Lectio 31
οίκαδε Πάνω Lectio 32

I.       ΜΑΘΗΜΑ  XXXI: Η ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΚΑΛΟ  

Bello Latino T. Manlius consul nobili genere natus exercitui Rōmanōrum praefuit. Is cum aliquando castris abīret, edixit ut omnes pugnā abstinērent. Sed paulo post filius eius castra hostium praeterequitāvit et a duce hostium his verbis proelio lacessītus est; "Congrediāmur, ut singulāris proelii eventu cernātur, quanto miles Latīnus Rōmāno virtūte antecellat". Tum adulescens, viribus suis confīsus et cupiditāte pugnandi permōtus, iniussū consulis in certāmen ruit; et fortior hoste, hastā eum transfixit et armis spoliāvit. Statim hostes fugā salūtem petivērunt. Sed consul, cum in castra revertisset, adulescentem, cuius operā hostes fugāti erant, morte multāvit.

Ρήμα

Υποκ.,Π.Α.

Αντικ.

Κατγ.

Επιρρ.

Προσδ.

Connector  

 

II.               Μετάφραση  

Κατά τη διάρκεια του Λατινικού πολέμου ο ύπατος Τίτος Μάνλιος, που καταγόταν από αριστοκρατική γενιά, υπήρξε αρχηγός του στρατού των Ρωμαίων. Αυτός, όταν κάποτε έφευγε από το στρατόπεδο, διέταξε να κρατηθούν όλοι μακριά από τη μάχη. Αλλά λίγο αργότερα ο γιος του πέρασε έφιππος μπροστά από το στρατόπεδο των εχθρών και ο αρχηγός των εχθρών τον προκάλεσε σε μάχη μ' αυτά τα λόγια: "Ας μονομαχήσουμε, για να κριθεί από την έκβαση της μονομαχίας πόσο ο Λατίνος στρατιώτης ξεπερνάει στην ανδρεία το Ρωμαίο". Τότε ο νεαρός έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και παρασυρμένος από την επιθυμία να πολεμήσει, παρά τη διαταγή του υπάτου όρμησε στον αγώνα. Και δυνατότερος από τον εχθρό τον διαπέρασε με το δόρυ και τον απογύμνωσε από τα όπλα. Αμέσως οι εχθροί ζήτησαν τη σωτηρία στη φυγή. Αλλά ο ύπατος, όταν επέστρεψε στο στρατόπεδο, τιμώρησε με θάνατο το νεαρό, χάρη στη δράση του οποίου είχαν τραπεί σε φυγή οι εχθροί.

III.           Παρατηρήσεις

  1. Η αφαιρετική: κυρίως αφαιρετική (separatīvus), οργανική (instrumentālis) και τοπική (locatīvus)

  2. κυρίως αφαιρετική (separatīvus)

  3. οργανική (instrumentālis)

  4.  τοπική (locatīvus)

IV.           ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

I.         Μήπως θυμάστε τις παρακάτω αφαιρετικές:

·        Poēta epistulis contra iniuriam repugnat (μαθ. Ι)

·        Aenēas cum sociis ad Italiam navigat (μαθ. ΙΙ)

·        Ultimis annis [Σ.Ζ.1] vitae suae in Campania se tenebat.  (μαθ. V)

·        Quattuor ex legionibus in hibernis conlocat (μαθ. VII)

·        Augustus, ab Iulo ortus erat (μαθ. X)

·        homo ingentis magnitudunis et facie squalidā (μαθ. XIV)

·        Octaviānus supplicio capitis eum adfecit. (μαθ. XIV)

·        Germani lacte nutriuntur (μαθ. XV)

·        Germani pedibus proeliantur (μαθ. XV)

·        Cacus fretus viribus suis erat (μαθ. XVIII)

·        Catilīna Ab Antōnio victus est (μαθ. XIX)

·        Opibus urbis nolite confidere (μαθ. XXV)

·        Eā puellā nihil festivius erat (μαθ. XXVI)

II.       Να αναγνωριστούν οι αφαιρετικές του κειμένου: hastā, armis, operā

III.     Να γίνει χρονική αντικατάσταση των τύπων: abiret, cernātur, revertisset.

IV.     Να μεταφραστούν στα λατινικά ο προτάσεις:

  Παρά τη διαταγή του πατέρα του ο νέος πολέμησε με το Λατίνο στρατιώτη.

Ο νέος τιμωρήθηκε από τον πατέρα του με θάνατο.

     Adulescens iniussu patris cum milite latino congressus est.

Adulescens a patre supplicio capitis adfectus est.


 [Σ.Ζ.1] απλή αφαιρετική δηλώνει χρόνο (πότε έγινε μια πράξη)