Μόλις το πλήρωμα του Νισίν Μάρου την παράνομη έγκριση, πλώρη για την Ανταρκτική κι όλα ότι τίποτα και κανένας δεν θα τον αφανισμό αυτών των ζώων που με πλήρη εξαφάνιση.
Για καλή τύχη όλων, τα πράγματα δεν έτσι, γιατί μόλις ο κυβερνήτης Τοσίρο Τανιφούτζι τη διαταγή τις άγκυρες, οι μυρμηγκιές του οικολογικού κινήματος . Kι έτσι, το πρωί της 21ης Δεκεμβρίου 1987 τέσσερα ταχύπλοα σκάφη, που με τη σημαία του «Ουράνιου Τόξου», την έξοδο στην προκυμαία Μιτσουμπίσι της Γιοκοχάμα με μια φάλαινα φουσκωτή σε φυσικό μέγεθος.
Ο κυβερνήτης Τανιφούτζι ότι θα του εύκολο το μουσαμαδένιο κήτος και τη ρότα του, αλλά τα ταχύπλοα σαν υδρόβιες σφήκες συνέχεια γύρω απ' το σκάφος, εμποδίζοντας τις μανούβρες για το βιράρισμα και χωρίς να τ' ρούπι, εκτός κι αν ο Ιάπωνας ναυτικός πάνω απ' τα φουσκωτά.
Ο σκοπός ήταν χρόνος. Τα ταχύπλοα τον γιαπωνέζικο κολοσσό στη Γιοκοχάμα, ενώ στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες τα μέλη της Greenpeace δεκτά από τις κυβερνήσεις κι την επανεξέταση της άδειας που .
Η περιπέτεια αυτή τριάντα ώρες. Τα ταχύπλοα βάρδιες για με καύσιμα και τα πληρώματα και στο πόδι. Στις 22 Δεκεμβρίου, τρεις η ώρα το απόγευμα, η μάχη ειρηνικά: η Διεθνής Επιτροπή για τις Φάλαινες CBI την άδεια και την προσοχή στην Iαπωνία τη διεθνή νομοθεσία.