1. Εἰ oἱ πολῖται ὁμονοοῦσιν ὁμονοεῖεν (ὁμονοῶ) ἀλλήλοις, εὐνομουμένη γίγνοιτο ἂν ἡ πόλις.
2. Εἰ ἡμᾶς αὐτοὺς δεήσειεν τριάκονθ’ ἡμέρας ἔξω γενέσθαι, οἱ γεωργοῦντες ἡμῶν πολλὰ ἂν ζημιωθεῖεν ζημιοῖντο (ζημιοῦμαι).
3. Εἴ τις ἐν Λακεδαίμονι ποιοίη τι φαῦλον, οὗτος ἐδόκει δόξει (δοκεῖ) ἀχρεῖος εἶναι.
4. βουλοίμην βούλωμαι (βούλομαι) ἂν σπείσασθαί σοι, ὦ Τισσάφερνες, εἰ μὴ οἰοίμην ὑπὸ σοῦ ἐξαπατᾶσθαι.