Ο θεατής που θα παρακολουθήσει την παράσταση δεν πρέπει μόνο να γελάσει?κυρίως πρέπει να φύγει προβληματισμένος
« Η κόμισσα της Φάμπρικας» είναι κωμωδία με πηγαίο χιούμορ και σάτιρα.Όμως βρίθει πολιτικών νοημάτων. Εισδύει στους κόλπους μιας ιδεολογικά διχασμένης κοινωνίας που τα μετεμφυλιακά τραύματα είναι ανοιχτά. Τόσο ο διχασμός ανάμεσα σε εθνικόφρονες και κομμουνιστές , όσο και ο εύθραυστος χαρακτήρας της τότε κοινωνίας προβάλλονται μέσα από το «κάδρο» της οικογένειας των Δελημαναίων.Το ιδεολογικό χάσμα σατιρίζεται με λεπτό πολιτικό σχολιασμό,ο οποίος κατάφερε να επιβιώσει από τη λογοκρισία της εποχής ( η ταινία προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1969,στην καρδιά της δικτατορίας).
Οι κοινωνικές αντιθέσεις και οι ταξικές διαφορές ?ισχυρές ακόμη τότε- ζωγραφίζονται στο πλάι ενός ερωτικού ειδυλλίου .Η αγάπη ανθίζει ίσα ίσα για να υπενθυμίσει τη δύναμη της, που είναι αρκετή για να ισοπεδώσει τις διαφορές και να φέρει αισιοδοξία για μια νέα κοινωνία απαλλαγμένη από τα μίση του παρελθόντος.