Η παλαιότερη απεικόνισή του ποταμού-θεού της Λακωνίας Ευρώτα ως ταύρου είναι γνωστή μόνο από τον Αιλιανό (Var. 2,33).
Ανθρωπόμορφος εμφανίζεται σε εντοίχιο ψηφιδωτό στο Γυμνάσιο της Σαλαμίνας (τέλος 3ου – αρχές 4ου αι. μ.Χ.), στον νότιο θάλαμο εφίδρωσης των λουτρών. Η παρουσία του, δηλαδή ο γεωγραφικός υπαινιγμός, σε συνδυασμό και με τη φτερούγα κύκνου που έχει διασωθεί βοηθά να ταυτιστεί η αποσπασματικά σωζόμενη σκηνή με παράσταση Δία και Λήδας. Ο θεός απεικονίζεται καθισμένος, ακουμπώντας σε αναποδογυρισμένη υδρία. [Εικ. 1, 2, 3]
Ο Ψευδο-Πλούταρχος στο περί ποταμών (17.1) αναφέρει ότι αρχικά το όνομα του ποταμού ήταν Μαραθώνας, ύστερα Ίμερος και μετά Ευρώτας. Ίμερος ονομάστηκε από τον γιο της νύμφης Ταϋγέτης και του Λακεδαίμονα. Αυτός εξόργισε την Αφροδίτη, κι εκείνη τον έκανε να βιάσει κατά λάθος την αδελφή του Κλεοδίκη. Μόλις κατάλαβε τι έκανε, ρίχτηκε στον ποταμό Μαραθώνα που πήρε το όνομά του. Στη συνέχεια, μετονομάστηκε σε Ευρώτα από ένα στρατηγό των Λακεδαιμονίων που έβαλε τον στρατό του να πολεμήσει εναντίον των Αθηναίων αψηφώντας τη δεισιδαιμονία που έλεγε να περιμένουν την πανσέληνο και παρά το γεγονός ότι παρεμποδιζόταν από προειδοποιητικές βροντές και αστραπές. Το στράτευμα χάθηκε και ο Ευρώτας από τη λύπη του έπεσε στον Ίμερο μετονομάζοντάς τον.
Σχετικά λήμματα