ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΡΕΣΤΕΝΩΝ
Έργα ... Τεχνολογίας από το Γυμνάσιο Κρεστένων

αρχική σελίδα, αρχαιοελληνική τεχνολογία, προβιομηχανική τεχνολογία, σύγχρονη τεχνολογία,
από την έκθεσή μας στην στοά του βιβλίου, από τις άλλες εκθέσεις μας,
φωτογραφίες μαθητών σε δράση από το εργαστήριο, ευρετήριο κατασκευών.

αρχαιοελληνική τεχνολογία

Ο υδραυλικος τροχος της Περαχωρας

Αναπαράσταση του αρχαιοελληνικού µηχανισµού άντλησης νερού, που βρέθηκε σε ανασκαφές στην Περαχώρα Κορινθίας.
Αποτελείται από έναν µεγάλο κατακόρυφο τροχό, που φέρει χάλκινα δοχεία και περιστρέφεται µε τη βοήθεια ζώων µέσω δύο κάθετα εµπλεκόµενων ξύλινων γραναζιών. Τα δοχεία γεµίζουν στο κατώτερο σηµείο του τροχού και στη συνέχεια ανατρέπονται σε αύλακα στο ψηλότερο σηµείο της διαδροµής τους.
Έχει προστεθεί ηλεκτρική κίνηση για την προσοµοίωση της λειτουργίας του και ένα πλαστικό δοχείο για την ανακύκλωση του νερού.
 Κατασκευή στο εργαστήριο: Π. Καλογεροπούλου, Φ. Τσαγδής, κ.ά.

ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΘΥΡΩΝ ΝΑΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΘΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΟΥ

Αναπαράσταση της επινόησης του Ήρωνα του Αλεξανδρέως, που επέτρεπε το άνοιγµα των θυρών ενός ναού µετά από θυσία στον βωµό του.
Με τη φωτιά της θυσίας θερµαίνεται ο αέρας του δοχείου του βωµού και διαστελλόµενος πιέζει νερό σε άλλο συγκοινωνούν δοχείο. Το πιεζόµενο νερό µέσω σιφωνιού µεταφέρεται σε δοχείο επί ζυγού και προκαλεί την εκτροπή προς το µέρος του. Ο ζυγός εκτρεπόµενος παρασύρει σε περιστροφή τους δύο άξονες των θυρών και προκαλεί το άνοιγµά τους. Μετά το τέλος της θυσίας µέσω του σιφωνιού δηµιουργείται αντίστροφη κίνηση του νερού και ο ζυγός εκτρέπεται προς την αντίθετη κατεύθυνση και προκαλεί το κλείσιµο των θυρών.
Κατασκευή στο εργαστήριο. Ναός: Γιαννακοπούλου, ∆ηµητρακοπούλου, Γιάννου, Γκότση, ∆εσκερέ, κ.ά. Μηχανισµός: Τσαγδής, ∆ηµητρόπουλος κ.ά.

ΑΙΟΛΟΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ ΗΡΩΝΑ

O πρόδροµος της ατµοµηχανής, που µε την προσθήκη µιας τροχαλίας θα µπορούσε να είχε οδηγήσει κατά την Ελληνιστική εποχή (αν δεν ανακοπτόταν από τη Ρωµαϊκή κατάκτηση) στη Βιοµηχανική επανάσταση, µε απρόβλεπτες συνέπειες για την
ανθρωπότητα.
Πάνω από έναν λέβητα υπάρχουν δύο σωλήνες και γύρω από τα καµπυλωµένα άκρα τους εδράζεται µία σφαίρα µε δύο ακροφύσια.
Όταν θερµανθεί το νερό του λέβητα, ατµοποιείται και περνώντας από τους δύο κατακόρυφους σωλήνες εισέρχεται στη σφαίρα και εξέρχεται µε ταχύτητα από τα δύο ακροφύσια εξαναγκάζοντάς την σε αντίθετη περιστροφή.
Κατασκευή στο εργαστήριο: Μπ. Κυριαζής, Β. Μπριασούλης, Ρ. Μπεκρής, κ.ά.

Ο ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ (σε φυσικό µέγεθος)

Ο κατακόρυφος µυκηναϊκός αργαλειός (Ο «ιστός» των αρχαίων Ελλήνων)
- Με τις λεπτοµέρειες του σκύφου του Chiusi
- Με τη λειτουργικότητα των στηµόνων του κρατήρα από το Pristicci
- Με τη διάταξη των αγνύθων της ληκύθου της Νέας Υόρκης
Ο αργαλειός κατασκευάσθηκε προκειµένου να χρησιµοποιηθεί στην «αναβίωση των Ηραίων» για την ύφανση του πέπλου της Ήρας γι’ αυτό και φέρει σε Γραµµική Β την επιγραφή «στην πότνια Ήρα». Για την κατασκευή του χρησιµοποιήθηκαν αγγειογραφικές πληροφορίες, που αλληλοσυµπληρώνονταν αλλά και αλληλοαναιρούνταν µερικές φορές.
Αποτελείται από τους 4 «ιστόποδες» ή «κελέοντες», επάνω στους οποίους είναι στερεωµένο το «αντίο» (το πάνω οριζόντιο κυλινδρικό ξύλο), απ’ όπου κρέµεται ο «στήµων» (τα νήµατα) και ο «καίρος» (το κάτω οριζόντιο κυλινδρικό ξύλο). Για το τέντωµα του στηµονιού δένονταν στο κάτω µέρος του οι «αγνύθες» ή «λεές» (πήλινα, λίθινα, ή µολύβδινα υφαντικά βάρη µορφής κυρίως πυραµίδας). Η εναλλαγή των στηµόνων γινόταν µε τη βοήθεια του «µίτου», δηλαδή των θηλιών που έφερε ο «κανών», το µικρό οριζόντιο κυλινδρικό ξύλο που τραβούσε πίσω – µπροστά εναλλάξ, ώστε να περνά το «πηνίον» µε την «πήνη» ή «κρόκη» (το κουβάρι µε το νήµα) ανάµεσα στους στήµονες. Η ύφανση γινόταν από κάτω προς τα πάνω και το υφασµένο πανί τυλιγόταν στο «αντίον».
Κατασκευή στο εργαστήριο: Γ. Βασιλόπουλος, Κ. Αρβανίτη, Κ. Τσιβερδή,
Ε.Αρβανίτη, Ν. Αντωνίου, Τ. Τσαφαλόπουλος, Τ. Αλέρτας, ∆. Τζούµας, Γ. Χατζής,
Μ. Σπήλιος, Ρ. Μπεκρής, Ν. Γκότσης, Χρ. Βασιλόπουλος, ∆. Ευσταθόπουλος.

ΕΛΑΙΟΠΙΕΣΤΗΡΙΟ (ΤΥΠΟΥ ΣΥΜΠΙΕΣΗΣ ΛΟΣΤΟΥ)

Αναπαράσταση του αρχαιότερου ελαιοπιεστηρίου τύπου «συµπίεσης λοστού».
Υπολείµµατά του ανακαλύφθηκαν στη νήσο Θηρασία. Η µοναδική απεικόνισή του υπάρχει σε ανάγλυφο του 6ου αιώνα π.Χ., που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο,  ενώ έχει περιγραφεί από τον Κάτωνα τον Πρεσβύτερο.
Ο ελαιοπολτός τοποθετηµένος σε σακιά συµπιεζόταν µε τη βοήθεια µοχλού και αντιβάρου από πέτρες.
Κατασκευή στο εργαστήριο: Κ. Αρβανίτη, Α. Γαργαρόπουλος κ.ά.

ΥΣΠΛΗΓΑ

Μηχανισµός που χρησιµοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα κατά τους Ολυµπιακούς και άλλους αγώνες, για να αποφεύγεται η πρόωρη εκκίνηση των αθλητών.
Αποτελούνταν από δύο κατακόρυφους πασσάλους, που έφεραν δύο οριζόντια σχοινιά (το ένα στο ύψος των γονάτων και το άλλο στο ύψος της κοιλιάς των αθλητών).
Όταν ο αφέτης τραβούσε το σχοινί αποµανδάλωσης των πασσάλων, αυτοί έπεφταν απότοµα στο έδαφος λόγω της δύναµης της «νευράς» (στριµµένων νεύρων ζώων ή µαλλιών γυναικών) που υπήρχε στη βάση τους και επέτρεπαν την εκκίνηση των
αθλητών.
Κατασκευή στο εργαστήριο: Γαργαρόπουλος, Τζιούτζιας, Αρβανίτη κ.ά.

ΠΥΡΣΕΙΑ & ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ

Μέθοδος οπτικής µετάδοσης µηνυµάτων µε περίπλοκο σύστηµα πυρσών µεταξύ υψωµάτων που απείχαν έως και 100 χλµ. Με απλοϊκή χρήση της πυρσείας έγινε γνωστή σε µια ηµέρα η πτώση της Τροίας (Αισχύλου «Αγαµέµνων»).
Σε κατάλληλα επιλεγµένα υψώµατα κτίζονταν οι «φρυκτωρίες». Κάθε φρυκτωρία περιλάµβανε δύο τοίχους µε πέντε πυρσούς, τοποθετηµένους στον καθένα. Μεταξύ των τοίχων υπήρχε ειδική διόπτρα για τη διάκριση από τον «φρυκτωρό» των δεξιών
 αριστερών πυρσών της απέναντι φρυκτωρίας. Επίσης διέθετε συγκεκριµένη πινακίδα µε χωρισµένα τα γράµµατα της αλφαβήτου σε πέντε οριζόντιες γραµµές και κάθετες στήλες. Οι αριστεροί πυρσοί από το µέρος του παρατηρητή αναφέρονταν στον αριθµό της κάθετης στήλης, ενώ οι δεξιοί στον αριθµό της οριζόντιας γραµµής. Για παράδειγµα, όταν ανάβονταν δύο αριστεροί πυρσοί και τέσσερις δεξιοί, γινόταν εκποµπή του γράµµατος «Ρ». Τα µηνύµατα τη νύκτα µεταδίδονταν µε το φως των πυρσών, ενώ τη  µέρα µε τον καπνό τους.
Κατασκευή στο εργαστήριο: ∆. Κόλλιας, Φ. Μεντές, Κ. Αρβανίτη, Α. Γαργαρόπουλος, κ.ά.

ΟΡΙΖΟΝΤΙΟΣ ΚΑΘΙΣΤΟΣ ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ

Οριζόντια διάταξη ύφανσης των αρχαίων πολιτισµών
Η καθιστή υφάντρα τέντωνε το στηµόνι δένοντας το ένα αντί γύρω από τη µέση της και το άλλο από έναν πάσσαλο απέναντί της.
Η εναλλαγή του στηµονιού γινόταν µε τη βοήθεια του καίρου (µιτάρι) και του αποστάτη (λεπτό σανίδι).
Κατασκευή στο εργαστήριο: Γιακουµή, ∆ηµοπούλου, Γκερµπούρα, Γιαννακοπούλου, κ.ά.

ΕΛΕΠΟΛΗ

Αναπαράσταση της αρχαιοελληνικής πολιορκητικής µηχανής, που επινόησε ο Επίµαχος ο Αθηναίος το 306 π.Χ., µηχανικός του ∆ηµητρίου του Πολιορκητή. Αποτελούνταν από έναν πολυώροφο ξύλινο πύργο επικαλυµµένο µε άκαυστα υλικά και µετακινούνταν µε τη βοήθεια τροχών. Όταν κατόρθωνε να πλησιάσει το τείχος, κινητή γέφυρα κατέβαινε από το ψηλότερο σηµείο της και επέτρεπε στους οπλίτες να πηδήσουν στα τείχη. Ήταν εξοπλισµένη µε καταπέλτες και πολεµοφόδια, ενώ στη βάση της διέθετε αιωρούµενο πολιορκητικό κριό για την υπονόµευση των τειχών.
Πρωτοχρησιµοποιήθηκε εναντίον της Σαλαµίνας της Κύπρου το 306 π.Χ. και της Ρόδου το 307 π.Χ. Αργότερα χρησιµοποιήθηκε από τους Ρωµαίους, τους Βυζαντινούς και τους Άραβες.
Κατασκευή στο εργαστήριο: Μ. Καλογερόπουλος, Λ. Φωτόπουλος, Ηλ. Σταυρόπουλος.

ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ

Αναπαράσταση της πολιορκητικής µηχανής τύπου καταπέλτη – εκτοξευτή λίθων, που κατασκεύασε το 320 π.Χ. ο ∆ιάδης ο Πελλαίος, ο µηχανικός του Αλεξάνδρου, και χρησιµοποιήθηκε στις εκστρατείες του µεγάλου στρατηλάτη.
Η κινητήρια δύναµή του οφείλεται στη δύναµη ελατηρίων από στριµµένα νεύρα ζώων ή µαλλιά γυναικών («νευρά»).
Οι χειριστές µε µοχλούς περιέστρεφαν τον άξονα (που διέθετε µηχανισµό µανδάλωσης και βραχίονα απελευθέρωσης), οπότε η «ολκός», δηλαδή η ξύλινη ράβδος µε το αυλάκι, συρόταν προς τα πίσω και τότε τοποθετούσαν τον λίθο. Κατόπιν
απελευθέρωναν τον άξονα και ο λίθος εκτοξευόταν.
Κατασκευή στο εργαστήριο: Καλογερόπουλος, ∆. Κολαϊτης, Γ. Κοτσανάς, Κ. Κυριαζής κ.ά.

Ο «Υ∆ΡΑΥΛΙΚΟΣ ΤΗΛΕΓΡΑΦΟΣ» ΤΟΥ ΑΙΝΕΙΑ

ΠΕΤΡΙΝΟ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟ

Ζωοκίνητο πέτρινο ελαιοτριβείο κλασσικών χρόνων (πιστό αντίγραφο σωζόµενου στην Ακρόπολη της αρχαίας Σπάρτης).
Αποτελείται από δύο κυλινδρικά λιθάρια που περιστρέφονται µε τη βοήθεια ζώων σε κατάλληλα λαξευµένο γούβωµα συµπαγούς πέτρας.
Κατασκευή στο εργαστήριο από γύψο και ξύλο: Σταµατελόπουλος, Παπαδόπουλος, κ.ά.