Στην ενότητα παρουσιάζονται τα φαινόμενα: παραθετικά, προσδιορισμοί εμπρόθετοι, προτάσεις (αναφορικές 3, πλάγιες ερωτηματικές 2).
Πατήστε στον κατάλογο για να εμφανιστούν σελίδες με παρόμοιο περιεχόμενο.
Κατέβασε το αρχείο σε , για να επεξεργαστείς το κείμενο. Στη συνέχεια επιβεβαίωσε τις απαντήσεις σου μ' αυτές που παρατίθενται παρακάτω.
Καλή προσπάθεια.
Για τον Πλάτωνα
Βικιπαίδεια
, Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Ο λόγος: Αλκιβιάδης 2,
Περισσότερα κείμενα στην Πύλη για την Ελληνική Γλώσσαστις Ψηφίδες
Για το κείμενο
Το έργο του Πλάτωνα Αλκιβιάδης 2 είναι ένας από τους λιγότερο γνωστούς διαλόγους του Πλάτωνα. Στον διάλογο αυτό, ο Σωκράτης και ο Αλκιβιάδης συζητούν για την φύση της ευχής και της προσευχής, εξετάζοντας ποια είναι η σωστή στάση που πρέπει να κρατήσει κάποιος όταν προσεύχεται στους θεούς. Στη διάρκεια της συζήτησης, ο Σωκράτης επισημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι ζητούν από τους θεούς πράγματα που πιστεύουν ότι είναι καλά για αυτούς, χωρίς να γνωρίζουν αν πραγματικά είναι. Επομένως, είναι καλύτερο να ζητούν από τους θεούς να τους δώσουν αυτά που είναι πραγματικά ωφέλιμα, ακόμη και αν δεν το καταλαβαίνουν. Το έργο αποτελεί μια φιλοσοφική εξερεύνηση της σχέσης μεταξύ ανθρώπων και θεών, τονίζοντας την ανάγκη για σοφία και αυτογνωσία. Το έργο θεωρείται πλαστό.
[149ε] οὐ γὰρ οἶμαι τοιοῦτόν ἐστι τὸ τῶν θεῶν ὥστε ὑπὸ δώρων παράγεσθαι οἷον κακὸν τοκιστήν: ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς εὐήθη λόγον λέγομεν, ἀξιοῦντες Λακεδαιμονίων ταύτῃ περιεῖναι. καὶ γὰρ ἂν δεινὸν εἴη εἰ πρὸς τὰ δῶρα καὶ τὰς θυσίας ἀποβλέπουσιν ἡμῶν οἱ θεοὶ ἀλλὰ μὴ πρὸς τὴν ψυχήν, ἄν τις ὅσιος καὶ δίκαιος ὢν [150α] τυγχάνῃ. πολλῷ γε μᾶλλον οἶμαι ἢ πρὸς τὰς πολυτελεῖς ταύτας πομπάς τε καὶ θυσίας, ἃς οὐδὲν κωλύει πολλὰ μὲν εἰς θεούς, πολλὰ δ᾽ εἰς ἀνθρώπους ἡμαρτηκότας καὶ ἰδιώτην καὶ πόλιν ἔχειν ἀν᾽ ἕκαστον ἔτος τελεῖν: οἱ δέ, ἅτε οὐ δωροδόκοι ὄντες, καταφρονοῦσιν ἁπάντων τούτων, ὥς φησιν ὁ θεὸς καὶ θεῶν προφήτης. κινδυνεύει γοῦν καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι δικαιοσύνη τε [150β] καὶ φρόνησις διαφερόντως τετιμῆσθαι: φρόνιμοι δὲ καὶ δίκαιοι οὐκ ἄλλοι τινές εἰσιν ἢ τῶν εἰδότων ἃ δεῖ πράττειν καὶ λέγειν καὶ πρὸς θεοὺς καὶ πρὸς ἀνθρώπους. βουλοίμην δ᾽ ἂν καὶ σοῦ πυθέσθαι ὅ,τι ποτ᾽ ἐν νῷ ἔχεις πρὸς ταῦτα.
Το κείμενο με συνδέσεις στα λεξικά του perseus.tufts.edu
[149ε] οὐ γὰρ οἶμαι τοιοῦτόν ἐστι τὸ τῶν θεῶν ὥστε ὑπὸ δώρων παράγεσθαι οἷον κακὸν τοκιστήν: ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς εὐήθη λόγον λέγομεν, ἀξιοῦντες Λακεδαιμονίων ταύτῃ περιεῖναι. καὶ γὰρ ἂν δεινὸν εἴη εἰ πρὸς τὰ δῶρα καὶ τὰς θυσίας ἀποβλέπουσιν ἡμῶν οἱ θεοὶ ἀλλὰ μὴ πρὸς τὴν ψυχήν, ἄν τις ὅσιος καὶ δίκαιος ὢν [150α] τυγχάνῃ. πολλῷ γε μᾶλλον οἶμαι ἢ πρὸς τὰς πολυτελεῖς ταύτας πομπάς τε καὶ θυσίας, ἃς οὐδὲν κωλύει πολλὰ μὲν εἰς θεούς, πολλὰ δ᾽ εἰς ἀνθρώπους ἡμαρτηκότας καὶ ἰδιώτην καὶ πόλιν ἔχειν ἀν᾽ ἕκαστον ἔτος τελεῖν: οἱ δέ, ἅτε οὐ δωροδόκοι ὄντες, καταφρονοῦσιν ἁπάντων τούτων, ὥς φησιν ὁ θεὸς καὶ θεῶν προφήτης. κινδυνεύει γοῦν καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι δικαιοσύνη τε [150β] καὶ φρόνησις διαφερόντως τετιμῆσθαι: φρόνιμοι δὲ καὶ δίκαιοι οὐκ ἄλλοι τινές εἰσιν ἢ τῶν εἰδότων ἃ δεῖ πράττειν καὶ λέγειν καὶ πρὸς θεοὺς καὶ πρὸς ἀνθρώπους. βουλοίμην δ᾽ ἂν καὶ σοῦ πυθέσθαι ὅ,τι ποτ᾽ ἐν νῷ ἔχεις πρὸς ταῦτα.
οὐ γὰρ οἶμαι (ἐγώ) |
α-κύρια |
|
|
τοιοῦτόν ἐστι τὸ τῶν θεῶν |
β-κύρια |
|
|
ὥστε ὑπὸ δώρων |
αναφ. συμπ. |
παράγεσθαι |
|
|
|
οἷον (παράγεσθαι) κακὸν τοκιστήν· |
αναφ. παραβ. |
|
|
ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς εὐήθη λόγον λέγομεν, |
γ-πρότ. |
ἀξιοῦντες Λακεδαιμονίων |
|
ταύτῃ περιεῖναι. |
|
|
|
καὶ γὰρ ἂν δεινὸν εἴη |
δ-πρότ. |
|
|
εἰ |
αιτιολογική |
πρὸς τὰ δῶρα καὶ τὰς θυσίας |
|
ἀποβλέπουσιν ἡμῶν οἱ θεοὶ |
|
ἀλλὰ μὴ πρὸς τὴν ψυχήν, |
|
|
|
ἄν τις ὅσιος |
πλάγ. ερωτ. |
καὶ δίκαιος ὢν |
|
τυγχάνῃ. |
|
|
|
πολλῷ γε μᾶλλον |
ε-πρότ. |
οἶμαι (ἐγώ) |
|
ἢ πρὸς τὰς πολυτελεῖς ταύτας πομπάς τε καὶ θυσίας, |
|
|
|
ἃς οὐδὲν κωλύει |
αναφορική |
πολλὰ μὲν εἰς θεούς, |
|
πολλὰ δ᾽ εἰς ἀνθρώπους |
|
ἡμαρτηκότας |
|
καὶ ἰδιώτην καὶ πόλιν ἔχειν |
|
ἀν᾽ ἕκαστον ἔτος |
|
τελεῖν· |
|
|
|
οἱ δέ, |
στ-κύρια |
ἅτε οὐ δωροδόκοι ὄντες, |
|
καταφρονοῦσιν ἁπάντων τούτων, |
|
|
|
ὥς φησιν ὁ θεὸς καὶ θεῶν προφήτης. |
ζ-κύρια |
|
|
κινδυνεύει γοῦν |
η-κύρια |
καὶ παρὰ θεοῖς |
|
καὶ παρ᾽ ἀνθρώποις |
|
τοῖς νοῦν ἔχουσι |
|
δικαιοσύνη τε καὶ φρόνησις |
|
διαφερόντως τετιμῆσθαι· |
|
|
|
φρόνιμοι δὲ καὶ δίκαιοι οὐκ ἄλλοι τινές εἰσιν |
θ-κύρια |
ἢ τῶν εἰδότων |
|
|
|
ἃ δεῖ |
πλάγ. ερωτ. |
πράττειν |
|
καὶ λέγειν |
|
καὶ πρὸς θεοὺς |
|
καὶ πρὸς ἀνθρώπους. |
|
|
|
βουλοίμην δ᾽ ἂν καὶ σοῦ (ἐγώ) |
ι-κύρια |
πυθέσθαι |
|
|
|
ὅ,τι ποτ᾽ ἐν νῷ ἔχεις πρὸς ταῦτα. (σύ) |
πλάγ. ερωτ. |
Λεξιλογικά
παράγεσθαι: του ρ. παράγω: παρασύρω, παραπλανώ
περιεῖναι: του ρ. περίειμι: ξεπερνώ, είμαι ανώτερος
διαφερόντως: πάνω από τους άλλους, υπερβολικά, σε εξαιρετικό βαθμό
Χρησιμοποίησε το λεξικό των H.G. Liddell & R. Scott για τις άγνωστες λέξεις
Συντακτική ανάλυση: για να δεις τη συντακτική ανάλυση, πέρασε τον δείκτη πάνω από τις λέξεις, αν χρησιμοποιείς υπολογιστή, ή κτύπα τη λέξη, αν χρησιμοποιείς τηλέφωνο ή τάμπλετ.
Για τη μετάφραση της κάθε σειράς πάτα πάτα τον αριθμό.
οὐ γὰρ
οἶμαι
τοιοῦτόν
ἐστι
τὸ τῶν θεῶν
ὥστε
ὑπὸ δώρων
παράγεσθαι
οἷον
(παράγεσθαι)
κακὸν
τοκιστήν·
καὶ γὰρ
ἂν δεινὸν εἴη
εἰ
πρὸς τὰ δῶρα καὶ τὰς θυσίας
ἀποβλέπουσιν
ἡμῶν
οἱ θεοὶ ἀλλὰ μὴ
πρὸς τὴν ψυχήν,
πολλῷ γε μᾶλλον
οἶμαι ἢ
πρὸς τὰς
πολυτελεῖς
ταύτας
πομπάς τε καὶ
θυσίας,
ἃς
οὐδὲν
κωλύει
πολλὰ μὲν
εἰς θεούς,
πολλὰ δ᾽
εἰς ἀνθρώπους
ἡμαρτηκότας καὶ
ἰδιώτην καὶ πόλιν
ἔχειν ἀν᾽
ἕκαστον
ἔτος
τελεῖν·
κινδυνεύει γοῦν καὶ
παρὰ θεοῖς καὶ
παρ᾽ ἀνθρώποις τοῖς
νοῦν
ἔχουσι
δικαιοσύνη τε καὶ
φρόνησις
διαφερόντως
τετιμῆσθαι·
ἃ
δεῖ
πράττειν καὶ λέγειν καὶ
πρὸς θεοὺς καὶ
πρὸς ἀνθρώπους.
ὅ,τι ποτ᾽
ἐν νῷ
ἔχεις
πρὸς ταῦτα.
1. φρόνιμοι δὲ καὶ δίκαιοι οὐκ ἄλλοι τινές εἰσιν ἢ τῶν εἰδότων: Να μεταφερθεί η πρόταση στον ενικό αριθμό.
Απάντηση:
φρόνιμος δὲ καὶ δίκαιος οὐκ ἄλλος τὶς ἐστιν ἢ τοῦ εἰδότος.
2.: Να γραφτεί ο ζητούμενος τύπος:
εὐήθη: αρσενικό, κλητική ενικού
ταύτῃ: θηλυκό, ονομαστική ενικού
πολυτελεῖς: συγκριτικός, αρσενικό, δοτική πληθυντικού
ταύτας: αρσενικό, αιτιατική ενικού
πολλά: αρσενικό, κλητική ενικού
ἔτος: δοτική πληθυντικού
ἁπάντων: θηλυκό, ονομαστική ενικού
νοῦν: δοτική ενικού
φρόνησις: γενική ενικού
τινές: ουδέτερο, αιτιατική ενικού
Απάντηση:
1. εὔηθες, 2. αὕτη, 3. πολυτελεστέροις, 4. τοῦτον, 5. πλεῖστε, 6. ἔτεσι, 7. ἅπασαι, 8. νῷ, 9. φρονήσεως, 10. ἄττα / τινά