Ο Λύκος φαίνεται ότι είναι ένα πρόσωπο επινοημένο από τον Ευριπίδη στην τραγωδία Ηρακλής Μαινόμενος, ωστόσο σοφά ενταγμένο μέσα σε ένα μυθολογικό πλέγμα και με λογική ακολουθία. Καταγόταν από την Εύβοια, βαστούσε από τη γενιά του Νυκτέα και ήταν γιος ομώνυμου πατέρα. Ο Νυκτέας ανέλαβε στη Θήβα την κηδεμονία του ανήλικου εγγονού του Λάβδακου, που ήταν γιος της κόρης του Νυκτηίδας και του ντόπιου βασιλιά Πολύδωρου. Όταν πέθανε ο Νυκτέας, ανέλαβε την εξουσία ο πατέρας Λύκος, που ήταν αρχηγός του θηβαϊκού στρατού, και βασίλευσε στη Θήβα για είκοσι χρόνια ως κηδεμόνας του νόμιμου διάδοχου Λάιου, που ήταν μόλις ενός έτους όταν πέθανε ο πατέρας του Πολύδωρος. Τον Λύκο και τη σύζυγό του Δίρκη τους σκότωσαν ο Ζήθος και ο Αμφίονας. Με αυτόν τον τρόπο αιτιολογεί ο Ευριπίδης την εχθρική στάση του υιού Λύκου απέναντι στη Θήβα και τη φιλοδοξία του να γίνει βασιλιάς του τόπου. Ο νεαρός Λύκος έφτασε στη Θήβα την εποχή που ο Ηρακλής δεν ήταν εκεί, δολοφόνησε τον βασιλιά Κρέοντα και τους γιους του και σκόπευε να σκοτώσει ή να διώξει και την κόρη του Μεγάρα, πρώτη σύζυγο του ήρωα των Θηβών, καθώς και τους γιους τους, ώστε, όταν μεγαλώσουν, να μην υπάρχει πιθανότητα να πάρουν εκείνα εκδίκηση για τους φόνους των προγόνων τους. Η Μεγάρα, μαθαίνοντας τις προθέσεις του Λύκου, στερημένη από κάθε ελπίδα και προστασία, νεκροστολίζει ζωντανά τα παιδιά της. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ο Ευριπίδης φέρνει πίσω στη Θήβα τον Ηρακλή, ο οποίος σώζει τη γυναίκα του και τα παιδιά του και τιμωρεί όπως μόνο αυτός ξέρει τον Λύκο και όσους τον απαρνήθηκαν και άφησαν απροστάτευτους τους δικούς του, καθώς τον θεωρούσαν νεκρό (στ. 578-582). Ωστόσο, σε κατάσταση μανίας στην οποίο τον ενέβαλε αργότερα η Ήρα, σκότωσε τα παιδιά του.

Σχετικά λήμματα

ΗΡΑ, ΗΡΑΚΛΗΣ, ΚΡΕΟΝΤΑΣ, ΜΕΓΑΡΑ, ΛΑΒΔΑΚΟΣ, ΛΑΪΟΣ, ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ