Lectio Septima Decima
οίκαδε Πάνω Lectio Duodevicesima

ΜΑΘΗΜΑ  XVII (17o)

I.      Κείμενο – ΦΟΒΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ 

Οι στρατιώτες του Καίσαρα στη Γαλατία, πριν έρθουν σε επαφή με τους Γερμανούς, άκουσαν από Γαλάτες και εμπόρους πολλές τερατολογίες για τη σωματική διάπλαση και τη δύναμη των Γερμανών. Η ταραχή και ο τρόμος τους μπροστά στο άγνωστο ήταν τόσος, ώστε πολλοί από τους απόλεμους ευγενείς της Ρώμης που συνόδευαν τον Καίσαρα ζητούσαν με διάφορες προφάσεις 'άδεια' να φύγουν. Μα και αυτοί που έμεναν στο στρατόπεδο δεν ήταν λιγότερο ταραγμένοι. Μόνο όταν αργότερα αντιμετώπισαν στη μάχη τους Γερμανούς, κατάλαβαν την πλάνη τους. Στο παρακάτω απόσπασμα ο Καίσαρας με κάποια ειρωνεία περιγράφει την κατάστασή τους. 

Magnus timor exercitum occupavit ex vocibus Gallorum ac mercatorum, qui Germānos ingenti magnitudine corporum et incredibili virtute esse praedicābant. Alius alia de causa discedere cupiēbat. Nonnulli pudore adducti* remanēbant. Hi neque vultum fingere neque lacrimas tenēre poterant; abditi* in tabernaculis aut suum fatum querebantur* aut cum familiaribus suis commune periculum miserabantur*. Totis castris testamenta obsignabantur*. Horum vocibus ac timore paulatim etiam ii, qui rei mililaris periti habebantur*, perturbabantur*.

II.   ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Μεγάλος φόβος κατέλαβε το στρατό από τις διαδόσεις των Γαλατών και των εμπόρων, οι οποίοι διακήρυσσαν ότι οι Γερμανοί είχαν φοβερή σωματική διάπλαση και απίστευτη ανδρεία. Άλλοι, προβάλλοντας ο καθένας και μια δικαιολο­γία, ήθελαν να φύγουν. Μερικοί παρέμεναν, σπρωγμένοι από ντροπή. Αυτοί δεν μπορούσαν να προσποιηθούν ούτε να κρατήσουν τα δάκρυα· κρυμμένοι στις σκηνές είτε παραπονιόνταν για τη μοίρα τους είτε θρηνούσαν για τον κοινό κίνδυνο μαζί με τους φίλους τους. Σ' όλο το στρατόπεδο υπέγραφαν και σφράγι­ζαν διαθήκες. Από τις διαδόσεις αυτών και από το φόβο ταράζονταν σιγά-σιγά ακόμα και αυτοί που θεωρούνταν έμπειροι στα στρατιωτικά πράγματα.

 

III.           ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

I.          Να συμπληρωθούν οι σωστοί παθητικοί τύποι της οριστικής του παρατατικού. Προσοχή στον τονισμό!

miserabamur / querebaris / habebamini / perturbabatur / comprehendebar / referebantur / capiebatur

II.         Να σχηματιστεί η παθητική μετοχή όλων των ρημάτων του κειμένου.

  • occupo: occupatus -a -um

  • praedico: praedicatus -a -um

  • cupio: cupitus -a -um

  • remaneo: remansus-a -um

  • queror: questus -a -um

  • miseror: miseratus -a -um

  • obsignor: obsignatus -a -um

  • habeor: habitus -a -um

  • perturbor: perturbatus -a -um

III.       Να υποδειχτούν οι μετοχές που έχουν παθητική σημασία και αυτές που έχουν ενεργητική.

  • questus ð ενεργητ. σημασία, επειδή είναι αποθετ. ρήματος

  • adductus ð παθητ. σημασία

  • miserati ð  ενεργητ. σημασία, επειδή είναι αποθετ. ρήματος

  • missi ð παθητ. σημασία

IV.       Να αναγνωριστούν συντακτικά οι τύποι

  • ingenti magnitudine,

  • incredibili virtute.

V.        Να συμπληρωθούν τα κενά με την αφαιρετική της σωστής λέξης:

  • ira ð  ira

  • laetitia (χαρά) ð  laetitia

  • misericordia (οίκτος) ð  misericordia

  • dolor ð  dolore

  • terror ð  terrore

VI.       Να μεταφραστεί στα λατινικά η παρακάτω πρόταση:

Σπρωγμένοι από το φόβο οι Ρωμαίοι τράπηκαν σε φυγή

Metu permoti Romani fugerunt

 

VII.      Να συμπληρωθεί ο κατάλληλος τύπος τον παθητικού ενεστώτα των ρημάτων που είναι σε παρένθεση. Προσοχή στον τονισμό!

 mittuntur / cermmtur / occiduntur / comprehendor / interficimini / caperis