταξε να στηθεί ιερό προς τιμήν του νεκρού βασιλιά Δαρείου Γ΄ κοντά στους πατρικούς του ήρωες.

Η επιστολή κλείνει με μια στερεοτυπική φράση.

Ο Μ. Αλέξανδρος ορκίστηκε στα γυναικεία μέλη της βασιλικής οικογένειας του Δαρείου πως θα εξακολουθούν να είναι ελεύθερες, αλλά πως δεν θα έχουν πια τη θέση που είχαν και παλιότερα στα ανάκτορα.

Ο Μ. Αλέξανδρος υποσχέθηκε πως θα εκπληρώσει την τελευταία επιθυμία του Δαρείου, δηλ. να παντρευτεί την κόρη του Ρωξάνη.

Ο Μ. Αλέξανδρος υποσχέθηκε πως θα παντρευτεί τη Ρωξάνη και θα την κάνει σύνθρονό του, αλλά πως την ίδια δεν θα την προσκυνούν ως γυναίκα του.

Μέσα από την επιστολή αυτήν αναδεικνύεται η μεγαλοψυχία και το απαράμιλλο ήθος του Μ. Αλεξάνδρου τόσο προς τον νεκρό όσο και προς τις γυναίκες της βασιλικής οικογένειας, καθώς προσπαθεί να τις καθησυχάσει σε μια τόσο δύσκολη γι’ αυτές στιγμή.

Ο Μ. Αλέξανδρος μέσω του γάμου του με τη Ρωξάνη δείχνει πόσο οξυδερκής είναι, καθώς με ειρηνικό τρόπο θέλει να συνυπάρξουν αρμονικά ο ελληνικός πολιτισμός μ’ αυτόν της Ανατολής.