Η Μίσμη ήταν μια γυναίκα της Αττικής. Αυτή έδωσε στη
διψασμένη Δήμητρα, που διέτρεχε όλη τη γη αναζητώντας την κόρη της Περσεφόνη, να
πιει νερό με φλισκούνι και κριθάλευρο. Η θεά ήπιε τόσο λαίμαργα που το ο μικρός
γιος της θνητής, ο
Ασκάλαβος
,
γέλασε και είπε να προσφέρουν στη λαίμαργη γυναίκα ένα βαθύ καζάνι ή πιθάρι για να πιει. Οργισμένη η θεά πέταξε πάνω του το υγρό που είχε απομείνει και το μικρό παιδί μεταμορφώθηκε σε σαύρα πιτσιλωτή που ζει πλάι στα κανάλια, μισητή από θεούς και ανθρώπους. Αυτός που σκότωνε σαύρες, αποκτούσε την ευμένεια της Δήμητρας. (Αντ. Λιβ., Μετ. 24)