1. Οὕτω γὰρ τὴν ὑμετέραν ἀσθένειαν ἑώρων καὶ τὴν αὐτῶν δύναμιν ἠπίσταντο, ὥστε πρότερον εἰδείη εἰδότας ἴσασι ᾔδεσαν τὰ μέλλοντα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πραχθήσεσθαι. (παρ. του οἶδα, γ’ πληθ.)
2. Ἐγὼ μὲν γὰρ ἡγοῦμαι πᾶσιν εἶναι δῆλον ὅτι φεύγουσι μὲν οἱ περὶ αὐτῶν δεδιότες δείσαντες δεισόμενοι διώκουσι δὲ οἱ βουλόμενοί τι ποιῆσαι κακόν. (μτχ. ενεστ. του δέδια).
3. Καὶ ὅτι ἀληθῆ ταῦτα λέγω, Φαλῖνος καὶ Διοκλῆς εἰδείη εἰδότας ἴσασι ᾔδεσαν (οριστ. ενεστ. του οἶδα, γ’ πληθ.).
4. Ηὔχετο δὲ πρὸς τοὺς θεούς ἁπλῶς τἀγαθὰ διδόναι, ὡς τοὺς θεοὺς κάλλιστα εἰδείη εἰδότας ἴσασι ᾔδεσαν ὁποῖα ἀγαθά ἐστι. (μτχ. ενεστ. του οἶδα).
5. Διογένης εἰς θέατρον εἴσεισι εἰσῄειεἰσίῃ ἐναντίος τοῖς ἐξιούσαις ἐξιοῦσιν ἐρωτηθεὶς δὲ διὰ τί, «τοῦτο,» φάναι φαίηνφησίἔφη ἐν παντὶ τῷ βίῳ ἐπιτηδεύω ποιεῖν. (πρτ. του εἴσειμι, γ’ ενικ. / μτχ. ενεστ. του ἔξειμι / πρτ. του φημί, γ’ ενικ.).
6. Μὴ παιδὶ μάχαιραν, ἡ παροιμία φάναι φαίηνφησίἔφη · ἐγὼ δὲ φάναι φαίηνφησίἔφη ἄν, μὴ παιδὶ πλοῦτον μηδὲ ἀνδρὶ ἀπαιδεύτῳ δυναστείαν. (οριστ. ενεστ. του φημί, γ’ ενικ. / ευκτ. ενεστ. του φημί, α’ ενικ.).
7. Οὐδὲ οἶδ’ ὅπως ἂν εἰδείη εἰδότας ἴσασι ᾔδεσαν τις ὂν (= ότι συμβαίνει) τὸ μὴ γενόμενον· (ευκτ. ενεστ. του οἶδα, γ’ ενικ.).
8. Λέγεται δ’ ἀγόμενος ὑπὸ γραὸς ἐκ τῆς οἰκίας, εἰς βόθρον ἐμπεσεῖν καὶ αὐτῷ ἀνοιμώξαντι φάναι φαίηνφησίἔφη τὴν γραῦν (απαρ. ενεστ. του φημί).