Αρχαία ελληνική μυθολογία

ΚΕΡΚΥΟΝΑΣ

(γιος)




 

Ο Κερκυόνας ή Κερκύονας ήταν γιος του Ήφαιστου ή του Ποσειδώναδεσμός και μιας κόρης του Αμφικτύονα ή του Βράγχου και της Νύμφης Αργιόπης. Ήταν περιβόητος ληστής με λημέρι στα περίχωρα της Ελευσίνας, στον δρόμο για τα Μέγαρα, σε μια τοποθεσία που στα χρόνια του Παυσανία την αποκαλούσαν ακόμα Κερκύονος Παλαίστρα· μάλιστα ο Πλάτωνας αναφέρει τον Κερκύονα ως μεγάλο παλαιστή (Νόμοι 796a). Είχε εφεύρει την πάλη με τα χέρια, έναν ισχυρό εναγκαλισμό-λαβή, και με μια κλωτσιά στα οπίσθια τους ξάπλωνε κάτω και τους σκότωνε. Ανάγκαζε τους περαστικούς να παλεύουν μαζί του και τους νικούσε. Μέχρι που πέρασε από εκεί ο Θησέας που είχε εφεύρει την τεχνική να εξουδετερώνει τον αντίπαλο πιάνοντάς τον από τα σκέλη, τον σήκωνε ψηλά στον αέρα, τον πετούσε με δύναμη στη γη και του συνέτριβε το κεφάλι. Έτσι έκανε και με τον Κερκύονα.

Αναφέρεται ως πατέρας του Έκφαντου και ως πρόγονος του Μουσαίου. Είχε κόρη την Αλόπηδεσμός που πλάγιασε με τον Ποσειδώνα και γέννησε από αυτόν τον Ιπποθόωντα. Ο Κερκύονας τη σκότωσε θάβοντάς τη ζωντανή ή τοξεύοντάς την και διέταξε να θανατώσουν και το βρέφος. Αλλά ο Ιπποθόωντας επέζησε, έγινε ο επώνυμος ήρωας της αττικής φυλής των Ιπποθοωντιδών και, μετά τον φόνο του παππού του από τον Θησέα, έγινε βασιλιάς στο βασίλειο του παππού του, που του το παραχώρησε ο Θησέας όταν εκείνος το ζήτησε από τον αττικό ήρωα. Όσο για την Αλόπη, αυτή τη μεταμόρφωσε σε πηγή ο Ποσειδώνας, όταν τη σκότωσε ο Κερκυόνας. Ο Παυσανίας μνημονεύει τον τάφο της Αλόπης έξω από την Ελευσίνα, που λίγο απείχε από την Κερκυόνος παλαίστρα (Παυσ. 1.39.3).

Ο Αισχύλος αξιοποίησε την ιστορία του Κερκύονα στο ομώνυμο σατυρικό δράμα του, καθώς και ο τραγικός ποιητής Καρκίνος ή ο γιος του Ξενοκλής στο έργο του Αλόπη (Αριστ., Ηθ. Νικ. 1150Β).