1. Εἰ Ἕκτορα ἀποκτενεῖς, καὶ αὐτὸς (= και συ ο ίδιος) ἀποθανεῖ.
υπόθεση: εἰ + οριστική δυνητική οριστική οριστική ιστορικού χρόνου, απόδοση: οριστική δυνητική οριστική οριστική ιστορικού χρόνου, δηλώνει: πραγματικό αντίθετο του πραγματικού
2. Εἰ ὑπὲρ τῶν μεγίστων εἴρηκα (= έχω μιλήσει), οὐ δεῖ περὶ τῶν φαύλων σπουδάζειν.
υπόθεση: εἰ + οριστική δυνητική οριστική οριστική ιστορικού χρόνου, απόδοση: οριστική δυνητική οριστική οριστική ιστορικού χρόνου, δηλώνει: πραγματικό αντίθετο του πραγματικού
3. Εἰ μὴ ἐβούλοντο οἱ κατήγοροι κακῶς ἐμὲ ποιεῖν, πολλὴν ἂν αὐτοῖς χάριν εἶχον ταύτης τῆς κατηγορίας (= γι’ αυτή την κατηγορία).
υπόθεση: εἰ + οριστική δυνητική οριστική οριστική ιστορικού χρόνου, απόδοση: οριστική δυνητική οριστική οριστική ιστορικού χρόνου, δηλώνει: πραγματικό αντίθετο του πραγματικού
4. Εἰ τὰ ψηφίσματα αὐτάρκη ἦν, πάλαι ἂν ὁ τύραννος δίκην ἐδεδώκει (= από πολύ καιρό ο τύραννος θα είχε τιμωρηθεί).
υπόθεση: εἰ + οριστική δυνητική οριστική οριστική ιστορικού χρόνου, απόδοση: οριστική δυνητική οριστική οριστική ιστορικού χρόνου, δηλώνει: πραγματικό αντίθετο του πραγματικού