Αρχαία ελληνική μυθολογία

Μυθολογία του νερού

ΣΙΜΟΕΙΣ




Ποτάμιος θεός της Τρωάδας, γιος του Ωκεανού και της Τηθύος. Όταν σταμάτησαν στις όχθες του οι θεές Ήρα και Αθηνά, έκαναν να βλαστήσει αμβροσία για να τραφούν τα άλογά τους:

Και τ΄ άλογά της ράβδισε και αυτά με προθυμίαν
πετούν ανάμεσα στην γην και στ΄ ουρανού τ΄ αστέρια
και όσος αέρας φαίνεται στους οφθαλμούς του ανθρώπου
που απ΄ ακρωτήρι θεωρεί τ΄ απέραντα πελάγη,
διάστημα τόσο των θεών οι ίπποι διασκελίζουν·
και ότε στην Τροίαν ήλθαν κει, που δυο ποτάμια ρέουν
και στου Σκαμάνδρου σμίγεται τα ρεύματα ο Σιμόεις,
τ΄ άλογ΄ αυτού σταμάτησεν η Ήρα η λευκοχέρα˙
τα ξέζεψε και ολόγυρα με καταχνιά τα ζώνει.
Και αμβρόσιο φύλλο εβλάστησε να βόσκουν ο Σιμόεις.
(Όμ., Ιλ. Ε 772-7, μετ. Ι. Πολυλάς)

Κόρες αυτού του ποτάμιου θεού ήταν η Αστυόχη και η Ιερομνήμη.


Σχετικά λήμματα

ΩΚΕΑΝΟΣ, ΗΡΑ, ΑΣΤΥΟΧΗ, ΙΕΡΟΜΝΗΜΗ