Με το όνομα Χάραδρος σώζονται διάφοροι ποταμοί, δύο από τους οποίους είναι συνδεδεμένοι με μύθους και τελετουργίες, ο ένας στην κοιλάδα του Μαραθώνα, ο άλλος στην Αχαΐα. Ο Χάραδρος του Μαραθώνα είναι, ίσως, ο μαραθώνιος ταύρος που εξόντωσε ο Ηρακλής, προσωποποίηση της ορμητικής δύναμης του ποταμού που, με ιδιαίτερη βιαιότητα και σε μεγάλη έκταση, πλημμύριζε τον κάμπο και πιθανόν απεικονίζεται σε προτομή στο Βερολίνο.

Ο Χάραδρος της Αχαΐας πηγάζει από τις βορειοδυτικές υπώρειες του Παναχαϊκού όρους και εκβάλλει στο ανατολικό τμήμα του Πατραϊκού κόλπου, πιο κάτω από το ιερό της Τρικλαρίας Αρτέμιδος κοντά στην πόλη των Πατρών. Συγκεκριμένα, ο Παυσανίας παραδίδει τα εξής για τον ποταμό για τον γονιμοποιητικό του χαρακτήρα:

Όχι μακριά από την πόλη των Πατρών είναι ο ποταμός Μείλιχος και το ιερό της Τρικλαρίας, χωρίς άγαλμα πλέον. Το ιερό είναι στα δεξιά. Τώρα καθώς προχωρείς από το Μείλιχο συναντάς ένα άλλο ποτάμι. Το όνομά του είναι Χάραδρος και κατά την άνοιξη τα κοπάδια που πίναν νερό από αυτόν συμβαίνει ως επί το πλείστον να γεννούν αρσενικά. Και γι’ αυτόν τον λόγο οι βοσκοί μετακινούν τα κοπάδια τους, εκτός μόνο από τις αγελάδες σε άλλο μέρος της χώρας. Τις αγελάδες τις αφήνουν εκεί κοντά στον ποταμό, γιατί οι ταύροι είναι πιο κατάλληλοι από τις αγελάδες και για τις θυσίες και για τις γεωργικές εργασίες. Ενώ στα άλλα ζωντανά το θηλυκό έχει μεγαλύτερη προτίμηση (7.22.11).

Με το ίδιο όνομα σώζονται ποταμοί στη Μεσσηνία (4.33.5.5), κοντά στην Οινόη της Αργολίδας (2.25.2.1) κ.α. Εξάλλου, η λέξη χᾰράδρα, Ιων. χαράδρη, ἡ (χαράσσω) είναι συνδεδεμένη με το ορμητικό νερό. Σύμφωνα με το λεξικό LSJ σημαίνει τα εξής: I. νερό που κατεβαίνει από βουνό, χείμαρρος, που ανοίγει στον εαυτό του (χαράσσει) ένα δρόμο κάθετο στην πλευρά του βουνού (Ιλ. Π. 390)· από όπου, δυνατή, τραχεία φωνή παραβάλλεται με το φωνὴ χαράδρας (Αριστοφ. Σφ. 1034) II. 1. κοίτη χειμάρρου, χαράδρα, λαγκαδιά 2. οχετός που μεταφέρει νερό βροχής από τον δρόμο.