Η Ιππολύτη ήταν η βασίλισσα των Αμαζόνων, ενός πολεμικού λαού που κατοικούσε γύρω από τον μικρό αλλά πλατύ ποταμό Θερμόδοντα στον Εύξεινο Πόντο. Όπως όλες οι Αμαζόνες, ήταν κόρη του Άρη, αλλά ως μητέρα της αναφέρεται η Οτρηρή και όχι η Αρμονία. Αυτές γυμνάζονταν ώστε να είναι ανδρείες και αν ποτέ ενώνονταν με άντρα και γεννούσαν, ανέτρεφαν τα κορίτσια, στα οποία συνέθλιβαν τον δεξιό μαστό για να μην τους εμποδίζει στη ρίψη του ακοντίου, ενώ άφηναν τον αριστερό για να θηλάζουν. Η Ιππολύτη είχε στην κατοχή της τη ζώνη του Άρη, σύμβολο της εξουσίας της στις υπόλοιπες Αμαζόνες. Σε αυτήν την Ιππολύτη αποδίδεται εκστρατεία εναντίον του Θησέα, θεωρείται μάλιστα μητέρα του Ιππόλυτου, αυτού που πολύ τον πόθησε η μητριά του Φαίδρα. Συνηθέστερη όμως είναι η παρακάτω εκδοχή:
Τη ζώνη της βασίλισσας των Αμαζόνων επιθύμησε να έχει η κόρη του Ευρυσθέα Αδμήτη, και αυτός έστειλε τον Ηρακλή να τη φέρει, επιτελώντας έτσι τον ένατο άθλο του. Ο Ηρακλής απέπλευσε με ένα μόνο πλοίο, έχοντας μαζί του συντρόφους εθελοντές και προσορμίστηκε στο νησί της Πάρου. Στη συνέχεια, κατέπλευσε στο λιμάνι της Θεμισκύρας, πρωτεύουσας των Αμαζόνων, στις εκβολές του Θερμόδοντα. Εκεί τον επισκέφθηκε η Ιππολύτη που, μαθαίνοντας τον σκοπό του ταξιδιού, υποσχέθηκε να του δώσει τη ζώνη. Η Ήρα, όμως, εχθρός του Ηρακλή, που φρόντιζε να του προκαλεί συνέχεια δυσκολίες κυρίως εκεί όπου τα πράγματα εξελίσσονταν ήρεμα και ομαλά για εκείνον, πήρε τη μορφή Αμαζόνας και, κυκλοφορώντας ανάμεσα στο πλήθος, διέδιδε ότι οι ξένοι που είχαν έλθει άρπαζαν τη βασίλισσά τους. Και οι Αμαζόνες, πάνοπλες και έφιππες, κινήθηκαν επιθετικά προς το πλοίο. Ο Ηρακλής, επειδή υποψιάστηκε δόλο, σκότωσε την Ιππολύτη, της απέσπασε τη ζώνη και αφού πολέμησε με τις υπόλοιπες, απέπλευσε και προσορμίστηκε στην Τροία. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή (Διόδ. 4.16.2-4) η αιτία της σύγκρουσης ήταν το γεγονός ότι δεν του παρέδιδαν τη ζώνη για την οποία είχε εκστρατεύσει. Οι πιο επιφανείς Αμαζόνες παρατάχθηκαν απέναντι στον Ηρακλή και συνήψαν σκληρή μάχη. Πρώτη σκοτώθηκε η Άελλα που ονομάστηκε έτσι, δηλαδή ανεμοστρόβιλος, για την ταχύτητά της· ύστερα η Φιλιππίδα, η Προθόη, αφού πρώτα απέκρουσε επτά φορές τον αντίπαλό της που η ίδια είχε προκαλέσει, η Ερίβοια που καυχόταν ότι πολεμούσε τόσο γενναία που δεν είχε ανάγκη από βοηθό. Έπειτα σκοτώθηκαν η Κελαινώ, η Ευρίβοια, η Φοίβη, η Δηιάνειρα, Αμαζόνες που κυνηγούσαν μαζί με την Άρτεμη και τα ακόντιά τους εύρισκαν πάντα τον στόχο τους· όχι όμως αυτή τη φορά. Ύστερα ο Ηρακλής κατέβαλε την Αστερία, τη Μάρπη, την Τέκμησσα, την ορκισμένη παρθένα Αλκίππη. Και η Μελανίππη, που θαυμαζόταν ιδιαίτερα για την ανδρεία της, έχασε την αρχιστρατηγία που είχε στις Αμαζόνες. Έτσι χάθηκαν οι πιο ονομαστές από τις Αμαζόνες, ενώ τις υπόλοιπες ο Ηρακλής τις διασκόρπισε μέχρι που η φυλή τους εξοντώθηκε τελείως. Την αιχμάλωτη Αντιόπη τη δώρισε στον Θησέα που συμμετείχε στην εκστρατεία ενώ απελευθέρωσε, σύμφωνα με μια εκδοχή, τη Μελανίππη, αδελφή της Ιππολύτης, με αντάλλαγμα τη ζώνη. [Εικ. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9]
Σχετικά λήμματα
,