Ο
κατά κόσμον Νικόλαος Κωνσταντίνοβιτς Γρηγόριεφ
γεννήθηκε στις 26 Μαΐου 1902 στο χωριό Χόχλοβο του Κυβερνείου του Καζάν. Στις 17 Οκτωβρίου 1923
εκάρη μοναχός. Στις 21 Οκτωβρίου 1923 χειροτονήθηκε Διάκονος και στις 24
Φεβρουαρίου 1924 Πρεσβύτερος. Υπηρέτησε ως Εφημέριος και Αρχιερατικός
Επίτροπος στην Επισκοπή Μόσχας. Στις 28 Δεκεμβρίου 1930 συνελήφθη και
καταδικάστηκε σε τρία χρόνια καταναγκαστικά έργα. Αποφυλακίστηκε το 1934. Από το 1941 μέχρι το 1944 υπηρέτησε στη
Λευκορωσία και στην Ουκρανία. Στις 29 Ιουνίου 1947 χειροτονήθηκε Επίσκοπος
Πετροζαβόδσκ και Ολονέτς. Τη χειροτονία τέλεσε ο
Πατριάρχης Ρωσίας Αλέξιος ο Α΄, συμπαραστατούμενος από τον Αρχιεπίσκοπο
Δημητρώβου Βιτάλιο και τον
Επίσκοπο Ιβανόβου και Κίνεσμα Παΐσιο. Στις 3 Ιουνίου 1948 εξελέγη Επίσκοπος
Τιρασπόλεως και τοποτηρητής της Επισκοπής Κισινιώβου. Στις 7 Ιουνίου 1949
εξελέγη Επίσκοπος Κισινιώβου και Μολδαβίας. Στις 25 Φεβρουαρίου 1956 προήχθη
σε Αρχιεπίσκοπο και στις 3 Αυγούστου 1963 σε Μητροπολίτη. Εκοιμήθη στη Μόσχα
στις 9 Μαρτίου 1969. Ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο Καλιτνικόβσκοε στη Μόσχα. |