Φτάσαμε με το 1ο Δημοτικό Σχολείο Νεμέας και ξεκινάμε την εξερεύνηση του χώρου. Συγκεντρώνουμε μεσα στο ψιλόβροχο ήχους, εικόνες, οσμές, γεύσεις και αισθήματα.
Είμαι πολύ κακός, το ξέρω. Στις επτά υπάρχει επιθεώρηση δωματίων. Στρατιωτικό στρώσιμο, καθαριότητα κλπ. Η αγωνία τους τα ξυπνά μια ώρα νωρίτερα. Είναι κάτι που μου θυμίζουν ακόμα και σήμερα.
Είναι δυνατό ένα τόσο μικρό εργοστάσιο να παράγει ρεύμα μόνο με τη δύναμη του νερού; Για να δούμε.
Με ένα μήλο, μια μετροταινία κι ένα χρονόμετρο τα παιδιά μετρούν την ταχύτητα του νερού στο συγκεκριμένο σημείο. Λέτε να το ξεχάσουν ποτέ;
Μια από τις πιο χαρούμενες δραστηριότητες ήταν οι επισκέψεις με τα ποδήλατα και τον απαραίτητο εξοπλισμό. Πιστή εφαρμογή των κανόνων οδήγησης.
Στο ξωκλήσι του Αη Νικόλα τα παιδιά με χάρτες, πυξιδες, φυσικά και τεχνητά δημιουργήματα ανακαλύπτουν τα σημεία του ορίζοντα. Ψηλά ένα γεράκι κρώζει.
Με πιζάμες και φόρμες ξυπόλητοι παίζουμε ομαδικά παιχνίδια. Δοκιμάστε το με την παρέα σας ή τα παιδιά σας.
Όταν επιστρέψαμε με τα παιδιά στις Αρχαίες Κλεωνές, επισκεφτήκαμε ένα λιοτρίβι. Κάποιος ρώτησε τον ιδιοκτήτη τι κάνει τα λιόζουμα. Αυτός τους έδειξε μια στέρνα δίπλα στο ρέμα. Πόσο υπερήφανα ένιωσα, όταν είδα να ανταλλάσουν κρυφές ματιές και να ξεσπούν σε γέλια προς έκπληξη του ιδιοκτήτη. Δε θα ήθελα να ήμουν στη θέση του έπειτα από αυτό.
Τα απογεύματα υπήρχε ελεύθερος χρόνος. Τα παιδιά χάνονταν στα εργαστήρια, στις βιβλιοθήκες, στους αθλητικούς χώρους. Το πιστεύετε; Μας ζητούσαν να μάθουν κι άλλα πράγματα με επιμονή.
Είκοσι τέσσερα παιδιά από δυό χωριά Αρχαίες Κλεωνές και Ελαία. Ξένα μέχρι χτες. Τελευταίο βράδυ η έκπληξη. Με χορούς κυκλωτικούς τα Ελληνόπουλα διασκεδάζουν, κλαίνε και γελάνε. Γιατί να φύγουμε, κύριε;
