Ίφιτος ονομαζόταν και ένας βασιλιάς της Ήλιδας, σύγχρονος του Λυκούργου της Σπάρτης (11ος-8ος αι. π.Χ.), απόγονος του Όξυλου, γιος του Αίμονα, σύμφωνα με μια επιγραφή στην Ολυμπία ή του Πραξωνίδη ή του Ίφιτου σύμφωνα με επιγραφές των Ηλείων (Παυσ. 5.4.6). Λεγόταν ότι αυτός πρώτος έθεσε σε ισχύ τους Ολυμπιακούς αγώνες μετά τον θάνατο του βασιλιά Όξυλου και την ίδρυσή τους από τον Ηρακλή και τους αναδιοργάνωσε. Αυτό το έκανε ύστερα από χρησμό που του έδωσε το μαντείο των Δελφών, όπου είχε καταφύγει ο Ίφιτος για να μάθει γιατί η Ελλάδα μαστιζόταν τόσο από συμφορές, επιδημίες, πολιτικές διχόνοιες. Μάλιστα καθιέρωσε λατρεία προς τιμή του Ηρακλή στον τόπο του, ενώ μέχρι τότε οι Ηλείοι τον θεωρούσαν εχθρό τους, προφανώς για την εκστρατεία που είχε επιχειρήσει ο Ηρακλής εναντίον τους, όταν βασιλιάς τους ήταν ο Αυγείας. Ίφιτος και Λυκούργος προέβησαν σε ενέργειες ώστε οι αγώνες να καθιερωθούν ως πανελλήνιοι από τοπικοί που ήταν αρχικά και έστειλαν θεωρούς στις πόλεις να αναγγείλουν τη διεξαγωγή των αγώνων για να τους παρακολουθήσουν. Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν τη μάστιγα του πολιτικού διαμελισμού της χώρας. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι μετά τη χάλκινη πόρτα του πρόναου στον ναό του Δία στην Ολυμπία, στα δεξιά, μπροστά από έναν κίονα, υπήρξε άγαλμα του Ίφιτου που το στεφάνωνε μια γυναίκα, η Εκεχειρία, όπως το υποδηλώνει το ελεγείο που είναι χαραγμένο στο άγαλμα (Παυσ. 5.10.10). Κάνει, ακόμη, λόγο για έναν δίσκο που ονομαζόταν τοῦ Ἰφίτου, όπου ήταν γραμμένη η εκεχειρία που διακήρυσσαν οι Ηλείοι για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Η επιγραφή δεν είναι σε ευθεία γραμμή αλλά τα γράμματα είναι κυκλειδώς στην επιφάνεια του δίσκου προς την περιφέρεια (Παυσ. 5.20.1).
Σχετικά λήμματα