Παλιά και νέα φτώχεια και η εξουσία του χρήματος
15 Ιανουαρίου - 26 Φεβρουαρίου 2013

Η φτώχεια, όπως και αν αυτή ορίζεται ή αντιμετωπίζεται μέσα στον ιστορικό χρόνο (θέμα που μελετάται στον παρόντα Κύκλο), υπήρξε πάντα η αποκλειστική συνοδός της εξουσίας του πλούτου. Αν σήμερα τα οικονομικά και τα στατιστικά μεγέθη την ορίζουν ανά χώρα και κοινωνία, ως την έλλειψη πόρων για την ικανοποίηση βασικών ανθρώπινων αναγκών, τα μεγέθη αυτά και τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά δεν υπήρξαν πάντα συγκεκριμένα, ούτε επαρκώς διακριτά και μετρήσιμα. Η αδιαφορία των πλουσίων ή η φιλανθρωπία και ο ευεργετισμός συσκότιζε την αόρατη, κρυμμένη ή χωρίς κυρίαρχο λόγο αλλά πάντα απειλητική πενία κατά την αρχαιότητα. Στη συνέχεια κατά τους χριστιανικούς χρόνους μέρος από την εξουσία του πλούτου υιοθέτησε τα κηρύγματα για την παρηγορητική πτωχεία και κοινοκτημοσύνη δημιουργώντας την αγιοσύνη της εξαθλίωσης και την ενάρετη πενία. Θεωρείται πάντως ως προσφορά και κατάκτηση των Μέσων Χρόνων ο κυρίαρχος θεολογικός αλλά και κοινωνικός λόγος για την πενία που οδήγησε σε πρακτικές ανακούφισης, περίθαλψης των ενδεών και εξαθλιωμένων.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ.

Πηγή: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών