ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΛΥΒΙΩΝ

Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΗΛΙΑΣ

Είναι όλα τα απορρίμματα ίδια;

Κάθε πολίτης στην Ελλάδα «παράγει» καθημερινά μια ποσότητα «άχρηστων» πραγμάτων (στερεών, υγρών, και αερίων) που αφήνονται στο περιβάλλον γιατί είναι ανεπιθύμητα. Όταν οδηγεί το αυτοκίνητό του, αυτό παράγει ποικίλα αέρια, μερικά από τα οποία είναι απλά δύσοσμα, μερικά όμως είναι πολύ βλαβερά για την υγεία όποιων τα αναπνεύσουν.  Όταν αδειάζει το νεροχύτη της κουζίνας, «χαρίζει» στο περιβάλλον μια ποσότητα υγρών αποβλήτων που συχνά περιέχουν βλαβερές ουσίες. Όταν πάλι αδειάζει στη σακούλα των σκουπιδιών τα καλαθάκια του γραφείου του, της κουζίνας και της αποθήκης τότε «προσφέρει» στη φύση μια «μερίδα» στερεών αποβλήτων.

Φυσικά δεν είναι μόνο αυτά τα απορρίμματά μας: Τεράστιες ποσότητες απορριμμάτων παράγονται στη βιομηχανία, στα ορυχεία, στις γεωργικές και κτηνοτροφικές μονάδες τα προϊόντα των οποίων φτάνουν στο σπίτι μας. Κανένας μας δεν μπορεί να φανταστεί πόσα απορρίμματα παράγονται για κάθε προϊόν που αγοράζουμε. Για όλα αυτά όμως φροντίζουν (ή δεν φροντίζουν) αυτοί που τα δημιουργούν. Και φυσικά το κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων τους ενσωματώνεται στην τελική τιμή του προϊόντος που αγοράζουμε

Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορούμε να μετατρέψουμε τα σπίτια μας σε χωματερές ούτε μπορούμε να καταψύχουμε τα σκουπίδια μας επ’ άπειρον προκειμένου να μην επιβαρύνουμε το περιβάλλον.

Η παραγωγή απορριμμάτων αποτελεί φυσική διαδικασία όλων των ζωντανών οργανισμών. Έτσι γινόταν πάντα κι έτσι θα γίνεται.

Έχουν όμως όλα τα σκουπίδια ίδιες επιπτώσεις στο περιβάλλον ή μήπως θα μπορούσαμε να τα «βαθμολογήσουμε» ανάλογα με το αν βλάπτουν πολύ ή λίγο;

Αυτό θα εξετάσουμε παρακάτω.

Γενικά                                      

για τα επικίνδυνα απορρίμματα

Επικίνδυνα απορρίμματα χαρακτηρίζονται αυτά που η απόρριψή τους στο περιβάλλον ενέχει κινδύνους για το νερό και το έδαφος. Τα επικίνδυνα απορρίμματα έχουν δυσκολίες τόσο στην αποθήκευσή τους όσο και στην τελική τους καταστροφή. Τα περισσότερα δεν μπορούμε ούτε να τα κάψουμε γιατί η καύση τους προκαλεί σοβαρή μόλυνση στον ατμοσφαιρικό αέρα.

Τα περισσότερα από αυτά παράγονται στις χημικές βιομηχανίες, στα ορυχεία, στις ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες, στα διυλιστήρια…  Τα επικίνδυνα απορρίμματα υπάρχουν ακόμα και στο σπίτι (με αυτά θα ασχοληθούμε σε επόμενη ενότητα)

Κάθε χώρα ανάλογα με τον όγκο και το είδος της βιομηχανίας της και ανάλογα με την περιβαλλοντική ευαισθησία του νομοθέτη, δαπανά ετησίως σημαντικά ποσά για υπηρεσίες διαχείρισης επικινδύνων αποβλήτων.

Δυστυχώς σε στατιστική¹ του 1991 η χώρα μας ήταν τελευταία στην Ε.Ε. σε δαπάνες διαχείρισης επικινδύνων αποβλήτων ανά κάτοικο. Δαπανήσαμε 0,17 δολάρια ανά κάτοικο όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε. ήταν 5,5 δολάρια/κάτοικο, ενώ η Δανία δαπάνησε την ίδια χρονιά 14,2 δολάρια/κάτοικο.  Τι συμβαίνει στη χώρα μας;  Έχουμε πολύ λίγα επικίνδυνα απόβλητα ή τα διαχειριζόμαστε με φθηνές μεθόδους εις βάρος του φυσικού μας περιβάλλοντος και τελικά εις βάρος των παιδιών μας; 

Πηγή: Σ.Α.Κώνστας «Η Διάθεση Τοξικών και Επικινδύνων Αποβλήτων» τόμος: «ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ» Έκδοση Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας 1995

Επικίνδυνα απορρίμματα στο σπίτι                              

Αν στο παρελθόν η άγνοια για την επικινδυνότητα ορισμένων απορριμμάτων ήταν δικαιολογημένη, στην εποχή μας είναι ανεπίτρεπτη. Όταν αγοράζουμε ένα προϊόν σήμερα, η νομοθεσία επιβάλλει στον κατασκευαστή να μας ενημερώνει με ειδικό σήμα στην ετικέτα για το είδος του κινδύνου που πιθανόν αυτό κρύβει. Και μη νομίσετε ότι αναφερόμαστε σε προϊόντα που αγοράζονται σε ειδικές περιπτώσεις. Καθημερινά αγοράζουμε πολλά πράγματα που όταν έρθει η ώρα να πεταχτούν θα δημιουργήσουν προβλήματα στο περιβάλλον.

 Έχει βρεθεί¹ πως η χειρότερη χρήση ισχυρών φυτοφαρμάκων στις Η.Π.Α. δεν γίνεται από τους γεωργούς αλλά από τους καλλιεργητές οικιακών κήπων. Επίσης: η μόλυνση του αέρα στο εσωτερικό πολλών σπιτιών από τα είδη οικιακής χρήσεως βρέθηκε να ξεπερνάει τα όρια που επιτρέπει ο νόμος για τον αέρα του εξωτερικού περιβάλλοντος!

Κι όμως, οι καταναλωτές έχουν άγνοια για ό,τι αγοράζουν, χρησιμοποιούν και στο τέλος πετάνε…

 Για να δούμε έναν κατάλογο με τα πιο βλαπτικά οικιακά απορρίμματα του σύγχρονου σπιτιού:

Διαλυτικά                                                            Οξέα (ph<2) και Βάσεις (ph>11,5)

Φάρμακα                                                             Χρώματα, βερνίκια, κόλλες και ρητίνες

Φυτοφάρμακα                                                      Εντομοκτόνα, δηλητήρια για ποντίκια

Μπαταρίες                                                           Σκωροκτόνα

Αποφρακτικά αποχετεύσεων                               Υγρά καθαρισμού τουαλέτας

Ισχυρά απορρυπαντικά                                        Καθαριστικά για στεγνό καθάρισμα

Χλωρίνη, οξυζενέ και άλλα λευκαντικά             Καθαριστικά για  το φούρνο

Χρησιμοποιημένες βελόνες και σύριγγες            Ανεξίτηλοι μαρκαδόροι

Υλικά που περιέχουν αμίαντο                              Σπρέι

Μετασχηματιστές και πυκνωτές (ορισμένοι από αυτούς)

Πλακέτες τυπωμένων κυκλωμάτων και ηλεκτρονικές συσκευές που περιέχουν εσωτερικές μπαταρίες

Λαμπτήρες φθορισμού και όλα τα απορρίμματα που περιέχουν υδράργυρο (π.χ. θερμόμετρα)

Για να δούμε κι έναν κατάλογο με τα πιο βλαπτικά απορρίμματα που σχετίζονται με το αυτοκίνητό μας:

Ορυκτέλαια και συνθετικά λάδια  Φίλτρα λαδιού  Αντιψυκτικά υγρά                                          Υγρά φρένων                                                  Μπαταρίες

Όλα τα παραπάνω: 

1.    αν θαφτούν στη γη μολύνουν το χώμα και τα υπόγεια νερά

2.       αν καούν γεμίζουν με τοξικά αέρια τον αέρα που αναπνέουμε

Νομίζω ότι τώρα πειστήκατε πως δεν είναι όλα τα σκουπίδια ίδια.

Τα σκουπίδια που σας παρουσίασα σ’ αυτή την ενότητα παίρνουν τους «χειρότερους» βαθμούς για την επικινδυνότητά τους.

Υπάρχουν άλλα, που, χωρίς να είναι ακίνδυνα, δεν προκαλούν προβλήματα στο περιβάλλον με άμεσο τρόπο. Σ’ αυτή τη δεύτερη κατηγορία μπορούμε να συμπεριλάβουμε τα απορρίμματα που είναι δημιουργήματα της βιομηχανίας και έχουν το μειονέκτημα να μην διασπώνται εύκολα ή να μην διαχωρίζονται εύκολα ώστε να ανακυκλωθούν. Τα απορρίμματα της δεύτερης κατηγορίας δημιουργούν το μεγάλο ζήτημα της συσσώρευσης απορριμμάτων.

Και, φυσικά, ούτε τα πρώτα ούτε τα δεύτερα συγκρίνονται με τα αθώα σκουπιδάκια που παράγουμε όταν καθαρίζουμε πατάτες ή φρούτα…. (αυτά άλλωστε ανακυκλώνονται και στο σπίτι και γίνονται κομπόστ). Τα τελευταία αυτά απορρίμματα είναι τα οργανικά που πάντα παρήγαγαν οι άνθρωποι σε όλες τις εποχές της ιστορίας και που ποτέ δεν προκάλεσαν προβλήματα λόγω της ευκολίας τους να διασπώνται με τη βοήθεια μικροοργανισμών.

τι κάνουμε με τα επικίνδυνα απορρίμματα;

Αγοράζουμε μόνο όσα χρειαζόμαστε πραγματικά και στην ποσότητα που τα χρειαζόμαστε.

Από τα ειδικά σήματα στις ετικέτες των συσκευασιών καταλαβαίνουμε ποια είναι τα πιο επικίνδυνα: Τα αποφεύγουμε αν μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας με άλλα λιγότερο επιβλαβή!

Δεν αγοράζουμε απορρυπαντικά πιάτων ή άλλα που έχουν τον τίτλο antibacterial .  (Αυτά τα προϊόντα σκοτώνουν και τα χρήσιμα βακτήρια χαλώντας την οικολογική ισορροπία της κουζίνας και του μπάνιου)  Για τον ίδιο λόγο μην αγοράζετε προϊόντα που περιέχουν το συστατικό triclosan.                                                                                                          

Τα υδατοδιαλυτά χρώματα τα πετάμε στα σκουπίδια όταν ξεραθούν.

Τα λάδια των αυτοκινήτων τα παραδίδουμε  στο συνεργείο ή στο βενζινάδικο που έκανε την αλλαγή. Αν αλλάζουμε λάδια μόνοι μας τα πηγαίνουμε οι ίδιοι στο βενζινάδικο.

Τα δοχεία από φυτοφάρμακα τα ξεπλένουμε 3 φορές χρησιμοποιώντας το ξέπλυμα σαν φυτοφάρμακο.

Τις βελόνες ενέσεων καλύπτουμε με το καπάκι για να μην τρυπηθεί κανείς στην αποκομιδή.

Τις μπαταρίες φροντίζουμε να τις δώσουμε για ανακύκλωση.

Τις μπαταρίες αυτοκινήτου τις ανακυκλώνουν ιδιώτες που τις προμηθεύονται από τα ηλεκτρολογεία αυτοκινήτων. Δώστε τις εκεί.

(Υπάρχουν ορισμένες χώρες στις οποίες κάποια ορισμένη μέρα της εβδομάδας ο δήμος συλλέγει τέτοια απορρίμματα από τα σπίτια)

Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε στον τόπο μας;

Μπορούμε να γράψουμε ένα γράμμα προς το δήμαρχο ρωτώντας τι γίνεται στο δικό μας δήμο. Ζητήστε να φροντίσουν και στο δικό μας δήμο για τα επικίνδυνα απορρίμματα. Η φωνή σας ακούγεται!

Πηγές:  1.  http://www.obviously.com/recycle           

Γιατί οι μπαταρίες                     

Για να δούμε μερικούς αριθμούς σχετικά με τις μπαταρίες:

Πάνω από 10 δισεκατομμύρια μπαταρίες παράγονται κάθε χρόνο στη γη.

Στις Η.Π.Α. αγοράζονται κάθε χρόνο δύο δισεκατομμύρια μπαταρίες¹.

Στη Γαλλία² κάθε χρόνο 720 εκατομμύρια μπαταρίες, βάρους 26.500 τόνων.

Στην ελληνική αγορά³ κυκλοφορούν κάθε χρόνο:

-  Μερικές χιλιάδες συσσωρευτές βιομηχανικού τύπου (βιομηχανίες, ΟΤΕ, στρατός) που είναι συνήθως μολύβδου ή καδμίου/νικελίου

-      Περίπου 1.000.000 μπαταρίες αυτοκινήτων. (Οι περισσότερες είναι μολύβδου.)

-         100.000.000 μπαταρίες «οικιακής χρήσης» διαφόρων μεγεθών και τύπων, ενώ 5.000.000 είναι οι μπαταρίες σε σχήμα κουμπιού (κομβιόσχημες).

(Αριθμοί προηγούμενης δεκαετίας. Οι παραπάνω αριθμοί σήμερα είναι μεγαλύτεροι)

Από τις «οικιακές» υπολογίζεται ότι το 80% είναι απλές μπαταρίες ψευδαργύρου/άνθρακα και οι υπόλοιπες είναι αλκαλικές. Ένας αριθμός περίπου 20.000.000 μπαταριών που κυκλοφορούσαν μέχρι τώρα κάθε χρόνο στην Ελλάδα ήταν αυτές που περιείχαν υδράργυρο σε ποσοστό 0,001-1 % του βάρους τους. Αργότερα οι μπαταρίες αυτών των τύπων μείωσαν τα ποσοστά υδραργύρου μέχρι 0,025%. 

Σήμερα κυκλοφορούν μπαταρίες χωρίς καθόλου υδράργυρο (Να τις προτιμήσετε!)

Από τις μπαταρίες σε σχήμα κουμπιού που κυκλοφορούν στην Ελλάδα κάπου 500.000 μπαταρίες είναι αυτές που περιέχουν μεγάλα ποσοστά υδραργύρου, δηλ, μέχρι και 30%.

Οι μόνες μπαταρίες που συλλέγονται και ανακυκλώνονται σήμερα στην Ελλάδα είναι οι μπαταρίες μολύβδου για τα οχήματα. Η συλλογή τους δεν είναι συστηματική, ούτε υπάρχει ενημέρωση των συνεργείων, των οδηγών κλπ. Το κίνητρο της συλλογής τους είναι μόνο οικονομικό, γιατί ο μόλυβδος που περιέχουν λιώνει και πουλιέται.

Η ανακύκλωση των υπόλοιπων μπαταριών είναι δύσκολη και δαπανηρή. Σε ολόκληρη την Ευρώπη υπάρχουν σήμερα μόνο 4 εργοστάσια που τις ανακυκλώνουν. Τα 2 από αυτά στη Γαλλία και τα 2 στη Γερμανία. Για να δεχθεί ένα εργοστάσιο τις μπαταρίες που συγκεντρώνει ένας φορέας ή μια επιχείρηση απαιτούνται γραφειοκρατικές διαδικασίες και κόστος. Η συλλογή, η μεταφορά και η αποδοχή εκ μέρους μιας χώρας, των μπαταριών μιας άλλης, προαπαιτούν ειδικές συμβάσεις και έγκριση από τα υπουργεία περιβάλλοντος και των 2 χωρών⁴.

Τα καταστήματα ΓΕΡΜΑΝΟΣ για μερικά χρόνια εφάρμοσαν ένα σύστημα συλλογής μεταχειρισμένων μπαταριών τις οποίες προωθούσαν στο εξωτερικό για ανακύκλωση. Τώρα έχουν μάλλον σταματήσει.

Σήμερα υπάρχει μια ελληνική εταιρεία διαχείρισης αποβλήτων, η Envirochem Hellas με έδρα τον Πειραιά η οποία ειδικεύεται στη διαχείριση επικινδύνων αποβλήτων. Αυτή η εταιρεία έχει υπογράψει συμβάσεις με τα καταστήματα  Carrefour  και Praktiker και συγκεντρώνει για φόρτωση και μεταφορά στο εξωτερικό τις μπαταρίες που συλλέγουν.  Έτσι οι επιχειρήσεις αυτές αναλαμβάνουν το κόστος να ανακυκλώσουν τις μπαταρίες μας με αντάλλαγμα την διαφημιστική τους προβολή.

Στις προθέσεις της Ε.Ε. είναι, στο μέλλον, οι μπαταρίες να συλλέγονται σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από όσο σήμερα μέσω αυστηρών νομοθετικών ρυθμίσεων. Ως τότε όμως;

Η  Ε. Ε.  απαγορεύει με νόμο την εξαγωγή σε χώρες εκτός Ε.Ε. τοξικών αποβλήτων άρα και μπαταριών. Πόσο τηρείται αυτός ο νόμος  όταν υπάρχουν φτωχές χώρες διαθέσιμες να δεχθούν επικίνδυνα απόβλητα για ένα πρόσκαιρο οικονομικό αντάλλαγμα;

Έρευνες σε 11 χωματερές στις Η.Π.Α. και στον Καναδά⁵ αποκάλυψαν πως, αν και οι μπαταρίες αποτελούν μόνον το 0,2% του όγκου των απορριμμάτων, από αυτές προέρχεται το 20% των τοξικών ουσιών των απορριμμάτων, ενώ, ταυτόχρονα, αποτελούν την κύρια πηγή καδμίου που είναι ένα επικίνδυνο μέταλλο. Αν σκεφτούμε ότι στη χώρα μας οι ηλεκτρονικές συσκευές καταναλώνονται όλο και περισσότερο τότε είναι πολύ πιθανό να έχουμε παρόμοια αναλογία μπαταριών στα απορρίμματά μας. (Παρ’ όλο που σχετικές έρευνες δεν γίνονται συχνά το ποσοστό 0,2% επί του συνόλου των απορριμμάτων δεν νομίζω ότι απέχει πολύ από τη δική μας πραγματικότητα)

Ας μη ξεχνάμε ότι οι περισσότερες ηλεκτρικές συσκευές σήμερα είναι εφοδιασμένες με «μνήμες» δηλαδή με δυνατότητα να επαναλαμβάνουν κάποια στοιχεία που δίνουμε σ’ αυτές. Για να διατηρούνται όμως οι μνήμες έχουν μέσα τους μικρές μπαταρίες που δίνουν ενέργεια στη συσκευή όταν τύχει να βγει από την πρίζα.

Το ξέρετε π.χ. ότι μπαταρίες έχουν και πολλά σταθερά τηλέφωνα; (Πώς αλλιώς θα διατηρούσαν στη «μνήμη» τους τα τηλέφωνα που θέλουμε συχνότερα)

Το ξέρετε ότι όλοι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές έχουν μπαταρίες;  (Όχι οι φορητοί! Αυτοί και βέβαια έχουν. Μπαταρίες έχουν και όλοι οι οικιακοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές!)

Από όλα τα επικίνδυνα οικιακά απορρίμματα που αναφέραμε το μόνο που αυτή τη στιγμή μπορούμε να στείλουμε για ανακύκλωση είναι οι μπαταρίες.

Οι λόγοι είναι πολλοί.        

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ

Για εμάς:

1.      Κίνδυνος ανάφλεξης

2.      Κίνδυνος από διαρροή υγρών

3.      Κίνδυνος αν προσπαθήσει κάποιος να τις ανοίξει ή να τις τρυπήσει

4.      Κίνδυνος κατάποσης (ιδιαίτερα για τις μπαταρίες σχήματος «κουμπιού»)

ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι μπαταρίες πρέπει να αποθηκεύονται σε σημεία του σπιτιού που να μην φτάνουν τα παιδιά .    Στην περίπτωση κατάποσης τηλεφωνήστε αμέσως γιατρό

Για το περιβάλλον:

1.      ανάφλεξη –καύση – μόλυνση του αέρα

2.      φθορά του περιτυλίγματος – μόλυνση του εδάφους και των υπόγειων νερών

Οι ουσίες που περιέχει μια μικρή μπαταρία (όπως αυτές που έχουν τα ρολόγια μας ή οι φωτογραφικές μας μηχανές) είναι ικανές να ρυπάνουν 1 κυβικό μέτρο χώμα ή 400 κυβικά μέτρα νερό!!

Ορισμένα μέταλλα, από αυτά που ενδεχομένως περιέχουν οι μπαταρίες μας έχουν γνωστές και επιβεβαιωμένες επιδράσεις στην υγεία μας. Δείτε στον πίνακα:

Πηγές: 1. «50 Απλά πράγματα που μπορούν να κάνουν τα παιδιά για να σώσουν τη Γη» Εκδόσεις «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ» 1990

2.  http://www.sarpindustries.fr/

3.       Κυρκίτσος Φ. – Πελεκάση Κ. – Χρυσόγελος Ν. «Μείωση απορριμμάτων: Μια στρατηγική για το παρόν και το μέλλον» ΑΘΗΝΑ 1995 

4.       Envirochem Hellas

5. Ιστοσελίδα του 14^ου Γυμνασίου Περιστερίου: .  http://www.asda.gr/g14per/programs/perivallon/anakikl-hw/

Τι μπορούμε να κάνουμε         

Το θέμα των μπαταριών είναι δικό μας θέμα. Μας αφορά όλους μας. Γιατί όλοι μας αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε και να χρησιμοποιούμε μπαταρίες.

Όπως όμως αναφέραμε και για τις άλλες επικίνδυνες ουσίες έτσι και για τις μπαταρίες υπάρχουν τρόποι να μειώσουμε τα προβλήματα.

1.                 Αποφεύγουμε τη χρήση μπαταριών όσο είναι δυνατό. (π.χ. στο σπίτι ακούμε μουσική βάζοντας τη συσκευή στην πρίζα και όχι με μπαταρίες)

2.                 Δεν αφήνουμε μπαταρίες μέσα σε συσκευές που δεν χρησιμοποιούμε συχνά.

3.                 Προτιμάμε ηλιακές μπαταρίες όπου αυτές είναι διαθέσιμες. Φορτίζουν με το φως του ήλιου και δεν τις πετάμε…

4.                 Προτιμάμε τις επαναφορτιζόμενες . (Κοστίζουν περισσότερο στην αρχή αλλά συμφέρουν γιατί επαναφορτίζονται πολλές φορές με μηδαμινή κατανάλωση ρεύματος. Επιπλέον: δεν αναγκαζόμαστε να πετάμε συχνά μπαταρίες)

5.                 Ανακυκλώνουμε αυτές τις μπαταρίες που είμαστε σίγουροι ότι δεν «αντέχουν» άλλο.  (Προσοχή: δεν τοποθετούμε μεταχειρισμένες μπαταρίες μαζί με καινούριες στην ίδια συσκευή! Είναι επικίνδυνο και βλάπτει και τις μπαταρίες)

Η ανακύκλωση μπαταριών δεν συμφέρει οικονομικά. Οι σκοποί της είναι η προστασία του περιβάλλοντος και η εξοικονόμηση φυσικών πόρων (εξοικονόμηση πρώτων υλών όπως μαγγάνιο, ψευδάργυρος και χάλυβας). Όσοι δέχονται μπαταρίες για ανακύκλωση το κάνουν για λόγους προβολής των επιχειρήσεών τους. Άλλωστε πληρώνουν για κάθε κιλό μπαταριών που παραδίδουν στην εταιρεία διαχείρισης αποβλήτων με την οποία συνεργάζονται.

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΜΠΑΤΑΡΙΩΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Στο νομό μας πολλά σχολεία ξεκίνησαν να συλλέγουν μπαταρίες με σκοπό τη μεταφορά τους σε σημεία ανακύκλωσης.

Βοήθησε κι εσύ σ’ αυτή την προσπάθεια:

Φέρε τις παλιές σου μπαταρίες στο κουτί ανακύκλωσης.

Πες και σε άλλους για το πρόβλημα των χρησιμοποιημένων μπαταριών.

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΛΥΒΙΩΝ