Με τον μύθο του Γάγγη γίνεται μια προσπάθεια να συνδεθούν τα δύο μεγάλα ποτάμια της Ινδίας μέσω της γενεαλογικής σχέσης πατέρα (Ινδός) – γιου (Γάγγης). Ο Γάγγης, λοιπόν, ήταν γιος του Ινδού και της Νύμφης Καλαυρίας, πολύ ξεχωριστός στην ομορφιά. Μια νύχτα, μεθυσμένος, βίασε τη μητέρα του. Μπορεί πάλι η πράξη να έγινε και με τη συναίνεση της γυναίκας, καθώς η τροφός εμφανίζεται να γνωρίζει την αλήθεια, επομένως μπορεί να χρησιμοποιήθηκε ως μέσο για την επίτευξη της ανόσιας ένωσης, όπως συχνά συμβαίνει με τις τροφούς. Όπως και να έχει, από αυτή τη γυναίκα έμαθε ο Γάγγης την αλήθεια. Λυπημένος ἄχρι θανάτου, ρίχτηκε στα νερά του ποταμού που μέχρι τότε ονομαζόταν Χλιαρός και ο οποίος μετονομάστηκε σε Γάγγη. Στα νερά αυτού του φύεται ένα βοτάνι που μοιάζει με το εδώδιμο φυτό βούγλωσσος, γιατί μοιάζει με γλώσσα βοδιού· σύμφωνα με τον Πλίνιο (ΝΗ 25.40) ονομαζόταν και ευφρόσυνον, επειδή ανακατεμένο στο κρασί προκαλούσε ευφορία. (Ψδ. Πλούτ. 4.1)
Σχετικά λήμματα