Ελευθέριος Βενιζέλος
(Μουρνιές, Κρήτη 1864 – Παρίσι 1936)

Κατάλογος Βιογραφιών

Ανώτερο επίπεδο

Πάνω

Κάτω
Αρχική Σελίδα



Χάρτης Πλοήγησης




Ο Μικρός Ιστορικός




Οδηγίες Χρήσης




Αξιολόγηση


Μεγέθυνση εικόνας




Μεγέθυνση εικόνας




Μεγέθυνση εικόνας




Μεγέθυνση εικόνας




Μεγέθυνση εικόνας




Μεγέθυνση εικόνας


Έλληνας πολιτικός, κατ’ επανάληψη πρωθυπουργός της χώρας, μια από τις σημαντικότερες, αν όχι η σημαντικότερη, πολιτικές φυσιογνωμίες της Ελλάδας κατά τον 20ο αι.

1864:

Γέννηση του Ελευθέριου Βενιζέλου στις Μουρνιές της Κρήτης.

1882:

Σπουδές στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών.

1886:

Εγκαταστάθηκε στα Χανιά όπου άρχισε να ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου. Παράλληλα άρχισε να ασχολείται με τα κοινά. Εκλέχτηκε μέλος της Κρητικής Βουλής και γρήγορα αναδείχτηκε σε ηγετική πολιτική φυσιογνωμία χάρη στις ρητορικές του ικανότητες, την πολιτική διορατικότητα και τόλμη του.

1896-1897:

Συμμετείχε στην Κρητική Επανάσταση και διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο στην εξέλιξή της. Μετά την ελληνική ήττα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, ο Βενιζέλος ήταν από εκείνους που υποστήριξαν την αποδοχή της αυτονομίας της Κρήτης, που παραχωρούσαν η Οθωμανική αυτοκρατορία και οι Δυνάμεις, εφόσον η ένωση με την Ελλάδα έμοιαζε, προς το παρόν, ανέφικτη.

1899:

Μετά την άφιξη στην Κρήτη του πρίγκιπα Γεωργίου ως Υπάτου Αρμοστή του νησιού, ο Βενιζέλος διορίστηκε Σύμβουλος της Ανώτερης Διεύθυνσης Δικαιοσύνης.

1901:

Ο πρίγκιπας Γεώργιος απομάκρυνε τον Βενιζέλο από τη θέση του λόγω διαφωνιών των δύο ανδρών στο ζήτημα της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Ο Βενιζέλος έγινε ηγέτης της αντιπολίτευσης κατά του πρίγκιπα Γεωργίου.

1905:

Ο Βενιζέλος ηγήθηκε της επανάστασης του Θερίσου με την οποία εξαναγκάστηκε σε παραίτηση ο πρίγκιπας Γεώργιος και κηρύχθηκε η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, την οποία, ωστόσο, δεν δέχονταν οι Δυνάμεις.

1908:

Ο Βενιζέλος ηγήθηκε ένοπλου συλλαλητηρίου στα Χανιά κατά τη διάρκεια του οποίου κηρύχθηκε η ανεξαρτησία της Κρήτης.

1909:

Άφιξη του Βενιζέλου στην Αθήνα, μετά από πρόσκληση της ηγεσίας του Στρατιωτικού Συνδέσμου που είχε οργανώσει το κίνημα στο Γουδί. Οι κινηματίες του πρότειναν να τον διορίσουν πρωθυπουργό της Ελλάδας. Ο Βενιζέλος αρνήθηκε.

1910:

Εκλέχθηκε πρόεδρος της Κρητικής Συνέλευσης και πρωθυπουργός της Κρητικής Πολιτείας. Οι ενέργειες του Βενιζέλου κατά την περίοδο 1905-1910 έχουν ως αποτέλεσμα οι Δυνάμεις να αναγκαστούν να αποσύρουν τα στρατεύματά τους από την Κρήτη. Η πολιτική ακτινοβολία του Βενιζέλου επεκτείνεται σε όλο τον ελληνισμό, ελεύθερο και αλύτρωτο

Αύγουστος: Ο Βενιζέλος, που απουσιάζει στην Ελβετία, εκλέγεται πανηγυρικά βουλευτής στην ελληνική Βουλή. Λίγο αργότερα ίδρυσε το κόμμα των Φιλελευθέρων.

Οκτώβριος: Σχημάτισε την πρώτη του κυβέρνηση μετά από εντολή του βασιλιά Γεωργίου Α΄.

Δεκέμβριος: Ο Βενιζέλος εκλέγεται πανηγυρικά πρωθυπουργός της Ελλάδας.

1911:

Η Βουλή, στην οποία κυριαρχούσε το κόμμα των Φιλελευθέρων, ψηφίζει την αναθεώρηση του συντάγματος του 1864 προχωρώντας σε σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις.

1912:

Νέος εκλογικός θρίαμβος του Βενιζέλου στις εκλογές του Μαρτίου. Ο Βενιζέλος αφιερώνεται στη διοικητική και στρατιωτική αναδιοργάνωση της χώρας προκειμένου να μπορέσει η Ελλάδα να αντιμετωπίσει τις επερχόμενες θύελλες στα Βαλκάνια.

1912-1913:

Ο Βενιζέλος οδήγησε την ανασυγκροτημένη πλέον Ελλάδα στους Βαλκανικούς πολέμους από τους οποίους η χώρα βγήκες σχεδόν διπλάσια.

1915:

Ο Βενιζέλος συγκρούστηκε σφοδρά με τον βασιλιά Κωνσταντίνο εξαιτίας της άρνησης του τελευταίου να συγκατατεθεί στη συμμετοχή της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ. Παραιτείται, κερδίζει τις εκλογές που ακολουθούν και παραιτείται για δεύτερη φορά όταν διαπιστώνει την εμμονή του Κωνσταντίνου στις θέσεις του. Μετά τη δεύτερη παραίτησή του αναχωρεί για την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κρήτη.

1916:

Τμήματα του ελληνικού στρατού οργανώνουν στη Μακεδονία το Κίνημα της Εθνικής Άμυνας με το οποίο στρέφονται εναντίον του βασιλιά Κωνσταντίνου και καλούν τον Βενιζέλο να αναλάβει ξανά την εξουσία. Ο Βενιζέλος πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη όπου και σχηματίζει κυβέρνηση. Η Ελλάδα χωρίζεται στα δύο: το κράτος των Αθηνών με επικεφαλής τον βασιλιά Κωνσταντίνο και το κράτος της Θεσσαλονίκης με επικεφαλής τον Βενιζέλο. Η κατάσταση αυτή θα οδηγήσει την Ελλάδα στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου και θα πάρει την ονομασία Εθνικός Διχασμός.

1917:

Μετά από παρέμβαση της Αγγλίας και της Γαλλίας, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος υποχρεώνεται να εγκαταλείψει την Ελλάδα. Ο Βενιζέλος επιστρέφει στην Αθήνα και αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση ολόκληρης πια της χώρας. Η πρώτη απόφασή του είναι να ανακοινώσει την έξοδο της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ.

1920:

Ο Βενιζέλος υπογράφει, εκπροσωπώντας την Ελλάδα, τη Συνθήκη των Σεβρών με την οποία το νεοελληνικό κράτος αποκτά τη μεγαλύτερη έκταση που είχε ποτέ. Κατά την επιστροφή του δέχεται δολοφονική επίθεση στο Παρίσι από δύο απότακτους Έλληνες βασιλικούς αξιωματικούς αλλά γλιτώνει. Λίγους μήνες αργότερα γίνονται εκλογές στις οποίες το κόμμα του Βενιζέλου υφίσταται ήττα. Ο ίδιος εγκαταλείπει την Ελλάδα και εγκαθίσταται στο Παρίσι.

1923:

Μετά την ήττα της Ελλάδας στον Μικρασιατικό πόλεμο, ο Βενιζέλος αναλαμβάνει να εκπροσωπήσει τη χώρα στις διαπραγματεύσεις που γίνονται για τη σύναψη ειρήνης με την Τουρκία και είναι αυτός που υπογράφει τη Συνθήκη της Λοζάνης.

1924:

Αναλαμβάνει, για μια ακόμη φορά, την πρωθυπουργία της Ελλάδας. Σύντομα, όμως, παραιτείται και φεύγει στο εξωτερικό, μετά από καρδιακή κρίση που έπαθε κατά τη διάρκεια οξύτατης συζήτησης στη Βουλή.

1927:

Επιστρέφει στην Ελλάδα και ιδιωτεύει στη Χαλέπα της Κρήτης.

1928:

Ανασυγκροτεί το κόμμα των Φιλελευθέρων και κερδίζει με μεγάλη πλειοψηφία τις εκλογές του Αυγούστου 1928. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη διευθέτηση των διεθνών σχέσεων της Ελλάδας, ιδίως με τα γειτονικά κράτη των Βαλκανίων.

1930:

Ο Βενιζέλος υπογράφει με τον πρόεδρο της Τουρκίας Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ σύμφωνο ελληνοτουρκικής φιλίας και συνεργασίας, με το οποίο εγκαινιάζεται περίοδος συνεννόησης μεταξύ των δύο χωρών.

1932:

Ο Βενιζέλος παραιτήθηκε λόγω των επιπτώσεων της διεθνούς οικονομικής κρίσης που είχαν οδηγήσει την Ελλάδα στην πτώχευση. Στις εκλογές που έγιναν λίγο αργότερα (Σεπτέμβριος 1932) έχασε την πλειοψηφία.

1933:

Στις εκλογές που γίνονται, ο Βενιζέλος γνωρίζει νέα εκλογική ήττα.

1934:

Έγινε δολοφονική απόπειρα εναντίον του Βενιζέλου, η οποία απέτυχε.

1935:

Οργάνωσε στρατιωτικό κίνημα εναντίον της νόμιμης κυβέρνησης (1η Μαρτίου), το οποίο απέτυχε. Αναγκάστηκε, λοιπόν, να φύγει για το Παρίσι. Έκτακτο στρατοδικείο τον καταδίκασε ερήμην σε θάνατο.

1936:

Πέθανε στο Παρίσι. Η σορός του μεταφέρθηκε στα Χανιά, όπου έγινε πάνδημη η κηδεία του. Ο τάφος του βρίσκεται στο Ακρωτήρι της Κρήτης.

2001:

Η ελληνική πολιτεία θέλοντας να τιμήσει τον Ελευθέριο Βενιζέλο αποφάσισε να δώσει το όνομά του στο νέο αεροδρόμιο της Αθήνας.