ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ, Αντιφών, Περί του Ηρώδου φόνου 74-76

Κατέβασε το αρχείο σε , για να επεξεργαστείς το κείμενο. Στη συνέχεια επιβεβαίωσε τις απαντήσεις σου μ' αυτές που παρατίθενται παρακάτω.

Καλή προσπάθεια.

Για τον Αντιφώντα

Βικιπαίδεια

Περί του Ηρώδου φόνου,

Κείμενα του Αντιφώντα στην Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα

Για το κείμενο

Ο Αντιφών ο Ραμνούσιος, γεννήθηκε πιθανόν το 480 π.Χ. και πέθανε το 410 π.Χ.. Καταγόταν από τον Ραμνούντα της Αττικής και ήταν Αθηναίος πολιτικός. Ο λόγος «Περὶ τοῦ Ἠρώδου φόνου» γράφτηκε για τον Ευξίθεο. Ο Ευξίθεος, ήταν ένας νεαρός από τη Μυτιλήνη, κατηγορήθηκε για τον φόνο ενός αθηναίου πολίτη, του Ηρώδη, και δικάστηκε σε αθηναϊκό δικαστήριο. Στο απόσπασμα που ακολουθεί ο κατηγορούμενος, για να διευκολύνει τη θέση του, αρχίζει να απολογείται για τον πατέρα του, όχι γιατί ο πατέρας του κατηγορήθηκε για τον φόνο, αλλά για να δείξει στους δικαστές τη διαγωγή της οικογένειάς του απέναντι στους Αθηναίους, άρα και απέναντι στο θύμα, τον Ηρώδη, και μ' αυτόν τον τρόπο να διευκολύνει τη θέση του.

Το κείμενο

[74] δεῖ δέ με καὶ ὑπὲρ τοῦ πατρὸς ἀπολογήσασθαι. καίτοι γε πολλῷ μᾶλλον εἰκὸς ἦν ἐκεῖνον ὑπὲρ ἐμοῦ ἀπολογήσασθαι, πατέρα ὄντα: ὁ μὲν γὰρ πολλῷ πρεσβύτερός ἐστι τῶν ἐμῶν πραγμάτων, ἐγὼ δὲ πολλῷ νεώτερος τῶν ἐκείνῳ πεπραγμένων, καὶ εἰ μὲν ἐγὼ τούτου ἀγωνιζομένου κατεμαρτύρουν ἃ μὴ σαφῶς ᾔδη, ἀκοῇ δὲ ἠπιστάμην, δεινὰ ἂν ἔφη πάσχειν ὑπ᾽ ἐμοῦ: [75] νῦν δὲ ἀναγκάζων ἐμὲ ἀπολογεῖσθαι ὧν ἐγὼ πολλῷ νεώτερός εἰμι καὶ λόγῳ οἶδα, ταῦτα οὐ δεινὰ ἡγεῖται εἰργάσθαι. ὅμως μέντοι καθ᾽ ὅσον ἐγὼ οἶδα, οὐ προδώσω τὸν πατέρα κακῶς ἀκούοντα ἐν ὑμῖν ἀδίκως. καίτοι τάχ᾽ ἂν σφαλείην, ἃ ἐκεῖνος ὀρθῶς ἔργῳ ἔπραξε, ταῦτ᾽ ἐγὼ λόγῳ μὴ ὀρθῶς εἰπών: ὅμως δ᾽ οὖν κεκινδυνεύσεται. [76] πρὶν μὲν γὰρ τὴν ἀπόστασιν τὴν Μυτιληναίων γενέσθαι, ἔργῳ τὴν εὔνοιαν ἐδείκνυε τὴν εἰς ὑμᾶς: ἐπειδὴ δὲ ἡ πόλις ὅλη κακῶς ἐβουλεύσατο ἀποστᾶσα καὶ ἥμαρτε [τῆς ὑμετέρας γνώμης], μετὰ τῆς πόλεως ὅλης ἠναγκάσθη συνεξαμαρτεῖν.

Το κείμενο με συνδέσεις στα λεξικά του perseus.tufts.edu

[74] δεῖ δέ με καὶ ὑπὲρ τοῦ πατρὸς ἀπολογήσασθαι. καίτοι γε πολλῷ μᾶλλον εἰκὸς ἦν ἐκεῖνον ὑπὲρ ἐμοῦ ἀπολογήσασθαι, πατέρα ὄντα: ὁ μὲν γὰρ πολλῷ πρεσβύτερός ἐστι τῶν ἐμῶν πραγμάτων, ἐγὼ δὲ πολλῷ νεώτερος τῶν ἐκείνῳ πεπραγμένων, καὶ εἰ μὲν ἐγὼ τούτου ἀγωνιζομένου κατεμαρτύρουν ἃ μὴ σαφῶς ᾔδη, ἀκοῇ δὲ ἠπιστάμην, δεινὰ ἂν ἔφη πάσχειν ὑπ᾽ ἐμοῦ· [75] νῦν δὲ ἀναγκάζων ἐμὲ ἀπολογεῖσθαι ὧν ἐγὼ πολλῷ νεώτερός εἰμι καὶ λόγῳ οἶδα, ταῦτα οὐ δεινὰ ἡγεῖται εἰργάσθαι. ὅμως μέντοι καθ᾽ ὅσον ἐγὼ οἶδα, οὐ προδώσω τὸν πατέρα κακῶς ἀκούοντα ἐν ὑμῖν ἀδίκως. καίτοι τάχ᾽ ἂν σφαλείην, ἃ ἐκεῖνος ὀρθῶς ἔργῳ ἔπραξε, ταῦτ᾽ ἐγὼ λόγῳ μὴ ὀρθῶς εἰπών· ὅμως δ᾽ οὖν κεκινδυνεύσεται. [76] πρὶν μὲν γὰρ τὴν ἀπόστασιν τὴν Μυτιληναίων γενέσθαι, ἔργῳ τὴν εὔνοιαν ἐδείκνυε τὴν εἰς ὑμᾶς· ἐπειδὴ δὲ ἡ πόλις ὅλη κακῶς ἐβουλεύσατο ἀποστᾶσα καὶ ἥμαρτε [τῆς ὑμετέρας γνώμης], μετὰ τῆς πόλεως ὅλης ἠναγκάσθη συνεξαμαρτεῖν.

Λεξιλογικά

εἰκός ἐστι: είναι πιθανό, εύλογο, λογικό

καταμαρτυρέω-ῶ: μαρτυρώ εναντίον, δίνω μαρτυρική κατάθεση εναντίον κάποιου

ἐπ-ίσταμαι: γνωρίζω κάτι ως γεγονός, γνωρίζω με βεβαιότητα, γνωρίζω καλά

ἀπόστασις: επανάσταση, εξέγερση, ανταρία

ἁμαρτάνω: αποτυγχάνω να κάνω, ξεφεύγω από τον στόχο μου, χάνω τον στόχο μου, αστοχώ, κάνω λάθος, παραπλανούμαι

Χρησιμοποίησε το λεξικό των H.G. Liddell & R. Scott για τις άγνωστες λέξεις

Σύνταξη - Μετάφραση

Συντακτική ανάλυση: για να δεις τη συντακτική ανάλυση, πέρασε τον δείκτη πάνω από τις λέξεις, αν χρησιμοποιείς υπολογιστή, ή κτύπα τη λέξη, αν χρησιμοποιείς τηλέφωνο ή τάμπλετ.

Για τη μετάφραση της κάθε σειράς πάτα το .

Για όλη τη μετάφραση πάτα

[74] δεῖ δέ με καὶ ὑπὲρ τοῦ πατρὸς ἀπολογήσασθαι.

καίτοι γε πολλῷ μᾶλλον εἰκὸς ἦν ἐκεῖνον ὑπὲρ ἐμοῦ ἀπολογήσασθαι, πατέρα ὄντα:

ὁ μὲν γὰρ πολλῷ πρεσβύτερός ἐστι τῶν ἐμῶν πραγμάτων,

ἐγὼ δὲ (εἰμι) πολλῷ νεώτερος τῶν ἐκείνῳ πεπραγμένων,

καὶ εἰ μὲν ἐγὼ τούτου ἀγωνιζομένου κατεμαρτύρουν

ἃ μὴ σαφῶς ᾔδη,

ἀκοῇ δὲ ἠπιστάμην,

δεινὰ ἂν ἔφη πάσχειν ὑπ᾽ ἐμοῦ·

[75] νῦν δὲ ἀναγκάζων ἐμὲ ἀπολογεῖσθαι ὧν ἐγὼ πολλῷ νεώτερός εἰμι καὶ λόγῳ οἶδα , ταῦτα οὐ δεινὰ ἡγεῖται εἰργάσθαι.

ὅμως μέντοι καθ᾽ ὅσον ἐγὼ οἶδα , οὐ προδώσω τὸν πατέρα κακῶς ἀκούοντα ἐν ὑμῖν ἀδίκως.

καίτοι τάχ᾽ ἂν σφαλείην, ἃ ἐκεῖνος ὀρθῶς ἔργῳ ἔπραξε , ταῦτ᾽ ἐγὼ λόγῳ μὴ ὀρθῶς εἰπών:

ὅμως δ᾽ οὖν κεκινδυνεύσεται.

[76] πρὶν μὲν γὰρ τὴν ἀπόστασιν τὴν Μυτιληναίων γενέσθαι,

ἔργῳ τὴν εὔνοιαν ἐδείκνυε τὴν εἰς ὑμᾶς:

ἐπειδὴ δὲ ἡ πόλις ὅλη κακῶς ἐβουλεύσατο ἀποστᾶσα

καὶ ἥμαρτε [τῆς ὑμετέρας γνώμης],

μετὰ τῆς πόλεως ὅλης ἠναγκάσθη συνεξαμαρτεῖν.

Μτφρ. Α. Τυφλόπουλος – Επιμ. Δ. Ιακώβ. 2006. Στο Ανθολόγιο Αρχαίων Ελληνικών Κειμένων. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.

1. Να γραφτεί η προστακτική όλων των χρόνων στη μέση και παθητική φωνή των ρημάτων: ἀπολογήσασθαι, πεπραγμένων

Ενεστώτας	Αόριστος	Παθητικός Αόριστος	Παρακείμενος
ἀπολογοῦ ἀπολογείσθω ἀπολογεῖσθε ἀπολογείσθων ή ἀπολογείσθωσαν	ἀπολόγησαι ἀπολογησάσθω ἀπολογήσασθε ἀπολογησάσθων ή ἀπολογησάσθων	ἀπολογήθητι ἀπολογηθήτω ἀπολογήθητε ἀπολογηθέντων ή ἀπολογηθήτωσαν	ἀπολελόγησο ἀπολελογήσθω ἀπολελόγησθε ἀπολελογήσθων ή ἀπολελογήσθωσαν
πράττου πραττέσθω πράττεσθε πραττέσθων ή πραττέσθωσαν	πρᾶξαι πραξάσθω πράξασθε πραξάσθων ή πραξάσθωσαν	πράχθητι πραχθήτω πράχθητε πραχθέντων ή πραχθήτωσαν	πέπραξο πεπράχθω πέπραχθε πεπράχθων ή πεπράχθωσαν

2. Να γραφτούν τα απαρέμφατα ενεργητικής φωνής των ρημάτων: πάσχειν, ἥμαρτε

ενεστώτας	μέλλοντας	αόριστος β'	παρακείμενος
πάσχειν	πείσεσθαι	παθεῖν	πεπονθέναι
ἁμαρτάνειν	ἁμαρτήσεσθαι	ἁμαρτεῖν	ἡμαρτηκέναι

3. Να γραφτούν τα παραθετικά των επιρρημάτων: ὁσιώτατα, ὀρθῶς

θετικός	συγκριτικός	υπερθετικός
ὁσίως	ὁσιαίτερον / ὁσιώτερον	ὁσιαίτατα / ὁσιώτατα
ὀρθῶς	ὀρθότερον	ὀρθότατα