Ο Όθων υπήρξε ο πρώτος βασιλιάς του νεοελληνικού κράτους. Παρέμεινε στον ελληνικό θρόνο κατά την περίοδο 1833-1862.

1815:

Γεννήθηκε στο Σάλτσμπουργκ της Βαυαρίας (σήμερα ανήκει στην Αυστρία). Ήταν ο δευτερότοκος γιος του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄ και το πλήρες όνομά του ήταν Όθων-Φρειδερίκος-Λουδοβίκος. Η εκπαίδευσή του υπήρξε εξαιρετικά επιμελημένη. Πολλοί βιογράφοι του, ωστόσο, αναφέρουν ότι παρουσίαζε προβλήματα υγείας (ήταν βαρήκοος και βραδύγλωσσος) και συναισθηματικών διαταραχών.

1832:

Οι Μεγάλες Δυνάμεις παίρνουν την απόφαση να ανακηρύξουν τον 17χρονο Όθωνα βασιλιά της Ελλάδας.

1833:

Ο Όθωνας φτάνει στο λιμάνι του Ναυπλίου με αγγλικό πλοίο. Συνοδεύεται από πολυμελή βαυαρική αποστολή, η οποία περιλαμβάνει 3800 Βαυαρούς στρατιώτες που προορίζονται να γίνουν ο πυρήνας του ελληνικού τακτικού στρατού.

1833-1835: Περίοδος της Αντιβασιλείας.

Καθώς ο Όθωνας ήταν ανήλικος, η διακυβέρνηση της χώρας ανατέθηκε σε επιτροπή Αντιβασιλείας, η οποία έδρασε με βάση τις γενικές οδηγίες του Λουδοβίκου Α΄ της Βαυαρίας, χωρίς την ουσιαστική συμμετοχή του νεαρού βασιλιά. Κυρίαρχη μορφή της πενταμελούς Αντιβασιλείας ήταν ο Βαυαρός κόμης Άρμανσμπεργκ. Το έργο της Αντιβασιλείας ήταν πλούσιο και ουσιαστικό αλλά προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις τόσο των πολιτικών δυνάμεων που προσέβλεπαν σε ένα φιλελεύθερο σύστημα διακυβέρνησης όσο και των υπερσυντηρητικών στρωμάτων (κοτζαμπάσηδες, στρατιωτικοί ηγέτες, μερίδα ανώτερου κλήρου) των οποίων τα συμφέροντα πλήττονταν από τους συγκεντρωτικούς θεσμούς. Επιπλέον, κατά την περίοδο αυτή, η πρωτεύουσα της Ελλάδας μεταφέρθηκε στην Αθήνα (1834).

1835-1843: Περίοδος της απόλυτης μοναρχίας του Όθωνα.

Η ανάληψη της διακυβέρνησης της Ελλάδας από τον ίδιο τον Όθωνα δεν επέφερε ουσιαστικές αλλαγές στο όλο σύστημα διακυβέρνησης και διεθνών σχέσεων του βασιλείου, με αποτέλεσμα σύντομα να αρχίσουν να εκδηλώνονται οι πρώτες αντιοθωνικές κινήσεις. Η απομάκρυνση του αγγλόφιλου Άρμανσμπεργκ προκάλεσε την οξύτατη αντίδραση της Αγγλίας η οποία άρχισε να ενισχύει ανοιχτά τις αντιπολιτευτικές κινήσεις στην Ελλάδα, με κύριο αίτημα την παραχώρηση Συντάγματος.

1836:

Ο Όθωνας ταξίδεψε στη Γερμανία όπου και παντρεύτηκε την Αμαλία, δούκισσα του Όλντεμπουργκ.

1839-1841:

Ο Όθωνας, παρακινημένος από την επιθυμία επέκτασης της Ελλάδας, υποστήριξε τις εξεγέρσεις που έγιναν στη Θεσσαλία, στη Μακεδονία και στην Κρήτη αλλά χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα.

1843, 3 Σεπτεμβρίου:

Εκδηλώθηκε Επανάσταση με τη μορφή στρατιωτικού κινήματος που εξανάγκασε τον Όθωνα να τερματίσει το καθεστώς της απόλυτης μοναρχίας και να παραχωρήσει Σύνταγμα.

1843-1844:

Πραγματοποιείται στην Αθήνα Συντακτική Εθνοσυνέλευση που ψηφίζει Σύνταγμα το 1844. Το νέο σύνταγμα, μοναρχικό στην ουσία του, παραχωρούσε σημαντικές αρμοδιότητες στον βασιλιά.

1843-1862: Περίοδος της συνταγματικής μοναρχίας.

Στα χρόνια που ακολούθησαν την ψήφιση του συντάγματος του 1844 η πολιτική κατάσταση δεν άλλαξε ουσιαστικά. Τυπικά, το πολίτευμα μετατράπηκε από απόλυτη μοναρχία, που ήταν έως το 1843, σε συνταγματική μοναρχία. Στην πραγματικότητα, όμως, οι παραβιάσεις του συντάγματος ήταν συχνές τόσο από τον Όθωνα όσο και από τους πολιτικούς. Πρώτος κοινοβουλευτικός πρωθυπουργός εκλέχτηκε ο Ιωάννης Κωλέττης, ένας πολιτικός που δεν έδειξε ιδιαίτερο σεβασμό στους δημοκρατικούς θεσμούς. Ο Κωλέττης ήταν αυτός που χρησιμοποίησε, σε μια ομιλία του στην Εθνοσυνέλευση το 1844, τον όρο Μεγάλη Ιδέα προσδιορίζοντας, με αυτό τον τρόπο και τους διεθνείς προσανατολισμούς της Ελλάδας για τα επόμενα χρόνια. Ο Όθωνας όχι μόνο ενστερνίστηκε τη Μεγάλη Ιδέα, αλλά και καθόρισε την εξωτερική του πολιτική με βάση αυτή.

1854:

Κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου, ο Όθωνας, πιστός στη Μεγάλη Ιδέα, υποκίνησε και υποστήριξε απελευθερωτικά κινήματα των Ελλήνων της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Κρήτης, ελπίζοντας ότι με τη στάση του αυτή θα προωθούσε τα εθνικά συμφέροντα.

1855:

Οι επιλογές του Όθωνα στα χρόνια του Κριμαϊκού πολέμου προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της Αγγλίας και της Γαλλίας, οι οποίες, για να εξαναγκάσουν την Ελλάδα σε ουδετερότητα, προχώρησαν σε ναυτικό αποκλεισμό του Πειραιά. Από το σημείο αυτό και μετά, η Αγγλία και η Γαλλία επιδιώκουν, ανοιχτά πλέον, την εκθρόνιση του Όθωνα. Παράλληλα, στο εσωτερικό αναζωπυρώνονται οι κινήσεις εναντίον του Όθωνα και οι συνωμοσίες διαδέχονται η μια την άλλη.

1862, Οκτώβριος:

Κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας του Όθωνα στην επαρχία, εκδηλώνονται εξεγέρσεις εναντίον του στην Πάτρα, στη δυτική Στερεά Ελλάδα και στην Αθήνα. Ο Όθωνας και η Αμαλία υποκύπτουν δίχως αντίσταση και εγκαταλείπουν την Ελλάδα στις 12 Οκτωβρίου 1862.

1867:

Ο Όθωνας πεθαίνει στο Μπάμπεργκ της Γερμανίας σε ηλικία 52 ετών.