Ο
κατά κόσμον Νικόλαος Ιβάνοβιτς Προχόρωφ
γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1889 στο χωριό Μιχαήλοβο της Κομητείας Σουμύ, του
Κυβερνείου Χαρκόβου της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (σήμερα στην Ουκρανία). Με την ευλογία του
Αρχιεπισκόπου Κούρσκ και
Ομπογιάνου Τύχωνος στις 28 Ιουνίου 1915
χειροτονήθηκε Διάκονος και στη συνέχεια Πρεσβύτερος από τον Επίσκοπο
Μπελγορόδου
Νικόδημο. Εντάχθηκε στον κλήρο της Επισκοπής Κούρσκ. Το 1928 προσέφερε υπηρεσίες
στην Ουκρανία στην περιοχή του Σουμύ, όπου προήχθη σε Πρωθιερέα. Το 1938
συνελήφθη και φυλακίστηκε για πέντε χρόνια στο Κομσομόλσκ της Άπω Ανατολής. Το
1943 χήρεψε. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1945 εκάρη μοναχός στη Λαύρα των Σπηλαίων
Κιέβου και στις 30 Σεπτεμβρίου του
ίδιου έτους χειροτονήθηκε στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Βλαδιμήρου Κιέβου Επίσκοπος Σουμύ και Αχτύρκας. Τη χειροτονία
τέλεσε ο Μητροπολίτης Κιέβου και Γαλικίας Ιωάννης, συμπαραστατούμενος από τον
Αρχιεπίσκοπο Χαρκόβου και Μπουγκουδουχώβου Στέφανο και τον Επίσκοπο
Βιννίτσης
και Βρατσλάβας Βαρλαάμ. Στις 21 Δεκεμβρίου 1951 μετατέθηκε στην Επισκοπή
Κυροβογκράδ και Νικολαγέβου και στις 17 Νοεμβρίου 1953 στην Επισκοπή Ουφάς και
Στερλιταμακίου. Στις 25 Φεβρουαρίου 1957 προήχθη σε
Αρχιεπίσκοπο.
Στις 9 Δεκεμβρίου 1958 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ιβανόβου και Κίνεσμα και στις 29 Μαΐου 1963
Αρχιεπίσκοπος Όμσκ και Τιούμεν. Στις 9 Οκτωβρίου 1963 για δεύτερη φορά
μετατέθηκε στην Επισκοπή Ουφάς και Στερλιταμακίου. Στις 7 Οκτωβρίου 1967
εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ροστόβου και Νοβοτσερκάσκ και στις 16 Δεκεμβρίου 1969
Αρχιεπίσκοπος Πένζας και Σαράνσκ. Στις 25 Ιουνίου 1970 αποσύρθηκε από την ενεργό
υπηρεσία. Εκοιμήθη στο Μπελοπόλιε του Νομού Σουμύ της Ουκρανίας στις 27 Ιανουαρίου 1973. Ενταφιάστηκε στο Σουμύ. |