Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Γιαροσλάβου και Ροστόβου κυρός Σέργιος. (1908-1967).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Σέργιος Ιβάνοβιτς Λάριν γεννήθηκε στις 11 Μαρτίου 1908 στην Αγία Πετρούπολη. Το 1925 προσχώρησε στο σχίσμα της "ζώσας Εκκλησίας". Το 1926 χειροτονήθηκε Διάκονος και το 1930 Πρεσβύτερος. Το 1933 εκάρη μοναχός. Το 1938 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη και τοποθετήθηκε Αρχιερατικός Επίτροπος των ενοριών της "ζώσας Εκκλησίας" στην Μόσχα. Στις 11 Οκτωβρίου 1941 χειροτονήθηκε από τη "ζώσα Εκκλησία" τιτουλάριος Επίσκοπος Ζβενιγκορόδου, Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας. Στις 5 Μαΐου 1943 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Τασκένδης και Σαμαρκάνδης. Στις 27 Δεκεμβρίου 1943 δήλωσε μετάνοια και επέστρεψε στο Πατριαρχείο Ρωσίας. Έγινε δεκτός ως μοναχός και στη συνέχεια χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος. Στις 15 Αυγούστου 1944 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Κυροβογκράδ, Βικάριος της Επισκοπής Οδησσού. Την χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Κιέβου και Γαλικίας Ιωάννης, συμπαραστατούμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Δνεπροπετρώβου και Ζαπορόζιε Ανδρέα και τον Επίσκοπο Ζιτόμιρ και Όβρουτς Αντώνιο. Από το 1945 μέχρι το 1946 διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Οδησσού, ενώ το 1946 εξελέγη Επίσκοπος Οδησσού και Κυροβογκράδ. Το ίδιο έτος ο τίτλος του μεταβλήθηκε σε «Χερσώνος και Οδησσού». Στις 30 Οκτωβρίου 1947 εξελέγη Επίσκοπος Ροστόβου και Ταϊγανίου και τοποτηρητής της Επισκοπής Χερσώνος. Στις 24 Φεβρουαρίου 1948 ο τίτλος του μεταβλήθηκε σε «Ροστόβου και Νοβοτσερκάσκ». Στις 19 Οκτωβρίου 1949 παύθηκε από την Επισκοπή Ροστόβου. Στις 13 Δεκεμβρίου 1949 εξελέγη Επίσκοπος Ζιτόμιρ και Όβρουτς. Στις 17 Μαρτίου 1950 εξελέγη Επίσκοπος Γροδνό και Μπρέστ. Την 1 Φεβρουαρίου 1951 παραιτήθηκε. Στις 2 Απριλίου 1952 εξελέγη Επίσκοπος Τούλας και Μπελιώβου και στις 9 Φεβρουαρίου 1954 Επίσκοπος Αστραχανίου και Στάλινγκραδ. Στις 27 Ιουλίου 1959 εξελέγη Επίσκοπος Όμσκ και Τιούμεν. Στις 3 Απριλίου 1961 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Πέρμης και Σολικάμσκ. Στις 10 Οκτωβρίου 1962 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Βερολίνου και Κεντρώας Ευρώπης, Πατριαρχικός Έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης. Διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Πέρμης (1962-1964). Στις 20 Μαΐου 1964 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Γιαροσλάβου και Ροστόβου. Διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Βόλογδα από τις 25 Μαΐου 1965 μέχρι τις 15 Ιουνίου του ίδιου έτους. Εκοιμήθη στο Ποντμοσκόβιε στις 12 Σεπτεμβρίου 1967 συνεπεία καρδιακού επεισοδίου.