Η μεγάλη ζωγραφική
Μέσα στον 5ο αι. π. Χ. εμφανίζονται οι πρώτοι μεγάλοι ζωγράφοι, γνωστοί μόνο από την παράδοση. Τα έργα τους δεν σώθηκαν.
Ο Πολύγνωτος ασχολήθηκε με την απόδοση του βάθους στον πίνακα και στα πρόσωπα των μορφών προσπάθησε να αποδώσει την ψυχική τους κατάσταση.
Σε αναπαράσταση το έργο του "Ιλίου πέρσις" (=η άλωση της Τροίας)
Ο Παρράσιος έδινε βάθος στις μορφές μόνο με τη γραμμή.
Ο Απολλόδωρος έδινε το βάθος του πίνακα με τη φωτοσκίαση.
Ο Αγάθαρχος κατάφερε να απεικονίσει αντικείμενα με προοπτική.
Ο Ζεύξης , ο Μίκων και άλλοι διέπρεψαν στη ζωγραφική του 5ου αι. π. Χ.
4ος αιώνας
Και των ζωγράφων του 4ου αι. π. Χ. τα έργα δεν έχουν διασωθεί. Οι ζωγράφοι τώρα έχουν την τάση να παριστάνουν με μεγαλύτερο ρεαλισμό τις μορφές και τα πράγματα και να δηλώνουν πιο πειστικά το βάθος του πίνακα.
Μεγάλοι ζωγράφοι της εποχής είναι:
ο Νικίας ο Αθηναίος και ο Απελλής
Κάποιες εντυπώσεις για τα έργα τους μας δίνουν ρωμαϊκές τοιχογραφίες της Πομπηίας,
που θεωρούνται αντίγραφα δικών τους έργων
(τοιχογραφία της Πομπηίας : "ο Αχιλλέας και η Βρισηίδα" )
(τοιχογραφία της Πομπηίας : "ο Ηρακλής κοιτάζει το γιο του")
και στους τάφους της Βεργίνας στη Μακεδονία βλέπουμε δείγματα αυτής της μεγάλης ζωγραφικής.
"Η αρπαγή της Περσεφόνης" από τους τάφους της Βεργίνας
Η φωτογραφία της σελίδας από το δικτυακό τόπο: http://www.fhw.gr/chronos/gr/
Χαλούλος Παναγιώτης
21/01/2003