Χθόνια θεότητα που την ταύτιζαν με την Εκάτη και την Περσεφόνη. Η λέξη σήμαινε την άγρια, αυτήν που οργιζόταν, τη φοβερή, επίθετα που ταιριάζουν σε βασίλισσα του κάτω κόσμου (Απολλών. Ρ. 3.861). Λεγόταν και Οβριμώ ή Ομβριμώ (μάλλον από λάθος των αντιγραφέων) από το επίθετο ὄβριμος = δυνατός, ισχυρός. Και τα δυο ονόματα δόθηκαν στην Περσεφόνη εξαιτίας της οργίλους αντίδρασής της, όταν ο Ερμής προσπάθησε να την κυνηγήσει και να τη βιάσει.
Ὀμβριμὼ καὶ Ὀβριμὼ ἡ Περσεφόνη ὅτι τῷ Ἑρμῇ βιάζοντι αὐτὴν ἐν κυνηγεσίῳ ἐνεβριμήσατο καὶ οὕτως ἐκεῖνος ἐπαύθη τοῦ ἐγχειρήματος τινὲς δὲ γράφουσιν ὀβρίμους T παρὰ τὸ ὄβριμον καὶ βαρύ. (Σχόλ. Λυκ. Αλεξ. 698)