Ο Γιάννης Βλαχογιάννης γεννήθηκε στη Ναύπακτο το 1867. Ο πατέρας του Οδυσσέας Βλάχος καταγόταν από γενιά Ρουμελιωτών αγωνιστών του 1821 και η μητέρα του Αναστασία Γκιώνη από το Σούλι. Είχε τρεις αδερφούς και τέσσερις αδερφές. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στη Ναύπακτο και για τα γυμνασιακά μαθήματα ταξίδεψε στη Ζάκυνθο, την Κόρινθο και την Πάτρα. Το 1886 γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών στο τμήμα Φιλολογίας. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του (τις οποίες δεν ολοκλήρωσε ποτέ), εργαζόταν ως οικοδιδάσκαλος και ως διορθωτής στην "Εφημερίδα" του Κορομηλά, ενώ αργότερα εργάστηκε ως συντάκτης στην Εστία. Εμφανίστηκε στα γράμματα δημοσιεύοντας μια σειρά από πεζογραφήματα με το ψευδώνυμο Γιάννης Επαχτίτης, γραμμένα στην δημοτική γλώσσα υπό την επιρροή του Ψυχάρη και του Παλαμά. Η κυριότερη συμβολή του όμως ήταν στις μεγάλες ιστοριοδιφικές έρευνες που διεξήγαγε διασώζοντας αρχεία, πολύτιμα απομνημονεύματα αγωνιστών και έγγραφα για την επανάσταση του 1821. Οι προσπάθειες αυτές στηρίχθηκαν οικονομικά από την οκογένεια Μπενάκη, αλλά και από άλλους οικονομικά ισχυρούς εμπόρους και αστούς, οι οποίοι χρηματοδοτούσαν μέσω συνδρομών εκδόσεις αρχείων Βλαχογιάννη